#بسم_الله_الرحمن_الرحیم □○معنای واقعی تقوا چیست که ثمره و نتیجه روزه است؟○□ □○جهت آنكه غايت و غرض از اين تكليف (روزه) را تقوى قرار مى دهد براى آنست كه تقوى كه بهترين فضيلت از فضائل انسانى است بر اين فريضه استوار است و بدون روزه انسان به اوج اين شرف نمى رسد. □○تقوى به معنى پرهيز نيست، گرچه پرهيز از ناپسنديده ها لازمه آن است؛ بلكه تقوى به معنى مصونيّت و در حفظ و امان درآمدن است... □○خدا مى فرمايد: شايد شما، و اميد است كه شما در مصونيّت الهى درآئيد و از گزند نفس امّاره و شيطان بدين فريضه الهيّه در امان خدا و حفظ او قرار گيريد. □○و اگر ملكه تقوى در انسان جاى گرفت ديگر براى او بيم و هراسى نيست. وساوس شيطانيّه و هواهاى نفسانيّه در او نمى تواند اثرى بگذارد. □○ #انوار_الملكوت، ج۱، ص۳۰○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■●قرائت قرآن با صدای خوش●■ ■●يكى از معجزات قرآن، آهنگ پذيرى آن است، آن هم آهنگهاى معنوى و روحى نه آهنگهاى شهوانى... ■●قرآن عبدالباسط چرا اين قدر در تمام كشورهاى اسلامى توسعه پيدا كرده است؟براى اينكه عبدالباسط با صدا و آهنگ عالى و با دانستن انواع قرائتها و آهنگها و شناختن اينكه هر سوره اى را با چه آهنگى بايد خواند، مى خواند... ■●در حديث، درباره بسيارى از ائمّه اطهار از جمله راجع به حضرت سجّاد عليه السلام و حضرت باقر عليه السلام داريم كه اينها وقتى قرآن مى خواندند آن را با صدا و آهنگ بلند و دلپذير مى خواندند به طورى كه صدايشان به درون كوچه مى رسيد و هر كسى كه از آن كوچه مى گذشت، همان جا مى ايستاد به طورى كه پشت درِ خانه جمعيت جمع مى شد و راه بند مى آمد. ■●حتى نوشته اند آبكشها درحالى كه مشك به دوششان بود، وقتى مى آمدند از جلوى منزل امام عبور كنند، با شنيدن صداى امام پاهايشان قدرت رفتن را از دست مى داد... مى ايستادند تا وقتى كه قرآن امام تمام مى شد. ■●همه اينها چه را مى رساند؟ استفاده كردن از وسايل مشروع براى رساندن پيام الهى. ■●استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، ج ۱، ص ۳۲۰●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○دعای روز ششم ماه مبارک رمضان○□ □اَللَّـهُمَّ لا تَخْذُلْنی فيهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِيَتِكَ، وَلاتَضْرِبْنی بِسِياطِ نَقِمَتِكَ، وَزَحْزِحْنی فيهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِكَ، بِمَنِّكَ وَاَياديكَ، يا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبينَ. □خدایا مرا در این روز به خاطر ارتکاب عصیانت خوار مساز، و با تازیانه های انتقامت کیفر مکن، و از موجبات خشمت دور بگردان، به حقِّ فضل و عطاهایت، ای منتهای آرزوی مشتاقان. @mohamad_hosein_tabatabaei

#شرح_دعاے_روز_ششم □●آیت اللہ مجتهدے تهرانے(ره):●□ □«اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنى فيهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِيَتِكَ» خدايا، من را بہ واسطہ تعرض گناہ خوارم نكن. □گناہ آدم را خوار، و عبادت و بندگی آدم را عزيز می‌كنند. اگر اهل طاعت و بندگی شويد، عزيز می‌شويد؛ اما اگر اهل گناہ باشيد، كسی دوستتان ندارند. □«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»‌ يعنی هر كہ ايمان بياورد و عمل صالح بكند، ما هم دوستی‌اش را در دل مردم می‌افكنيم. □«وَلاتَضْرِبْنى بِسِياطِ نَقِمَتِكَ» «خدايا من را بہ تازيانہ عذابت نزن. □«لاتضرب» واژہ نهی است اما در اينجا دعاست. اگر من بہ شما بگويم «لاتضرب» اين نهی است. اما كوچك‌تر بہ بزرگ‌تر بگويد و ما بہ خدا كہ بگوييم، «لاتضرب»، دعاست. □«وَزَحْزِحْنى فيهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِكَ» «خدايا من را از موجبات سخطت دور گردان □روايتی است كہ برخی گناهان خدا را بہ غضب می‌آورد و آنگاہ خدا قسم می‌خورد كہ بہ عزت و جلال خودم ديگر تو را آمرزش نمی‌كنم. با اينكہ خدا «ارحم الراحمين» است؛ اما مثلاً از من با اين محاسن و عمامہ توقع ندارد كہ بہ نامحرم نگاہ كنم. لذا خدا بہ غضب می‌آيد. حديث هست كه: هفتاد گناہ جاهل را می‌آمرزند قبل از آنكہ يك گناہ عالم را بيامرزند. □«بِمَنِّكَ وَاَياديكَ» بہ حق احسان و نعمت‌هايی كہ بہ من داده‌ای، خدایا اين چند تا دعا را دربارہ من مستجاب كن. □«يا مُنْتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبينَ» ای خدايی كہ منتهای رغبت مشتاقان هستی. □ای كاش در مساجد كہ اين دعاها خواندہ می‌شود، معنی آن نيز بيان شود تا مردم وقتی دعا می‌كنند، با حضور قلب اين دعاها را بخوانند و در خودشان بيان كنند. بہ مردم بگويند كہ بہ خاطر گناہ عذاب میشوند و اين حادثه‌ها در سراسر جهان و برخی شهرهای تهران بہ خاطر گناہ است. @mohamad_hosein_tabatabaei

#تفاوت_ذکر_با_ورد(۳) □○در ادامه بخوانید:  زبان قرآن، ویژه و منحصر بفرد است○□ □توجه به این مسئله خودش نوعی دعاست. فقر مالی مهم نیست. نمی خواهم بگویم فقر مالی چیز خوبی است ولی چه بسا فقیر مالی که نسبت به غنیّ مالی، غنی تر از او باشد. فقر و غنا صفت روح آدمی است. ما غنیّ داریم که از هر فقیری محتاج تر است. اموال بیرون که اعتباری است ولی در ذاتش فقیر است. □یک فقیری هم هست که شاید به نان شبش هم محتاج باشد اما آنچنان غنای روحی دارد که سر تعظیم در مقابل فلک خم نمی کند. کدامیک از اینها غنی ترند به نظر شما؟ جناب عطار می فرماید: ○رهروی را سالک ره فکر اوست        ○فکرتی که مستفاد از ذکر اوست ○ذکر باید گفت تا فکر آورد  ○صد هزاران گفته بکر آورد □حضرت امیر می فرماید که خداوند [جعل الذکر جلاء للقلوب تسمع به بعد الوقره تصبر به عشوه تنقاد به بعد المعانده] بعد ادامه می دهد [فی البرهه بعد البرهه ففی أزمان الفطرات عباد ناجاهم فی فکرهم و کلّمهم فی ذات عقولهم] یعنی انسان از طریق همین فکر به جایی می رسد که با خدا نجوا می کند. □این معنی که بنده برای ذکر عرض کردم که ذکر بیشتر جنبه باطنی است غیر از ورد که جنبه ظاهری است. ذکر اصلا معنی اش توجه است؛ وقتی که آدم توجه داشته باشد، فکر می آید آدمی که اصلا توجه ندارد فکر نمی کند اصلا فکر و ذکر با هم پیوسته هستند و اینکه عطار یا مولوی می گویند فکر از طریق ذکر می آید، خیلی حرف درستی است. یک حرف فلسفی است. #ادامه_دارد #دکتر_ابراهیمی_دینانی @mohamad_hosein_tabatabaei

■●خیر و شر به قیاس ما بر می گردد نه در متن خارج ،مثل اینکه در یک روز یکی باران را خوب می داند اما دیگری از بارش باران ناراحت است بخاطر زراعتش ،باید تمام موجودات را در موطن خودش دید ، هر چیزی در عالم خود به کمال است و نقصی در خود او نیست، تعقل کنیم در خود شی مثل خورشید خودمان را در متن واقع ان قرار دهیم بدون اینکه از مقام ذهن بخواهیم چون که تمام این گرفتاری ها از وهم ذهن است ■●انسان کامل تعلیم گرفته از کل اسماء نظام هستی است این شخص دیگر در موطن ذهن تجزیه تحلیل مفهومی نمی کند بلکه در متن ان می رود ، تا دیده راست بین تحقق پیدا کند خیلی مشکل است که دیده راست بین را یعنی به توحید قرانی رسیدن وحدت وجودی رسیدن وحدت وجودی وحدت عینی است. #شرح_دروس_معرفت_نفس #جلسه_ی_شصت_و_چهارم #علامه_حسنزاده @mohamad_hosein_tabatabaei

□○در نقطه ای نزدیکی پلدختر، روستایی است که در آن قبّه ای ساخته شده است که زیر آن دو قبر وجود دارد. یکی از قبرها متعلّق به سیدی است که عالم و امام جماعت آن ده بوده است و دیگری متعلّق به یکی از اهالی روستاست. □○داستان این دو قبر این است که سالها قبل، در یکی از روزهای ماه مبارک رمضان، آن روستایی امام جماعت ده را برای افطار به منزلش دعوت میکند و امام جماعت هم می پذیرد. هنگام مغرب امام جماعت برای افطار به خانه ی آن روستایی میرود، ولی هنوز او به منزل نیامده بود. اهل خانه از او استقبال میکنند و پس از اذان از او میپرسند افطاری بیاوریم یا اوّل نمازتان را میخوانید؟ میهمان میگوید نماز را اوّل میخوانم تا میزبانمان از راه برسد و همراه با او افطار کنیم و مشغول نماز میشود. اهل خانه در اطاق مشغول آماده کردن سفره ی افطار میشوند و شاهد نماز خواندن وی هم بودند. □○بعد از اینکه نماز او تمام میشود، به وی میگویند شما که نماز میخواندید، چطور صدای حیوانات ده و صدای رودخانه و امثال آن همچنان میآمد؟ میهمان می پرسد مگر قرار بود نیاید؟ اهل خانه میگویند ولی آقای ما هر وقت به نماز میایستد، همه ی این صداها خاموش میشود. □○میهمان خیلی تعجّب میکند، ولی به روی خود نمیآورد تا اینکه میزبان به منزل میرسد و از میهمان میپرسد افطار کنیم یا من هم نمازم را بخوانم؟ میهمان میگوید اوّل شما نمازتان را بخوانید. وقتی آن روستایی به نماز میایستد، عالِم ده با تعجّب متوجّه میشود همه ی صداهای ده خاموش شد و یک سکوت عمیق حاکم شد. از اینجا به مرتبه ی بلند معنوی آن روستایی به ظاهر ساده پی میبرد و وصیت میکند هر وقت من از دنیا رفتم، جسدم را کنار قبر این روستایی دفن کنید و اکنون این دو نفر در کنار هم به خاک سپرده شده اند. #یاعلی □مرحوم حاج میرزا اسماعیل دولابی□ #مصباح_الهدی #تٱلیف_استاد_مهدی_طیّب @mohamad_hosein_tabatabaei