سالروز ورود حضرت مسلم به کوفه بنویسید مرا یار اباعبدالله حاج سید مجید بنی فاطمه ‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌ ‌‌

🔻خیلی از بزرگترها، مصاحبه فرزاد حسنی با خانم "سهیلا آرین" را دیده اند. 🔻خانم سهیلا آرین از کودکی به آمریکا رفته، آنجا تحصیل و همانجا ازدواج کرده است. خودش می گوید همیشه متمول بوده اند و در زندگی اش چیزی کم نداشته است. 🔻در این برهه زمانی که بحث پوشش مناسب مطرح است، دیدن این قطعه برای جوان‌ترهایی که ممکن است این مصاحبه را آن موقع ندیده باشند، می‌تواند بسیار جذاب و راهگشا باشد ... 🔻لطفا برای رضایت حق تعالی و آرامش درونی و معنوی ، در انتشار کلیپ برای ترویج این فریضه نیکوی الهی بکوشید🙏 *فرهاد فتحی

🇮🇷 🎥 سوال دختری از استاد رحیم پور: آقا شمایی که میگید به قانون حجاب احترام بذارید اگه یه روزی قانون عوض بشه‌و داشتن #حجاب خلاف قانون بشه، خود شما بهش احترام میذارید؟ 💠 کانال معرفت شناسی

✨ الحكمة ۲۰۸ ✨ 🍃 مراحل تربية النفس ⚜️ قال أميرالمؤمنين على عليه‌السلام: مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ، وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ. ✨ حکمت ۲۰۸ ✨ 🍃 مراحل خودسازى ⚜️ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: كسى كه از خود حساب كشد سود مى‌برد، و آنكه از خود غفلت كند زيان مى‌بيند، و كسى كه از خدا بترسد ايمن باشد، و كسى كه عبرت آموزد آگاهى يابد، و آنكه آگاهى يابد مى‌فهمد، و آنكه بفهمد دانش آموخته است. 📚 #نهج_البلاغه ✒️ ترجمه: محمد دشتی @nahjoolbalaghah

✨ شرح حکمت ۲۰۸ ✨ 🍃 شش اندرز ناب در اين كلام حكيمانه شش جمله وجود دارد كه سه جمله از آن مستقل از يكديگر و سه جمله مرتبط با يكديگر است و هر كدام نكته‌اى را بيان مى‌كند، مى‌فرمايد: «هر كس به حساب خود برسد سود مى‌برد و آن كس كه غافل بماند زيان مى‌بيند. كسى كه (از خدا) بترسد ايمن مى‌گردد و كسى كه عبرت گيرد بينا مى‌شود و آن كس كه بينا گردد (حقايق را) مى‌فهمد و آن كس كه (حقايق را) بفهمد دانا مى‌شود»، (مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ، وَمَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ، وَمَنْ خَافَ أَمِنَ، وَمَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ، وَمَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ، وَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ). هميشه مسئله حسابرسى در زندگى مادى مردم وسيله‌اى براى پرهيز از زيان‌ها بوده است و وسايل مختلفى براى ثبت و ضبط حساب‌ها از قديم الايام فراهم كرده‌اند. در عصر و زمان ما اين وسايل بسيار متنوع و پيچيده شده و دقيق‌ترين حساب‌ها را نگهدارى مى‌كند. بررسى حساب سبب مى‌شود كه اگر انسان احساس زيان كرد به سراغ نقطه‌هاى آسيب‌پذير برود و آنها را اصلاح كند تا زيان، تبديل به سود گردد. اصولاً تمام اين جهان بر اساس حساب و نظم آميخته با آن قرار گرفته است. هرگاه درون بدن خود را ملاحظه كنيم در منطقه خون ما حساب دقيقى حكمفرماست، بيش از بيست فلز و شبه فلز و مواد مختلف حاصل از آن خون ما را تشكيل مى‌دهد و به مجرد اينكه نظم آن به هم بخورد بيمارى حاصل مى‌شود. به همين دليل پزشكان اولين دستورى را كه مى‌دهند محاسبه اجزاى تشكيل‌دهنده خون از طريق آزمايش است تا به وسيله اين حسابگرى جلوى بيمارى را بگيرند. آن كس كه اين آزمايش‌ها را به فراموشى بسپارد ممكن است زمانى متوجه شود كه خسارت و زيان وسيعى دامن او را گرفته، در امور مادى دنيا ورشكست و در مسائل طبيعى مانند سلامتىِ جسم گرفتار بيمارى‌هاى غير قابل علاج شده است. اسلام مى‌گويد: در امور معنوى نيز بايد همين گونه بلكه دقيق‌تر به حساب خويش رسيد. آن كس كه مراقب اعمال خويش باشد و حسابرسى دقيق كند سود معنوى مى‌برد و كسى كه از آن غافل گردد گرفتار خسران و زيان در دنيا و آخرت مى‌شود. پیامبر صلى‌الله مى‌فرماید: «لا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتّى یُحاسِبُ نَفْسَهُ أشَدَّ مِنْ مُحاسَبَةِ الشَّریکِ شَریکَهُ وَالسَّیِّدُ عَبْدَهُ، انسان فرد باایمانى نخواهد بود مگر زمانى که با دقت اعمال خود را محاسبه کند، دقیق‌تر از آنچه شریک به حساب شریک خود مى‌رسد یا مولا به حساب بنده خویش».(۱) حسابگرى در مسائل معنوى و امور اخروى باید شدیدتر و دقیق‌تر باشد، زیرا غیر ما حسابگرانى هستند که حساب دقیق اعمال ما را دارند، در حالى که در امور مادى، هر کس خودش حسابگر خویش است و معمولا کسى بر او نظارتى ندارد. قرآن مى‌گوید: «(وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ (*) کِرَاماً کَاتِبِینَ (*) یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ)، و به یقین نگاهبانانى بر شما گمارده شده، والا مقام و نویسنده‌ی (اعمال نیک و بد شما) که مى‌دانند شما چه مى‌کنید».(۲) در جای دیگری مى‌فرماید: روز قیامت خطاب به گناهکاران مى‌شود و خداوند به آنها مى‌فرماید: «(هَذَا کِتَابُنَا یَنطِقُ عَلَیْکُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا کُنَّا نَسْتَنسِخُ مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ)، این نامه اعمال شماست که ما نوشته‌ایم و به حق بر ضد شما سخن مى‌گوید، ما آنچه را انجام مى‌دادید مى‌نوشتیم».(۳) در روایات تأکید شده است که همه روز به حساب خود برسید، یعنى شب هنگام همان گونه که معمول بسیارى از بازرگان‌ها و تجار است که دفاتر خود را به خانه مى‌برند و به حساب روز خود مى‌رسند شما هم شب هنگام به اعمالى که در روز انجام دادید نگاهى حسابگرانه بیفکنید، اگر خطایى بوده توبه کنید و اگر کار خوبى بوده شکر خدا به جا آورید و آن را تکرار نمایید. امام کاظم علیه‌السلام مى‌فرماید: «لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فی کُلِّ یَوْم فَإنْ عَمِلَ خَیْراً اسْتَزادَ اللهَ مِنْهُ وَحَمِدَ اللهَ عَلَیْهِ وَإنْ عَمِلَ شَرّاً اسْتَغْفَرَ اللهَ مِنْهُ وَتابَ إلَیْهِ، کسى که همه روز به حساب خود نرسد از ما نیست، اگر کار خیرى انجام داده از خداوند توفیق فزونى بطلبد و خدا را بر آن شکر بگوید و اگر کار بدى انجام داده استغفار کند و توبه نماید و به سوى خدا باز گردد».(۴) ارباب سیر و سلوک نیز براى پیمودن مسیر قرب خدا از نخستین توصیه‌هایى که به رهروان این راه مى‌کنند مراقبت اعمال و سپس محاسبه آن است، چرا که بدون آن، پیمودن این راه پر خوف و خطر امکان‌پذیر نیست. 📚 #نهج_البلاغه ✒️ ادامه... 👇🏻 @nahjoolbalaghah

✨ ادامه شرح حکمت ۲۰۸ ✨ سپس امام علیه‌السلام در سومین جمله به این مسئله اشاره مى‌کند که اگر کسى خواهان امنیت و آرامش است باید خائف باشد، همیشه خوف سپرى است در برابر حوادث خطرناک و راز این که خداوند آن را در وجود انسان قرار داده این است که اگر ترسى در کار نباشد خیلى زود انسان خود را به پرتگاه‌ها مى‌افکند و در چنگال حوادث سخت گرفتار مى‌سازد و به مرگ زودرس مبتلا مى‌شود. البته اگر این خوف در حد اعتدال باشد به یقین سپرى در برابر بلاهاست و اگر به افراط بینجامد انسان را از تلاش و کوشش باز مى‌دارد و به محرومیت منجر مى‌شود و اگر به تفریط گراید و از موجودات خطرناک نترسد گرفتار انواع حوادث مرگبار خواهد شد. شک نیست که خوف در کلام امام علیه‌السلام اشاره به خوف از خدا یعنى خوف از عدالت و مجازات‌هاى عادلانه اوست. کسانى که داراى چنین خوفى باشند از عذاب الهى در دنیا و آخرت در امانند و به عکس آنها که تنها به رحمت او امیدوار گردند و اثرى از خوف در وجود آنها نباشد آلوده انواع گناهان شده و گرفتار مجازات خداوند در این سرا و آن سرا مى‌شوند. به همین دلیل در تعلیمات دینى ما مکرر آمده است که انسان باایمان باید با دو بال خوف و رجا پرواز کند. امام صادق علیه‌السلام از وصایاى لقمان حکیم جمله‌اى را نقل مى‌کند و مى‌فرماید: در وصایاى لقمان مسائل شگفت‌آورى بود. از همه شگفت‌آورتر این که به فرزندش چنین گفت: «خَفِ اللهَ عَزَّوَجَلَّ خیفَةً لَوْ جِئْتَهُ بِبِرِّ الثَّقَلَیْنِ لَعَذَّبَکَ وَأرْجُ اللهَ رَجاءً لَوْ جِئْتَهُ بِذُنُوبِ الثَّقَلَیْنِ لَرَحِمَکَ، آن گونه از خداوند عزوجل ترسان باش که اگر تمام اعمال نیک جن و انس را به جا آورى احتمال دِه که تو را (به سبب بعضى از اعمالت) عذاب مى‌کند و آنچنان به خداوند امیدوار باش که اگر گناه انس و جن را انجام داده باشى ممکن است مشمول رحمت او واقع شوى».(۵) سپس افزود؛ پدرم چنین مى‌فرمود: «إنّه لَیْسَ مِنْ عَبْد مُؤْمِن إلاّ وَفی قَلْبِهِ نُورانِ: نُورُ خیفَة وَنُورُ رَجاء لَوْ وُزِنَ هذا لَمْ یَزِدْ عَلى هذا وَلَوْ وُزِنَ هذا لَمْ یَزِدْ هذا، در قلب هر فرد با ایمانى دو نور است: نور خوف و نور رجا، اگر این را وزن کنند چیزى اضافه بر آن نیست و اگر آن را وزن کنند چیزى اضافه بر این نخواهد بود».(۶) البته منظور این نیست که واقعاً همه گناهان را انجام مى‌دهند و با همان حالت از دنیا مى‌روند بلکه مقصود این است که امیدوار باشند سرانجام توبه مى‌کنند و در مقام اصلاح برمى‌آیند و سپس از دنیا مى‌روند. شخصی به امام صادق علیه‌السلام عرض مى‌کند: جمعى از دوستان شما هستند که خود را آلوده گناهان مى‌کنند و مى‌گویند: امید (به رحمت خدا و محبت اهل‌بیت) داریم، امام علیه‌السلام فرمود: «کَذَبُوا لَیْسُوا لَنا بِمُوال، آنها دروغ مى‌گویند و از دوستان ما نیستند». سپس افزود: «اُولئِکَ قَوْمٌ تَرَجَّحَتْ بِهِمِ الاْمانِىُّ مَنْ رَجا شَیْئاً عَمِلَ لَهُ وَمَنْ خافَ مِنْ شَىْء هَرَبَ مِنْهُ، آنها کسانى هستند که در چنگال آرزوها گرفتار شده‌اند (زیرا) کسى که امید به چیزى داشته باشد براى آن عمل مى‌کند و کسى که از چیزى بترسد از آن مى‌گریزد».(۷) آنگاه امام علیه‌السلام در سه جمله اخیر به این نکته اشاره مى‌کند که اگر انسان با چشم عبرت به اطراف خود بنگرد به حقایق این عالم آشنا مى‌شود، سپس به تحلیل آن حقایق مى‌پردازد و اسباب و نتایج آن را درک مى‌کند و کسى که به اسباب و نتایج آن حقایق آشنا مى‌گردد عالم مى‌شود، یعنى راه را به سوى مقصد پیدا مى‌کند. در واقع پیوند ناگسستنى میان سه موضوع هست: چشم عبرت داشتن، تحلیل حوادث کردن و عالم و آگاه شدن. منظور از عبرت گرفتن این است که انسان حادثه‌اى را که مى‌بیند نخست به مقدماتى که آن را تشکیل داده و آثارى که بر آن مترتب مى‌شود توجه کند سپس مشابه آن را در زندگى خود در نظر بگیرد که این مایه بصیرت است و هنگامى که از آن قاعده‌اى کلى براى خود و دیگران بسازد، این فهم واقعى حادثه است که به صورت علمى قابل قبول در روح و جان انسان جایگزین مى‌شود. ا---------------------------------------- پی نوشت: ۱ . بحارالانوار . جلد ۶۷ . صفحه ۷۲ ۲ . سوره انفطار . آیه ۱۰ - ۱۲ ۳ . سوره جاثیه . آیه ۲۹ ۴ . بحارالانوار . جلد ۶۷ . صفحه ۷۲ ۵ . کافى . جلد ۲ . صفحه ۶۷ ۶ . کافى . جلد ۲ . صفحه ۶۷ . حدیث ۱ ۷ . همان . صفحه ۶۸ . حدیث ۶ 📚 #نهج_البلاغه ✒️ آیت‌الله مکارم شیرازی @nahjoolbalaghah

❣️سلام بر امام زمانم❣️ ❤️سحرت‌بخیرمولای‌من❤️ 🏝سلام رونق رمضانمان، مهدی جان، ... چه زود گذشت، این سحرهای عنبرین، در ازدحام ملائک، وشمیم دلنشین یادت، که با سفره های سادگیمان، در هم آمیخته بود، افسوس اما که، روزهای بلند عطشناکیمان، بی‌زلال دیدارت افطارشد، سپاسگزارم پدر که رخصت دادی، شمیم محبتت، فضای دلنشین سحرگاهانم، و لحظه‌های ناب افطارم را، معطر سازد، این‌همه که من اسیر کوی توام، از عنایت کریمانه توست...🏝 🌸الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج🌸 🌹تعجیل در امر فرج، پنج صلوات🌹 🌸سلام، صبح شما بخیر🌸

🌷 زندگی کوزه آبی خنک و رنگین است آب این کوزه گهی تلخ ،گهی شور و گهی شیرین است 🥗 زندگی گرمی دلهای به هم پیوسته است 🎋 تا در آن دوست نباشد همه درها بسته است. صبحتون پر امید ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌