eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 کلام امام‌زین‌العابدین(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 📌جملاتی هم از امام‌زین‌العابدین(ع) است. یزید لَعْنَةُ اللَّه خواست در مجلسش مغالطه و مخالطه بکند و عدّه‌ای را فریب بدهد. امام‌زین‌العابدین(ع) گفت: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ». ای خبیث! در آیاتی هست که بلا، جنبۀ تطهیری دارد. مؤمن اگر معصیّت بکند، خداوند مبتلایش می‌کند. امام‌ تا دید دارد غلط اندازی می‌کند، «فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ(ع) لَيْسَتْ هذِهِ الْآيَةُ فِينَا»؛ گفت: تو این آیه را دیدی و آیۀ دیگر را ندیدی. این آیه دربارۀ ما نیست. «إِنَّ فِينَا قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها»1️⃣؛ این آیه دربارۀ ماست. هیچ قضا و قدر الهی نیست، مگر اینکه حسن القضای ماست. در آن حسن قضای الهی رقم خورده است. یک روز باید بیاید که خداوند عاشق پدر من بشود و با او عشق بازی کند و او هم با خدا عشق بازی کند. 1️⃣ الکافی ، ج2، ص450 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
7.55M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کلام امام‌زین‌العابدین(ع) در مجلس یزید لَعْنَةُ اللَّه علیه ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آزمایش الهی نسبت به بلا، در حد توان مؤمن است❗️ 📌«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ»؛ امام‌صادق(ع) فرمودند: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُ بِمَنْزِلَةِ كِفَّةِ الْمِيزَانِ كُلَّمَا زِيدَ فِي إِيمَانِهِ زِيدَ فِي بَلَائِهِ»1️⃣. خیلی زیباست! دو کفۀ ترازو را تا حالا دیده‌اید؟ مثل آن‌هاست. به هر مقدار از نظر ایمانی موجودی داشته باشد، به همان مقدار هم فشار و بلا برای او می‌آید. از ناحیۀ خداوند خیلی رعایت موازنه می‌شود. کار خداوند بی حساب نیست. البته این مباحث نسبت‌به مؤمن است. مؤمن در همان حدّ خودش مبتلا می‌شود. البته این بحث هم در یک بخش از آزمایش‌های الهی است و جهات دیگری هم دارد. در این بخش به مقدار توانش است. بیش از ظرفیت در کار نیست. به هر مقدار که شعور و عقل باطنی که مربّی باطنی که حق از باطل را تشخیص می‌دهد، به همان مقدار بلا برایش می‌آید. به آن مقدار که از نظر وحی بیرونی که مربّی خارجی است، مطلب را به او رساندند، بلا برایش می‌آید. این دو در نظر گرفته می‌شود. هیچ وقت انسان نباید بگوید که این آزمایشی که خدا می‌کند، از توان من خارج است. من نمی‌توانم، در کار نیست؛ بلکه نمی‌خواهم، در کار است. بین نمی‌توانم و نمی‌خواهم فرق است. هم عقلت کشش داشت و می‌توانستی در همان حد شعورت خیر و شر و حق و باطل را بفهمی و هم وحی و شرع به تو رسیده بود. امّا صحبت این است که ما نکردیم. نمی‌توانم، مطرح نیست؛ بلکه نمی‌خواستم، مطرح است. 1️⃣الکافی، ج 2، ص254- وسائل‌الشیعه، ج 3، ص263- بحارالأنوار، ج 64، ص210 〰️〰️〰️〰️〰️ 🔊 @mojtabatehrani_ir
10.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 آزمایش الهی نسبت به بلا، در حد توان مؤمن است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آزمایش الهی برای جلوگیری از سقوط و رسیدن به ثبوت است❗️ 📌ما یک سقوط داریم، یک ثبوت داریم و یک صعود داریم. فرض کنید که در منطقه‌ای ایستاده‌اید. یک طرف یک پرتگاه و درّه است. پشت سر کوه است. اگر بلغزم، سقوط است. امّا اگر جای پایم را محکم کنم، ثبوت است. اگر رویم را برگردانم و مقداری هم روی من فشار بیاید، صعود است. در ابنای بشر کسانی که پیوندی با خالق برقرار کرده‌اند و به مبدأ و معاد ایمان آورده‌اند، خداوند روی لطف و عنایتی که به آن‌ها دارد، برخوردی که ابتدا با آن‌ها می‌کند، برخورد ثبوتی است. به هر مقدار که معرفت به او پیدا کردند و دل را به او بستند، حفظ کنند، می‌خواهد جلوی سقوط را بگیرد. حفظ این فعلیّت چگونه است؟ با توجّه به مسئلۀ ایمان که دلبستگی به خداوند است، باید جلوی عواملی را که موجب می‌شود تحت جاذبۀ آن‌ها قرار بگیرد و در درّه سقوط کند، بگیرد. مثال می‌زنم: دنیا جاذبه دارد. انسان مغرور ‌به دنیا می‌شود؛ چون جاذبه دارد. اشرف ابعاد وجودی من و شما دل ماست. دنیا، دلرباست. خدا باید چه کند؟ باید یک ضربه به دنیا بزند که از دنیا زیاد خوشت نیاید؛ چون دل به آن بستی، خدا تضعیف می‌کند. آدم در مریضی، فقر و ذلّتش می‌گوید: مرده شور این دنیا را ببرند! عواملی که به عنوان ابتلا و آزمایش الهی مطرح است، برای این است که دلت به سمت دنیا طرف نرود. 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
14.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 آزمایش الهی برای جلوگیری از سقوط و رسیدن به ثبوت است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 سنگ و کلوخ یا گناه و معصیت، موجب سقوط انسان است❗️ 📌یک جهتش این بود: اگر انسان در لبۀ پرتگاهی باشد که هم شیب دارد و هم از طرفی راه صعود دارد، برای اینکه سقوط نکند و موقعیّت موجودش را حفظ کند، در باب مسائل روحی و ایمانی خداوند او را می‌آزماید؛ به این معنا که او را مبتلا می‌کند. ابتلا این است که چهرۀ آن درّه و سراشیب را که زیباست و جلوه دارد و عبارت از دنیاست، با فشارهایی که وارد می‌کند، در نظر او زشت می‌کند. اگر ما همین‌طور که ایستاده‌ایم شروع کنیم از این سنگ‌ها برداشتن و خودمان را سنگین کنیم، نمی‌توانیم خودمان را حفظ کنیم. خودت را نمی‌توانی حفظ بکنی. آن‌ها چیست که برداشتی؟ نمی‌گویم دیگر نمی‌توانی بالا بروی؛ بلکه سقوط می‌کنی. این سنگ‌ها و کلوخ‌ها چیست که جمع کرده و در کیسه‌ات می‌ریزی؟ چرا این‌قدر بارت را سنگین می‌کنی؟ لذا تحت عنوان تطهیر مطرح می‌شود. بلاها و ابتلائات متوسطّین مؤمنین در ربط با تطهیر آن‌ها در دنیاست. تطهیر؛ یعنی کاری بکنند که سنگ و کلوخ‌هایی که خودشان برداشته‌اند، زمین بریزند. بار را سبک بکنند. این سنگ و کلوخ ها چیست ؟گناه‌ها و معصیت‌ها، دست پخت خود ما در این دنیاست که بارهای گران برای ماست. 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
21.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 سنگ و کلوخ یا گناه و معصیت، موجب سقوط انسان است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 درامتحان الهی بلا و مصیبت میوۀ تلخ کارهای انسان است❗️ 📌بحث دوّم، عمل است: «وَ مَا أَصَبَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ»1️⃣؛ آنچه از مصیبت‌ها در دنیا می‌بینید، نتیجۀ دست‌پخت خودتان است. «فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكمُ»؛ این تعبیر؛ یعنی دست‌پخت دست خودتان است. «وَ يَعْفُواْ عَن كَثِيرٍ»؛ خداوند خیلی از آن‌ها را نادیده گرفته است. صبر خداوند زیاد است. اوّل صبر می‌کند. بعد به جایی می‌رسد که انسان دارد سقوط می‌کند. اگر سقوط کند، ارتباطش با خداوند قطع می شود. از آن طرف مجبور می‌شود مبتلایش کند برای اینکه سبک بارش بکند. «ظَهَرَ الْفَسَادُ فىِ الْبرَّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ»؛ فساد در زمین و دریا ظاهر شد. «لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ»؛ ما میوۀ تلخ کارهایشان را به صورت بلا به آن‌ها می‌چشانیم. «لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»2️⃣؛ شاید این سنگ‌ها را از جیبش دربیاورد و بیرون بریزد. برگردد و دیگر از این کارها نکند. 1️⃣ سورۀ مبارکۀ شوری، آیۀ 30 2️⃣ سورۀ مبارکۀ روم، آیۀ 41 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
7.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 درامتحان الهی بلا و مصیبت میوۀ تلخ کارهای انسان است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ عَن عَلِیِّ ابنِ الحُسَینِ عَلَیهِمَاالسَّلامُ قالَ : «يَقُولُ اللَّهُ (تَبَارَکَ وَ تَعَالَی)يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ ارْضَ‏ (ارْضِ) بِمَا آتَيْتُكَ‏ تَكُنْ‏ {مِنْ}‏ أَزْهَدِ (أَزْهَدَ) النَّاسِ‏ ابْنَ آدَمَ اعْمَلْ بِمَا افْتَرَضْتُ عَلَيْكَ تَكُنْ {مِنْ} أَعْبَدِ (أَعْبَدَ) النَّاسِ ابْنَ آدَمَ اجْتَنِبْ مِمَّا حَرَّمْتُ عَلَيْكَ تَكُنْ {مِنْ} أَوْرَعِ (أَوْرَعَ) النَّاسِ» ترجمه: خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: ای فرزند آدم! هر چه را به تو عنایت می کنم، به آن خشنود و راضی باش تا از زاهدترین مردم باشی. ای فرزند آدم! آن چه من بر تو واجب کرده ام، به آن عمل کن تا از عابد ترین مردم باشی. ای فرزند آدم! از آن چه بر تو حرام کرده ام، اجتناب و دوری کن تا از با ورع ترین و با تقواترین مردم باشی. شرح: روایت از زین العابدین علیه السلام منقول است که حضرت فرمودند: خداوند می فرماید خطاب به انسان: « یَابنَ آدَمَ» ای فرزند آدم، راضی شو به آن چه را که من به تو، به سوی تو می‌فرستم. در این روایت مراد این است به این که انسان بطور معمول در ارتباط با امور معیشتی‌اش از راه مشروع، آن چه را که خداوند به او عنایت می‌کند؛ چون راه مشروع است، لذا این چیزی است که خداوند، به سوی او فرستاده است. راضی بشو به آن چه را که من به سوی تو می‌فرستم، تو آن جا زاهدترین مردم می‌شوی؛ یعنی هر کس به خداداده، راضی شود، این زاهد است. جمله اوّل است این. دوّم، «ابْنَ آدَمَ» فرزند آدم! تو عمل کن به آن چه را که من بر تو واجب کردم، واجبات. مستحبات نه، واجبات فقط، شد؟! تو می‌شوی عابدترین مردم. عمل به آن چه را که خدا فرموده است، شد؟! این موجب می شود که انسان، عابدترین مردم، نسبت به خدا باشد. سوم: «ابْنَ آدَمَ»فرزند آدم! تو اجتناب کن، پرهیز کن از آن کارهایی که گفتم نکن. شد؟! تو آن موقع می شوی «اَورَعِ » مردم؛ یعنی ورع بالاتر از تقوی است. در یک سنخ چیزها ما داریم؛ یک وقت می گویم شخص اهل تقوی است، می‌گویم نه، با ورع است. ورع که می‌گویند یک چیز،غلیظ‌تر از آن است. توجّه کنید! اَورَعِ دارد، اتقی ندارد تو روایت. یعنی خدا از انسان، سه تا چیز خواسته است. گوش کنید، سه تا. یک: این که آن چه را که به تو می‌دهم بهتان بگویم، نه آن را که شیطان بهتان می‌دهد، از را شیطنت در می آورید نه، از راه مشروع، «اِرضِ بِما» چی؟«اتَیتُکَ» می‌فهمی چه می‌گویم؟ از راه مشروع به تو می رسانم. یک: رضایت به خدا داده‌ها، دو: عمل به چی؟ به واجبات. سه: ترک محرمات. این سه تا چیز، آن جا تو زاهدترین مردم، عابدترین مردم، با ورع ترین مردمی. تمام مستحبات همه پیشکشت. هیچ کدام این‌ها را نمی‌خواهم از تو. توجّه می‌کنید چه می‌خواهم بگویم؟ این‌ها را از تو هان؟! هیچی نمی‌خواهم. مکروهات؟ اصلاً و ابداً، شد؟! ترک مکروهات؟ نه خیر. نه مکروهات را می‌گویم، ترک کن. نه می‌گویم مستحبات را، عمل کن، همه پیشکش‌ات. درست است یا نه؟ تو فقط این سه تا کار را بکن. ما بیش از این از تو نخواستیم. نه نعوذبالله، بیایی آن چه را که او داده، راضی نشوی، هی غُر بزنی نعوذبالله، شد! از آن طرف هم واجبات را ترک کنی، عمل به مستحبات بخواهی بکنی. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ از این طرف نعوذبالله، محرمات را مرتکب شوی، بخواهی هکذا. نه! این نه، شد؟ سه تا چیز ما بیشتر از تو نخواستیم دیگر، این سه تا را تو بهش عمل کن. آن درونی است، دو تایش بیرونی است به یک معنا. توجّه کنید چه می گویم؟ اوّلی درونی بود. رضایت قلبی می‌فهمی چه می‌گویم؟ به خدا داده، دو تای بعدی‌اش بیرونی است؛ یعنی چی؟ عمل کردن به واجبات، ترک چی؟ دستت را دراز نکن، سمت محرمات. بحار جلد 75، صفحه 139 يَقُولُ اللَّهُ يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ ارْضَ‏ بِمَا آتَيْتُكَ‏ تَكُنْ‏ مِنْ‏ أَزْهَدِ النَّاسِ‏ ابْنَ آدَمَ اعْمَلْ بِمَا افْتَرَضْتُ عَلَيْكَ تَكُنْ مِنْ أَعْبَدِ النَّاسِ ابْنَ آدَمَ اجْتَنِبْ مِمَّا حَرَّمْتُ عَلَيْكَ تَكُنْ مِنْ أَوْرَعِ النَّاسِ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir