❌این کلیپ دو دقیقه ای را با دقت گوش دهید تا معنای جامعه پردازی و رشد عمومی جامعه را در سایه مردمسالاری - از طریق سازوکار انتخاب کردن و انتخاب شدن - بیشتر دریابیم و به این سوال مهم پاسخی شایسته دهیم که: چرا رهبران انقلاب حضور حد اکثری را مهم تر از انتخاب اصلح می دانند؟ #شهید_مطهری @mojekhabar1400

❌دوقطبیِ لاریجانی-رئیسی؟ بی‌معنا، اما محتمل #یادداشت 🔸محسن وفایی 🔹می‌توان این سی‌وچند ساعت هم نازوکرشمه «می‌آید-نمی‌آیدِ» چهره‌های اصلی و بازی‌به‌هم‌زن را نظاره کرد و از شامگاه اول هفته، آسوده‌خاطر درباره دوقطبی‌های محتمل انتخابات ۱۴۰۰ گمانه‌زنی کرد. اما بیایید خطر کنیم و پیش از اتمام ثبت‌نامها، به روزهای آتی سفر و حال‌وهوای آن را ترسیم کنیم. 🔹از همین اول توافق کنیم که بی‌هیچ وسواسی و عذاب‌وجدانی نادیده بگیریم قشون‌کشی‌ها و هیاهوهای افرادی که تلاش دارند خود را نماینده وضعیتِ «اصولگرا-اصلاح‌طلب دیگه تموم ماجرا» جا بزنند؛ این گزاره نامربوط در توضیح آرایش انتخابات کنونی کمکی نمی‌کند هیچ، گمراه‌کننده هم هست. 🔹چون عبور از دو جریان اصلی، نامی موقت برای وضعیتی خاص بود که اکنون دیگر موضوعیت ندارد؛ وضعیتی که نتیجه فشار حداکثری و طرح عقیمِ آمریکا برای انهدام ساختار اجتماعی و سیاسی ایران بود. در چنان شرایطی سراب سرنگونی برای براندازها پدیدار شده بود و هلهله‌کنان این گزاره را تکرار می‌کردند. 🔹برخلاف تصور، انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ ایران منطقا نباید تفاوت چندانی با انتخابات گذشته داشته باشد، چرا؟ چون علی‌رغم کشاکشها، پیروزی‌ها و عقب‌نشینی‌ها، هنوز جدالِ نیروهای درگیر در انقلاب بزرگ اسلامی ۵۷ (و حتی دیرینه‌تر، عاملانِ انقلاب مشروطه) تعیین تکلیف نشده‌ است؛ جدال بر سر این است که نظام برآمده از زلزله ۵۷، نوع رابطه‌‌اش با غرب چگونه باید باشد؟ انقلابی و سربلند یا «شهروندِ سربه‌زیرِ نظم جهانی». 🔹از قضا انتخابات ریاست‌جمهوری، آوردگاه اصلیِ نیروهای متخاصمِ عرصه سیاست ایران است؛ جریانهای سیاسی با تمام توش‌وتوانشان به عرصه می‌آیند و به راحتی میدان را برای حریف خالی نمی‌کنند؛ نیروهایی که شاید و با اغماض بسیار تا اطلاع ثانوی عنوان کلی و نادقیق «اصولگرا و اصلاح‌طلب» همچنان برای نامیدن آنها معتبر باشد و اگر بخواهیم دقیق‌تر شویم، شاید عناوینی چون «مقاومت و استحاله‌طلب» برای نامیدن این دو جریان مناسب‌تر باشد. 🔹 به اعتبار آنچه در بالا گفته شد، در انتخابات ۱۴۰۰ هم تحت هر شرایطی، منطقاً باید دوقطبی اصولگرا و اصلاح‌طلب ( یا مقاومت و استحاله‌طلب) شکل بگیرد. اما نماینده این دو جریان چه کسانی هستند و اینکه چه شخصیت‌هایی می‌توانند این دو جریان را بهتر نمایندگی کنند و فضا را دوقطبی کنند. 🔹در جریان اصولگرایی گویا تکلیف روشن شده و آقای رئیسی نماینده این جریان است. اما اگر نیاید وضعیت پیچیده می‌شود و باید دید از میان گزینه‌های موجود کدام یک کفایت نمایندگیِ اصولگراها را دارد. 🔹اما جریان اصلاح‌طلب، انگار هنوز تکلیفش مشخص نیست. بخش زیادی از این بلاتکلیفی به تغییر شرایط در منطقه و جهان به ضررِ اصلاح‌طلبها، عملکرد دولت مستقر، و از همه مهمتر شکستِ سنگین پروژه برجام برمی‌گردد که گفتمان این جریان را نامربوط و غیرجذاب کرده است. 🔹تاکنون فرد قابلی را نمی‌شناسیم که توانِ نمایندگی وضعیت کنونی اصلاح‌طلبان را داشته باشد. لاریجانی؟ آقای لاریجانی کسی مانند رضایی، غرضی، مطهری و دیگران نیست که فقط بیاید که آمده باشد. 🔹در ساختار قدرت کنونی ایران، علی لاریجانی با تیزهوشی و فراست زیاد توانسته به وزنه‌ای بسیار سنگین تبدیل شود و هم‌اکنون خود را در قدوقواره نمایندگی یکی از این دو جریان اصلی عرصه سیاست ایران می‌داند. اینکه لاریجانی می‌تواند همزمان نماینده دو جریان باشد، خود موضوعی جذاب برای تحلیل و تحقیق بیشتر است. 🔹کوتاه سخن اینکه اگر رئیسی را نماینده جریان اصولگرا در انتخابات بدانیم، لاریجانی باید نماینده قطب مخالف باشد، و تنها در این صورت است که حضور همزمان لاریجانی و رئیسی معنادار می‌شود؛ لاریجانی تنها در صورت یک سرِ دوقطبی ۱۴۰۰ و برای پیروزی وارد گود می‌شود. 🔹اما سوال این است آیا لاریجانی تن به نمایندگی قطب اصلاح‌طلب خواهد داد؟ آیا با توجه به نشانه‌های بازی خطرناک و #ظریفِ اصلاحطلبان در انتخابات پیش‌رو، این خطر را می‌پذیرد که با نظام سیاسی زاویه پیدا کند؟ 🔹آرایش انتخابات ۱۴۰۰ در نهایت به هر شکلی که درآید، «منطقا» نباید رئیسی و لاریجانی همزمان در گود رقابتها باشند و جریان اصلاح‌طلب نیز نماینده خود را داشته باشد. 🔹هر چند تا ساعت ۱۸ روز شنبه تصویر آرایش انتخابات ۱۴۰۰ روشن‌تر خواهد شد، اما با توجه به آنچه گفته شد می‌توان این خطر را پذیرفت و تأکید کرد که یکی از دو نفر آقایان رئیسی و لاریجانی ثبت‌نام خواهد کرد و یا در روز رأی‌گیری تنها یکی از آنها در عرصه رقابتها خواهد ماند، مگر اینکه لاریجانی بخواهد تصمیم جدی و خطرناکی برای آینده سیاسی خود بگیرد. @mojekhabar1400

📌دکه روزنامه های امروز شنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ @mojekhabar1400

۱۰ وظیفه‌ی مهمِ جوان مومن انقلابی در #انتخابات در فرمایشات#مقام معظم رهبری 1⃣ انتخابات را پرشور کنید. 2⃣ مشارکت در انتخابات را حداکثری کنید. 3⃣ تقوای سیاسی داشته باشید. 4⃣ اصلح را پیدا کنید. 5⃣ به خاطر نامزدها در مقابل یکدیگر قرار نگیرید. 6⃣ آدم‌های خوب را به مردم معرفی کنید‌. 7⃣ مراقب باشید علاقه‌مندی‌ها به اصطحکاک نینجامد. 8⃣ آگاهی‌تان باید در انتخابات اثر کند. 9⃣ دیگران را تخریب نکنید. 🔟 به دور از فریب و دروغ، تبلیغ کنید. @mojekhabar1400

بررسی آخرین تحولات انتخاباتی و موقعیت نامزدهای انتخابات ۱۴۰۰ در گفتگوی ویژه با دکتر پرویز امینی استاد جامعه‌شناسی سیاسی 🔸زمان: شنبه ۲۵ اردیبهشت 🔹بلافاصله بعد از پایان ثبت‌نام‌ها 🔹از طریق لایو اینستاگرام تسنیم @mojekhabar1400

❌‏لاریجانی: "حوزه اقتصاد پادگان و دادگاه نیست که با زور مشکلات کشور را بتوان را حل کرد." پ ن: کلیدواژه‌‌های دوقطبی انتخابات از نگاه علی لاریجانی، "پادگان" و "دادگاه" است؛ هم نامزدهای نظامی را می‌زند و هم ابراهیم رئیسی را! غافل از اینکه خود لاریجانی ۱۰سال سابقه نظامی دارد! @mojekhabar1400

📌استوری آیت الله رئیسی @mojekhabar1400

📌✍🏻 تا دقایقی دیگر متن *بیانیه حضور* آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری منتشر می‌شود. ۱۴۰۰/۰۲/۲۵ @mojekhabar1400

1_1005599272. @mojekhabar1400

بیانیه حضور بسم الله الرحمن الرحیم اَللّهُمَ صَلِّ عَلی علی بن مُوسَی الِّرِضا المَرُتَضی بعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ مردم شریف ایران، خواهران و برادران عزیزم، سلام علیکم انقلاب شکوهمند اسلامی مردمی شما، چهل و سومین سال خود را می‌گذراند و همچنان شعارهای مبنایی ما که تحقق ارزشهای دینی، عدالتخواهی، استقلال‌طلبی و آزادی‌جویی بود، بعنوان اولویت‌های ممتاز، در بلندای آرمان انقلاب می‌درخشند. آرمانی که زنده، پویا، قابل دستیابی و امیدآفرین است. پیشرفت های مادی و معنوی " اصحاب ما می توانیم" خمینی کبیر و خامنه ای عزیز، کشور ما را از حضیض ذلت به قله عزت رسانید. کتاب زرین افتخارات زنان و مردان سرزمینم مملو از لحظات تلخ و شیرینی است که سرنوشت یکسانی را برای ما رقم زده است. آرزوی «ایران قوی و سربلند»، فصل مشترک این تاریخ پر فراز و نشیب است. اگرچه مساعی صورت گرفته در دوره‌های متمادی، قابل تقدیر است، اما اینک در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ضعف مدیریت اجرایی، تقلیل توجه به آرمانهای مبنایی یا انحراف از آن، بخشی‌نگری، گم کردن اولویت‌ها، تن دادن به ساختار فرسوده، جهت‌گیری‌های چندگانه و متعارض، بوروکراسی ناکارآمد و مزاحم، سیاست‌زدگی، چشم‌دوختن به بیرون و تحقیر توان داخلی سبب شد که انرژی متراکم و بی‌بدیل قوه اجرایی، نه تنها به صورت کامل و مؤثر استفاده نشود، بلکه خود، منشأ پیدایش مسائل پیچیده در کشور باشد. البته فشار سنگین و بی‌رحمانه بدخواهان و معاندان انقلاب اسلامی در طول این چهار دهه، حتماً بر وضع غیرقابل قبول کنونی مؤثر بوده‌اند ولی علت اصلی شکل‌گیری این وضع، به سوء تدبیرها، ناکارآمدی‌ها و تضییع فرصت‌های خدمتگزاری باز می‌گردد. قرار نبود که از درد مردم بی خبر باشیم. قرار نبود که مردم در فشارهای اقتصادی بی پناه بمانند. قرار نبود که از آمدن به میان مردم واهمه داشته باشیم. اینک ماییم و رنجها و امیدهای مشترکمان. رنجی از جنس زخم‌های دردآور معیشتی و اقتصادی بر پیکره اعتماد عمومی، و امیدی متکی بر منابع سرشار انسانی و فکری و مادی که چشم‌انتظار مدیریتی توانمند و متکی به مردم برای رسیدن به ایرانی قوی برای همه است. در طول چند ماه گذشته، گروه‌ها و اقشار و اصناف مختلف، اینجانب را دعوت به نامزدی در انتخابات می‌کردند و البته برخی دلسوزان نیز با دلایل مختلف، خیرخواهانه، می‌خواستند در برابر این مطالبه مقاومت کنم. آنچه من را با این استدلال همراه می‌ساخت، مسؤولیت سنگین قوه قضائیه و برنامه‌های تحولی بود که به پشتوانه تجربه و آشنایی به مسائل و چالش‌های دستگاه قضایی و به یاری طیف وسیعی از نخبگان، و همراهی و امیدآفرینی قاطبه مردم، با جدیت دنبال می‌کردم و بحمدلله ارکان استقرار مسیر تحول فراهم گردیده بود؛ اما لطف مردم به این خدمتگزار کوچک تا سر حد مطالبه‌ای فراگیر و عمومی گسترش یافت. اگر این خواست عمومی نبود، برای ادامه مسیر تحول در قوه قضائیه، آسوده‌خاطر بودم. اما مقاومت بیشتر در برابر این موج گسترده، بیش از هرچیز، بی‌اعتنایی به اراده مردم بزرگوار سرزمینم، و گمان راحت‌طلبی در میدان نبرد با رنج‌های مشترکمان را ایجاد می نمود. انبوه بدهی های دولتی، رشد سرسام آور نقدینگی، نظام بانکی غیر مولد، تورم کمرشکن، به هم ریختگی بازار مسکن و خودرو، مشکلات کارگران قراردادی و شرکتی، کارخانه ها و کارگاه های تعطیل شده، بیکاری جوانان تحصیل کرده، تبعیض آزاردهنده در حقوق و دستمزد و هزاران زخم مزمن دیگر، تنها گوشه ای از این دردهای مردم است.  تجربه طولانی اینجانب در سطوح مختلف مدیریتی، به روشنی بر من ثابت کرده است که اگر فساد و مبارزه با آن در کانون‌های اصلی خود مهار نشود و به علاج یک قوه قاهره بیرونی گره بخورد، جریان آن در شکل‌های مختلف ادامه می‌یابد و بلکه روز به روز گسترده تر می شود. بر این مبنا، حضور خود در عرصه انتخابات را مجاهدتی بنیادین برای مبارزه کانونی با فساد می‌دانم که ان شاء الله با هزینه‌های بسیار کمتر، ریشه‌ها و بسترهای فسادزا را بخشکاند. روشن است که مردم به وضع موجود اداری و اقتصادی کشور که نه با ارزش‌های انقلاب و نه با انتظارات جمهور و نه با امکانات و توانایی‌های موجود سازگار نیست، معترض، و گله‌مندند. دولت آینده، برای علاج این درد مشترک، باید عمیقاً معتقد به تحول و تغییر اساسی ریل اداره امور اجرایی کشور به نفع مردم باشد تا در آینده‌ای نزدیک، تلخ‌کامی‌های ناشی از بی‌عدالتی، خمودگی و حاشیه‌سازی را به طعم شیرین و خواستنیِ احساس اجرای عدالت مبدل گرداند. سید ابراهیم رئیسی @mojekhabar1400