eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
📚سه جلد از مجموعۀ معارف اسلامی با عناوین: 📓گناه شناسی 📓آثار گناه 📓پاکسازی گناه منتشر شد. 👈 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 طنین انداز ی آهنگ شیطان❗️ 📌«مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ. الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ » اینجا «الَّذِي» توصیف است اما برای چی؟ همانطور که مرحوم طبرسی در مجمع‌البیان تفسیرش می‌فرماید که این توصیفِ ذی‌الوسواس است. یعنی این آهنگ‌ساز چه می‌کند؟ آهنگ‌ساز موجودی است که این امواج را در صفحۀ دل‌ها پخش می‌کند «الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ» این آهنگ‌ساز که شیطان است طنین انداز می‌کند این آهنگِ دل‌فریب و دلربایش را در سینه‌های مردم». اینجا «صدور» دارد صدر سینه که کنایه است، مراد روح است، جان است. این امواج صدایی‌اش را و این آهنگ مرکز پخشش سینه‌های مردم است یعنی روح و جان انسان‌ها است. از اینجا به دست می‌آید که چرا ناس را دائم پیش می‌کشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آهنگ شیطان نوسان و اضطراب روحی می‌آورد❗️ 📌«الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ » این آهنگ دل‌فریب و ملایم و نرمی که آهنگساز قهّار یعنی شیطان می‌سازد و او را در روح و جان من پخش می‌کند، همین نوسانِ روحی برای من می‌آورد، همین اضطراب می‌آورد، همین اندیشه‎های بد می‌آورد، همین است. آقا خیلی قرآن دقیق است، لطیف است، عالی است. گاهی ما می‌بینیم بعضی‌ها یک بُعدش را می‌گیرند و بعد همان را طی می‌کنند، ابعاد دیگرش را رسیدگی نمی‌کنند. ببینید چقدر لطیف تعبیر می‌کند! می‌خواهد بگوید: ای بشر بدان موجودی است که این آهنگ‌هایی، موج‌هایی پخش می‌کند مرکز پخش او هم روح تو است و روش او هم این چنین است، به قدری این موج‌ها لطیف است، به قدری حساب‌رسیده شده است، زیر و بم دارد این برای جلب روح تو است به طرف خودش. تو را می‌خواهد صید کند. می‌خواهد اندیشۀ تو را درهم بریزد، اصالت فکری را از تو بگیرد، تو را از خود بی خود کند و این هیچ‌گاه از تو دست بردار نیست. تا جان در بدن داری تو دست به گریبان همین امواج و آهنگ‌ها هستی. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 بالاترین دلسوزی ️❗️ 📌لذا بالاترین دلسوزی و نصیحت آن است که سازندۀ بُعد معنوی انسان باشد. روایتی است از امام‏ علی(ع) که می‏فرماید: «أَشْفَقُ النَّاسِ عَلَیْكَ أَعْوَنُهُمْ لَكَ عَلَى صَلَاحِ نَفْسِكَ»؛ دلسوزترین مردم، مهربان‏ترین مردم یا هر تعبیری دیگری نسبت‏به تو آن‏کسی است که به تو بیشتر کمک می‏کند تا نفس خودت را اصلاح کنی. «وَ أَنْصَحُهُمْ لَكَ فِی دِینِك»1️⃣؛ آن‏کسی که بیش از همه برای تو در بُعد معنوی‏ات دلسوزی می‏کند. لذا بالاترین درجۀ دلسوزی و نصیحت، خیرخواهی در بُعد معنوی و دینی است؛ نه اینکه نسبت‏به امور مادّی خیرخواهی و نصیحت نکند، نه؛ بلکه در امور مادّی هم مؤمن باید خیرخواه و هدایتگر باشد؛ امّا این را بدانید که امور مادّی زودگذر است و آن چیزی که شاکلۀ انسان را می‏سازد و برای او می‏ماند، این است که برای او در بُعد معنوی و روحی‏اش دلسوزی کنی و او را بسازی. بنابراین، مطلب اوّل این است که انسان همان‏گونه که موظّف است خود را بسازد، موظّف است که دیگران را هم بسازد و گفتیم که بحث ما در بُعد معنوی، نفسانی و الهی او است. 1️⃣غررالحکم و درر الکلم، ص 218 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دلسوزی نسبت به دیگران️❗️ 📌روایتی است که جابر‏جُعفی از امام‏ باقر(ع) نقل می‏کند که حضرت هم این روایت را از پیغمبراکرم(ص) نقل می‏فرماید. در روایت آمده است: «قَالَ رَسُولُ‏ اللَّهِ(ص): لِیَنْصَحِ الرَّجُلُ مِنْكُمْ أَخَاهُ كَنَصِیحَتِهِ لِنَفْسِهِ»1️⃣؛ امر هم هست؛ یعنی انسان همان‏طور که برای خودش خیرخواه است، باید برای برادر مؤمنش همان‏گونه خیرخواه باشد. این‏هم چگونگی اش؛ یعنی کم نگذارد. از بس ما در بستر مادّیت قرار داریم، مجبوریم بُعد مادّی آن را هم بگوییم؛ در مسائل مادّی هم همین‏طور است و مسائل زیادی مطرح شده است؛ لذا به همان مقداری که نسبت‏به خودت دلسوزی می‏کنی که به جهنّم نروی، به همان مقدار برای کسی که با او «رابطه» داری، باید بخواهی که او هم به جهنّم نرود. 1️⃣الکافی، ج 2، ص 208 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 محدودۀ دلسوزی️❗️ 📌مطلب سوّم آنکه، محدودۀ دلسوزی باید در سه رابطه باشد: یک، «اصول اعتقادی»؛ دو، «مسائل اخلاقی»؛ سه، «مسائل عملی». در هر سه رابطه مسئولیّت دارید؛ یعنی هم از نظر «اصول اعتقادی» که همان مبانی فکری ما است و هم در «مسائل اخلاقی و نفسانی» که مباحث رذایل و فضایل اخلاقی است و هم از نظر «مسائل عملی». در هر سه رابطه باید تعهّد داشته باشید. باید احساس مسئولیّت داشته باشید. نگاه کنید! الآن از همین جا مادۀ افتراق «مرابطۀ با دیگران» با «امر‏به‏معروف و نهی‏از‏منکر» مشخّص شد. مرابطۀ با دیگران به‏عنوان موعظه و نصیحت، غیر از امر‏به‏معروف و نهی‏از‏منکر است. امربه‏معروف و نهی‏از‏منکر، فقط در یک رابطۀ «عمل» و «عَلنی» مطرح است؛ حتّی «مخفی» هم نیست. در‏حالی‏که ابعاد «مرابطۀ با دیگران» گسترده‏تر است. این دو با هم خیلی افتراق دارند؛ هم از نظر مبانی فکری و اعتقادی و هم از نظر اخلاقی و ملکات نفسانی و اعمال بیرونی. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ عَن رَسُولِ الله صلی الله علیه و اله و سلم قالَ: «عَنْ أَبِي قِلَابَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّه؟صل؟‏ مَنْ أَسَرَّ مَا يُرْضِي اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَظْهَرَ اللَّهُ تَعَالَی لَهُ مَا يُسِرُّهُ وَ مَنْ أَسَرَّ مَا يُسْخِطُ اللَّهَ تَعَالَى أَظْهَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ مَا يَحْزُنُهُ وَ مَنْ‏ كَسَبَ‏ مَالًا مِنْ‏ غَيْرِ حِلِّهِ‏ أَفْقَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ مَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ رَفَعَهُ اللَّهُ‏» ترجمه: اگر کسی در درون خود و یا پنهانی کاری بکند و در آن کار رضایت و خشنودی خداوند عزّوجل را در نظر داشته باشد، خداوند هم برای او چیزی را آشکار می سازد که آن شخص را خوشحال و مسرور می سازد. اگر کسی در پنهانی کاری بکند و یا این که در درون خود تصمّیم به انجام کاری بگیرد که آن کار موجب خشم و غضب الهی می شود، خداوند برای او چیزی پیش می آورد که او محزون و ناراحت و اندوهگین می سازد. شرح: روایت از پیغمبر اکرم منقول است که حضرت فرمودند: هرکس در نهان و درونش، پنهان کند چیزی را که موجب رضای الهی است، حالا من قبل از این که عبارات را معنا کنم، مطلبی را بگویم که بعد، روشن تر بشود. در باب اطاعت و عصیان، گوش می‌کنید؟ یک اعمال بیرونی داریم ما، کارهایی است که انجام می‌دهد آدم که مورد رضای خداست، به آن می گوییم اطاعت. درست است یا نه؟ یک کارهایی نعوذبالله، آدم انجام می دهد که این را بهش می‌گویند گناه، عصیان، سرپیچی از فرمان خدا. درست؟ این مال بیرون است. گوش کنید که چه می‌خواهم بگویم. فرض کنید، نماز می‌خواند، فرض کنید که خیلی دیگر گُل سرسبد اطاعات است، مثلاً عبادات است، بسیارخب، البته برای خدا، همه جهاتش دارد، بیرونش را که آدم نگاه می‌کند، اطاعت است دیگر، عملی است و این عمل مورد رضای خداست، درست؟ اطاعت است. نعوذبالله، دروغ می‌گوید، درست؟ غیبت می کند، مثلاً این ها را ساده‌اش می‌کنم تا برسد به چیزهای دیگر. خب، این عمل خارجی است، این عصیان است، درست است؟ موجب سخط و خشم خداست. درست؟! این مال کارهای بیرون ماست. از نظر درونی، خب این‌ها هم، اثر دارد؛ هر کدام آثار خاص خودش را دارد، فرض کنید. توجّه کنید. فرض کنید هر اطاعتی اثر نیک، هان! خودش را دارد. حتّی در دنیا، چه برسد به آخرت. ما بحث آخرت نمی‌کنیم، آخرت را بوسیدم گذاشتیم کنار. می رویم سراغ دنیا، درست است؟ یک سنخ از اطاعات است، اثر خاصّ خودش را دارد، در همین دنیا، توجه کنید، حالا نمی‌خواهم من وارد آثار اعمال در دنیا بشوم. یک سنخ معصیت‌ها هم هست که این‌ها هم، اثر دارد، توجّه کنید. گره می اندازد به کار آدم، امثال این‌ها، مثل حرام خوری و این‌ها. حالا آن‌ها که می‌گویند: معتقد به مبدأ و معادیم، ما بحثمان راجع به آن‌هاست که می‌گویند مؤمنیم. این مال بیرون است. شد! این روایت به بیرون هیچ کاری ندارد. خوب دقّت کنید. مربوط به توست، تو دلیست؛ روایت تو دلی، حالا من می گویم، بعد روایت را می خوانم. اگر کسی قصد اطاعت خدا را بکند. قصد اطاعت خدا، می‌فهمی هنور کاری نکرده است. قصد کردم، بروم نماز بخوانم. می‌فهمی چه می‌گویم؟ این اثر می‌گذارد. اثرش را پیغمبراکرم در این روایت می فرماید. مطلق اطاعات، ها! نعوذبالله، قصد کرده معصیت بکند. درسته یا نه؟ در این روایت، پیغمبراکرم می‌گوید اثرش را. قصد معصیت؛ حالا من را نگاه کنید. معصیت، کار خاصّی نکرده است. قصد اطاعت، قصد معصیت می‌گوید، این دو تا اثر دارد. نه فعل‌ها، فعل که جای خودش، برود دنبال کارش، آن یک چیز دیگر است. خودِ قصد،«مَن اَسَرَّ» کسی پنهان کند، که چی؟ در درونش، « مَا يُرْضِي اللَّهَ ُ تَعالی» یک کاری را که مورد رضایت خداست، می خواهد انجام دهد، همین قصدش را کرد، فهمیدی؟! به عمل بیرون هم کاری ندارد،«اَظهَرَاللهُ تعالی ما يُسِرُّهُ»خدا هم برای او پیش می آورد، یک چیزی را که او مسرور و شاد شود؛ یعنی همان جور که تو مرا شادم کردی، من تو را شاد می کنم. قصد شادمانی خدا موجب می شود که چی؟ برای تو چیزی پیش بیاورد که تو شاد شوی. این خیلی است،ها! دقّت کنید در این روایت، من خوب بازش کنم، چه می‌گوید. از آن طرف، «وَمَن اَسَرَّ مَا يُسْخِطُ اللهُ تَعَالَی» کسی اگر قصد عصیان بکند، چیزی که خدا را به خشم می آورد که گناه است. شد؟! «اَظْهَرَاللهُ لَهُ مَا یَحْزُنُهُ» جوری برایش پیش می آورد که این چی بشود؟ اندوهناک بشود و محزون بشود. می‌فهمی؟ غصّه و ناراحت بشود. ناراحتی برایت پیش می آورد. خدا را قصد کردی، نعوذبالله، او را خشمگین بکنی، خدا هم این کار را می‌کند با تو. قصدِ اطاعت، قصد عصیان، خوب دقّت کنید، این ها قصدهایش چه اثری دارد.