- مخاطبِ خاص
اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِیمَانا لا أَجَلَ لَهُ دُونَ لِقَائِکَ(:!
میگه که خدایا یه ایمانی ازت میخام که پایانی جزدیدارت نداشته باشه برام :)
مثل مویِ تو بلند است و سیاه است و قشنگ
شب برای منِ دلتنگ عواقب دارد :))))))
گفت پارک که حوصلشو نداری
بیرونم که دوس نداری بریم .
از چی خوشت میاد تو ؟
جواب داد : دل باید خوش باشه
دل که خوش نباشه حوصله هیچیُ نداری :)))
آدما هرچی با همدیگه صمیمی تر میشن ،
به همون نسبت پتانسیل شبیه به هم شدنشون بیشتر میشه !
مثلا یه دفعه به خودت میای و
میبینی خندیدنتون مثل همه ، نظرات و افکارتون
مثل همه ، سلیقه هاتون مثل همه ،
و یه دفعه میبینی یه نفر شبیه خودت کنارت داری !
همونقدر عزیز ، همونقدر دوست داشتنی ،
همونقدر نزدیک . .
میگفت : دلتنگی عینِ غربته .
او که همیشه ضمیر غایبِ دلِ ما بود . . .
آدمِ دلتنگ هر جا که باشه غریبه ،
جغرافیایی نداره ،
جز آغوش همون یارِ بی انصافِ ترکِ ما گفته
غیر اون بی پناهه ..
آواره ست ..
چشم انتظاره ..