eitaa logo
رشحات (هیچِ فانی محمد معروفی)
262 دنبال‌کننده
300 عکس
279 ویدیو
223 فایل
ارتباط با فقیر فانی محمد معروفی https://eitaa.com/MohammadMaruofi
مشاهده در ایتا
دانلود
8.9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💥پاسخ منطقی آقای ازغدی به اظهارات آقای پناهیان 💥مرجئه خطّی بود که معاویه آن را ترویج می‌کرد، خط امام علی علیه السلام درست در قطب مخالف معاویه است.
اربعین حضرت امام ره ج۵۷.mp3
13.24M
اربعین حضرت امام ره جلسه ۵۷ حدیث دهم : هوای نفس و طول امل جلسه دوم از حدیث دهم فصل اول از مقام اول : انسان در ابتدا امر، حیوان بالفعل است.
مردی زنی خواست ، پیش از آن که زن به خانه شوهر آمد وی را آبله بر آمد و یک چشم وی به خلل شد ، مرد نیز چون آن بشنید گفت مرا چشم درد آمد پس از آن گفت نابینا شدم ، آن زن به خانهٔ وی آوردند و بیست سال با آن زن بود آن گاه زن بمرد ، مرد چشم باز کرد گفتند این چه حال است؟ گفت خویشتن نابینا ساخته بودم تا آن زن از من اندوهگن نشود ، گفتند تو بر همه جوانمردان سبقت کردی. رساله قشیریه ، صفحه ۴۰۹
الان در اربعین حضرت امام ره ، ذیل حدیث دهم به این مطلب برخوردم ، که تکان دهنده بود: در آيۀ شريفه در سورۀ «هود» وارد است:  (فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ)  ؛  يعنى «استقامت كن و بر جاى ايست آن طور كه مأمورى، با كسى كه توبه كرد با تو». هود (۱۱): ۱۱۲.  و در حديث وارد است كه جناب رسول اللّه - صلّى اللّه عليه و آله - فرمود:  «شَيَّبَتْني سُورَةُ هُودٍ لِمَكانِ هذِهِ الآيةِ»  ؛  يعنى «پير كرد مرا سورۀ هود، براى خاطر اين آيه». ر. ك: شرح فصوص الحكم، قيصرى، ص ۵۲۹ ؛  علم اليقين ج ۲، ص ۹۷۱ ؛  شرح المنظومة، ج ۳، ص ۶۲۵.   نکته ظریف تفسیری : شيخ عارف كامل شاه آبادى - روحى فداه - فرمودند: با اين كه اين آيۀ شريفه در سورۀ «شورى» [الشورى (۴۲): ۱۵.]  نيز وارد است، ولى بدون) وَمَنْ تابَ مَعَكَ (، جهت اين كه حضرت سورۀ «هود» را اختصاص به ذكر دادند براى آن است كه خداى تعالى استقامت امت را نيز از آن بزرگوار خواسته است و حضرت بيم آن داشت كه مأموريت انجام نگيرد، و الا خود آن بزرگوار استقامت داشت.
علامه مصباح‌یزدی رضوان‌الله‌علیه در جمع قاریان نیروی دریایی سپاه در تاریخ 01/09/1389 بنده با وجود این‌که بیش از هفتاد سال است که با این کتاب آشنا هستم و با این کتاب سروکار دارم و از همان اوایل زندگی‌ام هم از اولین چیزهایی که یادم می‌آید آشنایی با قرآن بوده است که از سن پنج، شش سالگی به مکتب می‌رفتم و قرآن می‌خواندم و خدا توفیق داده است که بهترین استادهای قرآن را درک کرده‌ام که شاید در رأس همه آن‌ها مرحوم علامه طباطبایی‌رضوان‌الله‌علیه باشند که چندی افتخار نوکری ایشان را داشته‌ام، با وجود همه این‌ها اعتراف می‌کنم که نسبت به این کتاب خیلی جفا کرده‌ام و ‌‌حسرت می‌خورم از این‌که بسیاری از اوقاتی که می‌شد صرف این کتاب بکنم صرف کارهای دیگر کرده‌ام. حالا آن کارهایی که در جهت فهم این کتاب بوده آن‌ها هم خدمت به قرآن بوده است اما چیزهای دیگری که مربوط به زندگی دنیا و مربوط به سرگرمی‌ها بوده، ‌ای‌کاش قدر آن اوقات را هم می‌دانستم و آن را صرف قرآن می‌کردم! حالا هم اگر چند روزی از عمرم باقی مانده باشد از خدا مسألت می‌کنم که توفیق بدهد که صرف قرآن کنم.
مثنوی ما دکان وحدت است غیر وحدت هر چه بینی آن بت است
در عجبم از کسی که کوه را می شکافد تا به معدن جواهر برسد، ولی خویش را نمی کاود تا به درون خود راه یابد. الهی! بر هر که داغ محبت خود نهادی، خرمن وجودش را به باد نیستی در دادی. الهی! همه آتش ها بی محبت تو سرد است و همه نعمتها بی لطف تو درد است.
نوع نشستن علامه طهرانی در مقابل علامه طباطبایی خیلی جالبه.... دو زانو عدم تکیه به دیوار.... آری👇 حافظا علم و ادب ورز که در مجلس او هر که را نیست ادب لایق صحبت نبود!
اربعین حضرت امام ره ج۵۸.mp3
21.1M
اربعین حضرت امام ره جلسه ۵۸ حدیث دهم : هوای نفس و طول امل جلسه سوم از حدیث دهم فصل دوم از مقام اول : در ذم اتباع هوی
رشحات (هیچِ فانی محمد معروفی)
اربعین حضرت امام ره جلسه ۵۸ حدیث دهم : هوای نفس و طول امل جلسه سوم از حدیث دهم فصل دوم از مقام او
اربعین حضرت امام ره ، ذیل حدیث دهم : و در كافى شريف سند به حضرت باقر - عليه السلام - رساند:  قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللّه ِ صَلّى اللّه عليه وآله: يَقُولُ اللّه ُ عَزَّ وَجَلَّ:  وَعِزَّتِي وَجَلاَلِي وَعَظَمَتِي وَكِبْرِيَائِي وَنُورِي وَعُلُوِّي وَارْتِفَاعِ مَكَانِي لاَ يُؤثِرُ عَبْدٌ هَوَاهُ عَلَى هَوَايَ إِلاَّ شَتَّتُّ عَلَيْهِ أَمْرَهُ وَلَبَّسْتُ عَلَيْهِ دُنْيَاهُ وَشَغَلْتُ قَلْبَهُ بِهَا، وَلَمْ أُوتِهِ مِنْهَا إِلاَّ مَا قَدَّرْتُ لَهُ. وَعِزَّتِي وَجَلالِي وَعَظَمَتِي وَنُورِي وَعُلُوِّي وَارْتِفَاعِ مَكَانِي لاَ يُؤثِرُ عَبْدٌ هَوَايَ عَلَى هَوَاهُ إِلاَّ اسْتَحْفَظتُهُ مَلائِكَتِي وَكَفَّلْتُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرَضِينَ رِزْقَهُ، وَكُنْتُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ كُلِّ تَاجِرٍ وَأَتَتْهُ الدُّنْيَا وَهِيَ رَاغِمَةٌ»  . «پيغمبر - صلّى اللّه عليه و آله و سلّم - فرمود: خداى عزّ وجلّ مى فرمايد:  "قسم به عزت و جلال و عظمت و كبريا و علوّ و ارتفاع مكانتم كه اختيار نكند بنده اى هواى خودش را بر هواى من، مگر آن كه به تفرقه اندازم كارش را و درهم نمايم دنيايش را و مشغول فرمايم به دنيا قلبش را،  و حال آن كه ندهم به او از آن مگر آنچه مقدر فرمودم براى او.  و به عزّت و جلال و عظمت و نور و بزرگى و رفعت مكانتم قسم است كه اختيار نكند بنده هواى مرا بر هواى خود،  مگر آن كه ملائكۀ من حفظ كنند او را،  و متكفل شوند آسمان‌ها و زمين‌ها روزى او را،  و مى باشم من از براى او از دنبالۀ تجارت هر تاجر. (يعنى من براى او تجارت كنم و روزى او رسانم)  و بيايد او را دنيا در صورتى كه منقاد و ذليل اوست"».  يعنى با آن كه قلبش از او منصرف است باز به او اقبال كند، پس خوار و ذليل پيش او باشد. الكافي، ج ۲، ص ۳۳۵، «كتاب الإيمان والكفر»، «باب اتّباع الهوى»، حديث ۲.   و اين حديث شريف از محكمات احاديث است كه مضمونش شهادت دهد كه از سرچشمۀ زلال علم خداى تبارك و تعالى است، گو كه به حسب سند مرمىِّ به ضعف باشد.
مکاسب ج۰۱۱ اول کتاب.mp3
43.2M
مکاسب محرمه جلسه ۰۱۱ شنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۳ ابتدای کتاب مکاسب