🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۸) ■وقتی که این نور بر ظلمت تابید و به تعبیر امیرالمؤمنین علیه السلام در آن حدیث شریفِ حقیقت، نورٌ یَشرُقُ مِن صُبحِ الازلِ فَیَلوحُ علی هَیاکِلِ الماهیات، این نوری است که از صبح ازل همینطور بر هیاکل ماهیات و مخلوقات می‌تابد و به هر چیزی #بود می‌دهد. اگر در همین مکان، لامپ این منزل خاموش شود، من و شما همدیگر را نمی‌بینیم. ما به چه واسطه‌ای همدیگر را می‌بینیم؟ به واسطه‌ی نور. اگر نور نباشد و ظلمت محض باشد، تو هستی اما دیده نمی‌شوی. آنچه که ما را آشکار کرده است و می‌بینیم و همدیگر را می‌شناسیم نور است لذا به نور امام و انسان کامل، تمام موجودات و مخلوقات آشکار شده‌اند و همه‌ی موجودات دیده می‌شوند. ■اگر دیده‌ی عارف حقیقت بین باشد، به محض اینکه چشم خودش را به هستی باز کند، خواهد گفت: ما رأيت إلا جَمیلا... در عالَم فقط نور است و از ظلمت بودی نیست... نور ظلمت را از بین برده است. حضرت زینب سلام الله علیها در آن مقام اتم توحید بود و دید که هستی را فقط نور گرفته است و اصلا از ظلمت خبری نیست، ظلمت که بر امام حسین علیه السلام غلبه نکرد، اصلا نمی‌تواند غلبه کند! آنجا نیز که بالاخره یک ظهوری از جلال و قهر الهی بود، آنجا نیز دید که دست خود نور و خود امام حسین علیه السلام در کار است. اصلا در کربلا دست خود اباعبدالله الحسین در کار بود... او خودش صحنه‌ی کربلا را اداره می‌کرد و در این زمینه حرفها هست... ■حضرت زینبی که فرمود ما رأيت إلا جَمیلا خودش نیز جمیل است، جمیل است که جمیل می‌بیند. او خودش جمیل مطلق بود. زشتی که نمی‌تواند جمال ببیند لذا حضرت زینب سلام الله علیها در کربلا خودش را دید. او جمیل مطلق بود و خودش را دید. فلم انظر بعینی غیر عینی، یا به تعبیر دیگر بفرمائید او امام حسین و امام زمان علیهما السلام را دید. امام حسین و امام زمان در کربلا یکی هستند. عجب مطلبی است که در سال ۶۱ هجری امام زمان ارواحنا فداه در کربلا دیده شد! ●معشوق و عشق و عاشق هرسه یک است اینجا ●چون وصل در نگنجد هجران چه کار دارد ■امام حسین علیه السلام خود در عشق مطلق بود، ولی اینجا آمد و آن را عیان کرد. #ح_م

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●توصیۀ علّامه حسینی طهرانی قدّس سرّه به مقاتل معتبر●■ ■معمولًا به طلّابى كه از شاگردانشان بودند و به تبليغ می‏رفتند سفارش ميكردندبيشتر از لهوف و نفس ‏المهموم و مقتل مرحوم مقرّم استفاده كنند و از روضه ‏هائى كه در افواه مشهور است و سند ندارد يا در كتب معتبره نيامده اجتناب ورزند. ■●«نور مجرّد» ج ۲ ص ۴۶۶●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #روز_هشتم_محرّم ■نامۀ عمر سعد به ابن زیاد مبنی بر توافق با امام حسین علیه السّلام و عدم نیاز به جنگ ■القائات شمر به ابن زیاد @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●امام زمان علیه‌السّلام شبیه حضرت علی‌ّاکبرِ امام حسین علیهماالسّلام هستند.●■ ■ #الف - رفع الحسين سبابته نحو السماء و قال «اللَّهُمَّ اشْهَدْ عَلَى هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ فَقَدْ بَرَزَ إِلَيْهِمْ غُلَامٌ أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ كُنَّا إِذَا اشْتَقْنَا إِلَى نَبِيِّكَ نَظَرْنَا إِلَى وَجْهِهِ» ■هنگام به میدان رفتن علی‌ّاکبر علیه السّلام، امام حسین علیه‌السّلام انگشت سبّابۀ خود را به سوی آسمان گرفته و فرمودند: ■«خدایا شاهد باش که پسری برای مبارزه به سوی آنها می‌رود که شبیه‌ترین مردم به رسول توست در خلقت و اخلاق و سخن گفتن. هرگاه مشتاق پیامبرت می‌شدیم، به چهرۀ او نگاه می‌کردیم» ■«بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۴۵، ص۴۲»■ ■ #ب - نظر أميرالمؤمنين عليه‌السّلام الى ابنه الحسين عليه‌السّلام فقال: «إنَّ إِبْنیِ هذَا سَیّدٌ، کما سَمَّاهُ رَسُولُ اللّهِ صلّی الله علیه وآله وسلم سَیِّداً، وَ سَیَخْرِجُ اللَّهُ مِنْ صُلْبِهِ رَجُلاً بِاسْمِ نَبِیِّکمْ، یُشْبِهُهُ فِی الخَلْقِ وَالخُلُقِ. یَخرُجُ حِينَ غَفلَةٍ مِنَ النّاسِ وَ إماتَةٍ مِنَ الحَقِّ وَ اِظهارٍ مِنَ الجَورِ.» ■امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به پسرشان حسین علیه‌السّلام نگریستند؛ سپس فرمودند: ■«همانا این پسرم همان‌گونه که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم او را آقا و سرور نامیدند، سرور و آقاست و بزودی از نسل او مردی هم‌نام با پیامبرتان (حضرت مهدی علیه‌السّلام) قیام می‌کند که در خلقت و اخلاق شبیه پیامبراکرم است. او در زمان غفلت مردمان و میرانده شدن حق و غلبه ستم قیام می‌کند.» ■«إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج‏۵، ص۱۲۴»■ ■پس حضرت مهدی ارواحنا فداه و حضرت علی‌اکبر علیه‌السّلام هر دو شبیه پیامبر و همانند یکدیگرند. ■●«استاد مهدی طیّب»●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

‍ 🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●یکی دیگر از درس‌هایی که در عرصه‌ی اخلاق و عرفان در #مکتب_عاشورا می‌توان آموخت، درس #تسلیم و #تفویض است.●■ ■[نمونه‌ ای] از تسلیم در واقعه‌ی عاشورا، زمانی مشاهده می‌گردد که #حضرت_علی_اکبر علیه‌السّلام در نزدیکی #کربلا از جانب پدر خبردار می‌گردند که شهادت در پیش است. این فرزند بزرگوار اباعبدالله علیه‌السّلام از پدر سؤال می‌کند: ■اَ لَسنا عَلَی الحَقِّ؟ مگر ما بر حق نیستیم؟ امام حسین علیه‌السّلام سخن ایشان را تأیید می‌کنند و می‌فرمایند: بَلی: آری. ■پس آن حضرت به پدر عرضه می‌دارند: اِذاً لا نُبالی بِالمَوتِ: در آن صورت، کشته شدن چه هراس، ترس و اهمیّتی خواهد داشت؟ کشته شدن در راه رضای خدا، باعث افتخار است. حضرت علی اکبر علیه‌السّلام پذیرای تقدیر الهی است. ■●كرشمه حسن _ تأليف استاد مهدی طيب●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله)●■ ■سینه زنی ها و عزاداری های خالصانه را منتقل کنید. ■این آهن سرد بی خاصیت (علامت) هیچ فایده ای ندارد ■علامت برداری نه مورد توصیه قرآن و روایات است و نه کاری عقلی می باشد ■توصیه امام حسین (علیه السلام) در وداع آخر باید سرلوحه همگان باشد که نباید به سراغ هر کاری که باعث پایین آمدن قدر و منزلت مان شود، برویم. @mohamad_hosein_tabatabaei

■اَعظَمَ اللّهُ اُجُورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَینِ عَلیهِ السّلامُ ، وَ جَعَلَنا وَ ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیّهِ الاِمامِ المَهدِیِّ مِن الِ مُحَمَّدِِ عَلَیهِمُ السّلامُ■ @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... ■●مراقبات شب دهم محرّم●■ ■شب دهم محرّم، شب عاشورا و شبی است که امام حسین علیه‌السّلام و یارانش آن را احیاء داشته و تا صبح به قرائت قران و دعا و مناجات پرداختند. لذا احیاء این شب فضیلت فراوان دارد. در فضيلت احياء اين شب روايت كرده‌اند: ■مانند آن است كه عبادت كرده باشد به عبادت جميع ملائکه، و عبادت در آن، برابر هفتاد سال عبادت است، و اگر كسى را توفيق دست دهد در چنين شبى در كربلا باشد و امام حسين عليه السّلام را زيارت كند و نزد آن حضرت تا صبح بيتوته كند، خدا او را آغشته به خون امام حسين عليه السّلام در زمرۀ شهدا با آن حضرت محشور فرمايد. ■سيّد بن طاووس در كتاب «اقبال‌الاعمال» براى اين شب دعاها و نمازهاى بسيار، با فضيلت‌هاى فراوان روايت كرده است، از جمله: ■ ۱- صد ركعت نماز که در هر رکعت بخواند: ■سوره «حمد» یک مرتبه ■سوره «توحيد» سه مرتبه ■و بعد از پايان صد ركعت، هفتاد مرتبه بگويد: ■«سبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ» ■و در روايت ديگر پس از العلى العظيم استغفار هم ذكر شده است. ■ ۲- چهار ركعت نماز در آخر شب، كه در هر ركعت بخواند: ■سوره «حمد» یک مرتبه ■«آية الكرسى» ده مرتبه ■سوره «توحيد» ده مرتبه ■سوره «فلق» ده مرتبه ■سوره «ناس» ده مرتبه #و_پس_از_سلام: ■صد مرتبه سوره «توحيد» را قرائت كند. ■ ۳- چهار ركعت نماز، که درهر ركعت بخواند: ■سوره «حمد» یک مرتبه ■سوره «توحيد» پنجاه مرتبه ■و اين نماز برابر است با نماز اميرالمؤمنين عليه السّلام كه فضيلت بسيار دارد. و پس از نماز، بسيار ذكر خدا كند و صلوات بسيار بر رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم فرستد، و هر چه می‌تواند بر دشمنان ايشان لعن كند. #مراقبات_ماه_محرم @mohamad_hosein_tabatabaei

🏴🏴🏴🏴🏴 #حی_علی_العزا... #مصارع_عشاق قسمت(۹) ■او نور مطلق است، جایی که امام حسین علیه السلام است هیچ ظلمتی وجود ندارد، او امام است، امام حسین که در کربلا امام نشد، مثلا بگوییم کربلا موطن امتحان امام است! امام که دیگر امتحان ندارد! او خودش دیگران را امتحان می‌کند، او بابی است که همه به او امتحان می‌شوند. امام حسین علیه السلام در کربلا تک و تنها شد، این تنهایی، مقام استأثاری امام است، در اینجا هیچ کس با امام نیست و او تنهای تنها است. او در این موطن فردانی فرمود: «هل مِن ناصر یَنصُرُنى؟!»، امام خواست بگوید که من ذاتم همین است، ذات من تنهایی است... چون ذات حق متعال بی چون است، تک و احد است و دو ندارد، لذا ظل او نیز احد و فرد است. امام حسین علیه السلام نیز چون فرد بود، در آن مقام فردانیت مطلقش که در آنجا کسی جز حق متعال و شخص امام راه ندارد، گفت «هل مِن ناصر یَنصُرُنى؟!»... مطلب بسیار عمیق است! امام یک سفر بیشتر ندارد و آن نیز سفر من الحق الی الخلق است. امام مطلقا در خدا بود، حتی از آن مقام پایین تر نیز نیامد، از همانجا فرمود تَعالَوا... هل مِن ناصر یَنصُرُنى؟! بالا بیایید! شاعر چقدر خوب این سفر من الحق الی الخلق اباعبدالله الحسین علیه السلام را به شعر درآورده است... ●چون که بُد بی یار ذات واحدم ●بی کس از وحدت به کثرت آمدم ●آمدم بی یار تا یارم که شد ●و اندر این صحرا خریدارم که شد ●چون نبُد مثلی و انبازی مرا ●هم نباشد یار و همرازی مرا ■من هم مظهر لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ هستم. من هم بی چونم، من اصلا یاری آنجا ندارم، در آنجا کاملا تنها هستم، لذا آن عارف، حکمت پیامبر ما را حکمت فردانیه قرار داد. صاحب هذا الامر فریدٌ... اینها تک هستند، آنجایی که این حضرات هستند هیچ کس نیست! هیچ کس در آنجا یار این ذوات مقدس نیست! هر کس هم اگر بخواهد به آنجا برود و یار آنها شود تک می‌شود. آنجا اصلا دوئیت راه ندارد. ●چون که تنها بوده ذاتم از قِدَم ●هم در این صحرا زدم تنها علم ■آن مقام تنهایی امام خیلی مقام خاصی است، وقتی در آن مقام تنهای تنها شد، وقتی حتی حضرت علی اصغر علیه السلام هم شهید شده بود، گفت هل مِن ناصر یَنصُرُنى؟ در این زمان حضرت سید الساجدین علیه السلام از خیمه خارج شد... این آقا به آنجا راه دارد... ●هرکسی را من معین و مونسم ●گرچه اینسان بی معین و بی کسم ■من خودم فردی هستم که ممد همه‌ی همت ها و معین همه‌ی ارواح هستم، من ناصر بالذات هستم، وقتی که ناصر بالذات ناصر های بالعرض را می‌خوانَد، معنی اش این است که می‌خواهد آنها را در خودش فانی کند! او ناصر بالذات است! اصلا چه کسی می‌تواند او را یاری کند؟! ناصر بالذات می‌دانی یعنی چه؟! یعنی در عالم فقط او ناصر است! اصلا به غیر از اباعبدالله، غیر از امام زمان علیه السلام در عالم اصلا ناصری وجود ندارد! امام گفت من ناصر مطلق هستم، اصلا من ناصر بالذات هستم. کسی که ناصر بالذات است ناصر می‌خواهد چه کار؟ «کلُّ شیءٍ یرجع الی اصله» ●قطره دریاست اگر با دریاست ●ورنه او قطره و دریا، دریاست ■هرکسی که به این ناصر بالذات اصابت کند خودش هم ناصر می‌شود. ●ماهیان جان در این دریا پرند ●تو نمی‌بینی که کوری ای نژند ●بر تو خود را می‌زنند آن ماهیان ●چشم بگشا تا ببینیشان عیان ■اگر ولی خدا به کسی تنه بزند، کار او دیگر تمام است، مراد از این سخن هم این تنه‌‌ی جسمانی نیست. اصلا عمر خودتان را وقف این کنید که یک ولی خدایی یک تنه‌ی باطنی به شما بزند... #ح_م