🌍 @mojtahedie71 ✍ڪلیڪ ڪنید
⚫️حساب کشی از نفس⚫️
💟 آیت الله مجتهدی تهرانی (ره):
☘ گاهی انسان باید بنشیند و با نفس خود حساب و کتاب کند. پدر ما را این نفس در می آورد.
به نفس خود بگوید: «تاکی؟ چقدر؟ بس است دیگر! به فکر خودت باش!» 🔴
☘ نفس که به فکر ما نیست، به فکر خودش است. مثَل نفس، مثل اسب سرکش است. اگر سوار اسب سرکش شوی، اسب فرار می کند. اگر وارد باشی، دهنه ی اسب را محکم می گیری، ولی باز هم زورت نمی رسد و اسب فرار می کند تا برود سرآخور جو بخورد. سر صاحب خود را به سر در طویله می زند و او را به زمین می اندازد و در خون غوطه ور می کند. اما خودش سر آخور رفته و مشغول خوردن جو می شود، به فکر لذت خودش است و فکر صاحبش نیست.
🔴 نفس ما هم همین طور است. به فکر لذت خودش است، فکر این نیست که ما جهنمی می شویم؛
☘ لذا گاهی لازم است به نفس خود بگوییم که دیگر بس است! ما را جهنمی نکن! تا حالا که گذشت، از این به بعد ما را اذیت نکن!
کانال رسمی آیت الله مجتهدی
___________
🌍 @mojtahedie71 ✍ڪلیڪ ڪنید
✨پاداش شاد کردن دیگران در قیامت✨
🌷 امام صادق (ع) فرمودند:
چون خداوند مؤمن را از قبرش درآورد تمثالى با او خارج شود که در جلوی او راه مى رود
و هرگاه مؤمن یکى از صحنههاى ترسناک روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید: نترس و غم به خود راه مده…
مؤمن به او گوید تو کیستى؟
تمثال گوید: من همان شادى و سُرورى هستم که در دنیا به برادر مؤمنت رساندى.
🔷 قال الصادق علیهالسلام:
إذا بَعَثَ اللّهُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ ، کُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَهِ قالَ لَهُ المِثالُ : لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ … فیقولُ لَهُ المؤمنُ : … مَن أنتَ ؟ فیقولُ : أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ على أخیکَ المؤمِنِ.
📕 اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۱۹۰
@mojtahedie71
✨چرا ما دعا میکنیم؟
در حالی که خداوند از خواسته های ما آگاه است و اگر سکوت هم کنیم او همه را میداند.
⚜پاسخ آقای دکتر الهی قمشه ای:
دعا بسیج نیروهای درونی ما است، تا بتوانیم آرمانی را که در ذهن داریم مشخص و روشن دنبال کنیم و در این کار از حق و حقیقت که همان خداست یاری میگیریم... یک قانون فیزیکی ميگه که:
هر ذره در حال ساطع کردن مدام انرژي به سمت مشخصی است.
انرژی بدن من و شما قابل هدایت به یک سمت مشخص است.
اگر به چیز مشخصی فکر کنیم انرژی ما به سمت اون چیز مشخص میره..
نکتهٔ جالبش اینه که من به محض اینکه به شخص خاصی هر جای دنیا که فکر کنم انرژی های من بلافاصله به سمت اون حرکت می کنه و بلافاصله به او میرسد بدون سپری شدن زمان.
در فیزیک به این میگن "جهش کوانتومی".
یعنی انرژی ما از زمان عبور ميكند...
پس بهترین دعاها را به همدیگر بکنیم🌹🌿
─┅─═ঊঈ🌺ঊঈ═─┅─
@mojtahedie71
پيامبر خدا (ص) فرمودند
وقتى روز قيامت فرا رسد، خداوند به گروهى از امتم بال میدهد تا با آنها از آرامگاهشان به سمت بهشت پرواز كنند، در آنجا خوش و مرفّه و هر طورى كه بخواهند به سر مى برند، فرشتگان به آنها میگويند:
🍃آيا شما حساب را دیدید؟
جواب مىدهند؛ ما حسابى نديديم.
🍃آيا در پل صراط مجازات شديد؟
جواب مىدهند: ما پل صراطى نديديم.
🍃سپس مىگويند: آيا جهنّم را ديديد؟
مى گويند: ما چيزى نديديم.
🍃آنگاه فرشتگان مىگويند: شما از امّت كدام پيامبريد؟
جواب مىدهند: از امّت حضرت محمّد(ص).
🍃فرشتگان مى گويند شما را به خدا سوگند، بگوييد؛ كار شما در دنيا چه بود؟
مىگويند: ما دو خصلت داشتيم كه خداوند به خاطر آن اين مقام را با لطف و رحمت خود مرحمت كرد.
🍃مىپرسند: آن دو خصلت چه بودند؟
🍃در خلوت از خدا شرم مى كرديم مرتكب گناه شويم
🍃 ديگر آن كه هر چه خداوند روزى ما كرده بود راضى بوديم.
فرشتگان مىگويند، اين مقام زيبنده شماست.
📚مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام
@mojtahedie71
🌸🌸🌸 کلامکم نور
✅ عنه عليه السلام ـ مِن دعائهِ في يومِ عَرَفَةَ ـ
و أذِقْني طَعمَ الفَراغِ لِما تُحِبُّ بِسَعَةٍ مِن سَعَتِكَ ، و الاجتِهادِ فيما يُزلِفُ لَدَيكَ و عِندَك ، و أتحِفْني بتُحفَةٍ من تُحَفاتِكَ ، و اجعَلْ تِجارَتِي رابِحَةً ، و كَرَّتي غيرَ خاسِرَةٍ ، و أخِفنِي مَقامَكَ ، و شَوِّقْني لِقاءَكَ .;
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى روز عرفه ـ گفت
[خدايا!] به گشايشى از گشايشهايت مزه فراغت براى انجام آنچه تو دوست دارى و كوشش در آنچه [مرا ]به تو نزديك مى گرداند، به من بچشان و ارمغانى از ارمغانهايت سوى من بفرست و تجارتم را سودمند و بازگشتم را بى زيان قرار ده و مرا از مقامت بترسان و مشتاق ديدارت گردان.;
الصحيفة السجّاديّة : الدعاء 47 .
✅ الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام
إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ جَمَعَ اللّه ُ تبارَكَ و تعالَى الأوَّلينَ و الآخِرينَ في صَعيدٍ واحِدٍ ، ثُمّ يُنادِي مُنادٍ ; أينَ أهلُ الفَضلِ ؟ قالَ ; فَيَقومُ عُنُقٌ مِن الناسِ ، فَتَلقّاهُم المَلائكةُ فيَقولونَ ; كنّا نَصِلُ مَن قَطَعَنا ، و نُعطِي مَن حَرَمَنا ، و نَعفُو عَمَّن ظَلَمَنا ، فيقالُ لَهُم ; صَدَقتُم، ادخُلُوا الجَنَّةَ .;
امام زين العابدين عليه السلام
چون روز قيامت شود خداوند تبارك و تعالى همه مردم را، از اولين نفر تا آخرين نفر، در يك صحرا جمع كند، آن گاه آواز دهنده اى جار زند; كجايند اهل فضيلت؟ پس گروهى از مردم برخيزند. فرشتگان به استقبال آنان روند و گويند; فضل شما چه بوده است؟ گويند; ما با كسى كه از ما مى بريد پيوند برقرار مى كرديم و به آن كه ما را محروم مى كرد عطا مى كرديم و از كسى كه به ما ستم مى كرد گذشت مى كرديم. پس به آنان گفته شود; راست گفتيد، وارد بهشت شويد.;
الكافي : 2/107/4.
✅ قال الإمام باقر عليه السلام:
إنَّ اللّه َ تَبارَكَ وتَعالى إذا أحَبَّ عَبدا غَتَّهُ بِالبَلاءِ غَتّا ، وثَجَّهُ بِالبَلاءِ ثَجّا . فَإِذا دَعاهُ ، قالَ : لَبَّيكَ عَبدي ، لَئِن عَجَّلتُ لَكَ ما سَأَلتَ إنّي عَلى ذلِكَ لَقادِرٌ ، ولَئِنِ ادَّخَرتُ لَكَ فَمَا ادَّخَرتُ لَكَ فَهُوَ خَيرٌ لَكَ .
امام باقر علیه السلام می فرمایند:
خداوند متعال ، هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، او را در بلا ، نيك فرو مى برد و بلا را سخت بر او سرازير مى كند . پس چون آن بنده دعا كند ، خداوند مى گويد : «بنده ام ، لبّيك ! اگر [بخواهم] آنچه را از من درخواست كرده اى ، به سرعت برايت فراهم آورم ، بر اين كار قادرم و اگر آن را برايت ذخيره كنم ، آنچه ذخيره كرده ام ، برايت بهتر است» .
الكافي : 2 / 253 / 7 ، بحارالأنوار : 67 / 208 / 10 .
✅ قال الإمام الصادق عليه السلام:
إنَّمَا المُؤمِنونَ إخوَةٌ بَنو أبٍ واُمٍّ ، وإذا ضَرَبَ عَلى رَجُلٍ مِنهُم عِرقٌ سَهَرَ لَهُ الآخَرونَ .
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
در حقيقت ، مؤمنان ، برادرند ؛ فرزندان يك پدر و مادر ، و هرگاه يكى از آنان بيمار شود ، ديگران برايش بى خوابى مى كشند .
الكافي : 2 / 165 / 1، بحار الأنوار : 74 / 264 / 4 .
✅ قال الإمام الصادق عليه السلام:
قَد يَكونُ حُبٌّ فِي اللّه ِ و رَسولِهِ ، و حُبٌّ فِي الدُّنيا ، فَما كانَ فِي اللّه ِ ورَسولِهِ فَثَوابُهُ عَلَى اللّه ِ ، و ما كانَ فِي الدُّنيا فَلَيسَ بِشَيءٍ .
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
دوستى ، گاه در راه خدا و پيامبرش است و گاه در راه دنياست . پس آنچه در راه خدا و پيامبرش باشد ، پاداش آن بر عهده خداست و آنچه در راه دنيا باشد ، پوچ و بى اثر است .
الكافي : 2 / 127 / 13، بحار الأنوار : 27 / 94 / 56 و ج 69