eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 مقدّمات امتحان و آزمایش الهی نسبت به‌انسان❗️ 📌اوّل: همۀ انسان‌ها چون دارای نیروی انتخاب و اختیار هستند، گروهی راه شقاوت را انتخاب می‌کنند و گروهی راه سعادت را انتخاب می‏کنند. دوّم: مسئلۀ بهشت و جهنّم که انسان‌ها در این عالم به وسیلۀ انتخاب‌های‏شان، اعتقادهای‏شان، ملکاتشان و اعمالشان بهشت و جهنّم می‌سازند. سوّم: اجرها و پاداش های اُخروی، لذّات و تنعمات اُخروی، منازل و مراتب بهشت به ازای استعدادها نیست؛ بلکه به ازای فعلیّت‏هاست. چهارم و نتیجه گیری: هر استعدادی که در هر رابطه‏ای در انسان باشد، تحت شرایط خاصّی به فعلیّت می‌رسد. بالاتر عرض می‌کنم: هر استعدادی در هر موجودی در این عالم که جنبه‏های سیر تکاملی دارد، در شرایط خاصّی شکوفا می‏شود. در باب نباتات و گیاهان اگر دانه‏ای بخواهد درخت شده و بارور شود، تحت شرایط خاّصی است که این استعدادها به فعلیّت می‌رسد. اگر آن شرایط نباشد این استعدادها شکوفا نمی‏شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تقسیم بندی آزمایش‌های الهی❗️ 📌 آزمایش‌های الهی چه بود؟ گفتیم: به طور کلّی دو قسم است: یک: تکالیف که از ناحیۀ خداست. دو: حوادث در سراسر زندگی. حال به این مطلب می‌رسیم که ببینیم: آیا این آزمایش‌ها فصلی است؟ مثل ثلث اوّل، دوّم و سوّم است؟ یا نه، خدا لحظه به لحظه ما را می‌آزماید. تا این فشارها نیاید، بُعد معنوی من و شما شکوفا نمی‏شود. تا این بلاها نیاید، بُعد معنوی من و شما به فعلیّت نمی‌رسد. خودمان راه سعادت را انتخاب کردیم. در این راه باید فشار را بکشیم؛ یعنی همین بلاها که اسمش را آزمایش‌های الهی می‌گذاریم، باید باشد. نکته‏ای را اشاره کنم: می‌دانید بهشت ما چیست؟ فعلیّت‌های ماست. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 راجع‌به شهادت امام هشتم(ع) دو نقل وجود دارد: یکی آخر صفر و یکی بیست و سوّم ذیقعده است. ❗️ 📌 حتّی سیّد بن طاووس(ره) زیارت مخصوص حضرت را که از نزدیک و دور خوانده می شود در بیست‌وسوّم ذیقعده می داند؛ لذا به دوستان توصیه می کنم روز جمعه از همین جا حضرت را زیارت کنند. زهری که به امام‌رضا(ع) مهلت نداد در سند معتبری نقل می کنند که امام‌هشتم(ع) را مختصر تبی عارض شد. خبر به مأمون لعنت الله علیه رسید. به ابن بشیر لعنت الله علیه می گوید: زهر خاصّی را زیر ناخن هایش تعبیه کند. خود مأمون لعنت الله علیه به عیادت امام‌هشتم(ع) آمد. دستور داد انار آوردند و به همان کسی که دستانش به زهر آلوده بود گفت که انارها را آماده کند. سپس انار را نزد حضرت گذاشت و گفت: بخور. حضرت امتناع کردند. مأمون لعنت الله علیه چند بار اصرار کرد و در نهایت، جنبۀ تهدید پیدا کرد. حضرت اجباراً به اصرار او چند قاشق تناول کردند. مأمون لعنت الله علیه بلافاصله حرکت کرد و رفت. چون آن خبیث می دانست که چه کرده است. این حادثه در بعد از ظهر اتّفاق افتاد، چون در روایت می نویسد: حضرت نماز عصر را هنوز نخوانده بودند. زهر آن چنان اثر گذاشت که حضرت حدود پنجاه بار از جایش حرکت کرد. در بین ائمّه(ع) بسیاری مسموم شدند، امّا چند روز طول می کشید تا زهر اثر کند. این زهر به امام‌هشتم(ع) چند ساعت بیشتر مهلت نداد. امام‌هشتم(ع) به اباصلت فرمود که درهای خانه را ببندد و کسی را راه ندهد. حضرت در حجرۀ مخصوص خودشان وارد بستر شدند. اباصلت می گوید: حتّی در آن حجره را هم بستم و در میان صحن حیات ایستاده بودم با حالت غم و اندوهی که مرا احاطه کرده بود؛ خدایا! چه می شود؟! یک وقت دیدم آقازاده ای وارد حیاط شد، با تعجب نگاهی به او انداختم. دیدم چهره اش درخشان و شبیه ترین مردم به امام‌هشتم(ع) است. عرض کردم: من درها را بسته بودم. شما که هستید و از کجا آمدید؟! در جواب به من فرمود: آن خدایی که مرا به یک لحظه از مدینه به طوس آورد، قدرت دارد که مرا از در بسته وارد کند. منم حجّت خدا بر تو؛ منم فرزند علی بن موسی الرضا(ع). سپس به سوی حجره حرکت کرد. دربِ حجره باز شد و وقتی چشم امام‌هشتم(ع) به او افتاد، از جا حرکت کرد. این آقازاده را در آغوشش گرفت، پسر را می بوسد و می بوید. 1️⃣ «لَا یَومَ کَیَومَکَ یَا أَبَا عَبدِاللَّهِ(ع)»؛ حسین(ع) آمد بالای سر فرزندش، «وَ جَلَسَ عَلَی التُّرَابِ»؛ آقا روی خاک نشست. «فَوَضَعَ رَأسَهُ عَلَی حِجرِهِ»؛ سر علی(ع) را به دامن گرفت و با دست مبارکش خون از چهرۀ علی(ع) پاک می کرد. ابتدا سر را به سینۀ مبارکش گذاشت. «فَوَضَعَ خَدَّهُ عَلَی خَدِّهِ»؛. «اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد» 1️⃣ عيون أخبار الرضا(ع) ، ج 2، ص243 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir
26.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 راجع‌به شهادت امام هشتم(ع) دو نقل وجود دارد: یکی آخر صفر و یکی بیست و سوّم ذیقعده است. ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مبتلا شدن مؤمن به‌نفع اوست❗️ 📌داوود بن فرقد روایت را از امام‏ صادق(ع) نقل می‌کند:«عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ فِیمَا نَاجَى اللَّهُ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ»؛ در مناجات‌هایی که بین حضرت‏ موسی(ع) و خدا واقع شده است، خدا خطاب کرده است: «یَا مُوسَى مَا خَلَقْتُ خَلْقاً هُوَ أَحَبُّ إِلَی مِنْ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ»؛ ای موسی! من آفریده‏ای نیافریدم که نزد من از بندۀ مؤمن من محبوب‌تر باشد. خیلی دوستش دارم. اینجا در ذهن انسان می‌آید که خدایا! قربانت بروم! اگر تو خیلی دوستش داری، چرا با امتحان بساط ما را به هم می‌ریزی؟! «وَ إِنِّی إِنَّمَا ابْتَلَیْتُهُ لِمَا هُوَ خَیْرٌ لَهُ»1️⃣؛ خطاب به حضرت ‏موسی(ع) است که محبوب‏ترین بندگان پیش من بندۀ مؤمن است. امّا او را مبتلا می‏کنم و نسبت‏به چیزی که به نفع اوست، می‌آزمایم. این فشارها به نفع توست. مثل بچّه‏ ای که به استاد اشکال می‌کند که چرا این‌قدر ما را زیر فشار قرار می‌دهی؟ استاد می‌گوید: به نفعت است. بزرگ می‌شوی و می‏فهمی. به آن عالَم می‏روی و می‏فهمی. 1️⃣ امالی مفید، ص93 - بحارالأنوار، ج 64، ص235 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 هر بلای جانی، بدنی و مالی ... یک حسنه است❗️ 📌امام‏صادق(ع) می‏فرماید: «إِنَّ فِی الْجَنَّةِ لَمَنْزِلَةً لَا یبْلُغُهَا الْعَبْدُ»؛ در بهشت منزلی است که بنده به آن نمی‌رسد، «إِلَّا بِبَلَاءٍ فِی‏ جَسَدِهِ»؛ بعد بلاها را تقسیم‏بندی کنیم. یک بلای بدنی پیدا می‌کند. بلای مالی، جانی و بدنی و... داریم. هر بلایی یک حسنه است. بلیٰ گفتیم باید بلا بکشیم. وقتی که دارد: «أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلىٰ»؛ همان انتخاب راه سعادت است. اگر با خدا پیوند پیدا کرده‏ای، همین است: آواز الست آمد و گفتیم بلی را زان گفته بلا کش همه تا عهد الستیم ما اگر واقعاً در این راه وارد شدیم و آن بلیٰ را گفتیم، باید این بلاها را بکشیم تا استعدادهای معنوی به فعلیّت برسد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 اعمال روز 25 ذی القعده، روز دحوالارض، از کتاب المراقبات میرزا جواد ملکی تبریزی❗️ 📌کار مهم در این ماه آگاهی از نعمتهایی است که خداوند در روز دحوالارض؛ گسترش زمین به بشر ارزانی داشته است. زیرا آگاهی از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبه شکر است. همانگونه که در روایات بر این مطلب تصریح و در علم اخلاق ثابت شده است.در روایات زیادی آمده است که در بیست و پنجم ذی القعده کعبه نصب گردیده، زمین گسترده شده، آدم پایین آمده، خلیل و عیسی (علیهما السلام) متولد شدند و رحمت پخش شده است.از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است که فرمودند: اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنجم ذی القعده بود. کسی که این روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند، پراکنده نمی گردند مگر این که خواسته آنان داده می شود. در این روز یک میلیون رحمت نازل می شود که نود و نه هزار تای آن برای روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود. دو رکعت نماز در این روز روایت شده است: پیش از ظهر، دو رکعت نماز با یک بار حمد و پنج بار شمس و ضحی خوانده و بعد از سلام بگوید: لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم و دعا کرده و بگوید: یا مقیل العثرات! أقلنی عثرتی. یا مجیب الدعوات! أجب دعوتی. یا سامع الاصوات اسمع صوتی و ارحمنی و تجاوز عن سیئاتی و ما عندی،یا ذالجلال و الاکرام!نیز مستحب است دعایی را که اول آن یا داحی الکعبه است بخواند. 〰️〰️〰️〰️〰️ @mojtabatehrani_ir