🔴آیا شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است؟ ✍️تعالیم دینی می‌گوید شنونده #غیبت در گناه غیبت کننده شریک است. در کتاب‌های روایی، سر فصلی با همین موضوع در نظر گرفته شده که احادیث این مسئله در آن گردآوری شده است، در این فرصت به تعدادی از آنها اشاره می‌شود: 1. «السَّامِعُ شَرِیکُ الْقَائِلِ»؛[1] شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است. 2. «السَّامِعُ‏ لِلْغِیبَةِ کَالْمُغْتَابِ»؛[2] شنونده غیبت مانند غیبت کننده است. 3. «السَّامِعُ لِلْغِیبَةِ أَحَدُ الْمُغْتَابَیْنِ»؛[3] فردی که به غیبت گوش می­سپارد یکی از غیبت کنندگان است. 4. «سَامِعُ الْغِیبَةِ أَحَدُ الْمُغْتَابَیْنِ»؛[4] شنونده غیبت یکی از غیبت کنندگان است. 5. «سَامِعُ الْغِیبَةِ شَرِیکُ الْمُغْتَابِ»؛[5] شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است. 6. «مُسْتَمِعُ الْغِیبَةِ کَقَائِلِهَا».[6] شنونده غیبت مانند گوینده غیبت است. 🔸البته آنچه در این مسئله قابل توجه و دقت است؛ این است که اگر کسی که در مجلس غیبت حضور داشته باشد و با میل و رغبت گوش کند، در #گناه غیبت شریک است و آنکه غیبت به طور اتفاقی به گوشش خورده و امکان بازداشتن دیگران از غیبت برای او وجود نداشته است، مشمول این احادیث نیست. 🔹دلیل این‌که شنونده غیبت در گناه مانند غیبت کننده می‌باشد؛ این است که هر دوی آنها با #رضایت در غیبت مشارکت دارند، و ذهن آنها مشغول به تصورات ناروایی است که مورد نهی است. تنها اختلافشان در این است که یکی گوینده است و دیگری شنونده. یکی با زبان می‌گوید و دیگری با گوش و با اختیار بد خودش تصورات کذب و حرام غیبت کننده را می‌پذیرد؛ چرا که با نشستن در مجلس غیبت، نفس انسان با آن فضا انس و الفت پیدا می‌کند، در نتیجه آثار سوء آن مجلس مانند سم کشنده در روح و روان وی نفوذ می‌کند.[7] 🔸بنابر این، باید گفت اگر به تمام آنچه که غیبت کنندگان در مورد فرد غایب گفتند و شما نیز به گفته‌هایشان گوش دادی، در گناه غیبت با آنها شریک هستی، اما اگر همین که آنها شروع به غیبت کردند، و شما تذکر دادی که غیبت نکنید! غیبت حرام است! و با تذکرات شما دیگر غیبت ادامه پیدا نکرد؛ یعنی یا آنها ساکت شدند و یا شما مجلس غیبت را ترک کردی، و یا اگر امکان #نهی_از_منکر و ترک مجلس نباشد در برخوردت نشان دادی که از کارشان راضی نیستی مانند این‌که چهره ناراحت به خود گرفتی و از آنها روی برگرداندی و...، در گناه غیبت با آنها شریک نخواهی بود. منابع: [1]. تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، رجائى، سید مهدى‏، ص 36، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ دوم، 1410ق.‏ [2]. لیثى واسطى، على بن محمد، عیون الحکم و المواعظ، محقق، مصحح، حسنى بیرجندى، حسین، ص 29،‏ دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1376ش.‏ [3]. همان، ص 27.‏ [4]. همان، ص 283. [5]. همان، ص 286. [6]. همان، 485. [7]. مجلسى، محمد باقر‏، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول‏، محقق، مصحح، رسولى محلاتى، هاشم‏، ج 10، ص 413، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1404ق‏. #امام_زمان

✍گاهی ناخودآگاه و بدون عمد، شنونده غیبتی می‌شویم و به هر دلیل نمی‌توانیم مجلس را ترک و یا از غیبت‌شونده دفاع کنیم. آیا در این شرایط نیز به جرم شنیدن غیبت، گناهکار خواهیم بود؟ 👈روشن است که شنیدن #غیبت - مانند بیان آن - جایز نیست.[1]و این امر بدین معنا است که نباید شرایط را برای شنیدن غیبت فراهم نمود. ولی اگر فرد به صورت غیر اختیاری غیبت به گوشش خورد، از این بابت مرتکب #گناه نشده است، بلکه در این صورت، وظیفه‌ای به عهده وی می‌آید که تنها در صورت ترک آن، گنه‌کار خواهد بود: 🔸در ابتدا وظیفه شنونده غیبت، آن است که در صورت امکان، ردِّ غیبت کند؛ یعنی به شکلی از غیبت شونده دفاع کند؛[2] مثلاً این احتمال را مطرح کند که شاید این عمل خلاف، غیر عمدی از او سر زده است. 🔹در صورت عدم امکانِ رد غیبت، می‌توان بحث را عوض کرده و یا مجلس و محل غیبت را ترک نمود. و چنانچه این کار نیز مقدور نبود، باید به شکلی (مثل بی‌اعتنایی یا تغییر رفتار نسبت به غیبت کننده) نارضایتی خویش را از این عمل نشان داد.[3] 💠 #امام_علی(ع) در این زمینه می‌فرمایند: «پایین‌ترین حد #نهی_از_منکر و انکار عمل اهل گناه، آن است که با چهره‌ای در هم کشیده و ناراضی از عمل ایشان با آنها برخورد شود».[4] [1]. ر. ک: به پرس و پاسخ: آیا شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است؟ [2]. منتظرى نجف‌آبادى، حسین على، معارف و احکام نوجوانان، ص 342، قم، نشر سرایى، اول، 1423ق. [3]. ر. ک: مجتهدی تهرانى، احمد، سه رساله، ص 100، قم، در راه حق، چاپ ششم، 1423ق. [4]. «أَدْنَى الْإِنْکارِ أَنْ‏ یُلْقى‏ أَهْلُ‏ الْمَعاصِی بِوُجُوهٍ مُکْفَهِرَّةٍ»؛ شیخ طوسى، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، ج ‏6، ص 177، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، 1407ق. #امام_زمان

🔵#آخرالزمان ۲۷ 💠دو واجب فراموش شده 🔹در روایات اسلامی، با موضوعی بسیار مهم رو به رو هستیم که متاسفانه در کش و قوس زمان و در دل تاریخ، از امری واجب، به امری پیش پا افتاده و بی اهمیت تبدیل شده است که بسیاری از مسلمانان و حتی مومنان از آن غافلند. 🔹 #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر، دو واجبی هستند که بسیاری از مواقع به دلایل مختلف و توجیهات بسیار، به سادگی از کنار آنها گذشته ایم. روایات بسیاری از معصومین در باب اهمیت این دو واجب آمده است. اما چه می‌شود که این دو واجب به فراموشی سپرده می‌شوند؟ 🔹 امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: «در آخرالزمان مردمی خواهند آمد که با ریاکاری از یکدیگر پیروی می‌کنند، آنان عالِم نماها و عابد نماها و نادانان و سفیهانی هستند که امر به معروف و نهی از منکر را به بهانه ضرر ترک می‌کنند. آنان همیشه به دنبال عذر و بهانه هستند و از علما بدگویی می‌کنند و به نماز و روزه و هرچه مزاحمت برای مال و جان آنان نداشته باشد، روی می‌آورند و اگر نماز، مزاحم مسائل مربوط به جان و مال آنان باشد، آن را نیز کنار می‌گذارند. همانگونه که عالی ترین و اشرف واجبات مانند امر به معروف و نهی از منکر را کنار گذاشتند.» 📚 اصول کافی، جلد ۵، ص ۵۵ منتظران ظهور🍃🌹🍃🌹 ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @montazer_313_mhdi ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯

🔴 اولین جمله رهبر انقلاب در #نمازجمعه نصر، #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر بود❗ 🔻عجب صوت حقی بود👌 سگ هار آمریکا: اسلام سکولار #مطالبه_گری #حجاب #برهنگی ✅ این صوت رو حتما به گوش همه مومنین برسونید(کانالها،گروهها و...) #نشر_طوفانی💪 واجب واجب واجب منتظران ظهور🍃🌹🍃🌹 ↙️به مابپیوندید↙️ ╭━━❀🕊❀🌼❀🍃❀━━╮ @montazer_313_mhdi ╰━━❀🍃❀🌼❀🕊❀━━╯