﷽ رُوِیَ عَنِ مُحَمَّدِ ابن ِعَلِیٍّ الجَوادِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: «... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر ُ...» 1️⃣ ترجمه: بی نیازی و غنای مؤمن این است که از مردم بی نیاز باشد؛ اگر نعمتی از طرف خداوند به انسان رسید و شکر و سپاس گزاری نکند، مانند گناهی است که انجام شده و آمرزیده نشود. شرح: در روایتی از امام جواد صلوات الله علیه، هست که حضرت جملاتی را فرمودند. دو تا از این جملات این بود که من بهش الآن اشاره کردم. اوّل: حضرت فرمودند: «غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ»؛ بی نیازی مؤمن این است که از مردم بی نیاز باشد. حالا ما در تعبیراتی که داریم، این جوری است که این غنی را گاهی به قول ما، از نظر ادبی، با «با» ما متعدّیش می کنیم، گاهی با«عن» که در این جا آمده، چکار کنم مجبور می شوم این ها را بگویم. که باء سببیّت است. یک وقت هست بی نیازی به سبب مردم است، که می گویند: غنای بالنّاس، این را تعبیر می‌کنند. غنی بالنّاس که می‌گویند: بی نیازیش به سبب مردم است. یک وقت می‌گویند: نه؛ غِنَا عَنِ النَّاسِ؛ یعنی نه؛ از مردم به طور کلّی بی نیاز است، نه بی نیازیش را از آن ها کسب کرده است. مؤمن این جوری است، خودش را به مردم نیازمند و محتاج نمی‌بیند. فهمیدی؟ این جمله که حضرت فرموده این است: «غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ» بی نیاز مؤمن این است که خودش را محتاج به مردم نمی بیند. اما این جا یک نکته بگویم. یک چیزی از به اصطلاح ما، می گوییم: امور به اصطلاح، فطریۀ انسان است. و او این است که انسان فطرتا این طوراست، خودش را نیازمند می‌بیند، بی نیاز هان؟! نمی بیند. من این را بگویم بهتان، حالا یک کم طول بکشد، خُب چیز یاد بگیرید، این ها خوب است. چه بگویم من؟! اگر کسی بگوید: من در زندگی احساس احتیاج نمی‌کنم، دروغ می‌گوید. شد؟! چون از فطریات انسان است اصلاً این که خودش را محتاج می‌بیند؛ یعنی انسان در زندگی تکیه گاه می خواهد اصلاً. نمی تواند بگوید من احساس به تکیه گاه نمی‌کنم؛ این خودش دارد به خودش، دروغ می‌گوید. همچین صریح بگویم من. اما بحث در این است که این احساس احتیاجی که می‌کنم، نیازی که می‌کنم باید نیاز من را یکی برطرف کند. به کی؟ بحث این‌جاست. به کی؟ شد؟! مؤمن، خودش را به امثال خودش، مخلوق، نیازمند نمی‌بیند؛ امّا این جور نیستش که اصلا احساس نیاز نکند،احتیاج نکند،ها! نه، خودش را محتاج به آن موجودی می‌بیند که او غنی مطلق است. او نیازمند به هیچ کس نیست. فهمیدید؟! این را می‌خواستم بگویم. اون هم مثل من است. او یک گدا، من هم یک گدا، جفتمان گداییم. رسیدید شما به عرض بنده؟ همچین صریح بگویم. جفتمان گداییم.درست است یا نه؟ لذا هیچ وقت گدا به گدا خودش را محتاج نمی بیند. به کی محتاج می بیند؟ به آنی که نیازمند نیست. لذا این را خوب دقّت کنید. مؤمن، همین تعبیری که حضرت می فرمایند، مؤمن چه جوری است؟ این جوری است به این که غنای عن النّاس دارد؛ اما بهت بگویم،ها! خدا را فرامومش نکرده، این جهتش این است؛ چون او خودش را محتاج به چی؟ خدا می بیند. غنای بالله دارد لذا غنی عن الناس دارد. این دو تا می آید کنار هم. مؤمن، غنیِّ بالله است. یعنی چی؟ خودش را به سبب خدا بی نیاز می کند. این بی نیازی است که خودش را نیازمند به امثال خودش نمی بیند. مؤمن ثروتش از خداست، نه از مخلوق؛ چون از این طرف دستش پُر است دیگر چیه؟ به این طرف نگاه نمی‌کند اصلاً. «الْمُؤْمِنِ» چی؟ غنایش چیه؟ غنی است؛ اما غَنَی عَنِ النَّاس است، «غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ» ، خودش را از مردم بی‌نیاز می بیند، مؤمن این جوری است، هیچ وقت نیازمند به غیر نمی بیند. نیازش را به خدا می بیند، غنای بالله دارد و غنای عن النّاس دارد. نگاه کنید! از این طرف چیه؟ به سبب او، غنی شده است، بی نیاز، لذا چیه؟ از این بی نیاز است. دو تا عکس هم هستند. حالا بعد، جملۀ بعدی، گفتم جملات کوتاه؛ خیلی ... «نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر» یک تشبیه می‌کند حضرت، می‌گوید: آن نعمتی که از خدا به دست تو رسید و سپاس نکردی خدا را، شد؟! سپاس گزار خدا نبودی، این مثل گناهی است، بکنی که آمرزیده نشود. حالا تشبیه، چه ارتباطی این دو تا با هم دارند؟ به قول ما، مُشَبَّه و مُشَبَّهٌ بِه. باید یک آثاری مُشَبَّهٌ بِه ، به قول ما طلبه‌ها داشته باشد که توی مُشَبَّهَت بیاوری. حالا می گویم. دو تا چیزش را من، بهش اشاره می‌کنم.

گناهی که آمرزیده نشود دو پیامد زشت برای انسان دارد. گناهی که آمرزیده نشود؛ یعنی آدم، خدمتتان عرض شود نعوذبالله، گناه، مرتکب بشود، استغفار نکند؛ آمرزیده هم نشود، گناه سرجایش بماند. گوش کن! دو تا پیامدش را فقط اشاره می‌کنم: یکی درونی، یکی بیرونی. درونی، کدورتی که برای قلب و روح و نفس پیدا می‌شود. این کدورت که موجب سلب توفیق از انسان می‌شود و آن نورانیّت باطن را می‌گیرد. مال درونش. بیرونی، سلب نعمت می‌کند از انسان. بیرونیش هم این است،ها! این را بدانید،ها! گرفتاری می‌آورد. ما توی روایات داریم از خودم نیست. بسیاری از گرفتاری‌ها بر اثر گناهان است. بسیاری از سلب نعمت‌ها که از دست انسان می رود برای گناهی است که کرده است. این را بدانید؛ لذا گناهی که آمرزیده نشد هم در بُعد درونیش، هم بیرونیش، توجّه می‌کنید؟ آثار زشتی دارد. نعمتی که سپاس گزاری نشود، این دو را دارد در پی، می‌فهمی؟! هم کدورت درونی برای تو می‌آورد، هم سلب نعمت بیرونی از تو می‌کند . فهمیدی؟ شکرش که نکردی،ها! درست است یا نه؟ نعمت سلب می‌شود، از تو گرفته می‌شود. نعمتی دوام پیدا می‌کند، من قبلاً روایتش را خواندم،ها! نعمتی دوام پیدا می‌کند که شکر آن نعمت چیه؟ شده باشد. نعمتی افزوده می‌شود بر نعمتی که نعمت قبلی شکرش شده باشد. فهمیدی؟ والّا نشده باشد،ها! این هم که داری، از دستت، خدا می‌گیرد. لذا تشبیه بسیار زیبایست. «نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر» توجّه کنید. حالا البته خب، این جمله بعدی با آن هم چیز دارد که من بگویم، طول می‌کشد. لذا این را می‌خواستم عرض بکنم. انسان باید توجّه داشته باشد. آقا! این که احساس نیاز می‌کنی، برو سراغ بی نیاز. نیازت را با بی نیاز برطرف کن؛ نه نیازت را با نیازمند. 1️⃣ بحار جلد 75 صفحه 364 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْجَوَادُ (ع) ... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَنِ مُحَمَّدِ ابن ِعَلِیٍّ الجَوادِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: «... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر ُ...» 1️⃣ 1️⃣ بحار جلد 75 صفحه 364 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْجَوَادُ (ع) ... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تولدّی نمونه❗️ 📌عامّه و خاصّه نوشته‌اند که فاطمه‌بنت‌اسد وقتی درد مخاض گرفت وارد مسجدالحرام شد. چه کسی به او گفته آنجا برود؟ چه شد به سوی مسجدالحرام دوید؟ اگرچه این مکان مقدّس بود. به نظر من این مولودِ در رحم است که او را می‌کشد و وارد خانۀ خدا می‌کند. صحبت خواستۀ او نیست زیرا این باید ظاهرش بر طبق باطنش باشد، عالم ناسوتش بر محور لاهوتش باشد. او همان‌گونه که قبل از خلقت، نورش در دامن الهی تلألو پیدا کرده است در عالم کثرت هم باید در دامن الهی متولّد شود. عامّه و خاصّه به این مطلب اشاره کرده‌اند، خانه کعبه درب دارد امّا صحبت درب نیست، دیوار شکاف برمی‌دارد. خدا اگر بخواهد چنین می‌شود، باید بگوییم آغوش گشود و امام‌علی(ع) و مادرش را برای تولّد امام‌علی(ع) در دامن گرفت. می‌نویسند: این موضوع چند روز طول کشید. لذا اگرچه پیغمبر‌اکرم(ص) با امام‌علی(ع) از نظر نورانیّت واحدند ولی هرکدام یک مختصاتی دارند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تولدّی نمونه❗️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🌸ولادت امام علی علیه السلام مبارک باد.🌸 @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 آداب رفع نیاز نیازمند از امام‌علی (ع)❗️ 📌امروز روز تولّد علی(علیه‌السلام) بود. روایت را حارث همدانی است نقل می‌کند، «قَالَ سَامَرْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(علیه‌السلام)»، چه تعبیر زیبایی هم دارد، سَامَرْتُ می‌گوید. می‌گوید: ما یک گفتگوی شبانه با امام‌علی(علیه‌السلام) داشتیم! «فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَرَضَتْ لِي حَاجَةٌ»، شب بود نشسته بودیم، صحبت می‌کردیم با امام‌علی(علیه‌السلام) و به ایشان عرض کردم که برای من یک حاجتی پیش آمده، «قَالَ وَ رَأَيْتَنِي لَهَا أَهْلًا»، حضرت رویش را کردند به حارث همدان،‌ فرمودند که تو من را اهل این هم دانستی که قابلیّت این داشته باشم که حاجتت را به من بگویی؟ «وَ رَأَيْتَنِي لَهَا أَهْلًا»، معلوم می‌شود، آنکه می‌خواهد حاجت دیگری را برآورده کند، حاجتمند باید نسبت به او خیلی چیز داشته باشد! که من به تو خدمت کردم، بزرگترین خدمت! علی(علیه‌السلام) به حارث همدان می‌فرماید: که تو مرا اهل این دیدی که حاجتت را به من بگویی؟! «قُلْتُ نَعَمْ»، می‌گوید عرض کردم بلی یا امیرالمؤمنین، «قَالَ جَزَاكَ اللَّهُ عَنِّي خَيْراً»، خداوند به تو از من بهترین جزا را بدهد که من را اهل دانستی و حاجتت را می‌خواهی به من بگویی: «ثُمَّ قَامَ إِلَى السِّرَاجِ فَأَغْشَاهَا وَ جَلَسَ»،‌ حارث همدان می‌گوید دیدم علی(علیه‌السلام) بلند شد رفت چراغ را خاموش کرد آمد نشست! «ثُمَّ قَالَ إِنَّمَا أَغْشَيْتُ السِّرَاجَ لِئَلَّا أَرَى ذُلَّ حَاجَتِكَ فِي وَجْهِكِ فَتَكَلَّمْ»، حضرت فرمود اینکه رفتم چرا غ را خاموش کردم آمدم نشستم برای این است که خواری این نیازمندی تو را در چهره‌ات نبینم، نبینم خجالت‌زده نشستی کار داری با من، پس صحبت کن، «فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) يَقُولُ»، پس من شنیدم از پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) می‌فرمود، «الْحَوَائِجُ أَمَانَةٌ مِنَ اللَّهِ فِي صُدُورِ الْعِبَادِ»، علی(علیه‌السلام) می‌فرماید شنیدم از پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) می‌فرمود: حوائج،‌ نیازها، این‌ها امانتی است از خداوند در سینه بندگان، «فَمَنْ كَتَمَهَا كُتِبَتْ لَهُ عِبَادَةٌ»، کسی که نیاز نیازمند را در دلش پنهان بدارد، بازگو نکند، خداوند برای او همین پنهان کردن را عبادت به حساب می‌آورد و می‌نویسد،‌ «وَ مَنْ أَفْشَاهَا كَانَ حَقّاً عَلَى مَنْ سَمِعَهَا أَنْ يَعْنِيَهُ»1️⃣، و اگر گفته شود و دیگری بفهمد، سزاوار است کسی که می‌شنود کمک کند و آن حاجت حاجتمند را برآورده سازد. چون امروز روز تولّد علی(علیه‌السلام) بود و ان‌شاءالله خدا اجری عنایت کند و لذّتی ببریم. اللهم صل علی محمد و آل محمد. 1️⃣وسائل‌الشیعه، ج 9، ص457 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📕 #کتاب_تأدیب_شهوت 📖 #انفاق 🏷 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 آداب رفع نیاز نیازمند از امام‌علی (ع)❗️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📕 #کتاب_تأدیب_شهوت 📖 #انفاق 🏷 جلسه پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 پیغمبراکرم (ص)فرمودند: من و علی از یک نور خلق شدیم❗️ 📌 در این باب روایات متعدّد وارد شده است که من به مناسب این روایت را می‌خوانم. جابر‌بن‌عبدالله انصاری می‌گوید: «سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) عَنْ مِیلَادِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع)»؛ از پیامبر اکرم(ص) سؤال کردم از ولادت علی(ع)؛ «فَقَالَ آهِ آهِ لَقَدْ سَأَلْتَنِی عَنْ خَیرِ مَوْلُودٍ وُلِدَ بَعْدِی»؛ حضرت دو تا آه کشیدند و فرمودند از من دربارۀ بهترین مولود بعد از ولادتم سؤال کردی. در ادامه حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَنِی‏ وَ عَلِیاً مِنْ‏ نُورٍ وَاحِدٍ- قَبْلَ أَنْ خَلَقَ الْخَلْقَ بِخَمْسِمِائَةِ أَلْفِ عَامٍ»؛ ریشه یکی است، خداوند من و علی(ع) را از یک نور خلق کرد قبل از آنکه ممکنات را بیافریند به پانصد هزار سال که در این خودش سرّی هست که اینجا جای این بحث نیست؛ «فَكُنَّا نُسَبِّحُ اللَّهَ وَ نُقَدِّسُهُ»1️⃣ ما آن زمان تسبیح و تقدیس حق می‌کردیم. 1️⃣. بحار الأنوار، ج‏35، ص 10 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 پیغمبراکرم (ص)فرمودند: من و علی از یک نور خلق شدیم❗️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سلسلۀ مراتب وجودی پیامبر‌اکرم(ص) و علی(ع)❗️ 📌 «فلَمَّاخَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى آدَمَ»؛ در اینجا به اصطلاح از بساط وحدت به کثرت پایین می‌آید و می‌فرماید وقتی خدا آدم را خلق کرد این دوئیت پیدا شد؛ «قَذَفَ بِنَا فِی صُلْبِهِ وَ اسْتَقْرَرْتُ أَنَا فِی جَنْبِهِ الْأَیمَنِ وَ عَلِی فِی الْأَیسَرِ»؛ ما را در صلب او قرار داد، من در سمت راست او قرار گرفتم و علی(ع) در سمت چپ او؛ «ثُمَّ نَقَلَنَا مِنْ صُلْبِهِ فِی الْأَصْلَابِ الطَّاهِرَاتِ إِلَى الْأَرْحَامِ الطَّیبَةِ»؛ سپس ما از صلب آدم(ع) نقل پیدا کردیم به اصلاب پاکیزه و به رحم‌هایی طاهره؛ «فَلَمْ نَزَلْ كَذَلِكَ حَتَّى أَطْلَعَنِی اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مِنْ ظَهْرٍ طَاهِرٍ وَ هُوَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَاسْتَوْدَعَنِی خَیرَ رَحِمٍ وَ هِی آمِنَةُ»؛ این ادامه پیدا کرد تا اینکه من از صلب طاهر عبدالله(ع) طلوع کردم و به ودیعت گذاشته شدم در بهترین رحم‌ها که آمنه(س) بود؛ «ثُمَّ أَطْلَعَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلِیاً مِنْ ظَهْرٍ طَاهِرٍ وَ هُوَ أَبُو طَالِبٍ وَ اسْتَوْدَعَهُ خَیرَ رَحِمٍ وَ هِی فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَد»1️⃣؛ سپس خدا نور علی(ع) را در صلب ابوطالب(ع) ظاهر کرد و در بهترین رحم‌ها که فاطمه‌بنت‌اسد(س) باشد قرار داد. 1️⃣. بحار الأنوار، ج‏35، ص 10 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سلسلۀ مراتب وجودی پیامبر‌اکرم(ص) و علی(ع)❗️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات 🏷 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir