eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
727 دنبال‌کننده
200 عکس
772 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
📍 صحبت های در گوشی هم نوشته می شود❗️ 📌اعمال جوارحی، شامل هر آنچه انسان با اعضا و جوارحش انجام می دهد مثل دیدن، شنیدن، چشیدن و امثال آن است. لذا سخن های بندگان هم نوشته می شود، چه سخن آشکار باشد و چه آهسته. برای فرشتگان الهی تفاوتی نیست بین سخنی که انسان جهراً بگوید یا سرّاً؛ هر دو نوشته می شود: «أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لاَ نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْوَاهُمْ»؛ این ها گمان می کنند که اسرار و نجوایشان را ما نمی شنویم. منظور، سخنی است که در گوشی، آهسته و به طور سری می گویند. «بَلَى وَ رُسُلُنَا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُونَ»1️⃣؛ آری فرستادگان ما نزد آنها هستند و می نویسند. 📌بالاتر از نوشتن اعمال، حتّی اندیشه های من و شما و آنچه در فکر ما می گذرد هم نوشته می شود؛ اگرچه به زبان جاری نکنیم و به عمل منجر نشود؛ «إِنَّ رُسُلَنَا یَکْتُبُونَ مَا تَمْکُرُونَ»2️⃣؛ فرستادگان ما آنچه را در درون شماست، می نویسند. 📌«تَمْکُرُونَ» به معنای مکر کردن است؛ یعنی نقشه ها و حیله های شیطانی که در درون شماست و هنوز جامۀ عمل نپوشانده است هم، نوشته می شود. 1️⃣ سورۀ‌مبارکۀ زخرف، آیۀ 80 2️⃣ سورۀ‌مبارکۀ یونس، آیۀ 21 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم @agamojtabatehrani
📍 پرونده سازی❗️ 📌خداوند برای نگاه بانان و کاتبین اعمال انسان دو ویژگی نام می برد: یک، «کِرَاماً کَاتِبِینَ»! آنان که مامور نوشتن هستند، بزرگوار هستند؛ یعنی اهل عصمت اند . آن‌که پرونده سازی می کند و به دروغ علیه انسان گواه می دهد، موجود لئیم است؛ در حالی که این ها کریم هستند. 📌دوّم، «یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ»؛ این ها آنچه را شما انجام می دهید می دانند؛ یعنی نه تنها خطا نمی کنند، بلکه قبل از آنکه عمل از ما صادر شود، از نَفَسْ های ما می فهمند که چه می خواهیم انجام دهیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 تحت نظر❗️ 📌اگر انسان توجّه کند و اعتقاد داشته باشد همۀ ابعاد وجودی او تحت نظر است و از فکر، ذکر، گفتار، کردار، قصد و نیّت او مراقبت می شود. 📌 همین که اراده کرد، اثرش ظاهر می شود؛ ارادۀ خوب بوی طیّب دارد و بوی گند ارادۀ بد، عالم ملکوت را دربر می گیرد؛ در این صورت آیا انسان فکر معصیت خواهد کرد؟ و آیا ممکن است واجب الهی را ترک کند؟! 🔰وقتی بداند اطاعت عملی، او را به اطاعت قلبی می کشاند و اطاعت قلبی؛ یعنی گوش به فرمان بودن، او را به وادی عبودیّت می کشاند و بعد هم سر از ربوبیّت درمی آورد، در این صورت آیا حاضر است دست از عمل صالح بردارد؟! 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دوم @agamojtabatehrani
📍 اولیای خاصّ خدا❗️ 📌نکته ای که باید اینجا بیان کنم این است که آیا منظور از اشاراتی که در آیات و روایت به «اعمال» شده است، «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» اعمالی است که لازمه اش اطاعت قلبی است؟ 📌 به عبارت دیگر آیا منظور این آیات و روایات فقط کسی است که انقیاد قلبی دارد و سراپای وجودش به دنبال پیروی از دستورات الهی است؟ اگر چنین باشد، کسانی مثل من که دلش رام خدا نیست و گوش دلش را به وحی نسپرده است تا طبق دستورات او عمل کند- اگرچه اطاعت عملی آن هم با فشار دارد - شامل این همه آیات و روایات نمی شود؟ 📌 در مباحث طاعت و اطاعت گفتیم: کسانی که انقیاد قلبی دارند، اوحدی از ناس هستند و در بین مردم تک اند. این ها اولیای‌خاصّ‌خدا(ع) هستند و تفاوتشان با امثال ما که انجام اعمال بر عهدۀ مان سنگینی می کند، این است که با عمل خود یک نحو عشق بازی با خدا می کنند؛ آیا این همه آیات و روایات مخصوص آنهاست؟ 📌 خیر؛ فقط به آنان اختصاص ندارد و به قول ما طلبه ها این آیات شمول دارد و کسانی هم که عمل را -گرچه با فشار- انجام می دهند، در بر می گیرد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @agamojtabatehrani
📍 میدان تکامل برای انسان ها باز است❗️ 📌در این عالم، میدان تکامل برای انسان باز است؛ در این سیر تکاملی تا جایی می توان پیش رفت که این قطره به آن اقیانوس هستی متصل شود. تمام دستورات الهی و امر و نهی ها، برای همین سیر تکاملی من و شماست. 📌 گاهی تعبیر می کنند که احکام شرعیه، الطاف هستند در احکام عقلیّه. معنایش این است که می دانم توان سیر، حرکت و رسیدن به مقامی بسیار بالا و والا را دارا هستم، امّا این سیر، دستورالعمل می خواهد. چه باید کرد و از کجا باید شروع کرد؟ لذا بیان کردم اطاعت عملی سر از اطاعت قلبی، اطاعت قلبی سر از عبودیّت و عبودیّت، سر از ربوبیّت در می آورد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @agamojtabatehrani
﷽ 📍 سیر طبیعی انسان از تولّد تا مرگ❗️ 📌هر انسانی مرکّب از جسم و روح است و هر دوی این‌ها در این عالَم، سیر دارند. جسم یک حرکت طبیعی دارد که از نطفه شروع می‏شود. 📌 البته نمی‏خواهم از هنگام نطفه شروع بکنم؛ بلکه از همان موقعی که از رحم خارج می‏شود و به صورت ظاهر وارد دنیا می‏شود، یک سیر و حرکت طبیعی دارد و دورانی را پشت سر می‏گذارد. فرض کنید که از طفولیّت به نوجوانی می‏رسد، به جوانی می‏رسد، کَهل1️⃣ می‏شود. 📌بعد هم به پیری می‏رسد. سپس می‏میرد. معنا ندارد در این سیر نمیرد و باقی بماند؛ چون اصلاً دار، دار حرکت است. 📌 انسان یک سیر طبیعی برای خودش دارد. وقتی پیر شد، جداسازی روح از این پیکره باید اتّفاق بیفتد؛ زیرا اگر این جدایی انجام نشود، باعث محذورات زیادی می‏شود. 1️⃣ میان‌سال 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @agamojtabatehrani
﷽ 📍 اگر مرگ نبود❗️ 📌 در مطالعه ام به روایتی برخورد کردم با این مضمون که در زمان یکی از انبیا(ع) خدمت ایشان عرض کردند: از خدا بخواه که ما نمیریم و در دنیا بمانیم. پیغمبر آن زمان هم از خدا خواست و این درخواست پذیرفته شد. به حسب ظاهر مرگ تعطیل شد و این‌ها زنده ماندند. 📌 امّا این سیر و حرکت، متوقّف نشد. خوب دقت کنید! این جور نشد که بچه های شیرخوار همیشه شیرخوار بمانند، یا نوجوان همیشه در این سن بماند و دنبال بازیگوشی باشد یا جوان همیشه جوان بماند و پیر در همان سن باقی بماند. 📌 این حرکت، حرکت طبیعی و سنّت الهی است؛ لذا پیر، پیرتر می شود، یک وقت متوجّه شدند که پدرش هست، پدربزرگش هست، جدّش هست، جدّ جدّش هست و همۀ این‌ها هم زمین گیر شده اند. 📌 لذا یک فرد سی‌چهل ساله که خودش نتیجۀ کسی است، صبح باید چند نفر زمین گیر را مراقبت کند، تمیز کند، غذا در دهانش بگذارد و امثال این کارها. اصلاً به هیچ کار نمی رسد. این، روایت صحیحی است. 📌 بعضی نسبت‌به سند روایت تشکیک کردند. من اتّفاقاً سند این روایت را بررسی کردم، و سندش هم صحیحه بود؛ صحیحۀ هشام بن سالم است و در بحارالأنوار آمده است. خدمت پیغمبر آن زمان آمدند و درخواست کردند خداوند طبق همان تقدیرش، عمر ایشان را قرار بدهد؛ چون زندگی ایشان به هم ریخته است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @agamojtabatehrani
📍 مرگ یک نوع خانه ‏تکانی است❗️ 📌مرگ یک نوع خانه‏ تکانی است. فرض کنید اگر کسی از کفّار، عملی انجام داد که به تعبیر ما حُسن فعلی داشت، امّا حُسن فاعلی نداشت، مثلاً به فقرا کمک کرد؛ یعنی پیکرۀ عملش خوب بود، امّا این عمل روح ندارد. فعل، خوب است و حسن فعلی دارد. امّا حُسن فاعلی ندارد. چرا؟ چون کار را برای خدا انجام نداده است و کاری هم که برای خدا نباشد، عندالله ارزش ندارد. 📌خانه ‏تکانی آن‏ها این است که هنگام مرگ، ملکات فضیلتی را که ممکن است در رابطۀ با حُسن فعلی پیدا کرده باشند، از او جدا می‏کنند؛ چون حُسن فاعلی نداشته و برای خدا نبوده است؛ بلکه برای امور دنیایی بوده است. برای مثال، فرض کنید برای این بوده که از او تمجید کنند. 🔰پس همین‌جا می ماند. در مؤمنین هم این مسئله هست. از این جهت فرق نمی‏کند. مؤمنینی هم که در کارهای‌شان قصد قربت نداشتند، همین جداسازی انجام می‏شود و در این جهت، با کفّار فرقی ندارند. هر عملی که حُسن فاعلی نداشته باشد، در موقع جداسازی در دنیا می‏ماند. هر چه مربوط به دنیا است، باید همین‏جا بماند و برود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول @agamojtabatehrani