﷽ 📍 حسن ادب❗️ 📌خب ممکن است به قول ما سؤالی مطرح شود: چرا تشخیص مصادیق فعل حّسن را به ما وگروه‌ها واگذار نکردند؟ به این معنا که هر چی را خوب می‎دانیم انجام بدهیم. در اسلام واگذار نکرده که هر چه را تو خوب و زیبا و مؤدّبانه می‎دانی انجام بدهی. اصلاً و ابداً چنین حرفی نیست. جهت این است که در اسلام و مکتب الهی مقصد اعلی باید توحید باشد. این هم سرایت کند در جمیع اعمال انسان یعنی به این معنا که سایه بیفکند روی تمام کارهای او. عمل صورت تمثّل توحیدیِ الهی پیدا کند. مانند آیینه‎ای بشود که حاکی از توحید شخص باشد. اعتقاد توحیدی باید تبدیل به عمل بشود. لذا می‌گوییم اعتقاد موحّد بر روی جمیع اعمالش باید سایه داشته باشد. لذا بالاتر هر عملی که خواستی انجام بدهی نه تنها شکل عمل بلکه قبل از عمل، خدا باشد. یک وقت می‌گویی کار را اینطور انجام بدهید. ولی یک وقت می‌گویی نه، قبل از عمل بگو بسم الله؟ «كُلُ‏ أَمْرٍ ذِي‏ بَالٍ‏ لَمْ يُبْدَأ بِبِسْمِ‏ اللَّهِ فَهُوَ اَبْتَرُ». دستور داریم. به اینکه هر کاری را که می‎خواهی شروع کنی به نام خدا توجّه کنید. در اینجا اثر وضعی دارد: «فَهُوَ أَبْتَرُ». عمل خدا پسندانه و مورد رضای الهی باشد. به این می‌گویند حُسن ادب؛ و از نظر مکتب ما حُسن ادب این است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_الهی 📕 #کتاب_تربیت_مربی 🏷 جلسه سیزدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حسن ادب❗️ 📚 #مجموعه_ادب_الهی 📕 #کتاب_تربیت_مربی 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تکیه‌گاه انسان به‌چیست؟❗️ 📌قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ - مَلِكِ النَّاسِ- إِلَهِ النَّاسِ «رب، ملك، اله» اين سه چرا؟ چون معمولاً اين‌چنين است كه انسان بخواهد از شرّي، از حادثه‌اي پناه ببرد به يك تكيه‌گاهي، تكيه‌گاه‌ها اوّل آن تكيه‌گاهي است كه انسان تحت تكفّل آن است. بچه را بزنيد تو گوشش، نعوذ بالله البته. يا فرض كنيم تو كوچه برخورد كند به يك حادثه‌اي، اوّل داد چه مي‌زند؟ به پرورش دهنده خودش؛ يا پدر است يا مادر است. انسان اگر در همان منطقه ديد چيزي كارساز نيست، يا نه در منطقه‌اي قرار گرفت كه غير منطقه پرورشي‌اش بود، در آنجا اگر بخواهد پناه ببرد، پناه مي‌برد به يك نفوذ حكومتي. چون ديگر جنبه پرورشي نيست در كار، نمي‌تواند بگويد بابا فرض كنيد. اين روش است، روش فكري بشر. پناه مي‌برد به يك نفوذ حكومتي. اگر نه مسأله پرورشي بود در كار يعني منطقه قدرت تكفّلي نبود، منطقه قدرت حكومتي نبود اينجا است كه بشر ديگر مي‌رود سراغ يك مسأله پرستشي كه جنبه معنوي محض دارد. به هر جايي‌ كه دلبستگي داشته باشد از نظر روحي، مي‌رود سراغ او. بُت پرست است بُتش را داد مي‌زند. جنبه‌هاي پرستشي پيش مي‌آيد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره ناس #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تکیه‌گاه انسان به‌چیست؟❗️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره ناس 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

بسمه تعالی تاریخ بعدی جلسۀ اخلاق: به مناسبت ایام فاطمیه(س) چهارشنبه 24آذر 1400 به مدت 5 شب همراه با نماز مغرب و عشا خ ایران ك شهید ملكی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(ره) #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 توسّل انسان در گرفتاری و حوادث به کیست؟❗️ 📌قرآن مي‌خواهد ترسيم كند صحنه‌اي را براي بشر، مي‌خواهد انساني را كه گرفتار است، دچار حوادث است بگويد اين انساني كه دچار حادثه‌ها شده‌است، اين از نظر روش انديشه و فكرش چه روشي است بيش از سه چيز به ذهنش نمي‌آيد، و نيست قدرت تكلّفي در محيط پرورشي، قدرت نفوذ و سلطه حكم‌راني نسبت به منطقه زيست، بعد يك قدرت معنوي كه اين نامرئي است. بشر اين‌چنين است. لذا ما مي‌بينيم كه اين سه چيز را رديف مي‌كند، صفتِ رُبوبيّت، بعد صفت مَلكيّت بعد هم اُلوهيّت يعني معبود بودن خدا. حالا چرا اين‌ها را اوّل «رَبّ» را گفته بعد آمده «مَلِك» را گفته بعد آمده «اِله» را گفته است؟ با اينكه قاعده‌اش اين بود كه مثلاً فرض كنيد تجليل بشود اوّل عبوديّت را پيش بكشد معبود را، مثلاً فرض كنيد، در اينجا دو اشاره است؛ اشاره اوّل و آن اينكه اين انسان از نظر ديدش اين‌چنين است، اوّل متوسّل مي‌شود به نزديك‌ترين قدرت‌ها براي خلاصي خودش. در يك حادثه‌اي كه گير كرده است، نزديك‌ترين قدرتي را كه مي‌تواند به آن متوسّل شود پناه به او مي‌برد و متوسّل به او مي‌شود براي نجات خودش. لذا در اينجا آمده مسأله آثار رُبوبيّتي را پيش كشيده‌است؛ رَبّ را پيش كشيده است. بعد همين‌طور جلو مي‌رود. اگر ديد از اين قدرتِ نزديك كارسازي نشد، يك كمي فشار مي‌آورد مي‌آيد جلوتر، يك قدرت برتر كه منطقه نفوذش وسيع‌تر است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره ناس #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 توسّل انسان در گرفتاری و حوادث به کیست؟❗️ 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره ناس 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَنِ رَسُولِ الله ِ(ص) قالَ: «إِنَّ حُقُوقَ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَقُومَ بِهَا الْعِبَادُ وَ إِنَّ نِعَمَ اللَّهِ تعالی أَكْثَرُ مِنْ‌ أَنْ‌ يُحْصِيَهَا الْعِبَادُ وَ لَكِنْ أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا تَائِبِينَ» 1️⃣ ترجمه: حقوق خداوند که حمد و ثنای بر او باد، بزرگ تر و بالاتر از آن است که بندگان خداوند آن را به جای آورند؛ و نعمت‌های خداوند بیشتر از آن است که بندگان خداوند بتوانند آنها شمارش کنند. ولکن، شبانه روز توبه کنید. شرح : روایت از پیغمبر اکرم(ص) منقول است که حضرت فرمودند: حقوق الهی نسبت به بندگانش بالاتر از آن است که بندگان بتوانند، قیام کنند به اداء حقوق خداوند. حقّ خدا را هان؟! ادا کنند. می‌گویند فلانی حق به گردن ما دارد. چرا این جور باهاش رفتار می‌کنی؟ می‌گوید: بلاخره حق به گردن ما دارد، نباید حقّش را ادا کنیم؟ این تعبیر ساده کردم«إِنَّ حُقُوقَ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَقُومَ بِهَا الْعِبَادُ» این اول. دوّم: «وَ إِنَّ نِعَمَ اللَّهِ تعالی أَكْثَرُ مِنْ‌ أَنْ‌ يُحْصِيَهَا الْعِبَادُ» نعمت‌های خداوند که به بندگانش عنایت فرموده است، بیشتر از آن است که بتوانند بندگانش، آن را شمارش کنند. اشاره به آیه شریفه است «وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا» نمی‌توانی بشماریش، آن حقوقش بالاتر است، این هم چی؟ بیشتر، از نظر عدد است، قابل شمارش نیست. بسیار خب، حالا چکار کنیم؟ آن قدر حق به گردنم دارد که نمی‌توانم حقّش را ادا کنم. آن قدر نعمت به من داده که اصلا نمی‌توانم بشمارم آن‌ها را، درست است یا نه؟پس بگو چی هستم؟ عاجز، ناتوان از ادای حق الهی و شکر نعمت‌های بی‌شمارش. خب؛ حالا چکار کنیم؟ مواجه شدیم با یک همچنین وضعی. پیغمبر اکرم(ص)به تو می‌گوید، چکار کنیم، به تو می‌گوید. «وَ لَكِنْ أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا تَائِبِينَ» این یعنی چی؟ می‌فهمی؟ ولی شماها روز و شبتان، اشاره به این است «أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا» توجه کنید، روز را به شب می‌آورم، شب را به صبح می‌آورم. یعنی چی؟ یعنی همه اش، شب و روز. شب و روز در این حالت باشید؛ چی؟ حالا بهتان می‌گویم. در حال عذرخواهی، انسان در ارتباط با خدا، گوش کنید. دو تا حالت دارد: یک حالت بسیار زشت، و او حال طلب کاری است. هان! چشمم را ببندم و بگویم، تقریباً و کم و بیش، حالا ان شاءالله، وسط ما اولیا خدا نباشد. یک همچنین حالتی داریم؛ حال چی؟ طلب‌کاری، می‌گوید تو که نمی‌توانی حقّش را ادا کنی، تو که نمی‌توانی نعمت‌هایش را شمارش کنی که به تو داده است. درست است یا نه؟ دیگر حالت طلب کاریت برای چیست؟ هان! قباحت هم خوب چیزی است. فهمیدی؟! شب و روزت در حال عذرخواهی از خدا باشد. خدا معذرت می‌خواهم از تو، فهمیدی ؟! که نتوانستم حقّت را ادا کنم و نمی‌توانم. نمی‌توانم نعمت‌هایت را بشمارم. فهمیدی؟! تو این حال تو باش. «وَ لَكِنْ أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا تَائِبِينَ» شما در این حال باشید. این حال پسندیده است، در رابطه بین عبد و ربّش. 1️⃣ بحار جلد 74، صفحه 76 وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ اللّهَ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ. سورۀ مبارکۀ نحل، آیۀ 18 واگر بخواهيد نعمت هاي خدا را بشماريد، نمي توانيد شماره كنيد. همانا خداوند آمرزنده ي مهربان است 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سلیقۀ ای عمل نکردن❗️ 📌حالا فرض کنید کسی نسبت‏به گذشتۀ خرابش از نظر بُعد اخلاقی، متنبّه شد که چه زیان‏هایی کرده است و می‏خواهد خودش را تطهیر بکند و ترفیع داشته باشد. او نباید سلیقه‏ای عمل کند؛ یعنی وقتی می‏خواهد در بُعد اخلاقی پیش برود و خود را در بُعد معنوی‏اش «پیراسته» و «آراسته» بکند، نباید سلیقه‏ای عمل کند. این، خیلی مطلب مهمّی است؛ چون این شخص، مانند کسی است که مدّت‏ها تشنگی کشیده و تازه به آب رسیده است؛ لذا باید در چهارچوبۀ شرع عمل کند. البتّه این مطلب را هم باید بگویم که طبیب ما و دستورات او، «شرع» است؛ لذا اگر انسان بخواهد سلیقه‏ای عمل کند و هرآنچه را می‏طلبد عمل نماید، خودش نمی‏فهمد که همین رفتار باعث می‏شود ببُرَّد و از این حرکت بازبماند. مثلِ همان کسی که هر مقداری آب می‏طلبد بخورد و تلف شود، او هم تلف خواهد شد. لذا یک سنخ از مطالبی که بزرگان اولیا و انبیا(ع) فرمودند که حتّی خیلی هم برای انسان فشار دارد، به‏خاطر همین مجاهدۀ با نفس است. آدم گرسنه است و غذا هم هست، ولی می‏گویند: نخور! بالاترین مجاهده همین است؛ یعنی گرسنه هستم و غذا هم هست. توجّه می‏کنید چه می‏خواهم بگویم؟ با گرسنگی به غذا رسیدم امّا می‏گویند: نخور! فقط به این دلیل که همین کار، بالاترین مجاهدۀ با نفس است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_ادب_الهی 📕 #کتاب_مبانی_تربیت 🏷 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سلیقۀ ای عمل نکردن❗️ 📚 #مجموعه_ادب_الهی 📕 #کتاب_مبانی_تربیت 🏷 جلسه اول 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 کفو حضرت زهرا (س)❗️ 📌امام‌علی(ع) تنها کفو فاطمه زهرا(س) حالا می‏خواهیم برسیم به مسأله‏ای که دربارۀ زهرا نقل شده که اگر علی(ع) خلق نشده بود، کفوی برای فاطمه (س) نبود. ما این مطلب را در روایات متعدد داریم. روایتی را که می خوانم، در اصول کافی آمده است. امام صادق(ع)می‏فرماید: «لَوْ لَا أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) لِفَاطِمَةَ (س)مَا كَانَ لَهَا كُفْوٌ عَلَى ظَهْرِ الْأَرْضِ‏ مِنْ‏ آدَمَ‏ وَ مَنْ‏ دُونَهُ»1️⃣‏؛ یعنی اگر خداوند تعالی علی(ع) را برای فاطمه خلق نمی کرد، هم‌ترازی با او، روی زمین وجود نداشت؛ از آدم گرفته تا آخرین انسان. شما از این روایت چه می‏فهمید؟ معنایش این است که حتّی انبیای مرسَل هم به پای فضائل او نمی‏رسند و هم‌تراز او نیستند. 1️⃣الکافی، ج1 ص461 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir