■●علامه حسن زاده ی آملی●■
■انسان به نيروى عقل صاحب عشق میشود و به پرتو عشق به عرفان میرسد و عرفان معرفت اللّه است كه غرض از آفرينش است و جان تمام علوم و غايت همه معارف است، هم به عقل احتياج داريم و هم به نقل و هم به عرفان.
■●ممدالهمم درشرح فصوص الحکم●■
@mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
🏴صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین🏴 ■●مصباحالهدی وسفینةُالنّجاة - بخش اوّل●■ ■ايّام بسيار بزر
■●مصباحالهدی وسفینةُالنّجاة - بخش دوّم●■
■●ابراز عاطفه همهی تشيّع نيست؛ گرچه بسيار زيبا و بسيار گرانبهاست. خدا میداند هر قطره اشکی كه از چشم دوست اهل بيت در ماتم اباعبدالله عليهالسّلام جاری میشود، چقدر در ترازو و ميزان الهی گرانسنگ است؛ اصلاً قابل تصوّر نيست. امّا در عين اين عظمت، همهی عاشورا اشک ريختن نيست؛ راه سپردن درپی امام است.
■●اباعبدالله الحسين عليهالسّلام اسوهاند. اسوه يعنی كسی كه بايد به او تأسّی كرد. قرآن كريم در مورد پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله وسلّم فرمود:
■«لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللّهِ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ»■
■●در وجود و شخصيت و زندگی و خُلق و خوی و منش و روش پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله وسلّم برای شما مسلمانان بهترين الگو برای تأسّی است.
■●اين نقش اسوه بودن را پس از پيامبر صلّی الله عليه و آله وسلّم، ائمّهی هدی عليهمالسّلام برعهده دارند. امام حسين عليهالسّلام اسوهاند. خود حضرت در يكی از سخنرانیهايشان به اين تصريح كردند؛ فرمودند: «فَلَکُمْ فِیَّ أُسْوَهٌ»
پس در وجود من برای شما الگويی برای تأسّی است.
■●دوست اهل بيت، شيعهی اباعبدالله عليهالسّلام، بايد در زندگی به اباعبدالله عليهالسّلام تأسّی كند؛ از ايشان الگو بگيرد و سعی كند تا جايی كه میتواند همهی ابعاد وجودش شبيه آن حضرت شود؛ شباهتی پيدا شود.
#اگر_گفته_شده_است:
■●«کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا»
همهی روزها عاشورا و همهی سرزمينها كربلاست،
■●بايد علاوه بر ابراز عاطفه و سوگواری و اشک ريختن، از واقعهی عاشورای سال شصت و يكم هجری درس گرفت تا در عاشورای زمان خويش و كربلای سرزمين خويش، حسينی رفتار كرد.
#ادامه_دارد....
■●«استاد مهدی طیّب»
#مصباحالهدی_و_سفینهالنجاه●■
@mohamad_hosein_tabatabaei
■●عرفات در حجّ شیعه، معرفت امام حسین علیه السّلام است و حج بدون درک و وقوف عرفات درست نیست.
■●سالی یک بار عاشورا شیعیان را میمیراند و زنده میکند و مُوتُوا قَبلَ اَن تَمُوتُوا را عملی میکند.
#یاعلی
■عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی■
■●مصباح الهدی
تٱلیف استاد مهدی طیّب●■
@mohamad_hosein_tabatabaei
☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات
@mohamad_hosein_tabatabaei
■●توصیههایی برای #زائران_اربعین حسینی علیه السّلام●■
■۱- سفر زیارت، اگر همراه با توجّه و اخلاص و معرفت و عشق و ارادت به اهل بیت علیهم السّلام باشد، هر قدم که انسان در مسیر آن برمیدارد، آثار سازندۀ معنوی و روحی عظیمی خواهد داشت. امّا اگر خدای نکرده فرد غافلانه این راه را طی کند، بهرۀ اندکی نصیبش خواهد شد.
■۲- هرچه ادب نسبت به صاحب این راه و مقصد و نسبت به همراهان این سفر بیشتر باشد؛ هرچه توفیق کمک کردن و محبّت کردن به زائران و به کسانی که به عشق اباعبدالله الحسین علیه السّلام از زائران استقبال و پذیرایی میکنند، بیشتر باشد، سفر، سازندگیِ معنوی بیشتری خواهد داشت و به تعبیر دیگر، بیشتر مورد تایید اهل بیت علیهم السّلام خواهد بود.
■۳- به نیابت معصومین علیهم السّلام این سفر را در پیش گرفتن و به قصد آنها به زیارت مشرّف شدن، زمینه ساز توجّه و عنایت بیشتری از جانب حضرت اباعبدالله الحسین علیه السّلام خواهد بود.
■۴- احساس کنید به سفری عازم هستید که در طول سفر حجّت خدا همراه شما هستند و توجّه داشته باشید که چنین همسفر بزرگی در کنارتان قرار دارند.
■۵- هم قدر این سفر را بدانید و هم آن را به خود منتسب نکنید و به حول و قوّه خود نسبت ندهید؛ بلکه آن را توفیق الهی و عطیهی خداوند و هدیهی اهل بیت علیهم السّلام بدانید و از خداوند متعال که چنین سفری را روزی شما کرده است، متشکر باشید.
■۶- مؤکداً توصیه میکنیم پیش از آغاز سفر، کتاب ره توشۀ دیدار را مطالعه کرده و به نکاتی که در آداب و اسرار سفرهای زیارتی و انجام زیارت، در آن کتاب اشاره شده است، توجّه بیشتری داشته باشید.
■انشاءالله از فردا بخشهایی از کتاب ره توشۀ دیدار و فایلهای صوتی گفتارهای استاد طیّب دربارۀ زیارت و اربعین حسینی علیه السّلام بطور روزانه در کانال اهل ولاء قرار خواهد گرفت تا مورد استفادهی کلیه دوستان، به خصوص زائران اربعین حسینی علیه السّلام قرار بگیرد.
■امیدواریم سفر زیارتیِ پرباری داشته باشید و خداوند زیارات ظاهری بسیار و زیارات باطنی پایدار نصیبتان سازد.
#زیارت
#اربعین_حسینی
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
■● #عوامل_و_زمینه_های_رخداد_عاشورا (قسمت اول )●■ ■●مردم #كوفه دو مشكل جدّی دارند: 1⃣یکی اینکه #معر
■● #عوامل_و_زمینه_های_رخداد_عاشورا (قسمت دوم )●■
■●بسياری از مردم كوفه چنين باوری نداشتند. امام علی علیه السلام را صرفاً يك زمامدار خوب تلقّی میكردند. ولذاست كه چون اين معرفت وجود نداشت به خودشان اجازه میدادند كه از فرمان ایشان هم تمرّد كنند؛ در اجرای فرمان ایشان هم تعلّل بورزند. مشكل اينجاست! يكي از مشكلات جدّی اين است كه اين #معرفۀالحجّۀ وجود ندارد. اين باور، اين شناخت كه حجّت خدا وليی اعظم خداست، خليفهی خدا در روی زمين است، وجود او استمرار وجود رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم است، چنين باوری وجود ندارد. چنين شناخت و معرفتی وجود ندارد.
■●متأسّفانه در جامعهی ما هم همینطور است. بعضاً میبينيم حتّی در جامعهی شيعهنام ما، يعنی مردمی كه از آنها میپرسی مذهبت چيست، میگويد شيعهی اثناعشری، امّا وقتی میخواهيد به عمق معرفت و شناخت و باور آنها راه پيدا كنيد، میبينيد نه! واقعاً چنين شناخت عميق و اصيلی از ائمّه علیهم السلام نيست. پس يكی از سراشيبیهايی كه جامعهی كوفه را در معرض اين خطر قرار داد كه بتواند رو در روی حجّت خدا بايستد، اين است كه اصلاً او را حجّت خدا نمیدانست! او را انسان خوبی میدانست؛ او را فاميل رسولالله صلی الله علیه و آله سلم ميیدانست؛ در همين حد! باوری بالاتر از اين در بسياری از آن مردم وجود نداشت. آن شناخت عميق نسبتبه حجّت اعظم خدا را نداشتند. اين كرامت معرفت كه در زيارت عاشورا میگوییم اَكْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِكُمْ، اين كرامت معرفت نصيبشان نبود.
☑️خب این يك نكته و يك مشكل كه شناخت و معرفت دينی، عميق نبود و اگر در جامعهی ما هم اين معضل وجود داشته باشد، میتواند زمينهساز انحرافات و اشتباهات فراوانی باشد؛ اين خطر را بايد درك كنيم.
■●فقط به شكل عاطفی با مذهب روبهرو شدن و به شكل احساسی نسبتبه مذهب اظهار علاقه كردن، نسبتبه شخصيّتهای مذهبی اظهار ارادت و محبّت و مودّت كردن، كفايت نميیكند. بايد تا عميق شدن معرفت دينيمان روی خودمان كار كنيم. بايد بنيانهای اعتقادیمان را، مبتنی بر مطالعات عميق علمی، مبتنی بر استدلالات دقيق عقلی، مستحكم كنيم. بايد احكام دينمان را، ارزشهای حاكم بر نظام اسلامی و نظام الهی را به روشنی بشناسيم.
■●اگر نشناسيم چنين خطری در انتظار ما هم میتواند باشد.
■●اين را تأكيد میكنم؛ در مباحثمان هم اشاره كردهام كه گاهی اوقات بعضی از محافلی كه صدق هم دارند، صفای خوبی هم دارند، بهدليل ضعف بنيانهای اعتقادی و ضعف معلومات دينی، دچار كجفهمی ها و بدفهمیها شدند. يك خواب ديده، يك مكاشفه برایش دست داده، فكر میكند حالا اين حجّت است و اين را معيار قرار داده و حالا رفتاری میكند كه اصلاً با هيچجای دين خدا و كتاب خدا و سنّت معصومين علیهم السلام سازگار نيست! با سيرهی معصومين علیهمالسلام سازگار نيست! اين مال ضعف اطّلاعات دينی است.
■●عزيزان! بهصورت جدّی بايد روی خودمان كار كنيم. صرف اينكه با بحثهای لطيف معنوی و اخلاقی آشنا میشويم، كفايت نمیكند. لازم است؛ امّا كافی نيست. بايد وقت جدّی بگذاريم براي مطالعه؛ برای كلاس رفتن؛ برای درس گرفتن و رشد دادن اطلاعات دينیمان. شناخت و معرفت دينی بايد عميق شود تا انسان در چنين لغزشگاههايی نلغزد؛ خدای ناكرده اسمش شيعه نباشد و رو در روی حجّت خدا بايستد.
#ادامه_دارد...
#سیره_و_تاریخ
#امام_حسين_علیه_السلام
#محرم_۹
آیات 254-253 بقره قسمت پنجم
بخش پنجم
● نزاع اشاعره و معتزله پايه و اساسى ندارد
مولف : و بيانى كه اين نزاع را از ريشه بر مى كند، اين است كه صفت علم در خداى سبحان به هر معنائى كه گرفته شود چه عبارت باشد از علم تفصيلى به ذات ، و علم اجمالى به غير، و چه عبارت باشد از علم تفصيلى به ذات و به غير، در مقام ذات (اين دو معنا دو نوع معنايى است كه از علم ذاتى خدا كرده اند) و چه عبارت باشد از علم تفصيلى قبل از ايجاد و بعد از ذات ، و يا عبارت باشد از علم تفصيلى بعد از ايجاد و ذات هر دو، به هر معنا كه باشد علم حضورى است ، نه حصولى ،
و آنچه معتزله و اشاعره بر سر آن نزاع كرده اند، علم حصولى است ، كه عبارت است از مفاهيم ذهنيه اى كه از خارج در ذهن نقش مى بندد، و هيچ اثر خارجى ندارد (آتش ذهنى ذهن را نمى سوزاند، و تصور نان صاحب تصور را سير نمى كند) و اين مطلبى است كه در جاى خودش اقامة برهان بر آن كرده ايم ، و گفته ايم مفهوم و ماهيت در تمامى زواياى عالم به جز ذهن انسانها و يا حيواناتى كه اعمال حيوانى دارند و با حواس ظاهرى و احساسات باطنى خود كاره اى زندگى را صورت مى دهند، وجود ندارند.
و خداى سبحان منزه است از اينكه ذهن داشته باشد، تا مفاهيم ، در ذهن او نقش ببندد، و باز يكى از چيزهايى كه جز در ذهن انسانها جايى ندارد، مفاهيم اعتبارى است كه به جز وهم ، ملاكى براى تحقق ندارد، نظير ((مفهوم عدم ))، ((ملكيت ))، ((مملوكيت )) و ساير اعتباريات در ظرف اجتماع ، و چنين چيزهائى در ذات خداى تعالى نيست ، و گرنه بايد ذات او محل تركيب و معرض حدوث حوادث باشد، و گفتارش احتمال صدق و كذب داشته باشد، و محذوراتى ديگر ازاين قبيل كه ساحت او منزه از آنها
است .
باقى مى ماند اين سؤال كه خداى تعالى چگونه زبان موجودات را مى فهمد؟ و علم او به مفاهيم الفاظ گويندگان چگونه است ؟ كه ان شاء الله تعالى در جاى مناسب پاسخ آن داده مى شود.
ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 500
#تفسیر_المیزان
#سوره_بقره
#علامه_طباطبایی_ره
🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸
🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹
🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺
▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei