🌼صفحه ۲۲۰ قرآن کریم👇

تلاوت ترتیل صفحه ۲۲۰ قرآن کریم👇

تفسر سوره حمد، آیه ۲👇

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 💠تفسیر سوره حمد (۶۷) الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾ ستايش خدای را كه پروردگار عالَمیان است (۲) 🔸روایات (۱۴)🔸 🌼حمد در برابر جمال و جلال خدا  🔸اميرالمؤ منين عليه السلام:《الْحَمْدُ لِلَّهِ الْوَاصِلِ الْحَمْدَ بِالنِّعَمِ وَ النِّعَمَ بِالشُّكْرِ، نَحْمَدُهُ عَلَى آلَائِهِ كَمَا نَحْمَدُهُ عَلَى بَلَائِهِ؛ ستايش خداوندی را كه پيوند دهنده ستايش است به نعمتها و پيوند دهنده نعمتهاست به شکر. او را به سبب نعمتهايش ستايش میکنیم، همان گونه كه بر بلاهايش مى ستاييم.》( فرازی از خطبه ۱۱۴ نهج البلاغه) اشاره: ابتلا و آزمون الهى نيز از نعمتها و رحمتهاى اوست كه به پاس آن نيز بايد او را ستود. از اين رو در برخى از دعاهاى ايام هفته آمده است:《 اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّيْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ قَضَيْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْيَيْتَ‏  بارخدایا ستايش تو را سزد كه خلق كردى و نيكو آراستى و هر چيزى را حدى مقدر كردى و سرنوشتى مقرر فرمودى و ميراندى و زنده كردى وَ أَمْرَضْتَ وَ شَفَيْتَ وَ عَافَيْتَ وَ أَبْلَيْتَ  و بيمار كردى و شفا بخشيدى و سلامتى دادى و مبتلا ساختى》( فرازی از دعای روز چهارشنبه) همه کارهای خدا خير است_ از جمله ميراندن و زنده كردن، بيمار كردن و شفا بخشيدن و عافيت دادن و مبتلا ساختن_ و هرخیری محموداست، پس همه كارهاى خدا محمود است. پایان قسمت شصت وهفتم ادامه دارد التماس دعا یوسف شیخ 🔸🔸🔸🔸🔸 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 💠وَ قَالَ(الاِمامُ الحسینُ) عَلَيْهِ السَّلاَمُ: اَلْبُكَاءُ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ نَجَاةٌ مِنَ اَلنَّارِ؛ [1] امام حسین‌ علیه السلام فرمود: گریه به جهت ترس از خدا، سبب نجات از آتش دوزخ است. 📚1.جامع الاخبار، ج۱، ص۹۷؛ مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۲۴۵، ح۱۲۸۸۱. 🔸🔸🔸 🔸🔸 🌏مجتمع اهل البیت علیهم السلام

تفسر سوره حمد، آیه ۲👇

*«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 💠تفسیر سوره حمد (۶۸) الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾ ستايش خدای را كه پروردگار عالَمیان است (۲) 🔸روایات (۱۵)🔸 🌼اختصاص حمد به خداوند سبحان الامام السجاد علیه السلام: وَ لَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً مِنْ نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِی دَلَلْتَ عَلَیهِ عِبَادَک مِنْک، کانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ، وَ مَنْعُوتاً بِالامْتِنَانِ، وَ مَحْمُوداً بِکلِّ لِسَانٍ، فَلَک الْحَمْدُ مَا وُجِدَ فِی حَمْدِک مَذْهَبٌ، وَ مَا بَقِی لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ، وَ مَعْنًى ینْصَرِفُ إِلَیهِ.(فرازی از دعای ۴۵ صحیفه سجادیه) امام سجاد علیه السلام: و اگر مخلوقی مخلوق دیگر را از پیش خود به مثل آنکه تو بندگانت را از سوی خود راهنمایی نمودی هدایت می‌کرد موصوف به احسان، و موصوف به امتنان و بخشش بود، و به هر زبانی مورد ستایش قرار می‌گرفت، پس ستایش فقط تو راست تا آنجا که در حمد تو راهی وجود داشته باشد، و تا آنجا که برای حمد، لفظی که تو به آن ستوده شوی، و معنایی که به حمد منصرف گردد باقی باشد. اشاره: اين كلمات نورانى حاوى دلیل اختصاص حمد به خداى سبحان است، امام سجاد (عليه السلام ) پس از برشمردن نعمت هدايت الهى و علوم ارزشمندى كه بدون تعليم الهى، بشر را ياراى رسيدن به آن نيست، به خداى سبحان عرض مى كند: بارخدايا اگر مخلوقى بتواند از جانب خود چنين هدايتها و معارفى را در اختيار ديگران بگذارد، آن گونه كه تو خلق خود را هدايت و تعليم مى كنى، او نيز سزاوار حمد خواهد بود، ليكن چون همه نعمتها و علوم از جانب توست، پس ‍ ستايش نيز ويژه توست؛ در جمله "فلَكَ الحمدُ" با تقديم "لك" بر "الحمد"، سپاس و ستايش در خداى سبحان حصر شده است. پایان قسمت شصت وهشتم ادامه دارد التماس دعا یوسف شیخ 🔸🔸🔸 🔸🔸 🌏مجتنع اهل البیت علیهم السلام

تلاوت ترتیل صفحه ۲۲۱ قرآن کریم👇