سلام و درود 🌱✨- با توجه به سالروز شھادت امام صادق (؏) که دیروز بود ؛ میخوایم یه محفل کوتاه داشته باشیم در مورد سوالی که شاید توی ذهن خیلی از ماها باشه ... ان‌شاءالله که مفید باشه برای همه مون

موضوع محفل⇩ . . چرا ما را شیعه ی جعفری می‌نامند؟

قبل از ارائه مطالب اصلی چند نکته ای که قابل توجه هست رو با هم مرور میکنیم... . . همونطوری که هممون میدونیم فرقه های مختلف دینی مثل شیعه ها و سنی ها از زمان حضرت علی بوجود اومدن. در هنگامی که پیامبر (ص) زنده بودن مردم اکثرا یا مسلمان بودن و یا کافر... اما از زمان رحلت پیامبر(ص) و اختلاف در اینکه آیا حضرت علی (ع) جانشین پیامبر است یا خیر ، باعث بوجود آمدن فرقه های مختلف دینی از جمله شیعیان و اهل تسنن شدن. پس نکته ی اول اینکه شیعیان از زمان حضرت علی (ع) وجود داشتند . .

نکته ی دوم بعد از حضرت علی (ع) باتوجه به شرایط حکومتی و خفقانی که توسط حاکمان زورگو و ستمگر بوجود آمده بود امکان اصلاح جامعه در حد وسیع وجود نداشت و حاکمان ، به امامان شیعه اصلا همچین اجازه ای رو نمیدادن که ، اون بزرگواران بتونن در جهت تربیت و تعلیم مردم گامی بردارن .. و اول بخاطر این موضوع و دوم بخاطر وجود گروهی مثل خوارج که در میان مردم پخش میشدن و باعث ایجاد شبهه دینی برای مردم میشدن ، جامعه روز به روز به سمت خرافات و چیزایی که اصل و اساس نداشتن کشیده میشدن . .

و این وضعیت تا زمان امام پنجم ما یعنی امام محمدباقر (ع) ادامه داشت . .

تا زمان امامت امام جعفر صادق (ع) هیچوقت چنین آزادی برای یک امام ایجاد نشده بود. و دلیل این آزادی هم در زمان امام صادق (ع) جنگ‌های بی وقفه بین بنی امیه و بنی عباس بر سر حکومت بود. . . این راه از زمان پدر امام صادق (ع) یعنی امام محمد باقر (ع) آغاز شده بود و حرکت عظیم امام صادق (ع) بعد از پدرشون باعث شد، جایگاه شیعه به حدی بالا بره که تا امروز همه شیعیان ، شیعه جعفری نامیده میشن .

امام صادق (ع) در مسیر تکاملی حرکت شیعه قدم بزرگی برداشتن. . . . در تاریخ اسلام با دو گام موثر مواجه هستیم؛ گام اول رو پیامبر اکرم (ص) برداشتن و با مجاهدت بی وقفه، اعتقاد نا صحیح در جاهلیت رو از بین بردن. گام دوم هم در زمان امام صادق (ع) که یکسری افکار و اندیشه‌هایی نو پا وارد اسلام شده بود برداشته شد . که به مرور زمان خرافات رو همراه خود وارد این دین میکرد. امام صادق (ع) با توجه به موقعیت استثنایی که به سبب اختلاف بنی امیه و بنی عباس برایشان پیش آمده بود، با طرح جایگزین، شیعه حقیقی را معرفی کردن.

همونطوری که اشاره کردیم لفظ شیعه، از دوران امام علی (ع) رواج پیدا کرد. بعضی ها فکر میکنند که لفظ شیعه از زمان امام صادق (ع) رونق گرفته است، اما در برخی از احادیث لفظ شیعه بار‌ها اومده مثلا در روایتی داریم که علی (ع) و شیعیانش رستگارند. لفظ شیعه وجود داشته ، اما شیعه جعفری از زمان امام صادق (ع) اومده.

یکسری انحرافات در زمان امام صادق (ع) ایجاد شد و در عین حال فضای مناسبی هم برای بیان معارف دینی به وجود اومد. در جامعه اون روز عرب شبهات بسیار زیادی ایجاد شده بود که اگر امام صادق (ع) به عنوان زمام دار جامعه شیعه بی تفاوت می‌نشست و کم کاری می‌کرد، این شبهات کل اسلام را فرا می‌گرفت. به این ترتیب اصل اسلام از بین می‌رفت. دیگه چیزی از شیعه باقی نمیموند. از جمله فعالیت‌های فرزند رسول خدا (ص) این بود که با وجود شبهات فراوان، به شرح اصول اعتقادی پرداختن. حضرت مسلمانان رو جمع می‌کردن و براشون از اصول اعتقادی می‌گفتن. فردی مثل مفضل نزد امام اومد؛ شبهه‌ای توحیدی داشت. امام صادق به شرح مباحث توحید پرداختند. مفضل به جایی رسید که الان کتابی با نام «توحید مفضل» داره

بسیاری نزد امام صادق (ع) می‌آمدند و می‌گفتند، برای ما شبهه‌ای ایجاد شده که آیا خدا رو میشه‌ دید؟ ذات اقدس الهی قابل رویت هست یا نه؟ همه مسئله رویت خدا را مورد بررسی قرار داده بودن ؛ بنابراین حضرت باید پاسخ در خوری به این شبهه می‌دادن. امام صادق (ع) فرمودن، چشم‌ها او را نمی‌بیند، اما قلب‌ها با حقیقت ایمان خدا را درک می‌کند. . . . و به این ترتیب چنین شبهاتی رو پاسخ می‌دادن.

. نکته دیگه هم جلسات درس حضرت بود. ایشون تشکیل دهنده دانشگاه بزرگ جعفری بودن که در اون چهار هزار شاگرد تربیت کردن. این تعلیم و تربیت شاگردان باعث شد هر شاگرد به سبب استعدادی که داشت، در یکسری از علوم آموزش ببینه و هر شاگرد امام صادق (ع) بعد از پایان دوره آموزش خودش، شاگرد تربیت می‌کرد. به این شکل هرمی بزرگ از شاگردان امام صادق (ع) تشکیل شد. این رفتار امام باعث شد که فقه شیعه پالایش بشه و شاید هم میشه گفت این رفتار و این حرکت امام صادق (ع) به نوعی باعث احیاء دین شد ..