🔥 تنبیه نفس!!! گفتم: «امروز دربی پایتخت است بیا خانه ما تا با هم تماشا کنیم» خندید و گفت : «کمیته انضباطی مرا از دیدن این بازی محروم کرده است!» ✔ با تعجب پرسیدم: «کمیته انضباطی؟» 🌱گفت: «پریروز که نماز می خواندم در نماز مدام به فکر بازی دربی بودم بعد از نماز خیلی خجالت کشیدم و با خودم گفتم این نماز بود یا فوتبال؟ برای اینکه دیگر در نماز حواسمان به فوتبال نرود خودم را جریمه کردم و عهد بستم که این دربی را نبینم!!» 📗 از همتش خوشم آمد. خندیدم و گفتم: «من اگر بخواهم به خاطر فکرهایی که در نمازم می‌آید خودم را جریمه کنم، از زندگی ساقط می شوم!!» #نفس انسان سرکش است اگر مهار نگردد افسارگسیخته آینده را به تباهی می کشاند، تنبیه نفس را رام کرده به اصلاح می رساند. 📚 هشت گام تا حضور قلب ؛ اصغر آیتی و حسن محمودی ؛ صفحه ۱۴۶ #مبارزه_با_هوای_نفس

✳ محرومیت از بهشت! 🔸در جامعه‌ای كه زنان از وظيفه‌ی مادری خارج شوند و نقش پدری به عهده گيرند، افراد آن جامعه از بهشت محروم می‌شوند. اگر زنان نقش پدر را به عهده گرفتند و خانواده دارای دو پدر شد، خسارت اصلی که همان غفلت از نقش مادری است سر بر می‌آورد. نقش تربيت_کودکان به‌ عهده‌ی هيچ‌كس غير از مادران نمی‌تواند قرار گيرد. تربيت کودکان را به ‌عهده‌ی هركس گذاشتيد، به عهده‌ی ناكس و نااهل گذاشته‌ايد. نه مدرسه، نه استاد، نه مهد_کودک، هيچ‌كدام به‌هيچ‌وجه مقامش، مقام تربيت حقيقی كه مسير انسان را به بهشت سوق دهد، نيست. اين مادر -يعنی زن- است که بايد در مسير رسالت اصلی‌اش که همان تربيت انسان است قرار گيرد و از اين جهت، مظهر خداست. همان‌طور که خدا پناه روح هر انسانی است، مادران پناه روح کودکانشان هستند. 👤 استاد اصغر طاهرزاده 📚 برگرفته از کتاب «زن آنگونه که باید باشد»

#استاد_قرائتی 💥عادت کرده.... ✅ روز قیامت بعضی بهشتی‌ها به بعضی می‌گویند: چطور شد شما بهشتی شدید؟ می‌گویند: ما نسبت به بچه‌هایمان #دلسوزی داشتیم. «إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ» ... دلمان به حال بچه‌هایمان می‌سوخت. 📌نگفتیم: حالا این بچه است ولش کن، حالا این نوجوان است ولش کن، حالا این جوان است ولش کن، خوب دیگر بعد از کودکی و نوجوانی و جوانی چطور می‌خواهی صافش کنی؟ ⚠️کسی که معتاد شد به کار خرابی، دیگر نمی‌شود... آقا این دختر هنوز ۹ ساله نشده است. اگر تا ۹ سالگی بی حجاب در خیابان رفت سر ۹ سال نمی‌توانی فوری بگویی: چادر! این ۹ سال است به بی حجابی عادت کرده است. 🔹درس هایی از قرآن، مورخ ۹۸/۳/۹

💚بشارتی نیکو بر اهل نماز شب شیخ حسین انصاریان : روایتی داریم که خیلی روایت جالب، تشویق‌کننده‌ و مهم است. حالا یا امام باقر(ع) یا حضرت صادق(ع) می‌فرمایند: کسی را -حالا مرد یا زن- در قیامت محکوم می‌کنند که شما کم دارید و اهل دوزخ هستید. تمام مردان مؤمن عالم و زنان مؤمنهٔ عالم در قیامت دست بلند می‌کنند و می‌گویند: خدایا! او را به جهنم نبر. چرا؟ برای اینکه این یک‌نفر به گردن همهٔ ما حق دارد. چه کار کرده است؟! حداقل میلیاردها مرد و زن مؤمن هستند و این صدتا را می‌شناخته، دیگر از زمان آدم(ع) تا قیامت، مردان و زنان مؤمن را نمی‌شناخته است. چه حقی به گردن همه دارد و چه کار کرده است؟ خیلی‌ها که قبل از او بوده‌اند و او هنوز به‌دنیا نیامده بود، خیلی‌ها هم که بعد از او می‌میرند و او در دنیا نیست. می‌گویند: خدایا! او عادت داشت که در مغازه‌اش یا داخل خانه‌اش یا در راه رفتنش یا در نمازش، می‌گفت «أللّهُمَّ اغْفِر لِلْمُؤمنین وَ المُؤمِنات». برای تمام ما مردان و زنان اهل ایمان طلب آمرزش کرد و تو هم به خودت واجب کرده بودی که هرکس در حق دیگران دعا کند، دعایش را مستجاب کنی. او به گردن همهٔ ما حق دارد و حیف است به جهنم برود. خطاب می‌رسد: فرشتگان، او را از مسیر جهنم برگردانید. ╔✯══๑ღ💠ღ๑══✭╗      @mojtahedie71

#منبر_کوتاه ♨️ اگر انسان معنای «الله اکبر» را باور داشته باشد همه چیز در مقابل او حقیر است 🔸 انسان در مقابل یک کوه عظیم که قرار می‌گیرد یا بالای آن می‌رود و پایین را نگاه می‌کند، ترس او را می‌گیرد. در مقابل دریا که خودش را می‌بیند، می‌ترسد. وقتی یک صاحب قدرت و هیبتی را می‌بیند، صاحب دبدبه و کبکبه‌ای را می‌بیند یا به حضور او می‌رود ممکن است خودش را ببازد، زبانش به لکنت بیفتد، چرا؟ چون مرعوب عظمت او می‌شود. 🔹این برای بشر، طبیعی است. اما گوینده‏ «الله اکبر»، آن کسی که‏ «الله اکبر» را به خودش تلقین کرده است، هرگز عظمت هیچ کس و هیچ چیز او را مرعوب نمی‌کند، چرا؟ چون‏ «الله اکبر» یعنی‏ بزرگ‌تر از هر چیز و بلکه بزرگ‌تر از هر توصیف، ذات اقدس الهی است؛ یعنی من خدا را به عظمت می‌شناسم. دیگر وقتی من خدا را به عظمت می‌شناسم، همه چیز در مقابل من حقیر است. این کلمه‏ «الله اکبر» به انسان شخصیت می‌دهد، روح انسان را بزرگ می‌کند. 📚 استاد مطهری، آزادی معنوی، ص۱۰۲ @mojtahedie71

پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: 🔸برادرم عيسى عليه السلام از شهرى مى‏گذشت كه ديد مرد و زنى با هم دعوا مى‏كنند. فرمود: «شما دو را چه شده است؟». 🔹مرد گفت: اى پيامبر خدا! اين زن، همسر من است، عيبى ندارد، زن خوبى است؛ امّا دوست دارم از او جدا شوم. 🔸عيسى عليه السلام فرمود: «پس به من بگو مشكل او چيست؟». 🔹گفت: او پيرچهره است، بى آن كه سال‏ خورده باشد. 🔸فرمود: «اى زن ! آيا دوست دارى كه طراوت به چهره‏ات باز گردد؟». 🔹زن گفت : آرى. 🔸عيسى عليه السلام به او فرمود: «زمانى كه غذا مى‏خورى، از سير شدن بپرهيز؛ زيرا اگر غذا، بيش از اندازه خورده شود، طراوت چهره از بين مى‏رود». 🔹زن به دستور عيسى عليه السلام عمل كرد و طراوت به چهره‏اش بازگشت 📚 بحارالأنوار ج 14 ص 320 @mojtahedie71