eitaa logo
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام🇵🇸
2هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
3.8هزار ویدیو
231 فایل
🌟بسم الله الرّحمن الرّحیم🌟 🌿اگر کسی فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام را نقل کند خداوند گناهان زبان او را می بخشد🌿 🥀تعجیل در فرج قطب عالم امکان صلوات🥀 خادم کانال: @fattemeh0606 🌷درمحضراستادشجاعی @jalasate_ostad
مشاهده در ایتا
دانلود
✔️هانى بن عروۀ مرادى از پيشگامان شهادت در نهضت حسينى بود كه پيش از مسلم بن عقيل به شهادت رسيد. «هانى، از صحابۀ پيامبر بود و آن حضرت را ديده و با وى مصاحب داشت. بزرگ قبيلۀ «مراد» بود و در كوفه مى‌زيست. در ركاب امير المؤمنين «ع»، نيز در سه جنگ جمل، صفّين و نهروان شركت داشت. در حركت انقلابى حجر بن عدى بر ضدّ زياد بن أبيه، از اركان مهمّ‌ به شمار مى‌رفت. پس از آنكه «ابن زياد» بعنوان والى جديد كوفه به اين شهر آمد، مسلم بن عقيل، پس از آنكه هزاران نفر با وى بيعت كرده بودند، خانۀ هانى را مقرّ پنهانى خويش قرار داد. چون براى والى روشن شد كه در نهضت مسلم، هانى از زمينه‌سازان و چهره‌هاى مؤثّر است، او را دستگير، زندانى و شهيد كرد.» ١ هانى در كوفه، موقعيّت ويژه‌اى داشت. چندين هزار مرد مسلّح و سلاح بر دوش، زير فرمان داشت و از بزرگان و اشراف اين شهر محسوب مى‌شد. حتّى ابن زياد كه والى بصره و كوفه بود، به وى احترام مى‌گذاشت و در كوفه به عيادت هانى آمد. ولى چون هانى به مسلم بن عقيل پناه داده بود و حاضر نشد او را تسليم ابن زياد كند، مورد غضب قرار گرفت و توهين و شكنجه و سپس شهيد شد. هانى را پس از دستگيرى و گفتگوهاى تندى كه با ابن زياد داشت، دست بسته به بازار گوسفندفروشان برده و كشتند. قاتلش «رشيد تركى»، غلام ابن زياد بود. شهادت او روز ترويه (هشتم ذيحجّه سال ٦٠) بود. دربارۀ وى، عبد الله بن زبير اسدى اشعارى گفته كه مطلع آن چنين است: اِذا كُنتِ‌ لا تَدرينَ‌ مَا المَوتُ‌ فَانظُرى اِلى هانى بالسّوقِ‌ وَ ابنِ‌ عَقيل هانى، هنگام شهادت،٨٣ و به قولى ٩٠ سال داشت. روزى به شهادت رسيد كه امام حسين «ع» از مكّه به طرف كوفه حركت كرد. قبر او در كوفه پشت قبر مسلم بن عقيل مشهور است و زيارتگاه اهل ولاست. در مفاتيح الجنان و كتب زيارت، زيارتنامه‌اى براى آن شهيد ذكر شده است (سلام اللّه العظيم و صلواته عليك يا هانى بن عروة...) 📓فرهنگ عاشورا، نوشته جواد محدثی، صفحه 468 @mola_amiralmomenin_as
✔️نامه امام حسين عليه السّلام به كوفيان نامه‌رسانان همه با حضرت عليه السّلام ديدار كردند. امام عليه السّلام نامه‌ها را خواند و از آنان احوال مردم را جويا شد. سپس توسّط‍‌ هانى بن هانى سبيعى و سعيد بن عبد اللّه حنفى - آخرين فرستاده‌ها - در پاسخ كوفيان نوشت: «به نام خداوند بخشندۀ مهربان. از حسين بن على عليهما السّلام به أشراف مؤمنان و مسلمانان، امّا بعد. هانى و سعيد - آخرين فرستادگان شما - نامه‌هاى شما را آوردند، از مطالب آن آگاهى يافتم. سخن بيشتر شما اين بود كه «ما امام نداريم به سوى ما بيا اميد است خداى متعال توسّط‍‌ تو ما را بر هدايت و حقّ‌ فراهم آورد». اكنون برادر و پسر عمو و مورد وثوق خاندانم - مسلم بن عقيل - را نزد شما مى‌فرستم. از او خواسته‌ام تا احوال و امور و افكار شما را برايم بنويسد. اگر نوشت كه بزرگان و انديشمندان و خردمندان شما بر آنچه فرستادگان شما مى‌گويند و در نامه‌هايتان خوانده‌ام هم‌داستان‌اند، بزودى نزد شما خواهم آمد. به جانم سوگند امام و رهبر نيست مگر آن كس كه به قرآن عمل كند و عدل را بپادارد و حقّ‌ را اجرا كند و خود را وقف راه خدا سازد. و السّلام» . 📓فرهنگ جامع سخنان امام حسین علیه السلام @mola_amiralmomenin_as
✔️ويژگيهاى افراد جبهۀ حسينى 1 - اطاعت محض و عاشقانه 2 - هماهنگى كامل با رهبرى (تا جايى كه بدون اجازه نمى‌جنگيدند) 3 - خطرپذيرى و شهادت طلبى 4 - شجاعت ويژه 5 - صبّاريت و مقاومت جاودانه 6 - سازش‌ناپذيرى 7 - جديّت، قاطعيّت و عزم راسخ 8 - خدابين و خدا خواه 9 - از همه چيز بريده و به خدا پيوسته 10 - دقيق، منظّم، منضبط‍‌ 11 - نهايت رشد و كمال، صلاح (سياسى، فرهنگى) 12 - الگوى عملى دفاع و مقاومت (لكم فىّ‌ اسوة) 13 - باوفاترين و پايبندترين ياران بر پيمان 14 - آزادگى (هيهات منّا الذلّة) 15 - فرماندهى ويژه، مديريّت نمونه 16 - غناى روحى از ما سوى اللّه (انطلقوا جميعا) 17 - شركت در ميدانهاى جنگ سياسى، فرهنگى، اقتصادى، نظامى در طفوليّت و سنين پايين 18-«كلّ‌» بينى نه «جزء» بينى (كلّ‌ يوم عاشورا... مثلى لا يبايع مثله) 19 - سازندۀ حركتهاى تاريخ ساز 20 - مقاومت و مبارزۀ نابرابر در تنهايى 21 - يقين و بصيرت كامل، شك‌شكن 22 - پافشارى و استقامت در حق با اقليّت، در برابر اكثريّت مخالف (لا تستوحشوا فى طريق الهدى لقلّة اهله) 23 - نقش زن در سرنوشت مبارزات سياسى، فرهنگى بشريت 24 - سپر دين بودن، نه دين سپرى 25 - اصالت با جهاد اكبر 26 - ساختار روحى و جسمى مناسب و هماهنگ با استراتژى عاشورا. @mola_amiralmomenin_as
🏴 ✔️آنان كه در ركاب سيد الشهدا به فيض شهادت رسيدند، ▪️جمعى از بنى هاشم بودند، ▪️جمعى از مدينه با آن حضرت آمده بودند، ▪️برخى در مكّه و طول راه به وى پيوستند، ▪️برخى هم از كوفه توانستند به جمع آن حماسه‌سازان شهيد بپيوندند. ▪️كسانى هم در راه نهضت حسينى، پيش از عاشورا شهيد شدند كه آنان نيز جزء اصحاب او به شمار مى‌آيند. ✔️تعداد 6 نفر از ياران امام كه در كوفه شهيد شدند، عبارتند از: عبد الأعلى بن يزيد كلبى، عبد الله بن بقطر، عمارة بن صلخب، قيس بن مسهر صيداوى، مسلم بن عقيل و هانى بن عروه. ✔️شهداى بنى هاشم: تعداد 17 نفر از شهداى كربلا كه شهادتشان اجماعى است، عبارتند از: على بن الحسين الأكبر، عباس بن على بن ابى طالب، عبد اللّه بن على بن ابى طالب، جعفر بن على بن ابى طالب، عثمان بن على بن ابى طالب، محمد بن على بن ابى طالب، عبد الله بن حسين بن على، ابو بكر بن حسن بن على، قاسم بن حسن بن على، عبد الله بن حسن بن على، عون بن عبد الله بن جعفر، محمد بن عبد الله بن جعفر، جعفر بن عقيل، عبد الرحمن بن عقيل، عبد الله بن مسلم بن عقيل، عبد الله بن عقيل، محمد بن ابى سعيد بن عقيل. ✔️ نام ده نفر ديگر نيز نقل شده كه البته يقينى نيست، آنان عبارتند از: ابو بكر بن على بن ابى طالب، عبيد الله بن عبد الله بن جعفر، محمد بن مسلم بن عقيل، عبد الله بن على بن ابى طالب، عمر بن على بن ابى طالب، ابراهيم بن على بن ابى طالب، عمر بن حسن بن على، محمد بن عقيل و جعفر بن محمد بن عقيل. @mola_amiralmomenin_as
✔️روز شمار قيام كربلا (قسمت اول) حوادثى را كه در ارتباط‍‌ با در شام، مدينه، كوفه، مكّه، كربلا و... به ترتيب زمانى اتفاق افتاده است:👇 ➖15 رجب 60 هجرى: مرگ معاويه در شام و نشستن يزيد به جاى پدر. ➖28 رجب 60: رسيدن نامۀ يزيد به والى مدينه مبنى بر بيعت گرفتن از حسين «ع» و ديگران. ➖29 رجب 60: فرستادن وليد، كسى را سراغ سيد الشهدا و دعوت به آمدن براى بيعت، ديدار امام حسين «ع» از قبر پيامبر و خداحافظى، سپس هجرت از مدينه، همراه با اهل بيت و جمعى از بنى هاشم. ➖3 شعبان 60: فرستادن وليد، كسى را سراغ سيد الشهدا و دعوت به آمدن براى بيعت، ديدار امام حسين «ع» از قبر پيامبر و خداحافظى، سپس هجرت از مدينه، همراه با اهل بيت و جمعى از بنى هاشم. ورود امام حسين «ع» به مكّه و ملاقاتهاى وى با مردم. ➖10 رمضان 60: رسيدن نامه‌اى از كوفيان به دست امام، توسّط‍‌ دو نفر از شيعيان كوفه. ➖15 رمضان 60: رسيدن هزاران نامۀ دعوت به دست امام، سپس فرستادن مسلم بن عقيل به كوفه براى بررسى اوضاع. ➖5 شوال 60: ورود مسلم بن عقيل به كوفه، استقبال مردم از وى و شروع آنان به بيعت. ➖11 ذى‌قعده 60: نامه نوشتن مسلم بن عقيل از كوفه به امام حسين و فراخوانى به آمدن به كوفه. ➖8 ذى حجّه 60: خروج مسلم بن عقيل در كوفه با چهار هزار نفر، سپس پراكندگى آنان از دور مسلم و تنها ماندن او و مخفى شدن در خانۀ طوعه. تبديل كردن امام حسين «ع» حج را به عمره در مكّه، ايراد خطبه براى مردم و خروج از مكّه همراه با 82 نفر از افراد خانواده و ياران به طرف كوفه. دستگيرى هانى، سپس شهادت او. ➖9 ذى حجّه 60: درگيرى مسلم با كوفيان، سپس دستگيرى او و شهادتش بر بام دار الأمارۀ كوفه، ديدار امام حسين با فرزدق در بيرون مكّه. ➖ذى حجّه 60: بر خورد امام حسين «ع» با حرّ و سپاه او در منزل «شراف». ➖ذى حجّه 60: دريافت مجدّد خبر شهادت مسلم بن عقيل و قيس بن مسهر در منزل «عذيب الهجانات». 👇 @mola_amiralmomenin_as
✔️روز شمار قيام كربلا (قسمت دوم) ➖2 محرّم 61: ورود امام حسين «ع» به سرزمين كربلا و فرود آمدن در آنجا. ➖3 محرّم 61: ورود عمر سعد به كربلا، همراه چهار هزار نفر از سپاه كوفه و آغاز گفتگوى وى با امام براى وادار كردن آن حضرت به بيعت و تسليم شدن. ➖5 محرّم 61: ورود شبث بن ربعى با چهار هزار نفر به سرزمين كربلا. ➖7 محرّم 61: رسيدن دستور از كوفه بر ممانعت سپاه امام از آب، مأموريت پانصد سوار دشمن بر شريعۀ فرات به فرماندهى عمرو بن حجّاج. ➖9 محرّم 61: ورود شمر با چهار هزار نفر به كربلا، همراه با نامۀ ابن زياد به عمر سعد، مبنى بر جنگيدن با حسين «ع» و كشتن او، و آوردن امان‌نامه براى حضرت عباس «ع» و حملۀ مقدماتى سپاه عمر سعد به اردوگاه امام و مهلت خواهى امام براى نماز و نيايش در شب عاشورا. ➖10 محرم 61: درگيرى ياران امام با سپاه كوفه، شهادت امام و اصحاب، غارت خيمه‌ها، فرستادن سر مطهّر امام به كوفه، توسّط‍‌ خولى. ➖11 محرم 61: حركت سپاه عمر سعد و نيز اسراى اهل بيت از كربلا به كوفه، پس از آنكه عمر سعد بر كشته‌هاى سپاه خود نماز خواند و آنان را دفن كرد و اهل بيت را بر شترها سوار كرده به كوفه برد. ➖1 صفر 61: ورود اسراى اهل بيت «ع» از كربلا به دمشق. ➖20 صفر: بازگشت اهل بيت «ع» از سفر شام به مدينه. @mola_amiralmomenin_as
✔️شيخ مفيد در «امالى» به نقل از مرزبانى از جوهرى، به سند خود از حذلم بن بشير نقل كرده است: محرم سال 61 هجرى به كوفه رفتم. هنگام ورود على‌بن‌الحسين (ع) و اهل بيت و فرزندان امام حسين (عليهم السلام) از كربلا به آن شهر بود. در حالى كه لشكريان آنان را احاطه كرده بودند، مردم براى تماشاى آنان از منازل خود خارج شدند. ايشان را بر روى شتران بدون جهاز سوار و زنان اهل كوفه گريه و ناله مى‌كردند. ✔️حضرت زینب (س) پس از واقعه کربلا و مصیبتی بزرگ که در آن عزیزان خود را از دست داده بود، با حیایی کامل و سخنوری وارسته و در هیبت یک انسان عصمت مآب ظاهر می شوند و تابلوی واقعی از زبان گویای امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام را به نمایش می گذارند. با یک کلام و دستور آن حضرت همه مردم و حاضران مجبور به سکوت می‌شوند. حضرت زینب (س) به مردم اشاره کردند که ساکت شوید و ناگهان نفس ها در سینه ها حبس شد و زنگ شتران از صدا افتاد، و سپس خطبه را آغاز نمود. @mola_amiralmomenin_as
✔️حمد و سپاس تنها مخصوص خداوند است و درود و رحمت خداوند، بر پدرم محمد (ص) باد و هم بر خاندان پاك و ممتاز او. اما بعد، اى اهل كوفه، اى مردم مكارِ خيانت‌كار! آيا بر ما مى‌گرييد و ناله سر مى‌دهيد؟ هرگز ديده‌هاتان از اشك تهى مباد! هرگز ناله‌هاتان از سينه بريده نگردد، مَثَل شما مَثَل آن زنى است كه «رشتۀ خود را محكم مى‌تابيد و باز مى‌گشود؛ چرا كه شما نيز رشتۀ ايمان را بستيد و سپس گسستيد و به كفر برگشتيد.»: «كَالَّتِي نَقَضَتْ‌ غَزْلَهٰا مِنْ‌ بَعْدِ قُوَّةٍ‌ أَنْكٰاثاً تَتَّخِذُونَ‌ أَيْمٰانَكُمْ‌ دَخَلاً بَيْنَكُمْ‌» (نحل: 92) شما چه داريد جز لاف و غرور و دشمنى و دروغ‌؟ (و برخى نسخه‌ها اضافه كرده‌اند: و شما چه داريد جز بسان كنيزان خدمتكار، چاپلوسى و سخن چينى كردن‌؟ و يا همانند سبزه‌اى كه از فضولات حيوانى تغذيه مى كند و بر آن مى‌رويد، و يا چون نقره‌اى كه روى گورها را بدان زينت و آرايش كنند، داراى ظاهرى فريبنده و زيبا، ولى درونى زشت و ناپسند) در ديدارها خوش‌زماميد؛ اما در مقابل دشمنان ناتوان؛ عهد خود را شكستيد و پيمان را وانهاديد. براى آخرت خود، چه بد توشه‌اى اندوخته و از پيش فرستاده‌ايد تا خداى را به خشم آوريد و عذاب جاودانۀ او را به نام خود رقم زنيد. «لَقَدْ جِئْتُمْ‌ شَيْئاً إِدًّا - تَكٰادُ السَّمٰاوٰاتُ‌ يَتَفَطَّرْنَ‌ مِنْهُ‌ وَ تَنْشَقُّ‌ الْأَرْضُ‌ وَ تَخِرُّ الْجِبٰالُ‌ هَدًّا.»(مائده: 80) آيا گريه مى‌كنيد؟ آرى! بسيار بگرييد و اندك بخنديد كه ننگ گريبان‌گير شماست، و لكّۀ اين ننگ بر دامان شما خواهد ماند، آن چنان لكّۀ ننگى كه هرگز از دامان خود نتوانيد شست. و چگونه مى‌خواهيد اين لكّۀ ننگ را بشوييد در حالى كه جگر گوشۀ رسول خدا (ص) و سيد جوانان بهشت را كشتيد؟ همان كسى كه در سختى‌ها و دشوارى‌ها، اميدتان به او بود و در ناسازگارى‌ها و ستيزه‌ها، به او روى مى‌آورديد. دليل راهتان بود و وسيلۀ هدايتتان؛ آگاه باشيد كه توشۀ راهى كه از پيش براى سفر خود فرستاديد، بد توشه‌اى بود. نابودى بر شما باد! تلاش بى‌ثمرتان جز نااميدى ثمر نداد، دستان شما بريده شد و معاملۀ شما خسران به بار آورد، خشم الهى را به جان خود خريديد و مذلت و سرافكندگى شما حتمى شد. (اشاره به آيۀ كريمۀ «بقره: 61» دارد) @mola_amiralmomenin_as
🏴 «از محضر امام حسين عليه‌السلام پرسيدند: آيا حضرت مهدي متولد شده است؟ فرمود:«لا، و لا ادرکته لخدمته ايام حياتي». «نه هنوز متولد نشده است، من اگر زمان او را درک کنم، همه ي عمر به خدمت او کمر مي بندم». عين همين عبارت از وجود مقدس امام صادق عليه‌السلام نيز نقل شده است. 📓عقد الدرر/ ص160حديث 148 @mola_amiralmomenin_as
3.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین @mola_amiralmomenin_as