*🌹✨🌹✨🌹* *✨حدیث* *🌹چه دعایی به آسمان می رود* *🌹امام جعفرصادق(ع)فرمودند* *عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: کُلُّ دُعَاءٍ یُدْعَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَحْجُوبٌ عَنِ السَّمَاءِ حَتَّى یُصَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.* *هر دعایی که از خدای عزوجل خواسته می‌شود، به آسمان راه ندارد [مستجاب نمی‌شود]تا اینکه بر محمد و آل محمد #صلوات فرستاده شود.* *کافی، ج ۲، ص ۴۹۳*  ─┅─═ঊঈ✨ঊঈ═─┅─ ‏

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم ذکر روز شنبه : یا رَبِّ الْعالَمِین ذکر روز یکشنبه : یا ذَالجَلالِ وَ اْلاِکْرام ذکر روز دوشنبه : یا قاضیَ الحاجات ذکر روز سه شنبه : یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین ذکر روز چهارشنبه : یا حَیُّ یا قَیّومُ ذکر روز پنجشنبه : لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ المَلِک الحقّ المُبین ذکر روز جمعه : الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و عجل فرجهم

✨ الحكمة ۱۸۷ ✨ 🍃 ضرورة ذكر القيامة ⚜️ قال أميرالمؤمنين على عليه‌السلام: الرَّحِيلُ وَشِيكٌ. ✨ حکمت ۱۸۷ ✨ 🍃 ضرورت ياد قيامت ⚜️ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: كوچ كردن نزديك است. 📚 #نهج_البلاغه ✒️ ترجمه: محمد دشتی @nahjoolbalaghah

✨ شرح حکمت ۱۸۷ ✨ 🍃 بايد آماده بود امام عليه‌السلام در اين عبارت كوتاه و پرمعنا از بى‌وفايى و كوتاهى عمر دنيا سخن مى‌گويد و مى‌فرمايد: «كوچ كردن (از دنيا) سريع است»؛ (الرَّحِيلُ وَشِيكٌ). «رحيل» به معناى هرگونه كوچ كردن است ولى در اينجا با قرائن حاليه به كوچ كردن از دنياى زودگذر اشاره دارد. اين واژه گاه به معناى اسم مصدر آمده مانند كلام بالا و گاه معناى صفت مشبهه را مى‌رساند؛ مثلاً شترى را به عنوان رحيل توصيف مى‌كنند يعنى شتابنده و «وشيك» از ماده «وشك» (بر وزن اشك) به معناى سرعت گرفتن در سير است. بعضى از شارحان گفته‌اند «وشيك» آن است كه سرعتش بسيار شديد و عجيب باشد. از مسائلى كه همه مى‌دانند و غالبا از آن غافلند كوتاهى عمر دنياست؛ گويى تا چشم بر هم زنى، كودكان جوان و جوانان پير و پيران از صحنه خارج مى‌شوند. بارها افرادى را ديده‌ايم كه گرد و غبار پيرى بر رخسار آنها نشسته و ضعف سراسر وجودشان را فراگرفته و با قدى خميده عصا زنان به زحمت راه مى‌روند مى‌گوييم: عجب! ديروز جوان شاداب و راست قامت و قوى پنجه‌اى بود، چه زود پير شد. تازه اين در صورتى است كه رحيل در زمان پيرى فرا رسد وگرنه بسيارند كسانى كه در كودكى يا جوانى بر اثر حوادث مختلفى چشم از دنيا مى‌پوشند. نه تنها انسان‌ها به سرعت از اين جهان كوچ مى‌كنند، قدرت‌ها و سلطنت‌ها و حكومت‌ها هم بسيار زود زوال مى‌پذيرند. ابن‌ابى‌الحدید تشبیهى براى دنیا از بعضى از حکما نقل کرده مى‌گوید: پیش از آنکه به دنیا بیاییم عدمى بوده است مستمر و بعد از کوچ کردن ما از این دنیا باز به ظاهر عدمى است مستمر و عمر ما در این میان مانند برقى است که در یک شب ظلمانى در بیابانى تاریک از ابرى مى‌جهد و بى درنگ خاموش مى‌شود.(۱) از آن مهم‌تر تشبیهاتى است که قرآن براى زندگى دنیا کرده و مى‌گوید: «(وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الحَیاةِ الدُّنیا کَماء أَنزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الاَرضِ فَأَصْبَحَ هَشیماً تَذْرُوهُ الرِّیاحُ وَکانَ اللَّهُ عَلى کُلِّ شَیْء مُقْتَدِراً)؛ (اى پیامبر!) زندگى دنیا را براى آنان به آبى تشبیه کن که از آسمان فرو مى‌فرستیم؛ و به وسیله آن گیاهان زمین (سرسبز مى‌شود و) در هم فرو مى‌رود؛ اما بعد از مدتى مى‌خشکد؛ به گونه‌اى که بادها آن را به هر سو پراکنده مى‌کند؛ و خداوند بر همه چیز تواناست».(۲) در آیه دیگرى از قرآن مى‌خوانیم که روز قیامت از گنهکاران سؤال مى‌شود چند سال در روى زمین توقف کردید؟ در پاسخ مى‌گویند تنها به اندازه یک روز یا بخشى از روز. از آنهایى سؤال کنید که توان شمردن ایام را دارند (قالَ کَمْ لَبِثْتُمْ فِی الأَرضِ عَدَدَ سِنِینَ (*) قالُوا لَبِثْنا یَوماً أَوْ بَعْضَ یَوم فَسْئَلِ العادِّینَ). بار دیگر به آنها گفته مى‌شود: «(خداوند) مى‌فرماید: (آرى) شما مقدار کمى توقف کردید اگر مى‌دانستید آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریدیم و به سوى ما بازگردانده نمى‌شوید؟»؛ (قالَ إِنْ لَبِثْتُمْ اِلا قَلِیلاً لَوْ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (*) أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُون).(۳) در احادیث نیز درباره کوتاهى عمر دنیا تعبیرات و تشبیهات بیدارکننده‌اى آمده است. پیامبر صلى‌الله مى‌فرماید: «الدُّنیا ساعَةٌ فَاجْعَلُوها طاعة؛ دنیا ساعتى بیش نیست این ساعت را در مسیر اطاعت خدا قرار دهید».(۴) امام سجاد علیه‌السلام مى‌فرماید: «إِنَّ جَمیعَ ما طَلَعَتْ عَلَیْهِ الشَّمسُ فی مَشارِقِ الارضِ وَمغارِبِها بَحرِها وَبَرِّها وَسَهلِها وَجَبَلِها عِنْدَ وَلِىٍّ مِن أولِیاءِ اللهِ وَأهْلِ المَعْرِفَةِ بِحَقِّ اللهِ کَفِىْءِ الظِّلالِ؛ تمام آنچه در شرق و غرب جهان، دریاها و صحراها، دشت‌ها و کوه‌ها آفتاب بر آن مى‌تابد در نزد اولیاءالله و عارفانِ به حق خدا همچون بازگشت سایه‌هاست».(۵) همان‌گونه که سایه‌هایى که به سوى غروب مى‌رود به سرعت برچیده مى‌شوند، عمر دنیا نیز چنین است. امام حسن علیه‌السلام در کتاب تنبیه‌الخواطر بسیار به این شعر تمثل مى‌جست: اى اهل لذت‌هاى دنیایى که بقایى ندارد مغرور شدن به سایه‌اى که به زودى زوال مى‌پذیرد احمقانه است. حافظ نیز در این باره مى‌گوید: مرا در منزل جانان چه جاى امن چون هر دم جرس فریاد مى‌دارد که بربندید محمل‌ها حضرت نوح علیه‌السلام فرمود: «وَجَدْتُ الدُّنیا کَبَیْت لَهُ بابانِ دَخَلْتُ مِن أحَدِهِما وَخَرَجْتُ مِنَ الاخَرِ».(۶) دنیا را همچون خانه‌اى یافتم که از یک در وارد شدم و از در دیگر خارج! ا---------------------------------------- پی نوشت: ۱ . شرح ابن‌ابى‌الحدید . جلد ۱۸ . صفحه ۱۵۴ ۲ . سوره کهف . آیه ۴۵ ۳ . سوره مؤمنون . آیه ۱۱۲ - ۱۱۵ ۴ . بحارالانوار . جلد ۷۴ . صفحه ۱۶۶ ۵ . همان . جلد ۱ . صفحه ۱۴۴ ۶ . مستدرک الوسائل . جلد ۱۱ . صفحه ۱۸۴ 📚 #نهج_البلاغه ✒️ آیت‌الله مکارم شیرازی @nahjoolbalaghah