1_1406660889.mp3
3.61M
✨#سوره_یس
با نوای🎤استاد_پرهیزکار
✨قال الصّادق علیه السلام :
«عَلِّمُوا أَوْلَادَکُمْ یس فَإِنَّهَا رَیْحَانَهًُْ الْقُرْآن»
✨امام صادق علیه السلام :
به فرزندانتان سورهی یاسین را بیاموزید؛ همانا که این سوره، روح و ریحان قرآن است.
📚مستدرک الوسایل،ج۴،ص۳۲۵
۱۴ #صلوات قبل تلاوت سوره،
۱۴ #صلوات بعد تلاوت سوره
هدیه به حضرت زهرا سلام الله علیها
10.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 #کلیپ #استاد_شجاعی
✖️ چرا من نمیتونم گناهی که چندساله بهش مبتلام، کنار بذارم؟
✖️ چرا من نمیتونم از اموالم براحتی در راه خدا بگذرم؟
✖️چرا من نمیتونم راحت ناپاکیهای قلبم رو نسبت به دیگران، دور بریزم؟
✖️چرا من نمیتونم در اغلب مواقع، روی نَفْس خودم پا بذارم و درست فکر کنم، تصمیم بگیرم، انتخاب کنم؟ ...
💥 چرا ... مشکل کجاست؟
💠 استوری عید سعید قربان
🌸 #عید_قربان
ذبح قربانی نمادی از ذبح هواهای نفسانی
قربانی کردن در اسلام فلسفههای مختلف دارد که از آن جمله میتوان به
1⃣ تزکیه نفس
2⃣ کمک به فقرای جامعه اشاره داشت.
1⃣ هدف اول قربانی کردن:
مراسم قربانی، آموزهای است که نشان میدهد که یک فرد موحد باید همه داراییها و امکاناتش را به عنوان یک امانت الهی در راه خدای متعال هزینه کند، قربانی کردن نمادی از قطع دلبستگی و وابستگی ها و جلوه ای از ایثار مال و جان در راه محبوب واقعی و رضای خداوند متعال است.
یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان عید قربان است که در آن حاجیان به پاس زیارت خانه خدا موظف هستند که قربانی انجام دهند.
حضرت ابراهیم(علیهالسلام) موظف میشود که فرزند خویش را در راه خدای متعال قربانی کند، این قربانی کردن حضرت اسماعیل(سلاماللهعلیه) نماد رفع تعلق حضرت ابراهیم خلیل نسبت به تمام ماسوی الله است و نمودی از تسلیم بودن محض آن حضرت در مقابل خدای متعال است،
از اینرو تمام افرادی که در مراسم توحیدی حج حضور داشتهاند موظف هستند در روز دهم ذیالحجه، اقدام به قربانی کنند.
در حقیقت مراسم قربانی، آموزهای است که نشان میدهد که یک فرد موحد باید همه داراییها و امکاناتش را به عنوان یک امانت الهی در راه خدای متعال هزینه کند،
قربانی کردن نمادی از قطع دلبستگی و وابستگی ها و جلوه ای از ایثار مال و جان در راه محبوب واقعی و رضای خداوند متعال است. البته آنچه که از قربانی کردن و رسیدن به مقام قرب الهی به وسیله ذبح گوسفند، لحاظ شده است قطع علقه های
روحی و مالی است که باعث تقوای قلب و طهارت نفس می گردد و انسانی که توانست از تعلقات خود را برهاند میتواند در وادی خدمت به جامعه قدم بگذارد و جامعه را صلاح و آبادانی بکشاند به همین خاطر است که در آیه قرآن از قربانی به عنوان قوام دهنده زندگی انسان یاد شده است،
با نگاهی دیگر میتوان اینگونه گفت که ذبح قربانی نمادی از ذبح هواهای نفسانی در پیشگاه خدای متعال است،آنچنان که امام صادق(علیهالسلام) در این زمینه میفرماید:«هنگام قربانی، گلوی هوای نفس و طمع را قطع کن»[۲]
حکیم متاله رفیعی قزوینی، در بیانی شیوا به تببین این موضوع پرداخته و میفرماید: «قربانی در روز عید، صورتی دارد و باطنی؛ صورت آن کشتن حیوانی با صفات و ویژگیهای خاصی است و باطن آن، کشتن نفس حیوانی است؛ زیرا انسان در مرتبه نفس حیوانی، با حیوان فرقی ندارد قربانی روز عید، اشاره به ذبح نفس حیوانی است، نه عقلانی.
با روزه گرفتن هم، مقام حیوانی را تضعیف و ناتوان میکنید. همانگونه که قوای عقلانی خود را قوی و نیرومند میکنید، نفسهای خود را بکشید که فرمود: «فاقتلوا انفسکم». مقام حیوانی را بکشید، نه روح و عقل را .
2⃣ هدف دوم قربانی کردن:
در آیات و روایات، هدف دیگری نیز برای قربانی بیان شده است و آن کمک به نیازمندان جامعه است، که خدای متعال در این زمینه میفرماید: «وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ[حج/۳۶] و شترهای چاق و فربه را (در مراسم حج) برای شما از شعائر الهی قرار دادیم؛ در آنها برای شما خیر و برکت است؛ نام خدا را (هنگام قربانی کردن) در حالی که به صف ایستادهاند بر آنها ببرید؛ و هنگامی که پهلوهایشان آرام گرفت (و جان دادند)، از گوشت آنها بخورید، و مستمندان قانع و فقیران را نیز از آن اطعام کنید! این گونه ما آنها را مسخّرتان ساختیم، تا شکر خدا را بجا آورید.»
و یا در حدیثی رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «خداوند قربانی را مقرر و واجب کرده تا بینوایان و مسکینان از گوشتشان استفاده کنند و سیر شوند؛ پس آنها را اطعام کنید.»[۴]
پینوشت
[۱]. بحار الأنوار،علامه مجلسی، دار إحياء التراث العربي،بيروت، ج۹۶، ص: ۲۹۷
[۲]. شرح مصباح الشريعة، شهيد ثانى، ترجمه عبد الرزاق گيلانى، پيام حق، ص: ۱۶۴
[۳]. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، تهران: مشعر، ١٣٨٧، ج۱،ص۲۶۸،به نقل از اسرار و معارف حج، ابوالحسن رفیعی قزوینی، ص۴۰_ ۴۱.
[۴]. بحار الأنوار؛ ج۹۶ ؛ ص۲۹۶