ـ دلداده ارباب
آقا بگم 1401 ام چجوری گذشت؟
کوچه گرد این شهر پر آزارم من ..
تا سحر خواب ندارم منو بیدارم من
بگم امام رضا هم قبولم نکرد؟
آقا خجالت میکشم بگم مشهدم نرفتما..
آقا تا حالا آبروداری کردی! نذاشتی آبروم پیشِ مرد و نامرد بره..!
الانم ابرو داری کن.. تورو قسم به آبرویِ رفته عباس، نزار آبروم با گناهام بره ها..
آقاااا.. بگم هر کی میومد اون صحنُ سرا به پاش میوفتادم که به امام حسین بگو دلتنگشم....
بگم که قسم خورده بودم اربعین 1401 ایران نمونم ولی نشد..!
موندم ایران.!؟
بگم آقا..!؟
ـ دلداده ارباب
ولی من به این چشام قولِ دیدن حرم رو دادماا..
ولی فقط چشام به عکس های حرمت عادت کرده..