eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 حالت منافق در نماز، ایستادن و رکوع ❗️ 📌 امام‌زین‌العابدین(ع) می‌فرماید:«...إِذَا قَامَ فِي الصَّلَاةِ اعْتَرَضَ»؛ وقتی به نماز می‎ایستد، روگردانِ از خداست. توجّه‌ او به غیر خداست. اعتراض، به معنای رو برگرداندن به طرف دیگر است. مثل اینکه اینجا یک نفر ایستاده و نمی‎خواهم با او حرف بزنم و رویم را برمی‎گردانم. که این تعبیر؛ یعنی در درون رویش به سمت خدا نیست، رویش را از خدا برگردانده است. این حرکاتی که در نماز هست، هر کدام گویای یک حالت درونی است و حضرت آن‌ها را یکی یکی مطرح می‎کند: «وَ إِذَا رَكَعَ رَبَضَ»1️⃣؛ وقتی به رکوع می‌رود، مثل چهارپایان است که می‎خواهند زانو خم کنند و به زمین بیایند. مانند حیوان فرود می‌آید؛ یعنی آن حالتی که در درون مصلّی در ارتباط با رکوع وجود دارد، که عبارت از کُرنش نسبت به خالقش است، در او نیست و مثل حیوان خم می‌شود. 1️⃣امالی صدوق، ص 494 - بحار الأنوار، ج‏64، ص 291 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه چهاردهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 منافق دروغ می گوید و خلف وعده می‌کند❗️ 📌امام‌صادق(ع) از پدر بزرگوارشان امام‌باقر(ع) نقل می‌کنند که پیامبر‌اکرم(ص) فرمودند:«...وَ لِلْمُنَافِقِ ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ»؛ منافق سه نشانه و مشخّصه دارد: «إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ». حرف که می‎زند، دروغ می‌گوید، «وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ». تعبیر اوّل، دروغ اِخباری و این تعبیر دروغ انشایی است؛ یعنی وقتی وعده می‎کند، خُلف وعده می‎کند، یا آن موقع مردّد است و دروغ می‌گوید. در حالی که باید بگوید: مردّد هستم. امّا اظهار جزم می‎کند که انجام می‌دهم. یا اصلاً برعکسش مدّنظرش است. «وَ إِذَا ائْتُمِنَ خَانَ»1️⃣. در روایتی که ابوحمزۀ ثمالی نقل می‌کند، امام‌زین‌العابدین(ع) مشخّصه‎های منافق را می‌فرماید. در قسمتی از روایت فرمودند:«...إِنْ حَدَّثَكَ كَذَبَكَ وَ إِنْ وَعَدَكَ أَخْلَفَكَ...» 2️⃣. امام‌صادق(ع) می‌فرماید:«...عَلَامَةُ النِّفَاقِ قِلَّةُ الْمُبَالاةِ بِالْكَذِبِ...» 3️⃣ ؛ نشانه و مشخّصۀ نفاق این است که باکی از دروغ ندارد. 1️⃣بحار الأنوار، ج6974، ص: 206 2️⃣گر با تو سخن گويد به تو دروغ مى‌گويد. و اگر وعده‌ات دهد، عمل نخواهد کرد. امالی صدوق، ص 494 - بحار الأنوار، ج‏64، ص 291 3️⃣بحار الأنوار، ج‏69، ص 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه سیزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 منافق؛ روز و شب به فکر خوردن و خوابیدن است❗️ 📌لذا در ادامۀ همان روایت و تحت دو مثال، امام‌زین‌العابدین(ع) این موضوع را مطرح می‌کند و می‎فرماید: «يُمْسِي وَ هَمُّهُ الطَّعَامُ وَ هُوَ مُفْطِرٌ»؛ روز را به شب می‌آورد، امّا همه‌اش در فکر این است که شام چه بخورم. در حالی که آن روز نه گرسنگی و نه تشنگی کشیده است و مرتّب هم در روز ‎خورده است. حضرت شهوت بَطن را مطرح می‎کند. چرا؟ چون فقط دنبال این است؛ یعنی هدفش خواسته‎های حیوانی –از هر نوعش- است. «وَ يُصْبِحُ»؛ شب را به روز می‌آورد، «وَ هَمُّهُ النَّوْمُ وَ لَمْ يَسْهَرْ...» 1️⃣ ؛ شب تا صبح هم خوابیده و بیداری نکشیده است، امّا باز که بیدار شد، در فکر این است که دو مرتبه استراحت بکند. حضرت دو مثال را می‎فرماید؛ یعنی بهره‎ای از انسانیّت نبرده است و مانند حیوان دنبال آخور و طویله‌اش است. خدا نکند کسی به این ملکه و رذیلۀ نفسانی مبتلا شده و مسخ شود. 1️⃣امالی صدوق، ص 494 - بحار الأنوار، ج‏64، ص 291 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه چهاردهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 منافق در ظاهر ذکر خدا می گوید ولی در باطن بی خبر است❗️ 📌در آیۀ شریفه داشت:«وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا»؛ آیا معلوم می‌شود به یاد خدا می‌افتد، امّا کم می‌افتد؟ نه‌خیر، در روایتی امام‌علی(ع) توضیح این قسمت آیه را می‌فرماید:«مَنْ ذَكَرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي السِّرِّ فَقَدْ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً»؛ کسی که به یاد خدا در درونش بیفتد، ذکرِ کثیر دارد. این کثرت، به معنای کثرت مادّی نیست؛ یعنی با میزان مادّی آن را نسنجیده است. این یادِ خدا در درون، ذکرالله کثیر است. «إِنَّ الْمُنَافِقِينَ كَانُوا يَذْكُرُونَ اللَّهَ عَلَانِيَةً وَ لَا يَذْكُرُونَهُ فِي السِّرِّ»؛ منافقین از نظر ظاهری می‌گویند: ما داریم یاد خدا می‎کنیم، ولی از نظر باطن بی‌خبر از خدا هستند؛ چون «إِعتَرَضَ». «فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا»1️⃣. قلّت و کثرت در این آیه معنای ظریف و لطیف دیگری - بر طبق این روایت- پیدا می‎کند. کثرت مربوط‌به باطن و قلّت مربوط‌به ظاهر است؛ یعنی منافق ذکر و یاد خدای کثیری در درون ندارد، ولی از نظر بیرون نشان می‌دهد که دارم یاد خدا می‎کنم. «قَلِيلًا»؛ یعنی نه اینکه در درون به یاد خداست، ولی کم است؛ یعنی اصلاً در درونش خبری از خدا نیست و ظاهرساز است. 1️⃣الكافي، ج‏2، ص 501 - وسائل الشیعه، ج7، ص164 - بحار الأنوار، ج‏90، ص، 342 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه چهاردهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: خشنود به دوری از رحمت خداست❗️ 📌در روایتی امام‌صادق(ع) خصوصیّات اهل نفاق را شمارش می‌کند، البتّه در آخر، خودِ حضرت می‎فرماید به اینکه بیش از آن‌هاست. روایت در بحار آمده است که یکی یکی آن‌ها را می‌خوانم. می‌فرماید:«الْمُنَافِقُ قَدْ رَضِيَ بِبُعْدِهِ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ تَعَالَى»؛ شخصی که مبتلا به این رذیله است، خشنود است که دور از رحمت خداست. خیلی بد حالتی است که کسی خشنود به دوری از رحمت خدا باشد. بعد حضرت در مورد علّتش می‎فرماید:«لِأَنَّهُ يَأْتِي بِأَعْمَالِهِ الظَّاهِرَةِ شَبِيهاً بِالشَّرِيعَةِ»؛ برای آنکه اعمال ظاهری را که مسلمان‌ها انجام می‌دهند، او هم انجام می‌دهد، «شَبِيهاً بِالشَّرِيعَةِ»1️⃣؛ در اعمال دینی ظاهرساز است؛ یعنی این عمل‌ها پوچ است و محتوا ندارد؛ چون تنها یک اسکلتی است که فقط برای ظاهرسازی آن کار را می‎کند و در آن هیچ خدا مطرح نیست. چه کسی از رحمت خدا خشنود است و می‌خواهد نزدیک به رحمت بشود؟ کسی که اعمال ظاهر شریعت را برای خدا به جا بیاورد؛ چون می‌گوییم: این اعمال موجب قُرب است. او همین عمل را انجام می‌دهد، امّا برای او قُرب نمی‌آورد؛ بلکه خشنود است که از رحمت حق دور است؛ یعنی بی محتوایی نسبت به اعمال و ظاهرسازی دارد. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه پانزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ ادامه بحث ویژگی‌های نفاق و منافقین از شب بیستم ماه صفر به مدت 12 شب در صفحه رسمی اینستاگرام حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) mojtabatehrani.ir (https://www.instagram.com/mojtabatehrani.ir/) به صورت IGTV قرار خواهد گرفت. @mojtabatehrani_ir