ای‌مهربان‌امام‌ ؛ برمحضرت‌سلام . .

-امشب از ذوق آمدنت دل ما قرار ندارد زبان قلمم ‌بند آمده از شوق عطر تو آمدی برکت زندگی .. روشنی دیده .. شور جوانی .. معنی ایمان .. آمدی هستیِ عاشق ها شوی آمدی تاج بندگی ام شوی قدم به چشم عاشقانت گذاشتی پادشاه دوعالم ؛ چگونه دل و جانم نلرزد برای کسی که نه فقط ملائک، نه فقط پیغمبران و کائنات و هستی، که خدا خاطرخواه اوست... فدای قدم های پاکت خوش آمدی جانم به قربانت :)

آنقدر جای گرفتی تو به چشم و دل من که به خوبانِ دوعالم نظری نیست مرا :))

هرکس بہ‌هوای‌خود،ماییم‌و‌هوای‌تو :))

دو معنی برای«عاذ» گفته‌اند: یکی: وقتی گوشت به استخوان چسبیده باشد... همین‌قدر نزدیک و جدانشدنی! و دیگری: پناه‌بُردنِ کسی... به دیگری، از ترسِ شَرّ و نگرانی! فطرس که جای خود دارد؛ حسین‌جان! که عالَمیان و افلاکیان... «عاذَ بمَهده» یعنی: دو دو جهان، به تو پناه آورده‌اند! و مگر پناه‌دهنده‌ای جز شما وجود دارد؟! تولدتان مبارک؛ امن‌ترین پناه‌گاه :)

چه کنم دست‌خودم‌نیست؛ که یادت ‌نکنم خواستی دل‌نبرۍتابه‌توعادت‌ نکنم :)

-

از شهرِ مدینه بدهم مژده به عُشاق یک روز فقط مانده به میلادِ حسینم :))

- سخنرانیِ حضرت آقا - روز پاسدار - سیزده‌ِ تیرماهِ سال‌نود