eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
13.45M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 بالاترین مرتبه و درجۀ برای امام حسین(ع)، ثَارَ اللِه بودن است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 درجات انسان با شهادت است❗️ 📌حالا سراغ بلیّات می‌آییم. هر چه در این عالم بلا از نظر چهره بزرگتر باشد، در قیامت چهره‌اش زیباتر و اجرش بالاتر است. زید شحام از امام‌صادق(ع) نقل می‌کند: «إِنَّ عَظِيمَ الْأَجْرِ لَمَعَ عَظِيمِ الْبَلَاءِ»1️⃣. همانی مطلبی است که مطرح کردم و شعر هم خواندیم. هر چه در این عالم شدّت بلا و تحمّل انسان بیشتر باشد، قلّه‌اش مرتفع تر و کیفش بیشتر است. نمی‌توانم معقول را قالب محسوس بیاورم. این مطلب نسبت‌به جمیع انبیا(ع) و اولیا بوده است. امّا آن‌ها از نظر درجات متفاوت هستند. آن‌ها به قلۀ ثبوتی رسیدند، امّا از نظر صعودی قُللی است و پایگاه‌ها دارد. از نظر اصطلاحات اهل معرفت، بالا می‌رود تا فانی فی الله بشود. آن‌ها مختلف هستند و به هر مقدار ابتلائشان بیشتر بشود، مقامات آن‌ها بیشتر می‌شود. امام‌حسین(ع) وقتی که رفت با قبر پیغمبر(ص) وداع بکند، سرش را به سجده گذاشت و طولانی شد. خوابش برد. پیغمبراکرم(ص) آمد و به او گفت: «وَ إِنَّ لَكَ فِي الْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لَا تَنَالُهَا إِلَّا بِالشَّهَادَةِ»2. در این روایت، درجات مطرح است و در روایت قبل درجه بود. مطلب تفاوت کرد. درجات در کار نیست مگر با شهادت. 1️⃣الکافی، ج 2، ص252- وسائل‌الشیعه، ج 3، ص263- بحارالأنوار، ج 64، ص207 2- بحارالأنوار، ج 44، ص313 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
7.61M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کلام حضرت‌زینب(س)در مجلس ابن زیاد لَعْنَةُ اللَّه ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ عَنِ الحُسَینِ اِبْنِ العَلی عَلَیهِ السَّلامُ: قال: {عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ} مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ (تَعَالَی)كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ {لِمَجِي‏ءِ مَا} (لِما)يَحْذَرُ ترجمه: شخصی به امام حسین علیه السلام نوشت: مرا با دو جمله موعظه و نصیحت کن! حضرت در جواب نوشتند:کسی که برای رسیدن به چیزی از راه گناه و معصیت خداوند وارد می‌شود، آن چیز به زودی از دست او خارج می‌شود. و به زودی به آن چه از آن می‌ترسد، گرفتار می‌شود. شرح: روایت از امام حسین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: اگر کسی قصد کند که کاری را انجام بدهد که معصیت خداست. اما برای چی؟ معمولاً انسان اعمالی که انجام می‌دهد، به قول ما از دو صورت خارج نیست یا می‌خواهد، یک سودی به دست بیاورد که ما بهش می‌گوییم: جلب منفعت. یا می‌خواهد، زیان و ضرری را از خودش دفع بکند که از او تعبیر می کنیم ما به دفع ضرر. یک کدام از این‌هاست دیگر، هان؟! یا جلب منفعت است یا دفع ضرر از خودش می‌خواهد بکند، آن کاری که می‌خواهد بکند. حالا این کار که می‌خواهد بکند، چه جلب منفعت، چه دفع ضرر، کار حرام است. فهمیدی؟ این کار، این عمل، معصیت خداست. با معصیت خدا بخواهد، سودی ببرد یا از خودش زیانی را دفع کند، از این دو تا حال که خارج نیست که؟. می‌فرماید به این که: «مَنْ حَاوَلَ» کسی اگر قصد بکند«بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ» «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً» یک چیزی را، قصد کند یک کاری بکند «بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ» با معصیت. «كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ {لِمَجِي‏ءِ مَا} (لِمَا) يَحْذَرُ» اگر می‌خواهی سود ببری تو، شد؟! این معصیت موجب می‌شود، زودتر آن سود از دستت برود، به دستت نیاید. فهمیدی؟ زودتر آن از دستت می رود.«أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو» آن کار که امیدش را داشتی با این کار معصیت که دست پیدا کنی، سود ببری. اگر می‌خواستی دفع ضرر بکنی، زودتر ضرر متوجّه تو می‌شود؛ یعنی عکس می‌شود. همین که قصد کردی، چیزی به دست آوری، شد؟! یک کاری بکنی؛ اما این کار گناه است، حالا می‌خواهی چیزی به دست بیاوری که به معنای این که سودی ببری، شد؟! این موجب می‌شود که زودتر این سود از دستت فوت بشود، به دستت نرسد، آن سود به دستت نرسد. از این طرف هم موجب می‌شود اگر می‌خواستی از خودتت دفع ضرر بکنی، سرعت می‌دهد که ضرر زودتر متوجّه تو بشود. این تعبیری است که امام حسین علیه السلام، دارد. توجّه کنید! پس بنابراین، کسی که مؤمن بالله است، اعتقاد به خدا دارد، مبدأ و معاد و قیامت و می‌گوید من مسلمانم، مؤمنم و این‌ها هستم، این بداند به این که نفع و ضرر دست یکی دیگر است، شد؟! دست یکی دیگر است، اگر بخواهی تو دست اندازی بکنی، وارونه می شود،ها! وارونه می‌شود. گوش کن چه می‌گویم. برو آن طرف، هیچ گاه با مخالفت خدایی که تو معتقدی، شد؟! به تو نفعی هان؟! منهای او نمی‌رسد، هیچ گاه ضرری منهای او، از تو دفع چیه؟ نمی‌شود. پس بهتر این است که خیال معصیت، هان؟! نکنی. تعبیر «حَاوَلَ» یعنی «قَصَدَ» به قول ماها از نظر عربی؛ توجّه کنید! قصد معصیت که می‌کنید. می بینید، یک وقت می‌گویی خود معصیت، یک وقت می‌بینی، قصد می‌کنی که آن کار معصیت است برای این که چیزی بیاوری به دستت؛ توجّه کنید! تعبیر به «حاوَلَ» حضرت می‌فرمایند. بنابراین قصد معصیت هم، نمی‌گویم معصیت است؛ یک وقت اشتباه نکن. ضرر دارد برای تو. قصد معصیت هم مضر است برای تو. توی که می‌گویی مسلمانم، مؤمنم، بدان این را قصد معصیت مضر است، گوش کنید، این موجب می‌شود نفع از تو دور بشود و ضرر به تو چی؟ سریع برسد. الکافی، ج2، ص373 – وسائل الشیعه، ج16، ص153 - بحار الأنوار، ج‏70، ص، 392 عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع)قَالَ: كَتَبَ رَجُلٌ إِلَى الْحُسَيْنِ (ع) عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‏ءِ مَا يَحْذَرُ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
24.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِیَ عَنِ الحُسَینِ اِبْنِ العَلی عَلَیهِ السَّلامُ: قال: {عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ} مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ (تَعَالَی)كَانَ‏ أَفْوَتَ‏ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ {لِمَجِي‏ءِ مَا} (لِما)يَحْذَرُ ترجمه: شخصی به امام حسین علیه السلام نوشت: مرا با دو جمله موعظه و نصیحت کن! حضرت در جواب نوشتند:کسی که برای رسیدن به چیزی از راه گناه و معصیت خداوند وارد می‌شود، آن چیز به زودی از دست او خارج می‌شود. و به زودی به آن چه از آن می‌ترسد، گرفتار می‌شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 کلام حضرت‌زینب(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 📌به یزید لَعْنَةُ اللَّه می‌گوید: «فَمَهْلًا مَهْلًا لَا تَطِشْ جَهْلًا أَ نَسِيتَ قَوْلَ اللَّهِ»؛ به قول ما یک مقدار از خر شیطان پیاده شو. شاید یک مقدار عقلت سر جایش بیاید. عنان را بکش و لختی به خود آی. از روی جهل، ضلالت و سبک عقلی این کارها را نکن. آیا این آیه یادت رفته است: «وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ». بعدش می‌گوید: «أَ مِنَ الْعَدْلِ يَا ابْنَ الطُّلَقَاءِ تَخْدِيرُكَ حَرَائِرَكَ وَ سَوْقُكَ بَنَاتِ رَسُولِ اللَّهِ سَبَايَا»1️⃣. ای خبیث! آیا از عدل است؟ آیا این روش عادلانه است که همسران و کنیزانت را پرده نشین کنی و ما را بیرون بکشی؟! 1️⃣بحارالأنوار، ج 45، ص163 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
6.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کلام حضرت‌زینب(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 کلام امام‌زین‌العابدین(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 📌جملاتی هم از امام‌زین‌العابدین(ع) است. یزید لَعْنَةُ اللَّه خواست در مجلسش مغالطه و مخالطه بکند و عدّه‌ای را فریب بدهد. امام‌زین‌العابدین(ع) گفت: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ». ای خبیث! در آیاتی هست که بلا، جنبۀ تطهیری دارد. مؤمن اگر معصیّت بکند، خداوند مبتلایش می‌کند. امام‌ تا دید دارد غلط اندازی می‌کند، «فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ(ع) لَيْسَتْ هذِهِ الْآيَةُ فِينَا»؛ گفت: تو این آیه را دیدی و آیۀ دیگر را ندیدی. این آیه دربارۀ ما نیست. «إِنَّ فِينَا قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها»1️⃣؛ این آیه دربارۀ ماست. هیچ قضا و قدر الهی نیست، مگر اینکه حسن القضای ماست. در آن حسن قضای الهی رقم خورده است. یک روز باید بیاید که خداوند عاشق پدر من بشود و با او عشق بازی کند و او هم با خدا عشق بازی کند. 1️⃣ الکافی ، ج2، ص450 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
7.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کلام امام‌زین‌العابدین(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آزمایش الهی نسبت به بلا، در حد توان مؤمن است❗️ 📌«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ»؛ امام‌صادق(ع) فرمودند: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُ بِمَنْزِلَةِ كِفَّةِ الْمِيزَانِ كُلَّمَا زِيدَ فِي إِيمَانِهِ زِيدَ فِي بَلَائِهِ»1️⃣. خیلی زیباست! دو کفۀ ترازو را تا حالا دیده‌اید؟ مثل آن‌هاست. به هر مقدار از نظر ایمانی موجودی داشته باشد، به همان مقدار هم فشار و بلا برای او می‌آید. از ناحیۀ خداوند خیلی رعایت موازنه می‌شود. کار خداوند بی حساب نیست. البته این مباحث نسبت‌به مؤمن است. مؤمن در همان حدّ خودش مبتلا می‌شود. البته این بحث هم در یک بخش از آزمایش‌های الهی است و جهات دیگری هم دارد. در این بخش به مقدار توانش است. بیش از ظرفیت در کار نیست. به هر مقدار که شعور و عقل باطنی که مربّی باطنی که حق از باطل را تشخیص می‌دهد، به همان مقدار بلا برایش می‌آید. به آن مقدار که از نظر وحی بیرونی که مربّی خارجی است، مطلب را به او رساندند، بلا برایش می‌آید. این دو در نظر گرفته می‌شود. هیچ وقت انسان نباید بگوید که این آزمایشی که خدا می‌کند، از توان من خارج است. من نمی‌توانم، در کار نیست؛ بلکه نمی‌خواهم، در کار است. بین نمی‌توانم و نمی‌خواهم فرق است. هم عقلت کشش داشت و می‌توانستی در همان حد شعورت خیر و شر و حق و باطل را بفهمی و هم وحی و شرع به تو رسیده بود. امّا صحبت این است که ما نکردیم. نمی‌توانم، مطرح نیست؛ بلکه نمی‌خواستم، مطرح است. 1️⃣الکافی، ج 2، ص254- وسائل‌الشیعه، ج 3، ص263- بحارالأنوار، ج 64، ص210 〰️〰️〰️〰️〰️ 🔊 @mojtabatehrani_ir