سلاحهای میکروبی به‌خصوص در عرصه تروریسم دولتی و علیه ساختارهای صنعتی کشاورزی در سالیان اخیر بسیار به کار رفته است. اگرچه کشور هدف هرگز نتوانسته است ادّعای خود را علیه دشمنش به اثبات برساند.
اروپا شیوع جنون گاوی را متوجّه سازمانهای جاسوسی امریکا و استرالیا می‌داند که با هدف ضربه اقتصادی به صادرات گوشت اروپا انجام شده است.
چین در شیوع سارس، امریکا را مقصّر می‌داند که باعث شد چین در آستانه شکوفایی اقتصادی، سالها از گردونه رقابت تولید ارزان قیمت به واسطه تعطیلی کارخانههایش عقب بیفتد.
کره شمالی شیوع وبا در پیونگ یانگ را در اواخر دهه 80 نتیجه فعّالیّت جاسوسهای امریکایی می‌داند که با هدف مجبور کردن این کشور به پذیرش شرایط دول اروپایی امریکایی، برای قطع آزمایشات هسته‌ای انجام شده است.
تمامی این اتّهامات در حدّ اتّهام باقی ماند، ولی آنچه مسلّم است آن است که هر روز بسیاری از مناطق جهان در معرض خطر یک حمله بیوتروریستی هستند.
بدیهی است که نیروهای نظامی، تنها جمعیّت در معرض خطر حملات بیولوژیک نیستند، بلکه اقشار مختلف در معرض خطر بوده‌اند و به منظور دفاع در مقابل اثرات ناتوان کننده بالقوّه یک حمله، نیازمند کسب آگاهی نسبت به اصول اساسی همه گیرشناسی عوامل مورد استفاده در جنگ بیولوژیک است.
طبق نظر کارشناسان سازمان بهداشت جهانی ( W.H.O) در حال حاضر 17 کشور جهان قابلیّت تولید چنین موادّی را دارند. تولید موادّ بیولوژیک بالنّسبه ارزان بوده، به‌طوری که به‌عنوان «بمب اتمی فقرا» یا PMAB نامیده شده است.
رمان
#نه
ادامه دارد...
@Mohamadrezahadadpour
