اصول کلی فضای پسا وعده صادق ۱- مهم ترین دستاورد عملیات وعده صادق ایجاد معادله جدید ‘ضربه از خاک در مقابل هر نوع ضربه’ و برداشته شدن یک گام بلند برای توقف راهبردهای ‘کشتن با هزاران زخم’ و ‘جنگ بین جنگ ها’ بوده است. پروژه هنوز کامل نیست ولی فاز اول این ماموریت موفق بوده و تمام شده است. ۲-همه اهدافی که باید ضربه می خورد ضربه خورده و پیام تمام و کمال منتقل شده است. این را امریکا و اسراییل بهتر از هر کس می دانند. فعلا دخالت دیگر اجزای محور مقاومت نیز ضرورت پیدا نکرد. ۳-اسراییل یا باید تغییر راهبرد بدهد یا راهبرد قبلی را حفظ کند. تغییر راهبرد به بزرگ‌ترین رویارویی تاریخ منطقه خواهد انجامید که ایران با عملیات وعده صادق نشان داد برای آن کاملا آماده است. حفظ راهبرد قبلی نیز دیگر در ‘منطقه خاکستری’ ممکن نیست ‌و به ضربه مستقیم منجر خواهد شد. ۴-با این حال ایران پاسخ اسراییل را مفروض گرفته است. به همین دلیل ضربه اول، صرفا یک ‘قلق گیری’ برای ضربه اصلی بوده است. @mohammadi61

درباره رویارویی احتمالی آینده ۱/۴ اسراییل می خواهد حیثیت خود را احیا کند، اما تتمه آن را هم بر باد خواهد داد. دیوانگی جواب شجاعت نیست. ۲/۴ هیچ حمله ای به خاک ایران ‘هضم’ نخواهد شد. این اصل نقض ناپذیر معادله جدید است. ۳/۴ دریافت پاسخ به عملیات وعده صادق از ابتدا در برآوردهای ایران بود. واضح بود که یک ضربه ‘معادله’ نمی سازد. لذا اسراییل باید به ‘پاسخ به پاسخ’ ایران و ما بعد آن از همین حالا فکر کند؛ البته اگر توانی برای فکر کردن برای آن باقی مانده باشد. ۴/۴ این رویارویی نهایتا جایی متوقف می شود. می تواند همین جا و پس از ضربه اول ایران متوقف شود. می تواند پس از ضربه دوم ایران خاتمه پیدا کند که بسیار بزرگ تر خواهد بود یا می تواند چند موج آن طرف تر برود. این انتخاب اسراییل است که چقدر می خواهد خسارت ببیند. @mohammadi61

درباره صبح ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ۱/۴ خلاصه داستان این است: پاسخ ایران باید به گونه ای انجام می شد که منجر به تغییر اساسی محاسباتی شود که رژیم بر اساس آن تصمیم گرفت به دمشق حمله کند. مسئله این بود که چنین حملاتی نباید تکرار، و راهبرد ‘نبرد در منطقه خاکستری’ که بیش از ۶ سال است جریان دارد باید متوقف شود. ۲/۴ وعده صادق با لحاظ سه ویژگی گستردگی، حمله از خاک و اصابت دقیق به اهداف، این ماموریت را بر عهده گرفت. هدف، ایجاد معادله ای جدید بود که ضربه موثر را در مقابل هر نوع عملیات ‘واقعی’ در منطقه خاکستری از جانب رژیم قرار بدهد و معتبر کند. ۳/۴ رژیم به دلیل ترس از جنگ، مشکلات سیاسی و عدم همراهی امریکا نهایتا تصمیم گرفت یک پاسخ ‘فیک’ بدون پذیرش مسئولیت، به ایران بدهد. از منظر استراتژیک این برای ایران یعنی معادله ای که در پی آن بود برقرار شده و اسراییل در چارچوب محاسباتی مدنظر ایران تصمیم گرفته است. ۴/۴ صبح امروز هدف رژیم این بود که ‘دسترسی’ خود را در ایران نشان بدهد اما عملا نشان داد پذیرفته خطای برآورد قبل از حمله دمشق را نباید تکرار کند. با تغییر محاسبات دشمن، هدف ایران محقق گشت. اینجاست که می توان گفت معادله برقرار شده و تمام. به عصر ‘پساوعده صادق’ خوش آمدید! @mohammadi61

تکذیب صحبتهای غضنفری درباره‌ وعده مالی و کمیسیونها ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۸:۰۲ اخبار سیاسی اخبار مجلس و دولت ایران تکذیب صحبتهای غضنفری درباره‌ وعده مالی و کمیسیونها حبیب‌زاده، منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی روایت کامران غضنفری از دیدار با یکی از مدیران مجلس را ناصحیح دانست و گفت: به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلاف‌گویی است». حبیب‌زاده منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی ضمن نادرست دانستن روایت کامران غضنفری از دیدار با یکی از مدیران مجلس به خبرنگار تسنیم گفت: «من در آن جلسه مورد اشاره دکتر غضنفری بوده‌ام، به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلاف‌گویی است». حبیب‌زاده که در این جلسه حاضر بوده، در ادامه به آنچه در این جلسه اتفاق افتاده اشاره کرد و گفت: « آنچه بوده توضیحات اینجانب درباره اعتقادم به مدیریت آقای قالیباف بوده که آقای غضنفری در این میان از آن مقام محترم اجرایی درخواست کرد که درباره عدم تصویب طرح صیانت و فضای مجازی از رئیس محترم مجلس سوال کند، من یک سرباز حضرت آقا و فردی بدون وابستگی به هیچ جریانی هستم و آقای غضنفری را هم فردی دلسوز دیدم اما روایت ایشان صحیح نیست». این نماینده منتخب مجلس دوازدهم در پایان تصریح کرد: «در آن جلسه آن مسئول مربوطه از آقای غضنفری مدارکش را گرفت و کارهای کارت تردد ایشان به مجلس را برایش انجام داد و خیلی هم احترامش کرد و حرفهای وعده مالی و کمیسیون غیرواقعی هست، در آستانه آغاز کار مجلس دوازدهم بدون حاشیه ها باید دنبال خدمت بی منت به مردم و فداکاری برای انقلاب و مردم باشیم».

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۱ عبدالحسین روح الامینی دکتر عبدالحسین روح الامینی را سال هاست -نمی دانم چند سال- که می شناسم. اگر بنا باشد او را فقط به یک صفت توصیف کنم آن ‘آزادگی’ است. روح الامینی هرگز آدم کسی نشد و من به یاد نمی آورم هیچ زمانی با چیزی موافقت یا مخالفت کرده باشد صرفا به این دلیل که فلان آقا خوشش یا بدش می آید. همیشه در مسائل غامض دیدگاه خود را داشته و اغلب هم درست تشخیص داده است. اگر او در همه زندگی اش فقط یک تشخیص داده باشد، و آن اینکه تصمیم گرفت در سال ۸۸ خون فرزند نوجوانش را فدیه انقلاب اسلامی کند و به دشمنان اسلام را که دسته دسته صف کشیده و به او طمع کرده بودند، ناامید نماید، همین یکی، برای اینکه بدانیم با چه جوانمردی روبرو هستیم کافی است. روح الامینی امتحانش را پس داده و نیازی به تایید این و آن ندارد. همان آزادگی باعث شده همیشه صاف و سرخوش باشد. گمان نمی کنم کسی هرگز روح الامینی را افسرده و مایوس دیده باشد. از مخزنی لایزال روحیه می گیرد و همواره بانشاط و استوار است. در مجلس هم صمیمی، صریح الهجه و همیشه صریح بود. باج نداد و باج نخواست. در حوزه تخصصی اش یعنی پزشکی نیز همواره پیگیر بود تا شاید بتواند بحران دارو را چاره ای بکند. فکر می کنم او برای هر موکلی که به دنبال وکیلی نیکو برای تمشیت امور در مجلس است، گزینه ای بسیار شایسته است. مهدی محمدی @mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۲ علیرضا سلیمی حاج علیرضای سلیمی در میان آشنایان با مجلس به دو چیز شناخته شده است: نظم و تخصص. او بی گمان جزو منظم ترین نمایندگان مجلس است. کمترین غیبت و تاخیر را در طول دوره نمایندگی داشته و به همین می توان گفت سبب بیشترین وقت را برای انجام وظایف نمایندگی اش اختصاص داده است. معنای مستقیم این وظیفه شناسی و تعهد این است که او نمایندگی را یک کار تمام وقت و اصیل می داند و هرگز آن را ابزاری برای فعالیت های دیگر قرار نداده است. نظم پولادین آقای سلیمی با یک ویژگی دیگر هم همراه است و آن او در امر پارلمان یک متخصص باسابقه محسوب می شود. اشراف بر آیین نامه داخلی به عنوان ‘دستورالعمل نمایندگی’ و سابقه طولانی حضور در مجلس از او فردی ساخته که می تواند از ابزار نمایندگی مجلس و حل مشکلات کشور به خوبی استفاده کند. مهدی محمدی @mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-3 سعید آجورلو پختگی در جوانی اغلب آسان به دست نمی آید. مهم تر از آن تجربه است. در جوانی کمتر کسی را می توان یافت که بتوان ادعا کرد فردی با تجربه، کاردان و دنیادیده است. همه اینها اگر با دانش آکادمیک و هوش سیاسی و اجتماعی همراه شود، آن وقت شخصیتی متمایز خلق می شود. شاید فکر کنید اغراق می کنم ولی دکتر سعید آجورلو به آنچه گفتم بسیار نزدیک است و این جزو وجوه ناگفته شخصیت اوست. سعید را قبل از هر چیز به دقت و موشکافی اش در تحلیل پیچیدگی های امر سیاست شناخته ام. اگر چیزی می نوشت -وگاهی درخواست می کردم بنویسد- با دقت می خواندم و سعی می کردم نکات مهمش را به خاطر بسپرم چون همیشه حرفی تازه برای گفتن داشت. خودش می گوید معلم سیاست است اما من شهادت می دهم که استادانه سیاست را می فهمد. همزمان سعید آجورلو یک چهره فرهنگی- رسانه ای شناخته شده و هزینه داده برای انقلاب بوده است. در زمان های سخت، در هنگامه آشوب و فتنه، وقتی که بسیاری مدعیان خاموش می مانند، سعید همیشه پیشرو بوده، موضع گرفته و در مقابل ضدانقلاب ایستاده است. در کنار اینها سعید ذهن اجتماعی پیشرفته ای دارد. سال ها مدیریت سطح بالا در حوزه ورزش موجب شده درک درستی از واقعیت ها داشته باشد و پیچیدگی های جامعه جدیدی که همه ما را احاطه کرده به خوبی بشناسد. در همان ورزش هم، اولویت اول سعید آجورلو هزینه دادن و آبرو ایجاد کردن برای اهداف انقلابی بود. می بینید که او در جوانی شخصیتی پخته و چند بعدی دارد و من فکر می کنم مصداق بسیار نیکویی برای آن نسلی است که قرار است در گام دوم انقلاب نقش ایفا کنند. مهم تر از همه، او عاشق روضه اباعبدالله است و بارها دیده ام که می گوید امید دارد که این یک فقره، الباقی کم و کاستی هایش را بپوشاند. حتما چنین خواهد بود. مهدی محمدی @mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۴ حسن خجسته باور من این است که مسئله بنیادین جامعه امروز ایران ماهیتا یک مسئله فرهنگی است. مسئله این است که بتوان اصول و ارزش های انقلاب اسلامی را بدونه هرگونه عدول یا تحریف، به زبانی بیان کرد که برای نسل های جدید بویژه غیر انقلابیون - نه ضدانقلاب- قابل فهم و پذیرش باشد. از آن مهم تر، مسئله این است که درک کنیم برخی مشکلات عمیق سیاسی و اجتماعی در ایران حل نخواهد شد مگر اینکه ابتدا یک توافق فرهنگی بر اساس اصول انقلاب اسلامی و تفکر رهبر انقلاب در جامعه حاصل شود. دکتر حسن خجسته آنگونه که من می شناسم مرد این میدان است. سال ها در عالی ترین سطوح یک مدیر بسیار موفق رسانه ای بوده و خوب می داند چه چیز را در جامعه امروز به چه زبانی باید گفت. در حوزه فرهنگ و رسانه دانشمندی زمان شناس است چنانکه هرگاه سخنان او را گوش کرده ام نکته ها و ایده های جدید یافته ام. ذهن تیز و زبان روشنش سرمایه ای است که وقت استفاده از آن در جایی مانند مجلس فرارسیده است. همه اینها را بگذارید در کنار اینکه دکتر خجسته آشنایی نزدیک و عمیق با دیدگاه های فرهنگی رهبر انقلاب و مطالبات و خواسته های ایشان در این حوزه پرچالش دارد و بنابراین حضور او در مجلس ‘توان اجماع سازی’ جدیدی در حوزه فرهنگ به کلیت سیستم تصمیم سازی کشور خواهد داد. حسن خجسته کوله باری از دانش و تجربه و اخلاص دارد که بهترین جا برای استفاده از آن برای خدمت به مردم و انقلاب مجلس است و وقت این کار اکنون فرارسیده. مهدی محمدی @mohamadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۵ دکتر فاطمه قاسم پور مسئله زنان احتمالا یکی از دو سه مسئله مهم انقلاب اسلامی در آینده نزدیک است. بیش از نیمی از جامعه ایرانی را زنانی تشکیل می دهند که اکنون بخش اعظم آنها درس خوانده و دارای دغدغه های هویتی، اجتماعی و اقتصادی بسیار مهمی هستند. دکتر فاطمه قاسم پور یکی از معدود زنان سیاستمدار ایرانی است که ویژگی های مهمی چون دانش تخصصی، تعهد انقلابی، توان سازماندهی و دغدغه نسبت به مسائل حوزه زنان را یک جا جمع کرده و با کاردانی در مجلس فعلی جلو برده است. در افتخارات او همین بس که لایحه تدوین شده توسط او و همکارانش در حوزه زنان مستقیما و آشکارا از سوی رهبر معظم انقلاب تایید و تحسین شده است. حضور دکتر قاسم پور در مجلس در زمانه ای که ایجاد بحران های جنسیت پایه در ایران یکی از برنامه های اصلی دشمن است، ضرورتی جدی و جایگزین ناپذیر است. مهدی محمدی @mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۶ علی اصغر پورمحمدی علی اصغر پورمحمدی احتمالا یکی از معدود مدیران موفق فرهنگی پس از انقلاب است و ما بخش مهمی از تولید فرهنگی نفیس سال های گذشته را مدیون اوییم. در اندک مواردی که در رسانه ها حاضر شده چهره ای گرم و جذاب و نکته سنج از خود نشان داده اما هنر اصلی پورمحمدی در پشت پرده بوده است. او که سال های طولانی مدیر شبکه سه سیما بوده از خود خلاقیتی کم نظیر نشان داده و برخی از به یادماندنی ترین محصولات تلویزیونی را که به خاطره جمعی بسیاری از ما شکل داده، خلق کرده و به بلوغ رسانده است. پورمحمدی مردی توانا در شناخت ریزه کاری های فرهنگی و متخصص در مدیریت نیروها و امکانات برای رسیدن به هدف مهم خلق محصولات پرمخاطب و اثرگذار است. علاوه بر این او فردی ‘امین’ است و می داند که دیدگاه نظام در موضوعات حساس فرهنگی چیست و بر اساس آن چه باید کرد؟ صاحب تجربه ای چنین گرانسنگ و جذاب می تواند در مجلس نقشی بسیار مهم ایفا کرده و علاوه بر کمک به انسجام درونی پارلمان، پروژه های ملی فرهنگی -اجتماعی منطبق بر دیدگاه رهبر انقلاب در مجلس تعریف کرده و جلو ببرد. مهدی محمدی @mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۷ مجتبی زارعی سال ها قبل زمانی که مسئول بخش سیاسی روزنامه کیهان بودم با جمعی از دوستان آشنا شدم که ویژگی مشترک آنها حضور در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در روزهای سخت دولت هاشمی و اوایل دولت خاتمی و مجاهدت مخلصانه در آن ایام بود. قصد نام بردن از تک تک آنها را ندارم اما یکی از موثرترین این افراد در آن روزگار که تا هم اکنون در یاد من مانده دکتر مجتبی زارعی است. زارعی از یک سو درس خود را بسیار خوب خوانده و یک متخصص سیاسی درجه اول است. مکتوبات و پژوهش های زارعی بویژه در سال های اخیر همه راهگشا و مملو از نکته سنجی های ضروری است. از سوی دیگر، زارعی را به حق می توان ‘سیاست پژوه انقلابی’ نامید. دانش سیاست در ذهن مجتبی زارعی به محک آموزه های انقلاب اسلامی خورده و صیقل یافته است. زارعی نگاهی نافذ در تشخیص اولویت های انقلاب اسلامی دارد و من به یاد ندارم که جایی در تشخیص وظیفه انقلابی خود کوتاهی کرده باشد. دکتر زارعی دو ویژگی دانش نظری و انقلابی بودن را با ویژگی سومی درآمیخته که آن شجاعت و صراحت لهجه است. زارعی اهل حضور در صحنه و موضع گیری شجاعانه است، چیزی که انقلاب اسلامی در روزهای سخت خود به آن نیاز جدی داشته و خواهد داشت. مجتبی زارعی نماینده بسیار خوبی برای کسانی خواهد بود که خواهان حضور ‘خردمندی انقلابی’ در مجلس هستند. مهدی محمدی @mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-8 حسین نجابت برخی آدم های وجودشان غنیمت است. یعنی همین که هستند باید شکرگزار و بدان دلگرم بود. حال اگر از این دست افراد در عالم سیاست یافتید که دیگر کیمیاست. باید قدر دانست و به تعبیر سعدی بر صدرشان نشاند. در این سال های طولانی که دکتر حسین نجابت را می شناسم، این تعبیر با درجه بالایی از دقت درباره او صادق است. نجابت اهل سیاست و از قضا سیاستمداری کهنه کار است اما در او رنگی از سیاسی کاری نمی توان یافت. صاف و صادق است. باهوش است چنانکه در بهترین دانشگاه های جهان دشوارترین درس ها را خوانده، اما اهل مکر و نیرنگ نیست. دیدگاه های سیاسی مشخص و روشن دارد اما هرگز به جدال و مخاصمه کشیده نمی شود. شاید برترین ویژگی او این است که خیرخواه است و چون برای خود نفع و ضرری در نظر نمی گیرد، می تواند در این زمانه آشوب و غوغا، میان طرف های مختلف پدری کند. وجود حسین نجانب از دید من در مجلس یک ضرورت قطعی است. مجلس به چنین آدم هایی که برای خود هیچ نخواهند، خیرخواه باشند و در میان غوغاسالاران، دعوت به حکمت و تدبیر و استدلال کنند سخت نیازمند است. نام حسین نجابت از آن نام هایی است که باید در صدر برگه های رای دور دوم انتخابات مجلس نوشت. مهدی محمدی @mohammadi61