﷽ 📍 سفارش برای ماه شعبان❗️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سرِّ مَکیدن زبان پیامبر‌اکرم(ص)❗️ 📌در باب تولّد امام ‏حسین(ع) این روایت را دیدم که بسیاری نقل کرده‌اند. حدود هفت نفر از بزرگان تاریخ نویس ما می‎گویند: تولّد امام حسین(ع) پنجشنبه بوده است. ان‏شاءالله که خداوند عنایتی داشته باشد و توفیقی نصیب ما بکند و بتوانیم در همین مسیر هدایتی قرار بگیریم و اگر بتوانیم دیگران را هم همراهی کنیم. در بعضی از روایات دارد: وقتی امام حسین(ع)‎ به دنیا آمد قبل از آنکه شیر بخورد، چهل روز پیغمبراکرم(ص) زبان مبارکش را در دهان امام حسین(ع) می‎گذاشت و او می‎مکید. این مطالب نکات دقیقی دارد. یعنی چه؟ یعنی آنچه امام حسین(ع) می‎گوید و ارائۀ طریق می‎کند، از زبان وحی است. ظاهر مطلب این است، و الّا خیلی مطلب دارد. آنچه ارائۀ طریق می‎کند، از زبان وحی است. و در اینکه ایصال به مطلوب می‌کند شبهه‌ای درش نیست در ابعاد گوناگون دارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سرِّ مَکیدن زبان پیامبر‌اکرم(ص)❗️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ روی عَنِ الحُسَینِ اَبنِ عَلِیٍّ عَلَیهِمَا السَّلامُ قالَ: « الِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ‌ الشُّكْرَ»1️⃣ ترجمه: استدراج از ناحیه خداوند نسبت به بنده اش این است که انواع نعمت ها را به سوی او سرازیر می کند واز طرفی حالت های شکر را از او ربوده و سلب می کند. شرح: روایت از امام حسین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: استدراج از ناحیه خداوند نسبت به بنده اش، معناش این است که نعمت را نسبت به او؛ یعنی بنده سرازیر می کند و از طرفی هم شکر را از او می رباید. من در گذشته، روایات متعدّدی را در ارتباط با مسئله رابطه بین حوادث، گرفتاری ها و مسئله معصیت گفتم؛ ولی حالا این جا، جاش نیست. البته در روایات هم داریم که استدراج معنایش چی هست. در این جا، امام حسین صلوات الله علیه این را می فرماید: معنا می‌کند استدراج را. خدا به بنده‌اش نعمت می‌دهد؛ ولی از آن طرف هم، یک جوری است که او شکر آن را هم نمی‌کند. یعنی آن حالت شکرگزاری را از او سلب می‌کند. خب، این جا به قول ما طلبه‌ها، خب چرا؟! هان! چرا؟ نعمت را بهش دادی؟ هان! توفیق شکر هم بهش بده. این یعنی چی؟ حالا این جا، جای این بحث‌های طلبگی نیست، هان!. با این عبارت؟ «أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ‌ الشُّكْرَ» شکر را هم ازش می‌گیرد که نتواند شکر کند. چرا؟ چه جوری می‌شود که این جوری می‌شود؟ به قول ما؛ حالا می گویم که چه جوری می‌شود، قشنگ!. نمی توانم اینجا زیاد روایت بخوانم، در یک روایتی از امام صادق صلوات الله علیه هست که این طور است که به تو نعمت را می‌دهد. تو آن نعمت را در راه معصیتش خرج می‌کنی. فهمیدی؟! گناه می‌کنی، هان! این را بهتان بگویم‌ها؛ چشم، گوش، دست، پا، تمام قوا نعمت خدا است. فهمیدی؟ نعمت، پول نیست، اسکناس نیست‌ها، هان!.. چشم‌هات را باز کن. فهمیدی؟! نعمت متصّله، منفصله این‌جا، جای این حرف‌ها نیست، تمام سرتا پایت و آن چه متعلّق به توست، نعمت خداست. فهمیدی؟! همه این‌ها را به تو داده، در راه حرام مصرف کردی، گناه کردی. مهلت به تو می‌دهد، مهلت به تو می‌دهد!! که ببیند تو استغفار می‌کنی، توبه می‌کنی، هان! از این چی؟ از این گناهت یا نه. فهمیدی چه می گویم؟ این را که من دارم می‌گویم، روایت است. مال امام صادق صلوات الله علیه. (نمی خواهم روایت را بخوانم چون فرصت این‌ها راندارم، شد؟!) «...اِنَّما نُملی لَهُم لِیَزدادُوا اِثماً»2 تو آیه هم هست. این‌جا، جای این حرف‌ها نیست . گوش کنید. مهلت می‌دهد که ببیند، استغفار می‌کنی از این گناهت. هان یا نه؟ استغفار کردی مسئله‌ای نیستش، نکردی! فهمیدی؟! آن وقت، آن جا است که تجدید نعمت می‌کند. فهمیدی؟! تجدید نعمت که کرد، دیگر توفیق شکرگزاری را ازت می‌گیرد. اینجا است، بی‌حساب نیست. آن وقت، آن‌جا است که به وادی کفر کشیده می‌شوی. فهمیدی؟! کفّار دیدید که وضع مادّیشان خوب است. من یک وقت این را گفتم. چرا آن‌ها وضع شان خوب است در عین حال هم، خدا بهشان می‌دهد؟ آن برای خاطر این است. گوش می‌کنید، چه می‌خواهم بگویم؟ تو مثل آن ها هستی، فرق نمی‌کنی. تو هم با کافر یکی هستی از این جهت؛ نعمت را به تو داد، رفتی چکار کردی؟ در راه چی؟ غضب الهی مصرف کردی. درست! مهلت. استغفار کردی، هان، نه، نکردی! گرفتاری‌ها از هم اینجا پیدا می شود. این‌ها همه نعمت است، گرفتاری‌ها. برای این که پس گردنی است که چشم‌هایت را باز کنی که بگویی: خدایا غلط کردم، آن یکیش را، بدترش را هم خوردم. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ صریح می گویم، درست است یا نه؟ نکردی این کار را، تجدید نعمت می‌کند. تو روایت از امام صادق صلوات الله علیه است. تجدید نعمت کرد، سلب می‌کند، شکر را از تو. شد؟! آن‌جا است که به وادی کفر کشیده می شوی. همچین صریح گفتم.

اما تذکّر بدهم. ماه، ماه شعبان است. می خواستم این را بگویم. ماه، ماه استغفار است. ماه، ماه پیغمبراکرم است و ما در روایات داریم که حضرت فرمود:«شَعْبَانَ شَهْرِی رَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی عَلَی شَهرِی» از پیغمبراکرم؟صل؟ است: این ماه، ماه من است. خدا، چی؟ رحمت کند، آن کسی که من را کمکم کند، در این شهر. این یعنی چی؟ من قبلاً این را گفتم. معنایش این است که من رحمة للعالمینم. درست است! این ماه، ماهِ من هم است. بیاید استغفار کنید، من را کمک کنید، تو را شست‌وشو بدهم. دیگر بهتر از این نمی‌توانستم بگویم. ماه، ماه شست‌وشو است. شست‌وشوی الهی، نگفتم! شست‌وشوی نبوی است، ماه شعبان. فهمیدی؟! ماهی است که پیغمبر، امّتش را از گناهان شست‌وشو می دهد و شفاعت می‌کند پیش خدا. بنابراین، می‌خواستم این را عرض کنم. هرچه کفران نعمت کردید. نعوذبالله، بعدش هم استغفار نکردید. حالا چشم هامان را باز کنیم، استغفار کنیم. لذا نگاه کنید. در چیزهایی را که وارد شده، آداب این ماه. گوش کنید چی می‌خواهم بگویم؟ اوّل روزه،درست؟ دوّم استغفار، سوّم استغفار، مفاتیح را نگاه کنید. فهمیدی؟ اوّل، روزه بعد دوّم، استغفار. سوّم باز چی هست؟ هان؟ استغفار، دو جور استغفار که: «اَستَغفُرِاللهَ وَ اَسئَلُهُ التَّوبَةَ» روزی هفتاد بار، هفتاد بار هم چی؟ گوش کنید. این مال خاطر این است که این ماه، ماه تطهیر نبوی است، امّتش را. 1️⃣ بحارجلد 75 صفحه 117 2️⃣ سوره مبارکه آل عمران آیه 178 3️⃣ بحارالأنوار، ج 94، ص 79 الِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ‌ الشُّكْرَ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ روی عَنِ الحُسَینِ اَبنِ عَلِیٍّ عَلَیهِمَا السَّلامُ قالَ: « الِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ لِعَبْدِهِ أَنْ يُسْبِغَ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ‌ الشُّكْرَ»1 ترجمه: استدراج از ناحیهخداوند نسبت به بنده اش این است که انواع نعمت ها را به سوی او سرازیر می کند واز طرفی حالت های شکر را از او ربوده و سلب می کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🌺میلاد حضرت عباس علیه السلام مبارک باد🌺 🏞 #پوستر #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جایگاه رفیع حضرت عباس(ع) ❗️ 📌مفضّل از امام‌صادق(ع) نقل می‌کند: «قَالَ الصَّادِقُ(ع)»؛ می گوید که امام‌صادق(ع) فرمود: «كَانَ عَمُّنَا العَبّاسُ نافِذَ البَصيرَةِ صَلبَ الإِيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِ اللّه ِ الحُسَينِ(ع) و أبلى بَلاءً حَسَناً ومَضى شَهيداً»؛1️⃣ حضرت فرمودند: عموی ما عبّاس، نافذ البصیره بود که مافوق بصیرت است. گاهی بعضی با بصیرت ترجمه می‌کنند. این تعبیر ما فوق با بصیرت است. عمق قضایا را می‌دید. به این مورد، نفوذ بصیرت می‌گویند؛ یعنی دیدۀ ملکوتی‌‌اش باز بود. درجات رفیعۀ بهشت را می‌دید و می‌دانست که چه باید بکند تا به آن درجه برسد. روایت دیگری را شیخ صدوق به سند خودش از امام‌زین العابدین(ع) نقل می‌کند: «رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ يَعْنِي ابْنَ عَلِيٍّ»؛ رحمت خدا بر عبّاس باد! «فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ»؛ او در وادی ایثار وارد شد. بعد جانش را نسبت‌به برادرش فدا کرد تا دو دستش قطع شد. «فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ»؛ پس خداوند به‌جای دو دستش، دو بال به او عنایت کرد که در بهشت با فرشتگان پرواز می‌کند، «كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ»؛ همان‌طور که به جعفر طیّار دو بال عنایت کرد. «وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَنْزِلَةً»؛ نظر من این جمله بود: به درستی که برای عبّاس نزد خداوند منزلتی است. این ابتلا، این منزله و درجه را می‌آورد. «يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛2️⃣ شهادت هم منازل دارد. حضرت‌عبّاس(ع) منزله‌ای دارد که تمام شهدا به آن غبطه می‌برند. رابطۀ بین ابتلا و اجر، ابتلا و منزله است. این درجه، بالاترین درجات برای غیر انبیاست. این درجات، ابعاد دارد. یک بعد درجات و منزله‌ها که نسبت‌به اباالفضل است، این است که باب الحوائج است. 1️⃣شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار (ع)، ج‏3، ص، 184 2️⃣ امالی صدوق، ص 462 - بحارالأنوار، ج 22، ص27 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #راه_سعادت_بشری 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جایگاه رفیع حضرت عباس(ع) ❗️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #راه_سعادت_بشری 🏷 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اهل‌بیت من مانند کشتی نوح هستند. ❗️ 📌روایتی است که فریقین متواتراً نقل کرده‌اند؛ یعنی در عامّه و خاصّه متواتر است. معنای متواتر این است که قطعی است. پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ مَثَلُ أَهلُ بَیتِی کَمَثَلِ سَفِینَهِ نُوحٍ وَ مَن تَخَلَّفَ عَنهَا هَلَکَ»؛ اگر بخواهم اهل‏بیت خودم را تشبیه کنم، آنان مثل کشتی نوح هستند. کسی که به آن‏ها تمسّک جوید، نجات می‎یابد. خوب دقّت کنید: آیا کشتی ارائۀ طریق می‏کند و می‏گوید که از آن طرف بیا و یا خودت شنا کن؟! در طوفان انسان از بین می‌رود. نه. معنایش این است که کشتی انسان را می‎برد و از موج نجات می‏دهد. تعبیر خیلی زیبایی است. ایصال به مطلوب است و ارائۀ طریق نیست. در تمام ابعادش اینگونه است و نقش مهم این است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اهل‌بیت من مانند کشتی نوح هستند. ❗️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نحوۀ دستگیری امام‌حسین(ع)❗️ 📌در همین زمینه؛ یعنی راجع‏به ایصال به مطلوب که ابعاد گوناگون دارد، در بین ائمّۀ طاهرین(ع) به خصوص برای امام‏حسین(ع) نقش خاصّ دیگری را مطرح می‎کنند. پیغمبراکرم(ص) فرمود: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ إِنَّ الْحُسَيْنَ مِصْبَاحُ الهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ»1️⃣؛ دو مورد در این روایت است: چراغ هدایت و سفینۀ نجات. اوّلی ارائۀ طریق است. چراغ را که روشن می‎کنند، انسان، جلوی پایش را می‎بیند و راه می‏رود. دوّمی، ایصال به مطلوب است. کسانی را که دارند غرق می‎شوند و از مسیر معنویّت انحراف پیدا می‎کنند، دست‏گیری می‎کند و نجات می‎دهد. در بُعد اوّل که مصباح الهدی است و ارائۀ طریق می‎کند بحثی است که از زبان وحی ارتزاق کرده و ارائۀ طریق می‎کند. 1️⃣سفینةالبحار، ج1، ص257- ناسخ‌التواریخ، ص57 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_آزمایش_الهی 📕 #نقش_طاعات_و_عبادات_در_امتحان_الهی 🏷 جلسه نهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir