خنده بر لب میزنم تا کس نداند دردِ من .

به رسم عادت به یادِ تموم بچهایِ نمی‌دانم‌کیستم و: یارالی ، دلتنگی هایمان ، ژیپوسفیلا ، صامدون ، آبی خاکستری سیاه ، خانومِ ۲۷۴ ، کمد دیواری ، بکا ، ناجه ، آیه ، مخاطب خاص ، مخاطب خاص ۱۲۸ ، رواق‌دل ، از شیراز تا لندن ، Wild ، آشفتگی ، پلاک ۲ ، رتاج ، درخفای خویش ، برایم بگو ، منِ فاطمه نورا ، لونا ، نگارا ، سبزیشمی ، Lora ، اهتداء ، ماهزاد ، پریشان ، کافه شعر ، Ele ، جنون ، لیلی ، مامن‌من ، بیت‌الاحزان. [و همه رفقایی که فراموش کردم🤍]

ممنونم .

خسته غمگینِ بی‌حوصله .

همه جا رفتمُ بازم میگم اونکه دست منو گرفت ، امام‌حسین بوده .

شما که غریبه نیستید ، یه شبایی تو زندگی هست که خیلی شبِ که آدمیزاد تا خرخره پُر از نیازه . نیاز به شنیدن و قضاوت نشدن ، نیاز به دستی که از این لجنِ تنهایی نجاتش بده . هر آدمی که اون شبُ تنها بگذرونه ، از فردا یه آدمِ کاملا جدیده .

میگفت میدونی .. من نباید خسته شم ؛ چون اون به من تکیه داده (:

من ‌مسیحی‌میشوم ‌عیسی ‌اگر ثابت ‌کند مرده‌ای‌را ، زنده ‌کرده‌ او ‌بدون ‌یاعلی .

من از همه گذشتم ، بخاطر تو .

تو شاید ولی من از یاد تو غفلت نمی‌کردم . . برای دوستی با غیره تو رغبت نمی‌کردم .

- بهم گفت : سختیش شبای اولشه ، میگذره . . گفتم مگه تو هم دلت شکسته ؟ گفت آره . . گفتم بعدش چی میشه ؟ من بدون اون چطور نفس بکشم ؟ گفت بعدی وجود نداره ؛ بعدش دلت تنگ میشه ، ولی عادت میکنی به دلتنگی . . گفتم خیلی سخته ؟ سکوت کرد ، انگار كه بغض نمیذاشت حرف بزنه . . - بهش گفتم می‌ارزید ؟ یه قطره اشک چکید از چشمش گفت : بخدا می‌ارزید . . اینکه حداقل واسه یه شب ؛ حس کنی خوشبخت‌تر از تو وجود نداره ، و یه شب از ذوق حرفاش خوابت نبره . . به این همه شب بیداری ؛ و گریه‌هایِ آخر شب می‌ارزه :)

این توانایی رو از کجا میارید که وقتی تقصیر شماست یه جوری همه چیو برمیگردونید که تقصیر ما بشه .