eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق دریده، احمق، چاپلوس،بدبخت و سنگدل است❗️ 📌امام علی(ع) می‌فرماید:«الْمُنَافِقُ وَقِحٌ غَبِيٌّ مُتَمَلِّقٌ شَقِيٌّ‏»1️⃣؛ منافق دریده، احمق، چاپلوس، بدبخت و سنگدل است. وقیح؛ یعنی اصلاً مرزی سرش نمی‌شود. حیا به معنای پرده‌داری و مرزداری است. گاهی هم تعبیر به پردۀ حیا می کنیم. منافق، پردۀ حیا و اصلاً همۀ پرده ها را دریده است و هیچ مرزی سرش نمی‌شود؛ لذا می‌گوییم: وقیح است. از نظر ادراکات، تعبیر به «غبی» دارد. «غباوه»؛ یعنی سفاهت و حماقت. هم دریده است و هم از نظر فهم، احمق است. انسان احمق را که نمی توانی کاری بکنی؛ چون مسخ شده است. دیگر نمی‌توانی سر عقلش بیاوری. بعد، مسئلۀ تملّق و چاپلوسی را از خصوصیّاتش مطرح می‌کند. بعد هم می فرماید که شقی است؛ یعنی یا بدبخت است، یا به معنای کسی که سنگدل است. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 100 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه هفدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق نمک گیر نمی‌شود ❗️ 📌 امام علی(ع) در نهج‌البلاغه مسئله ای را ترسیم می‌کند و می فرماید:«لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي»؛ اگر بینی مؤمن را با شمشیرم بزنم که من را دشمن بدارد، او هیچ‌وقت نسبت به من دشمنی نمی کند. این تعبیر که بینی او را بزنم؛ یعنی کاری بکنم که او را از صورت بیندازم؛ به تعبیری دیگر، یعنی در بینی او بزنم؛ چون «خیشوم» به انتهای بینی می‌گویند، نه خودِ بینی. مؤمن مرا دشمن نمی دارد. «وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي»1️⃣؛ تعبیر «لَوْ» دارد که به آن «لَوْ» امتناعی می‌گوییم؛ یعنی بر فرض محال اگر تمام دنیا را در دامن منافق بریزم که من را دوست بدارد، هیچ‌وقت من را دوست نمی دارد؛ یعنی حواست را جمع کن! خیال نکنی که می توانی با منافق کنار بیایی و به قول امروزی‌ها: به او امتیاز بدهی، تا یواش، یواش او را متمایل به خودت بکنی. اصلاً از این خبرها نیست. اگر تمام دنیا را به او بدهی، باز با تو دشمن است. صورت ظاهر تشکّرش هم زبانی است و اصلاً در درونش اثری نمی گذارد. وقتش که برسد، باز تو را می زند. اگر با او کوتاه بیایی؛ چنین خیالی نکنی که اهل این حرف‌ها باشد که مثلاً نمک‌گیر بشود. اگر تمام دنیا را هم به پایش بریزی، همین‌گونه است؛ چون امام‌علی(ع) مجسّمۀ حقیقت است و منافق، ضدّ حقیقت و حقّ است. ص 270 1️⃣ نهج‌البلاغه، کلمۀ 45 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه هفدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق سخنش زیبا، امّا عملش دلت را به درد می‌آورد❗️ 📌در روایتی امام علی(ع) می‌فرماید:«الْمُنَافِقُ قَوْلُهُ جَمِيلٌ وَ فِعْلُهُ الدَّاءُ الدَّخِيلُ»1️⃣؛ سخن منافق زیبا، جالب و جاذب است، امّا عملش را که نگاه می‎کنی، «دخیل» به معنای قلب و دل است؛ یعنی دلت را به‌درد می‌آورد؛ یعنی دردِ دل است. «الدَّاءُ الدَّخِيلُ»؛ «دخیل» در لغت به معنای قلب هم هست و اینجا هم چنین معنایی مراد است. اینکه مطرح کردم که رج می‌گوید، امّا وقتی که می‌آید و کارهایش را نگاه می‎کنی، به‌صورت دیگری است، همین معناست. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 84 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
3.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: منافق سخنش زیبا، امّا عملش دلت را به درد می‌آورد❗️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: زبانشان مسرور کننده، ولی دام و فریب است❗️ 📌امام علی(ع) فرمودند:«الْمُنَافِقُ لِسَانُهُ يَسُرُّ وَ قَلْبُهُ يَضُرُّ»1️⃣ ؛ زبان منافق انسان را مسرور می کند، امّا دل او زیان‌بار است، همان مسئلۀ اینکه ظاهر و باطن دوتاست را مطرح می کند. امّا خوب دقّت کنید که باز نحوۀ گفتار را می گوید. یک وقت می گوییم: کسی حرفی می زند که حرف او با آنچه در دلش هست فرق می کند، که مسئله ای نیست. امّا یک وقت حرفی که می زند زیباست و خوشحالت می کند، امّا همه اش دام و فریب است. 1️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 84 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: زبانشان مثل عسل ولی دلشان پر از کینه و دشمنی است❗️ 📌امام علی(ع) می‌فرماید: منافق«لِسَانُهُ كَالشَّهْدِ»؛ زبان منافق مثل عسل است، «وَ لَكِنْ قَلْبُهُ سِجْنٌ لِلْحِقْدِ»1️⃣ ؛ ولی دلش زندانی برای کینه و دشمنی است. علّت اینکه می‌فرماید:«سِجْنٌ لِلْحِقْدِ» و تعبیر به زندان دارد، اشاره به نکتۀ بسیار ظریفی است که وقتی دشمنی‌ها در دل‌ها می‌آید، دل‌ها در مقابل آن مختلف هستند. در برخی دل‌ها وقتی دشمنی آمد، زود بیرون می‌رود، زودگذر است و آنجا محبوس نمی‌شود و نمی‎ماند؛ یعنی تبدیل به کینه نمی‎شود. فرق بین دشمنی با عداوت و کینه که به آن حقد می‌گوییم همین است. حقد؛ یعنی دشمنی‌یی که در دل جایگزین شده و بیرون رفتنی هم نیست. راه بیرون رفتن ندارد و مثل حبس شدن در زندان است. می‌فرماید: وقتی زبان را نگاه می‎کنی، مثل عسل شیرین است، امّا دل را که نگاه می‎کنی، می‎بینی که در آن پر از دشمنی است، که اصلاً از دلش بیرون نمی‌رود و نحوۀ دشمنی‌اش به این شکل است. 1️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 571 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir