داســتــان مـعـنــوی ✍یکی از شاگردان مرحوم شيخ انصاری می‌گوید: در زمانی که در نجف در محضر شيخ به تحصيل علوم اسلامی اشتغال داشتم يک شب شیطان را در خواب ديدم که بندها و طناب‌های متعددی در دست داشت 🔸از شيطان پرسيدم: اين بندها برای چيست؟ پاسخ داد: اينها را به گردن مردم می‌افکنم و آنها را به سوی خويش می‌کشانم و به دام می‌اندازم 🔹روز گذشته یکی از این طناب‌های محکم را به گردن شيخ مرتضی انصاری انداختم و او را از اتاقش تا اواسط کوچه‌ای که منزل شيخ در آنجا قرار دارد کشيدم ولی افسوس که عليرغم تلاش‌های زيادم شيخ از قيد رها شد و رفت 🔸وقتی از خواب بيدار شدم در تعبير آن به فکر فرو رفتم پيش خود گفتم: خوب است تعبير اين رؤيا را از خود شيخ بپرسم از اين رو به حضور معظم له مشرف شده و ماجرای خواب خود را تعريف کردم 🔹شيخ فرمود: آن ملعون (شيطان) ديروز می‌خواست مرا فريب دهد ولی به لطف پروردگار از دامش گریختم 🔸جريان از اين قرار بود که ديروز من پولی نداشتم و اتفاقاً چیزی در منزل لازم شد که بايد آن را تهيه می‌کردم با خود گفتم: يک ريال از مال امام زمان عج در نزدم موجود است و هنوز وقت مصرفش فرا نرسيده است آن را به عنوان قرض برمیدارم و ان شاءالله بعداً ادا می‌کنم 🔹يک ريال را برداشتم و از منزل خارج شدم همين که خواستم جنس مورد احتياج را خریداری کنم با خود گفتم: از کجا معلوم که من بتوانم اين قرض را بعداً ادا کنم؟ 🔸در همين انديشه و ترديد بودم که ناگهان تصميم قطعی گرفته و از خريد آن جنس صرف نظر نمودم و به منزل بازگشتم و آن یک ريال را سرجای خود گذاشتم

🎥استاد فاطمی‌نیا (ره): یک روایت از آقا امام حسن مجتبی (علیه ‌السلام) من هرسال به جوان‌ها میگم، اینو رعایت کنی کار تمومه

اونایی که نمیتونن برن #اربعین ببینن ! زائر اربعین عاقبت بخیر میشه امکان نداره عاقبت به شر از دنیا بره 📝اگر نتونستی اربعین بری کربلا این کار رو انجام بده تا جزو زائرین باشی @Abuhossein

           داســتــان مـعـنــوی ✍فرزند علامه جعفری می‌گوید: با توجه به اینکه سال‌ها علامه در نجف تحصیل کرده بود در هیأت عزاداری نجفی‌های مقیم تهران شرکت می‌کرد 🔸این هیات مداح بسیار خوبی داشت به نام هوشنگ ترجمان که استاد دانشگاه نیز بود و از لحاظ هنر شعری تبحر داشت و شعرهایی که در هیأت می‌خواند خودش می‌سرود 🔹علامه جعفری‌ به ایشان خیلی علاقه داشت و در این هیأت با شور و علاقه خاصی حضور می‌یافت و من و برادر بزرگم دکتر غلامرضا جعفری را هم با خودش همراه می‌برد 🔸این هیأت در دهه اول محرم بعد از ساعت ۱۲ نیمه شب شروع می‌شد و ما در این ایام تا نزدیکی‌های اذان صبح به همراه پدر در هیأت بودیم 🔹برادرم دکتر غلامرضا جعفری که در آخرین ساعات عمر علامه جعفری‌ نزد ایشان در بیمارستان بود نقل می‌کند: 🔸چون علامه دچار سکته مغزی شده بود و قدرت تکلّم نداشت در آخرین لحظه‌های عمرشان با ایما و اشاره از من می‌خواستند که چیزی را برایشان بیاورم ولی من هر چه تلاش می‌کردم نمی‌فهمیدم که ایشان چه خواسته‌ای دارند! 🔹یک پارچه سبزی بود که یکی از دوستان علامه چند ماه قبل از کربلا آورده بود و به ضریح مطهر امام حسین‌ علیه‌السلام متبرک شده بود 🔸من متوجه شدم که علامه آن پارچه را می‌خواهند به سرعت از بیمارستان خارج شدم تا آن پارچه را بیاورم، رفت و برگشت حدود یک ساعت طول کشید و من وقتی به بیمارستان رسیدم ایشان تمام کرده بودند و دکترها پارچه سفیدی را به سرش کشیده بودند 🔹از اینکه نتوانسته بودم این خواسته استاد را به موقع اجابت کنم خیلی متأثر شدم پارچه سفید را کنار زدم و پارچه متبرک شده را روی صورت علامه گذاشتم در کمال تعجب مشاهد کردم که ایشان چشمانشان را باز کرده و لبخندی زدند و برای ابد چشمان مبارک را بستند 🌟اَلسَّلامُ عَلَيْک یا اَباعَبداللهِ الْحُسَيْنِ🌟