﷽ 📍 قبولی توبه به سبب پذیرش ولایت امام علی(ع) است. ❗️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه ششم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند برای یک شخص دو دل قرار نداده❗️ 📌دو چیز با هم متضاد هستند و با هم سر ناسازگاری دارند. این می گوید یا من یا آن و دیگری هم می گوید یا من یا او. آیا می شود دلی که یک محبّت بیشتر نمی تواند بپذیرد، ظرف دو محبوب متضاد باشد؟ می گوید: نه. این شخص دو دل لازم دارد. خدا هم به هر نفری دو دل نداده؛ بلکه یک دل داده است. روایات هم زیاد داریم.روایت از امام صادق(ع) است: «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ يُحِبُّ بِهَذَا قَوْماً وَ يُحِبُّ بِهَذَا أَعْدَاءَهُمْ»1️⃣؛ حضرت فرمودند: خداوند برای یک شخص دو دل قرار نداده است تا با یک دل، کسی را دوست بدارد و با دل دیگرش، دشمن او را دوست بدارد که بین آنها تضاد است. 1️⃣بحارالأنوار، ج 65، ص39 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند برای یک شخص دو دل قرار نداده❗️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد. ❗️ 📌امام باقر(ع) از امام علی(ع) نقل می فرمایند که حضرت فرمود: «لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ»؛ دوستی ما و دوستی دشمنان ما در درون یک انسان قرار نمی‌گیرد. «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ- فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا»؛ (خداوند براى هيچ مردى در درونش، دو دل ننهاده است كه با اين يكى دوست بدارد و با آن يكى دشمن بدارد.). خدا دو دل در درون قرار نداده است. تمام فرض این است که نمی شود انسان با یک دل با دو نفر، دوستی داشته باشد. دوستی به یک شئ که در مقابلش شئ دیگری متضاد، با اوست. نمی شود به او هم محبّت بورزد. هم امام حسین(ع) را دوست داشته باشد، هم شمر را. هم امام علی(ع) را دوست داشته باشد، هم معاویه لعنة الله علیه را. همین طور بیاید جلو، هم خدا را دوست داشته باشد، هم شیطان را. دو شیء متضاد نمی‌شود. بعد حضرت فرمودند: «فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ»؛ اگر کسی می خواهد بداند ما را دوست دارد یا نه، دلش را آزمایش کند. «فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا- فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ»1️⃣؛ اگر دید هم ما را دوست دارد و هم دشمنان ما را _اینجا شرکت را تسامحی می دانیم_ از ما نیست و ما هم از او نیستیم. ممکن است انسان با تسامح یا به تعبیر دیگر با ظاهر سازی کسی را دوست داشته باشد، زبانی می‌شود امّا بحث ما واقعی و دوستی خالص حقیقی است. اینکه دوستی خالص حقیقی نسبت به دو شیء متضاد محال است، بدیهی است. 1️⃣تفسیرالقمی، ج2، ص172 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد. ❗️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🌸ولادت امام جواد علیه السلام مبارک باد.🌸 @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند امام علی(ع) و ائمه (ع) را در محل انبیا قرار داده❗️ 📌امام‌باقر(ع) در ذیل همین آیه شریفه «أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکمْ»1️⃣ می‌فرماید: «قَالَ‏ هِيَ‏ فِي‏ عَلِيٍّ‏ وَ فِي‏ الْأَئِمَّةِ جَعَلَهُمُ اللَّهُ مَوَاضِعَ الْأَنْبِيَاءِ»2️⃣ این آیه مربوط‌به امام‌علی(ع) و ائمه(ع) است. خداوند آنان را جایگزین و در محل انبیا(ع) قرار داده است. انبیا(ع) در جامعه چه محلی و چه موضعی دارند؟ در این موضع در ارتباط با جامعه اطاعتشان واجب است زیرا اطاعت آن‌ها اطاعت الله است. یک دسته از روایات با صراحت مطرح می‌فرماید که اطاعت از امام‌علی(ع) اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) است و این اطاعت یکی است. می‌فرماید همان‌گونه که اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) اطاعت از خداست، اطاعت از امام‌علی(ع) هم اطاعت از پیغمبر‌اکرم(ص) است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ نساء، آیۀ 59 2️⃣بحار الأنوار، ج‏23، ص 293 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند امام علی(ع) و ائمه (ع) را در محل انبیا قرار داده❗️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَنِ مُحَمَّدِ ابن ِعَلِیٍّ الجَوادِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: «... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر ُ...» 1️⃣ ترجمه: بی نیازی و غنای مؤمن این است که از مردم بی نیاز باشد؛ اگر نعمتی از طرف خداوند به انسان رسید و شکر و سپاس گزاری نکند، مانند گناهی است که انجام شده و آمرزیده نشود. شرح: در روایتی از امام جواد صلوات الله علیه، هست که حضرت جملاتی را فرمودند. دو تا از این جملات این بود که من بهش الآن اشاره کردم. اوّل: حضرت فرمودند: «غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ»؛ بی نیازی مؤمن این است که از مردم بی نیاز باشد. حالا ما در تعبیراتی که داریم، این جوری است که این غنی را گاهی به قول ما، از نظر ادبی، با «با» ما متعدّیش می کنیم، گاهی با«عن» که در این جا آمده، چکار کنم مجبور می شوم این ها را بگویم. که باء سببیّت است. یک وقت هست بی نیازی به سبب مردم است، که می گویند: غنای بالنّاس، این را تعبیر می‌کنند. غنی بالنّاس که می‌گویند: بی نیازیش به سبب مردم است. یک وقت می‌گویند: نه؛ غِنَا عَنِ النَّاسِ؛ یعنی نه؛ از مردم به طور کلّی بی نیاز است، نه بی نیازیش را از آن ها کسب کرده است. مؤمن این جوری است، خودش را به مردم نیازمند و محتاج نمی‌بیند. فهمیدی؟ این جمله که حضرت فرموده این است: «غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ» بی نیاز مؤمن این است که خودش را محتاج به مردم نمی بیند. اما این جا یک نکته بگویم. یک چیزی از به اصطلاح ما، می گوییم: امور به اصطلاح، فطریۀ انسان است. و او این است که انسان فطرتا این طوراست، خودش را نیازمند می‌بیند، بی نیاز هان؟! نمی بیند. من این را بگویم بهتان، حالا یک کم طول بکشد، خُب چیز یاد بگیرید، این ها خوب است. چه بگویم من؟! اگر کسی بگوید: من در زندگی احساس احتیاج نمی‌کنم، دروغ می‌گوید. شد؟! چون از فطریات انسان است اصلاً این که خودش را محتاج می‌بیند؛ یعنی انسان در زندگی تکیه گاه می خواهد اصلاً. نمی تواند بگوید من احساس به تکیه گاه نمی‌کنم؛ این خودش دارد به خودش، دروغ می‌گوید. همچین صریح بگویم من. اما بحث در این است که این احساس احتیاجی که می‌کنم، نیازی که می‌کنم باید نیاز من را یکی برطرف کند. به کی؟ بحث این‌جاست. به کی؟ شد؟! مؤمن، خودش را به امثال خودش، مخلوق، نیازمند نمی‌بیند؛ امّا این جور نیستش که اصلا احساس نیاز نکند،احتیاج نکند،ها! نه، خودش را محتاج به آن موجودی می‌بیند که او غنی مطلق است. او نیازمند به هیچ کس نیست. فهمیدید؟! این را می‌خواستم بگویم. اون هم مثل من است. او یک گدا، من هم یک گدا، جفتمان گداییم. رسیدید شما به عرض بنده؟ همچین صریح بگویم. جفتمان گداییم.درست است یا نه؟ لذا هیچ وقت گدا به گدا خودش را محتاج نمی بیند. به کی محتاج می بیند؟ به آنی که نیازمند نیست. لذا این را خوب دقّت کنید. مؤمن، همین تعبیری که حضرت می فرمایند، مؤمن چه جوری است؟ این جوری است به این که غنای عن النّاس دارد؛ اما بهت بگویم،ها! خدا را فرامومش نکرده، این جهتش این است؛ چون او خودش را محتاج به چی؟ خدا می بیند. غنای بالله دارد لذا غنی عن الناس دارد. این دو تا می آید کنار هم. مؤمن، غنیِّ بالله است. یعنی چی؟ خودش را به سبب خدا بی نیاز می کند. این بی نیازی است که خودش را نیازمند به امثال خودش نمی بیند. مؤمن ثروتش از خداست، نه از مخلوق؛ چون از این طرف دستش پُر است دیگر چیه؟ به این طرف نگاه نمی‌کند اصلاً. «الْمُؤْمِنِ» چی؟ غنایش چیه؟ غنی است؛ اما غَنَی عَنِ النَّاس است، «غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ» ، خودش را از مردم بی‌نیاز می بیند، مؤمن این جوری است، هیچ وقت نیازمند به غیر نمی بیند. نیازش را به خدا می بیند، غنای بالله دارد و غنای عن النّاس دارد. نگاه کنید! از این طرف چیه؟ به سبب او، غنی شده است، بی نیاز، لذا چیه؟ از این بی نیاز است. دو تا عکس هم هستند. حالا بعد، جملۀ بعدی، گفتم جملات کوتاه؛ خیلی ... «نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر» یک تشبیه می‌کند حضرت، می‌گوید: آن نعمتی که از خدا به دست تو رسید و سپاس نکردی خدا را، شد؟! سپاس گزار خدا نبودی، این مثل گناهی است، بکنی که آمرزیده نشود. حالا تشبیه، چه ارتباطی این دو تا با هم دارند؟ به قول ما، مُشَبَّه و مُشَبَّهٌ بِه. باید یک آثاری مُشَبَّهٌ بِه ، به قول ما طلبه‌ها داشته باشد که توی مُشَبَّهَت بیاوری. حالا می گویم. دو تا چیزش را من، بهش اشاره می‌کنم.

گناهی که آمرزیده نشود دو پیامد زشت برای انسان دارد. گناهی که آمرزیده نشود؛ یعنی آدم، خدمتتان عرض شود نعوذبالله، گناه، مرتکب بشود، استغفار نکند؛ آمرزیده هم نشود، گناه سرجایش بماند. گوش کن! دو تا پیامدش را فقط اشاره می‌کنم: یکی درونی، یکی بیرونی. درونی، کدورتی که برای قلب و روح و نفس پیدا می‌شود. این کدورت که موجب سلب توفیق از انسان می‌شود و آن نورانیّت باطن را می‌گیرد. مال درونش. بیرونی، سلب نعمت می‌کند از انسان. بیرونیش هم این است،ها! این را بدانید،ها! گرفتاری می‌آورد. ما توی روایات داریم از خودم نیست. بسیاری از گرفتاری‌ها بر اثر گناهان است. بسیاری از سلب نعمت‌ها که از دست انسان می رود برای گناهی است که کرده است. این را بدانید؛ لذا گناهی که آمرزیده نشد هم در بُعد درونیش، هم بیرونیش، توجّه می‌کنید؟ آثار زشتی دارد. نعمتی که سپاس گزاری نشود، این دو را دارد در پی، می‌فهمی؟! هم کدورت درونی برای تو می‌آورد، هم سلب نعمت بیرونی از تو می‌کند . فهمیدی؟ شکرش که نکردی،ها! درست است یا نه؟ نعمت سلب می‌شود، از تو گرفته می‌شود. نعمتی دوام پیدا می‌کند، من قبلاً روایتش را خواندم،ها! نعمتی دوام پیدا می‌کند که شکر آن نعمت چیه؟ شده باشد. نعمتی افزوده می‌شود بر نعمتی که نعمت قبلی شکرش شده باشد. فهمیدی؟ والّا نشده باشد،ها! این هم که داری، از دستت، خدا می‌گیرد. لذا تشبیه بسیار زیبایست. «نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر» توجّه کنید. حالا البته خب، این جمله بعدی با آن هم چیز دارد که من بگویم، طول می‌کشد. لذا این را می‌خواستم عرض بکنم. انسان باید توجّه داشته باشد. آقا! این که احساس نیاز می‌کنی، برو سراغ بی نیاز. نیازت را با بی نیاز برطرف کن؛ نه نیازت را با نیازمند. 1️⃣ بحار جلد 75 صفحه 364 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْجَوَادُ (ع) ... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَنِ مُحَمَّدِ ابن ِعَلِیٍّ الجَوادِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: «... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر ُ...» 1️⃣ 1️⃣ بحار جلد 75 صفحه 364 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْجَوَادُ (ع) ... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تولدّی نمونه❗️ 📌عامّه و خاصّه نوشته‌اند که فاطمه‌بنت‌اسد وقتی درد مخاض گرفت وارد مسجدالحرام شد. چه کسی به او گفته آنجا برود؟ چه شد به سوی مسجدالحرام دوید؟ اگرچه این مکان مقدّس بود. به نظر من این مولودِ در رحم است که او را می‌کشد و وارد خانۀ خدا می‌کند. صحبت خواستۀ او نیست زیرا این باید ظاهرش بر طبق باطنش باشد، عالم ناسوتش بر محور لاهوتش باشد. او همان‌گونه که قبل از خلقت، نورش در دامن الهی تلألو پیدا کرده است در عالم کثرت هم باید در دامن الهی متولّد شود. عامّه و خاصّه به این مطلب اشاره کرده‌اند، خانه کعبه درب دارد امّا صحبت درب نیست، دیوار شکاف برمی‌دارد. خدا اگر بخواهد چنین می‌شود، باید بگوییم آغوش گشود و امام‌علی(ع) و مادرش را برای تولّد امام‌علی(ع) در دامن گرفت. می‌نویسند: این موضوع چند روز طول کشید. لذا اگرچه پیغمبر‌اکرم(ص) با امام‌علی(ع) از نظر نورانیّت واحدند ولی هرکدام یک مختصاتی دارند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir