رفقا بیاید به حساب خودمون برسیم قبل این که به حسابمون برسن

الان وقتشه خیلی واقع بین تر باشیم بشینیم با خودمون دو دوتا چهارتا کنیم ببینیم واقعا چند چندیم؟

کجا قرار داریم؟! توی چه مسیری هستیم؟! اصلا راه رو داریم درست میریم یا نه؟! و خیلی سوالای دیگه...

ما اگر به درون خودمون و رفتار و اعمال خودمون نگاه کنیم انگار یه جورایی واقعا مرگ رو قبول نکردیم یا به اون دنیا اعتقاد قلبی و‌قوی نداریم

یا شاید یه جورایی از بس گفته شده برامون عادی شده « اگر واقعا اعتقاد قوی داشتیم این وضعیتمون بود؟؟ »

رفقا ما چه بخوایم چه نخوایم در این دنیا مسافریم و رفتنی بعضی ها که خوشبحالشون با شهادت میرن و اما بعضی ها هم با مرگ و...

ما می میریم .... اینُ باور داشته باشیم و از اون مهم تر این که ما قرارِ بخاطر رفتارمون که در این دنیا داشتیم سوال و جواب بشیم...

این یه مسئله ی قطعیِ قطعیِ قطعیه ما بدون شک بابت تک تک کارامون باید حساب پس بدیم

پس باید یه تکونی به خودمون بدیم و مراقب رفتارمون باشیم

ما هنوز درست و حسابی باور نکردیم که این دنیا یه بازیه برای این که ما توش رشد کنیم و بتونیم تو دنیای بعد،زندگی خوب و بی نظیری داشته باشیم

وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ کانُوا يَعْلَمُونَ این زندگی دنیا جز سرگرمی و بازیچه نیست ، و زندگی حقیقی همانا [ در ] سرای آخرت است ای کاش می دانستند. سوره عنکبوت آیه ۶۴