eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: دوست دارند از آن ها تعریف شود❗️ 📌 در ادامه امام صادق(ع) می فرماید:«وَ الْكِبْرُ»؛ یکی از اموری که در ارتباط با ملکۀ نفاق است، کِبر است؛ یعنی خود بزرگ بین است. نفاق ریشه در ملکۀ کذب دارد و اثر مترتّب بر آن هم چنین رذیله‎ای است. «وَ حُبُّ الْمَدْحِ وَ الْحَسَدُ»1️⃣؛ خیلی دوست دارد که از او تعریف بکنند. در قرآن هم دارد که خیلی دوست دارد از او تعریف بکنند. خدا نکند کسی به او اشکال بگیرد، -به اصطلاح- پوست از سرش می‎کَند. اگر از منافقی بخواهید اشکالی بگیرید و اعتراضی به او بکنید، مصیبتی به پا می‎کند. امّا وقتی یک تعریف از او بکنی، آن قدر حظّ می‎کند که انگار در عرش سیر می کند. «وَ الْحَسَدُ»؛ و آرزوی زوال نعمت از دیگران دارد. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: بر خورد منافق با نعمت و گرفتاری ❗️ 📌 مقابلۀ مؤمن و منافق در کلام امام علی (ع). «وَ إِذَا اسْتَغْنَى شَكَرَ»؛ اگر خدا به مؤمن نعمتی عنایت بکند، شکرگزار خداست؛ شکر و حمد خدا را می کند. امّا منافق چی؟ «وَ إِذَا اسْتَغْنَى طَغَا»1️⃣؛ اگر خدا به او نعمتی عنایت کند و بی‌نیازش بکند، مسخ می‌شود و طغیان می‌کند. در روایت دیگری در بحار تعبیر «طَاشَ» دارد. «طَاشَ»2️⃣ نیز به همین معناست، یا اینکه می‌شود گفت: مست می‌شود. به تعبیر دیگر، نعمت موجب می‌شود که مؤمن یادآور خدا بشود و شکر خدا را بکند، امّا در مورد منافق موجب می شود که خدا را فراموش بکند و خودش را گم کند. «وَ إِذَا أَصَابَتْهُ شِدَّةٌ صَبَرَ»؛ مؤمن اگر گرفتاری پیدا بکند و پیچیدگی در کارش پیدا بشود که به آن «شدّت» می‌گوییم؛ اگر سختی برایش پیش بیاید، صبر می کند و اهل صبر است؛ ولی در مورد منافق می فرماید:«وَ إِذَا أَصَابَتْهُ شِدَّةٌ ضَغَا»3️⃣؛ «ضغا» که به معنای ناله، فریاد و بی‌تابی کردن است. مثلاً گرفتاری مختصری برایش پیش آمده، عالم را خبر می کند. داد و فریادش راه می‌افتد و اهل صبر نیست. ص 257 1️⃣بحار الأنوار، ج‏75، ص 51 2️⃣ بحار الأنوار، ج‏69، ص 207 3️⃣بحار الأنوار، ج‏75، ص 51 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق تأسف می‌خورد از شرهای که از دستش در رفته ❗️ 📌 مقابلۀ مؤمن و منافق در کلام امام علی (ع). «يَنْوِي كَثِيراً مِنَ الْخَيْرِ وَ يَعْمَلُ بِطَائِفَةٍ مِنْهُ وَ يَتَلَهَّفُ عَلَى مَا فَاتَهُ مِنَ الْخَيْرِ كَيْفَ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ»؛ مؤمن نیّت خیرش زیاد است و عمل می کند به گروهی از خیرهایی که نیّت کرده بود، و تأسّف می خورد و اندوهگین می‌شود نسبت به آن خیرهایی که از دستش رفت و نتوانست به آن عمل بکند. منافق در مقابلش است گفتم: امام‌علی(ع) مقابلۀ زیبایی در این روایت دارد. «يَنْوِي كَثِيراً مِنَ الشَّرِّ»؛ درست برعکس او، زیاد نیّت می کند که شرّ را انجام بدهد، «وَ يَعْمَلُ بِطَائِفَةٍ مِنْهُ»؛ و به بخشی از آن شرّ عمل می کند، شرّ آفرینی می کند، «وَ يَتَلَهَّفُ عَلَى مَا فَاتَهُ مِنَ الشَّرِّ كَيْفَ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ»1️⃣؛ او تأسّف می خورد نسبت به شرّهایی که از دستش رفته و نتوانسته انجام بدهد، -به اصطلاح ما- لباس عمل به آن بپوشاند. 1️⃣بحار الأنوار، ج‏75، ص 51 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
6.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق تأسف می‌خورد از شرهای که از دستش در رفته ❗️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق شکرش از درونش تجاوز نمی‌کند ❗️ 📌امام‌علی(ع) می فرماید:«شُكْرُ الْمُنَافِقِ لَا يَتَجَاوَزُ لِسَانَهُ»1️⃣؛ اگر منافق سپاسگزاری کرد، یک‌وقت فریب نخوری؛ چون از درونش نشأت نگرفته است. حضرت می خواهد بگوید که فقط انسان است که تشکّر، ستایش و حمدش از درونش نشأت می گیرد، در ارتباط با احسان و نعمتی که به او داده شده است. منافق مسخ شده است. حضرت می فرماید که شکرش از درونش تجاوز نمی کند. حالا چه در ارتباط با خدا و خالق باشد، و چه در ارتباط با مخلوق باشد. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 406 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه هفدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق دریده، احمق، چاپلوس،بدبخت و سنگدل است❗️ 📌امام علی(ع) می‌فرماید:«الْمُنَافِقُ وَقِحٌ غَبِيٌّ مُتَمَلِّقٌ شَقِيٌّ‏»1️⃣؛ منافق دریده، احمق، چاپلوس، بدبخت و سنگدل است. وقیح؛ یعنی اصلاً مرزی سرش نمی‌شود. حیا به معنای پرده‌داری و مرزداری است. گاهی هم تعبیر به پردۀ حیا می کنیم. منافق، پردۀ حیا و اصلاً همۀ پرده ها را دریده است و هیچ مرزی سرش نمی‌شود؛ لذا می‌گوییم: وقیح است. از نظر ادراکات، تعبیر به «غبی» دارد. «غباوه»؛ یعنی سفاهت و حماقت. هم دریده است و هم از نظر فهم، احمق است. انسان احمق را که نمی توانی کاری بکنی؛ چون مسخ شده است. دیگر نمی‌توانی سر عقلش بیاوری. بعد، مسئلۀ تملّق و چاپلوسی را از خصوصیّاتش مطرح می‌کند. بعد هم می فرماید که شقی است؛ یعنی یا بدبخت است، یا به معنای کسی که سنگدل است. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 100 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه هفدهم @mojtabatehrani_ir