#پای_درس_استادپناهیان 🌀 مدیریت خانه با کیست؟ مدیریت حقوقی با مرد است و مدیریت عاطفی با زن 🌀 مدیریت داخل خانه با زن است و مدیریت کلان با مرد است 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۵)- ۲ 🔹 دشمن دارد یک جریان سوءتدبیر را در خانواده تزریق می‌کند، آن‌هم اینکه جای نقش زن و مرد را عوض می‌کند، یا اینکه نقش‌ها را مساوی اعلام می‌کند! لذا مدیریت خانه معلوم نیست دستِ کیست؟ 🔹 براساس تفاوت‌هایی که بین زن و مرد وجود دارد (که در علوم شناختی و روانشناسی و... آمده است) طبیعتاً باید نقش‌های متفاوتی برای آنها قائل باشیم، اما بعضی‌ها اصلاً نمی‌‌خواهند تفاوت مرد و زن را قبول کنند! 🔹 «تالکوت پارسونز» که چهرۀ برجسته‌ای در جامعه‌شناسی است، این الگو را که کسب درآمد و رهبریِ خانواده بعهدۀ مرد باشد و وظائف خانه‌داری و کدبانو گری بعهدۀ زن باشد را بهترین الگو دانسته است. همچنین برخی اندیشمندان غربی می‌گویند: در هر نظام و سازمانِ انسانی می‌باید سلسله مراتب وجود داشته باشد و این سلسله مراتب در خانواده ضروری بوده، می‌بایست فردی از اعضای خانواده در نقش اول باشد و خانواده را مدیریت کند. 🔹 مدیریت خانه با کیست؟ به‌طور خلاصه می‌توان گفت: مدیریت حقوقی (مدیریتی که جنبۀ پشتیبانی و جنبۀ سرپرستی و هدایت کلی دارد) با مرد است. اما مدیریت عاطفی، با زن است. 🔹 «حرف آخر را در خانه، چه کسی باید بزند؟» آنجایی که پای دل در میان است مامان، آنجایی که پای مدیریت حقوقی در میان است بابا. چه کسی باید دلش در خانه رعایت بشود؟ زن! لذا باید به بچه‌ها گفت «مواظب باش دل مادرت را نشکنی!» و اینکه «مواظب باش غرور بابایت را نشکنی!» 🔹 مرد برایش این مهم است که همسرش از او اطاعت کند، زن هم برایش این مهم است که شوهرش به او علاقه داشته باشد؛ اگر این علاقه نباشد، دلش می‌شکند. باید این تفاوت‌ها را ببینیم! 🔹 هم خانم باید مدیریت کند و نقش‌های مدیریتی خودش را بشناسد، هم آقا. مدیریت کلان خانواده با مرد است و این چیزی است که روانشناس‌ها هم گفته‌اند. مدیریت خُرد(مدیریت در محیط خانه) با زن است؛ در دائرۀ داخلی خانه، بالاترین مسئولیت‌ها و مدیریت‌ها به عهدۀ خانم است. 🔹 در داخل خانه، یکی از کارهایی که انجام می‌شود «تربیت انسان» است و این کار به‌قدری مهم و باارزش است که اگر مرد، صد سال هم زحمت بکشد، به شرفِ کار زن در این زمینه نمی‌رسد. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🍃🌺👇 @mohandesi_fekr2 🌺🍃🌺

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 چرا تئاتر بازی‌کردن برای بچۀ دبستانی لازم است؟ 🌀 در جریان مدیریت، نقش‌پذیری را هم یاد می‌گیریم 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۶)-۱ 🔹 از همان آغاز نوجوانی که انسان کم‌کم دارد متوجه دارایی‌ها و توانایی‌های خودش می‌شود و حتی قبل از این دوران، انسان باید با مدیریت آشنا بشود. 🔹 انسان باید بتواند خواسته‌هایش، روابطش و ابزار و امکاناتش را مدیریت کند و الا تبدیل می‌شود به یک موجود جذب‌شونده؛ یک موجودی که با ترس، منفعل می‌شود و به هر سو کشیده می‌شود. 🔹 بچه اگر از همان دوران کودکی، مدیریت را یاد گرفته باشد، نقش‌پذیری را هم یاد می‌گیرد. بچه‌ها باید در گروه شروع کنند به فعالیت‌کردن و تقسیم کارکردن باهمدیگر و هر دفعه یک نقشی را بپذیرند. 🔹 تئاتر بازی‌کردن برای بچه‌های دبستانی فوق‌العاده ضروری و لازم است. نگویید «مگر اینها می‌خواهد هنرپیشه بشوند؟!» مگر وقتی بچه‌ها در حیاط مدرسه توپ‌بازی می‌کنند، می‌خواهند فوتبالیست و عضو تیم‌ملی بشوند؟! 🔹 کسی که تئاتر بازی می‌کند، یعنی یک نقشی پیدا می‌کند و در این نقش، یک رفتاری را انجام می‌دهد. بعد هم کارگردان به او می‌گوید: «حالا از این نقش بیرون بیا و برو توی نقش بعدی!» او هم می‌رود توی نقش بعدی و دوباره یک نقش دیگر را تجربه می‌کند. 🔹 اگر یک طلبه‌ای بخواهد برای این بچه‌ها-که تئاتر کار کرده‌اند- دربارۀ نماز صحبت کند، خیلی راحت به آنها می‌گوید: «وقتی رفتید سر نماز، حسِ عبد بگیرید!» این بچه‌ها معنایش را می‌فهمند، اما بچه‌ای که تئاتر بازی نکرده اصلاً نمی‌فهمد «حس عبد بگیرید» یعنی چه؟ آن‌وقت فهماندن این معنا به او خیلی سخت، بلکه ناممکن است. 🔹 اگر نقش‌پذیری را تمرین کردیم و بعد به یک جایی رفتیم که یک‌کسی مدیر بود، از او می‌پذیریم که مدیریت کند، چون می‌دانیم یک مدیر باید همین رفتارها را انجام بدهد و ما الان نقش کارمند را خوب اجرا کنیم. یا اگر خودمان مدیر شدیم، می‌دانیم با کارمندهای خودمان چگونه باید برخورد کنیم. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🍃🌺👇 @mohandesi_fekr2 🍃🌺

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 اولین اصل در مدیریت، رعایت کرامت و عزت انسان است 🌀 برای اینکه بچه‌ات درس‌خوان بشود، عزتش را لِه نکن! 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۶)- ۲ 🔹 اولین اصل مهم در مدیریت چیست؟ شما بگویید اولین و مهم‌ترین آسیب مدیریت چیست تا معلوم شود اولین اصلی که باید در مدیریت رعایت کنیم، چیست؟ 🔹 مدیریت یک‌جور قدرت، برتری و اختیار برای مدیر، پدید می‌آورد؛ باوجود این قدرت، اولین آسیب مدیریت این است که ممکن است به کرامت و عزت انسان‌ها لطمه بزند، لذا اولین اصل مدیریت، رعایت کرامت و عزت انسان‌هاست. 🔹 در هر سطحی از مدیریت (هم مدیریت جامعه، هم مدیریت خانواده و هم مدیریتِ خود) اصل اول «به هدف رسیدن» نیست؛ بلکه رعایت کرامت و عزت انسان است. 🔹 آقای مدیر کارخانه! یک‌وقت برای رسیدن به هدفت-که مثلاً بالابردن تولید است- عزت و کرامت کارگرها را له نکنی! از کارگرها، هرجوری کار نکشی که تولید کارخانه‌ات راه بیفتد! 🔹 آقای سیاست‌مدار! برای اینکه جامعه را به هدف مد نظرت برسانی، یک‌وقت عزت جامعه و کرامت انسان‌ها را از بین نبری! باید عزت و کرامت مردم را حفظ کنی! 🔹 در خانواده هم اصل اول مدیریت، حفظ عزت است. برخی پدر و مادرها برای اینکه در اهداف تربیتی به نتیجۀ خاصی برسند، بچه را پنهان‌کار یا ذلیل می‌کنند. بعضی‌ها می‌خواهند به هر قیمتی، بچه‌شان در فلان رشتۀ کنکور قبول بشود! اگر می‌خواهید بچه‌تان درس‌خوان یا نمازخوان بشود یا هر افتخاری به‌دست بیاورد، باید با حفظ کرامت باشد. 🔹 در «مدیریتِ خود» هم اولین اصل، رعایت عزت است. شما در مدیریت خودت، درواقع چندتا «خواسته» را داری مدیریت می‌کنی. حالا اگر به حرف شرترین و بدترین خواسته‌های خودت گوش بدهی، آنها ذلیلت می‌کنند. امام‌صادق(ع) می‌فرماید: چقدر زشت است برای مؤمن، که یک میلی داشته باشد که این میل، او را ذلیلش کند(کافی/۲/۳۲۰) ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🍃🌺👇 @mohandesi_fekr2 🌺🍃

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 کسی که نتواند هوس‌های خود را مدیریت کند، قطعاً نمی‌تواند جامعه را مدیریت کند 🌀 اصول مدیریت در جامعه با اصول مدیریت در زندگی فردی و خانوادگی، یکی است 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۷)-۱ 🔹 سال‌ها است که سیاست را جدای از دیانت و معنویت و اخلاق تلقی می‌کنند درحالی‌که بر اساس عقل، دانش بشری و دستورات دینی، اصول مدیریت در جامعه با اصول مدیریت در زندگی فردی و خانوادگی، یکی است. 🔹 تقارنِ این سه‌نوع مدیریت، فوائد و نتایج بسیاری دارد. مثلاً اینکه افراد می‌توانند از مدیریت صحیح در زندگی فردی خود، برای زندگی خانوادگی و اجتماعی الهام بگیرند. همچنین می‌توانند بفهمند چه مدیری صالح است و چه مدیری شایسته نیست؟ 🔹 هر مدیری که زندگی شخصی و خانوادگی‌اش به گونه‌ای است که نمی‌تواند هوس‌های خودش را مدیریت کند، او قطعاً نمی‌تواند جامعه را مدیریت کند، او توانایی و درک لازم برای برنامه‌ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل را ندارد؛ این یک بحث ارزشی نیست، یک بحث کاملاً علمی و فنی است. 🔹 اگر کسی در خانواده‌اش نتواند درست مدیریت کند یا در خانواده‌ای که درست مدیریت می‌شود، رشد نکرده باشد، طبیعتاً در جامعه هم نمی‌تواند مدیر خوبی باشد. لذا امیرالمؤمنین(ع) به مالک اشتر فرمود: اگر خواستی یک مسئول انتخاب کنی، از خانواده‌های صالح انتخاب کن (نهج‌البلاغه/نامه۵۳) 🔹 کسانی که می‌خواهند صلاحیت افراد را برای انتخابات تشخیص بدهند(مثلاً شورای نگهبان) بیشتر از هرچیزی به «صلاحیت‌های مدیریتیِ آن فرد» نگاه کنند؛ نه به تفتیش عقائد بپردازند، نه به حرف‌های موهومی که تحت عنوان منازعات سیاسی مطرح می‌شود؛ بلکه ببینند «این فرد شایستگی مدیریتی دارد یا نه؟» 🔹 ما تا کنون در طول انقلاب، هرچه ضربه خورده‌ایم فقط از ناحیۀ ناتوانی در مدیریت بوده است؛ نه چیز دیگر! این ناتوانی البته همچنان ادامه دارد و طبیعتاً در انتخابات‌های بعدی هم خودش را نشان خواهد داد، چون هنوز درک صحیح عمومی از اصول مدیریت صحیح در جامعه، وجود ندارد. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر @mohandesi_fekr2 🌺🍃

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 روش فرعون برای تسلط بر جامعه این بود که عزت مردم را نابود می‌کرد 🌀 هرکسی موجبِ رواج فسق می‌شود، انگیزۀ فرهنگی ندارد، انگیزۀ فرعونی دارد! 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۷)-‌۲ 🔹 اولین اصل در مدیریت فرد و جامعه، رعایت کرامت و عزت انسان است. طبق آیۀ قرآن، «فرعون» به‌عنوان یک مدیر فاسدِ مفسد، برای اینکه بر مردم مسلط شود، همین اصل عزت را زیر پا می‌گذاشت. 🔹 روش فرعون این بود: «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ» قومش را خوار کرد، پس مردم او را اطاعت کردند! حالا ببینید در زمان ما نمونه‌های این «استخفاف» چیست؟ مصداقش کجاست؟ چه کسانی دارند این‌گونه رفتار می‌کنند؟ 🔹 مواظب باشید سیاسیون، عزت و کرامت جامعه و قوم ایران را، در مقابل غربی‌ها از بین نبرند! این استخفاف مقدمۀ اطاعت از فراعنۀ جهانی است. و بعد ببینید وقتی یک جامعه‌ای حقیر شد، چقدر دزدی، رشوه‌خواری و بی‌انگیزگی برای کار و تولید، در این قوم افزایش پیدا می‌کند! 🔹 چرا یک قوم، استخفاف را می‌پذیرند؟ یک کسی تو را خوار کرد؛ تو چرا این را پذیرفتی؟ طبق آیه قرآن، فسق و علنی‌شدن گناه، موجب می‌شود که استخفاف را بپذیری! (زخرف/۵۴) 🔹 چرا بعضی از جریان‌های سیاسی طرفدار رواج فسق و فجور هستند؟ بعضاً در حد عالی‌ترین رجل‌های سیاسی، در جلساتی که فسق هست، حضور پیدا می‌کنند و مروّج آن هستند، چرا؟ 🔹 هرکسی موجبِ رواج فسق می‌شود، انگیزۀ فرهنگی ندارد، انگیزۀ فرعونی دارد، اینها جریان‌های فرعونی است، اصلاً مسئله ارزشی نیست. اینها راه‌های استخفاف یک قوم است 🔹 نخست‌وزیر خبیثِ اسرائیل می‌گفت «بی‌بند و باری را در ایران رواج بدهید تا آنها را تسلیم غرب بکنید!» این دیگر یک بحث فرهنگی نیست، اینها بحث‌های فنی مدیریت است و بعضی‌ها هم این روش‌ها را خوب بلد هستند. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🍃🌺👇 @mohandesi_fekr2 🌺🍃

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 وقتی سیاسیون اهل کرامت نباشند، دومینوی فساد در جامعه آغاز می‌شود 🌀هر مشکلی می‌بینیم ناشی از بی‌شخصیتی برخی مدیران مملکت است 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۸)-۱ 🔹 مدیریت باید کریمانه باشد؛ این اصل اول مدیریت است. سیاسیون و مدیران جامعه باید شخصیتاً اهل کرامت باشند و الا به‌درد مدیریت نمی‌خورند. در پُست‌های کلیدیِ، باید افراد باظرفیتی قرار بگیرند که اولاً خودشان کریم باشند، ثانیاً کرامت مردم را حفظ کنند. 🔹 امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: کسی که به خودش ظلم می‌کند، او حتماً به دیگران هم ظلم می‌کند (غررالحکم/۸۶۰۶) این یک بحث اخلاقی نیست، بلکه یک بحث مدیریتی است؛ یعنی کسی که ظلم می‌کند، مدیر موفقی نیست، چون مدیر موفق کسی است که به دیگران ظلم نکند. 🔹 وقتی یک مدیر و سیاست‌مدار، کریم نباشد و رفتارهای غیرکریمانه انجام بدهد (مثلاً در حرف‌هایش، لودگی و شارلاتان‌بازی دربیاورد) از آن بالا یک دومینویی آغاز می‌شود که آخرش می‌شود انواع فسادها؛ هم فساد اقتصادی، رانت‌خواری و تعطیلی کارخانه‌ها و...هم فساد فرهنگی، افزایش آمار طلاق و حتی بی‌حجابی! 🔹 برای مذهبی‌ها و حوزۀ علمیه متأسف هستم که بعضاً از رفتار غیرکریمانۀ مدیران جامعه (که عامل بسیاری از مشکلات و فسادهاست) انتقاد نمی‌کنند و صرفاً به بی‌حجابی کف خیابان اعتراض می‌کنند. 🔹 هر مشکلی در مملکت می‌بینید ناشی از بی‌شخصیتی برخی مدیران است و الا ما خودمان می‌توانیم مشکلات را حل کنیم و رونق اقتصادی ایجاد کنیم و این ربطی به تحریم‌ها ندارد؛ اما چه چیزی لازم دارد؟ شخصیت کریمانۀ مدیران! سرِ نخش هم دست مردم است. اولاً نمایندگانی برای مجلس انتخاب کنید که باشخصیت و اهل کرامت باشند و ثانیاً رئیس‌جمهوری انتخاب کنید که اهل کرامت و تأمین‌کنندۀ کرامت مردم باشد. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🌺🍃 @mohandesi_fekr2 🌺🍃🌺

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 رئیس‌جمهور در انتخابات و بعد از انتخابات، کریمانه برخورد نکرد 🌀 مدیر جامعه باید عزت و کرامت تک‌تک افراد را حفظ کند 🌀 کسی که در انتخابات، عزت رقیبش را حفظ نکند، شایستۀ مدیریت نیست 🔻 #آمادگی_برای_ظهور (ج۸)-۲ 🔹 برخی می‌گویند «اصل، منافع سازمان است و افراد باید در خدمتش قرار بگیرند» اما دین می‌گوید: «اصل، تک‌تک افراد سازمان هستند» دولتِ کریم دولتی است که عزت و کرامت همۀ افراد و حتی منافقین را حفظ می‌کند؛ ولو اهداف امت اسلامی مخدوش بشود. 🔹 یک مدیر شایسته در جامعۀ اسلامی، به شخصیت تک‌تک افراد احترام می‌گذارد و کریمانه برخورد می‌کند، به‌حدی که رسول‌خدا(ص) احترام منافقین را هم حفظ می‌کرد. ایشان در خطبۀ غدیر فرمود: اگر می‌خواستم، می‌توانستم منافقین را به شما نشان بدهم، اما کریمانه برخورد کردم! «وَ لَكِنِّي وَ اللَّهِ فِي أُمُورِهِمْ قَدْ تَكَرَّمْتُ» (احتجاج/۱/۵۹) 🔹 رئیس‌جمهور ما در انتخابات و بعد از انتخابات، کریمانه برخورد نکرد! ایشان نه‌تنها به دو قطبی‌سازی کاذب اقدام کرد بلکه یک کار بزرگ‌تر هم انجام داد؛ تهمت هم زد! گفت: «اینها می‌خواهند دیوار بکشند» درحالی‌که کسی نمی‌خواست دیوار بکشد. 🔹 او تمسخر هم کرد؛ درحالی‌که آدم کریم، هیچ‌وقت مسخره نمی‌کند! شورای نگهبانی هم نداریم که مثل داور فوتبال، وسط زمین کارت قرمز بدهد؛ نمی‌دانم قانونش را نداریم یا اینکه اجرا نمی‌شود؟ 🔹 اگر در انتخابات دیدید کسی عزت رقیبش را حفظ نکرد، چنین کسی شایستۀ مدیریت نیست و باید کنار برود و از عرصۀ رقابت، حذف بشود. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🌺👇 @mohandesi_fekr2 🌺🍃

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 اصل دوم در مدیریت «محبت و ایجاد همدلی» است 🌀 فرمانداری که شیشلیک می‌خورد، دلش با مردمِ محروم نیست 🌀 یک سیاستمدار باید همدلی ایجاد کند نه اینکه شقاق ایجاد کند! #آمادگی_برای_ظهور اصلاح مدیریت در جامعه و خانواده (ج۹)-۱ 🔹 بعد از اصل کرامت، یک اصل مهم دیگر در مدیریت «محبت و ایجاد همدلی» است. یک فرد مسئول و سیاست‌مدار باید بتواند همدلی ایجاد کند نه اینکه- با دوقطبی‌سازیِ کاذب و جنگ روانی و...- در جامعه شقاق ایجاد کند! 🔹 یک مسئول و یک سیاست‌مدار باید کار را به‌جایی برساند که محبوب باشد، نه اینکه فقط مقبول باشد و به او رأی بدهند! در حکومت مهدوی، یک مسئول طوری رفتار می‌کند و حرف می‌زند که مردم دوستش دارند. بعد از ظهور معلوم می‌شود چقدر فاصله هست بین محبوبیت فرمانداران حضرت، تا این مقبولیت‌های دموکراسی‌شدۀ امروز! 🔹 این محبوبیت برای چه کسی پیش می‌آید؟ برای کسی که خودش هم عاشق مردم است! پیامبر(ص) این‌قدر عاشق مردم بود که قرآن می‌فرماید: «حَريصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنينَ رَؤُفٌ رَحيمٌ» 🔹 چه کسی می‌تواند عاشق مردم باشد؟ کسی مثل شهید چمران که در لبنان، یک یتیم‌خانه باز کرده بود و به خانمش گفت: دیگر ما غذای متفاوت با غذای بچه‌ها نمی‌خوریم؛ ما هم مثل این بچه‌ها، مستمندانه غذا می‌خوریم. 🔹 یک مدیر یا فرماندار-که برای منطقۀ نسبتاً محرومی بود- گفته بود «من شیشلیک می‌خورم و کار هم می‌کنم!» اگر شما در جایی هستی که آدم‌های گرسنه هستند، این‌کار خیلی غلط است؛ تو باید دلت پیش این مردم باشد. یک مسئولِ خوب، وقتی می‌بیند که بخشی از مردم در سختی هستند، از سر عشق به مردم، اصلاً نمی‌تواند راحت زندگی کند. 🔹 فرموده‌اند «سَيِّدُ الْقَوْمِ خَادِمُهُمْ» هرکسی رئیس می‌شود، نوکر بقیه است! مردم اگر ببینند یک کسی دارد خوب به آنها خدمت می‌کند و صبورانه دارد نوکری می‌کند، به او محبت و عشق پیدا می‌کنند. لذا می‌توان گفت که مدیریت، عرصۀ عاشقی است، همان‌طور که خانواده محل عاشقی است. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🌺🍃👇 @mohandesi_fekr2

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 برای خودسازی و مدیریتِ خود، اول باید خودت را دوست داشته باشی! 🌀 بین دوست‌داشتنِ خود با «دوست‌داشتن خواسته‌های بدِ خود» فرق هست #آمادگی_برای_ظهور؛ اصلاح مدیریت در جامعه و خانواده (ج۹)-۲ 🔹 همان‌طور که برای مدیریت جامعه و خانواده، محبت لازم است، برای خودسازی و «مدیریتِ خود» هم اول باید خودت را دوست داشته باشی. اگر خودت را دوست نداشته باشی، نمی‌روی منافعت را تأمین کنی. 🔹 باید این‌قدر به خودت علاقه داشته باشی تا خودت را ارزان خرج نکنی، خودت را تباه نکنی، لگدمال دشمن نشوی و اجازه ندهی دشمن به تو حمله کند و ضربه بزند. 🔹 خدا می‌فرماید: شیطان، دشمن تو است «إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا» یعنی تو دوستِ خودت باش و مقابل دشمن خودت بایست! کسی که مقابل دشمن خودش بی‌عار و بی‌سپر باشد و مراقب دشمنش نباشد، یعنی خودش را دوست ندارد! 🔹 محبت در مدیریت نفس، لازم است و الا «منفعل» می‌شوی و مدام می‌گویی: «حالا کجای این نفس را درستش کنم؟ این درست‌شدنی نیست!» آدم تا خودش را دوست نداشته باشد، نمی‌‌تواند خودش را بسازد؛ لذا خودش را رها می‌کند. 🔹 خیلی زشت است که یک‌کسی بگوید «من که بدبخت هستم! من آشغال هستم و به درد نمی‌خورم، اصلاً معلوم نیست برای چه زنده هستم و...» این حرف‌ها چیست که می‌گویی؟ چرا به خودت توهین می‌کنی؟! تو برای خدا عزیز هستی. 🔹 عاشق خودت باش! مؤمن، عاشق خودش است و خدا دوست دارد انسان عاشق چیزهایی باشد که خدا به او داده است. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید خدا رحمت کند کسی را که قدر خودش را بداند. (غررالحکم/۵۲۰۴) 🔹 البته بین دوست‌داشتنِ خود با دوست‌داشتن «خواستنی‌های بدِ خود» فرق هست؛ بعضی‌ها دوست‌داشتنی‌های بدی دارند و خودشان را فدای آن دوست‌داشتنی‌های بد و کم ارزش می‌کنند. این محبتِ هوای نفس است که بد است و الا جان تو خیلی ارزش دارد، به‌حدی که خدا به آن قسم خورده است «وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها» قسم به آن کسی که این نفس و این جان آدمی را زیبا آفریده است! ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🌺🍃 @mohandesi_fekr2 🌺🍃

#پای_درس_استادپناهیان 🌀 وای بر پدر و مادرانی که در ۷سالِ اول به بچه ثابت نمی‌کنند «عاشق او هستند!» 🌀 مادر مثل توپ‌پخش‌کنِ تیم، در خانه باید «محبت» پخش کند #آمادگی_برای_ظهور؛ اصلاح مدیریت در جامعه و خانواده (ج۹)-۳ 🔹 در مدیریت خانواده هم محبت، اصل است. در هفت‌سال اول که بچه دارد خودش را پیدا می‌کند، به پدر و مادر فرموده‌اند که مثل غلامِ او باشید تا او بفهمد ارباب است! (وسائل‌الشیعه/۱/۴۷۶) 🔹 وای بر مامان و باباهایی که در هفت‌سال اول به بچه‌ ثابت نمی‌کنند که عاشق او هستند! درحالی‌که بچه در این سن، باید آخرِ کیف باشد! 🔹 برخی از مادرها مدام به بچه می‌گویند «دیگر دوستت ندارم ها!» چرا بچه را تهدید می‌کنی؟! خُب این بچه یادش می‌ماند و می‌گوید «من موجودی هستم که به‌همین سادگی، مادرم می‌تواند من را دوست نداشته باشد!» این را به بچه‌ات نگو. منّتش را بکش! مثلاً این‌طوری بگو: «من که تو را دوست دارم، این کار را نکن...» مدام به او بگو دوستت دارم، بگذار این بچه، وجودش پُر بشود. 🔹 حضرت امام(ره) می‌فرمود: بچه‌‌ای که تحت تربیت مادر نباشد، محبت مادر را نچشد، عقده پیدا خواهد کرد. این عقده‌‌ها منشأ همه مفاسد است. دزدیها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ آدمکشی‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود؛ خیانت‌ها از این عقده‌‌ها پیدا می‌‌شود (صحیفه امام/ج۷/ص۴۴۵) 🔹 در خانواده نه‌تنها باید به خانم محبت بشود، بلکه خانم و مادر خانواده، مثل توپ‌پخش‌کنِ تیم است؛ در وسط خانه محبت پخش می‌کند، خانم در برخورد با بچه‌ها، نباید حالت حقوقی به خودش بگیرد و مثل فرمانده‌ها رفتار کند، بلکه باید دلبری کند! مثلاً به بچه‌ها بگوید: «بچه‌ها، اگر این کار را بکنید من دلم می‌سوزد» و بابا هم به بچه‌ها یاد بدهد که «دل مامان‌تان را نشکنید» این‌ها اساس خانواده است. 🔹 پدر و مادرهای محترم! بچه‌ها از روی الگوی شما «امامت» را می‌فهمند، از روی الگوی مهربانی مادر، می‌فهمند که امام مهربان است، از روی الگوی مهربانی مادر می‌فهمند که خدا مهربان است و حسن‌ظنّ به خدا پیدا می‌کنند. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🌺🍃👇 @mohandesi_fekr2🍃🌺

#پای_درس_استادپناهیان 🔘 اگر انسان خودش را تحت سلطۀ نظم عالم نبیند، طغیان می‌کند! 🔘 توجه به «گذشت زمان» یک عنصر کلیدی در تربیت نسل جوان است 🔻 #گناه_و_توبه (ج۱۴) 🔸 ما در مسیر تربیتی‌مان برای بچه‌ها باید به آنها یاد بدهیم که این جهان، جهان عمل و عکس‌العمل است و نتیجۀ بی‌نظمیِ ما در این جهان، به خود ما برمی‌گردد. 🔸 نظم حاکم بر عالم، واقعاً وحشتناک است و به طبعِ ما انسان‌ها نمی‌خورد، لذا خیلی‌ها سعی می‌کنند آن را فراموش کنند تا راحت باشند؛ چون انسان دوست دارد هرکاری دلش می‌خواهد انجام بدهد و هیچ نظمی بر او حاکم نباشد! 🔸 قرآن می‌فرماید: انسان تا خودش را مستغنی می‌بیند طغیان می‌کند! (علق/۶) پایۀ اول، برای از بین‌بردن حالتِ استغنای انسان، توجه به نظم حاکم بر طبیعت است! 🔸 انسان باید ضعف خودش را در مواجهه با طبیعت و نظم عالم ببیند. قبل از اینکه انسان را تسلیم خدا کنید، اول او را تسلیم طبیعت و نظم حاکم بر جهان کنید! 🔸 توجه به «حرکت بی‌وقفه و بی‌رحمانۀ زمان» به‌عنوان زیرمجموعۀ نظم حاکم بر جهان-که انسان، مقهور آن است- یک عنصر کلیدی و پایه‌ای در تربیت نسل جوان محسوب می‌شود. 🔸 امیرالمؤمنین(ع) وقتی می‌خواهد به نسل جوان، آموزش دین بدهد-در ابتدای نامۀ ۳۱ نهج‌البلاغه- می‌فرماید: این نامه از جانب یک پدر فانی است که اقرار دارد به زمان؛ به قاهریت زمان! کسی که تسلیم روزگار است... یعنی من نتوانستم بر این روزگار سلطه پیدا کنم. روزگار هم یعنی چرخش ایام و همین طبیعت تغییر‌ناپذیر! ادامه این مبحث چالشی در کانال #مهندسی_فکر 🌺🍃👇 @mohandesi_fekr2

#پای_درس_استادپناهیان 🔘 همۀ بدبختی‌های انسان از «کوچکیِ جهان او» شروع می‌شود! 🔘 وقتی جهانت بزرگ شد، گناه برایت مهم می‌شود؛ چون گناه علامت حقارت است 🔻 #گناه_و_توبه (ج۱۵) 🔸 تا اینجا چهار ویژگی یا مرحله برای متقاعدشدن به دین‌داری و ترک گناه بیان کردیم؛ از منفعت‌طلبی و برنامه‌پذیر بودن، تا اهلِ مسابقه بودن و دیدن محدودیت‌های حیات دنیا. اینها مراحلی است که پایه‌های تکوین شخصیت یک دین‌دار را شکل می‌دهد و انسان را آمادۀ پذیرش دین می‌کند. 🔸 پنجمین ویژگی‌ای که انسان برای داشتن یک شخصیت دین‌دار باید پیدا کند، باور معاد و آخرت است؛ این ویژگی نه‌تنها در باور و شناخت انسان بلکه در شخصیت او هم باید حضور پیدا کند، چون باور معاد، یک مقولۀ صرفاً شناختی نیست؛ یک مقولۀ شخصیتی است. 🔸 عمیق‌ترین درخواست انسان، جاودانگی‌طلبی است که فعال‌تر از خداپرستی است. حس جاودانگی‌طلبی یعنی اینکه «من نمی‌خواهم نابود بشوم» پذیرش جاودانگی، فطریِ ما انسان‌هاست و ما نمی‌توانیم بپذیریم که جاودانه نیستیم! 🔸 میل به جاودانگی، انسان را به سمت آخرت‌اندیشی می‌کشاند و کسی که معاد را باور کرد، جهانش بزرگ‌تر خواهد شد. همۀ بدبختی‌های انسان از «کوچکیِ جهان انسان» شروع می‌شود، همۀ خوشبختی‌ها هم از «بزرگیِ جهان انسان» شروع می‌شود. 🔸 انسان وقتی جهان آخرتِ بسیار بزرگ را بپذیرد، خودش هم بزرگ می‌شود؛ این همان اثر شخصیتیِ باور معاد است. بعد وقتی انسان بزرگ شد «بزرگوار» می‌شود و وقتی انسان بزرگوار شد، دیگر بدی ندارد. هرکسی آدم بدی شد، معلوم می‌شود که جهانش کوچک است! 🔸 وقتی جهانِ کسی بزرگ شد، کم‌کم نسبت به پدیدۀ «گناه» حساس می‌شود و زشتیِ گناه برایش مشخص می‌شود؛ چون گناه علامت حقارت و کوچکی است، لذا از گناه، ننگش می‌‌آید. ادامه دارد در کانال #مهندسی_فکر 🌺🍃👇 @mohandesi_fekr2 🌺🍃