┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ *#ویژه_مناسبتی* ⏪ *عاشقان ارباب و آرزومندان دیدار...* ♥️خوب میدانند اهل انتظار که حسین علیه السلام کشتی نجات است... 💔 و خوب تر می دانند که تنها یوسف زهراست که نجات بخش امت هاست... ⏰ ۲ دقیقه و ۵۸ ثانیه https://chat.whatsapp.com/CROUy3ron9zCXk3WTxTq2i 🔸️أللَّهـمَ؏َـجِّلْ لولیِڪَ ألْفـرج🔸️

**پرسش روز* *♨️پرسش:* *چرا سوره فجر را سوره امام حسین ( ع ) نامیده اند؟* 💢پاسخ: معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین (ع) به خاطر این است که مصداق بارز نفس مطمئنه ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. 🔹امام صادق (علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین (ع) اختصاص دارد... مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است ». 🔸 در توجیه و تحلیل تطبیق سوره مذکور بر امام(علیه السلام) گفته شده است: «ائمه معصومین(علیهم السلام) از این جهت این سوره را سوره حسین نامیده اند که قیام و شهادت آن حضرت درتاریکی طغیان مانند طلوع فجر، منشا حیات و حرکت گردید. خون پاک او و یارانش به زمین ریخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان «ارجعی» و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت ... تا از این الهام و جوشش، نور حق در میان تاریکی ها بدرخشد و راه حیات با عزت باز شود و پایه های ظلم و طغیان بی پایه گردد و طاغیان را دچار خشم و نفرین کند .» البته در این سوره آیه «و لیال عشر» است که باز به آن حضرت مرتبط است. https://chat.whatsapp.com/CROUy3ron9zCXk3WTxTq2i

*🌹وقایع ولادت امام حسین(ع)* *🔵(عتیق الحسین) آزاده شدۀ امام حسین (ع) که بود؟* ✍از امام باقر علیه السّلام روایت شده که فرمود: هنگامی که حسین بن علی علیه السّلام متولد شد، جبرئیل همراه هزار فرشته به زمین فرود آمد تا تولد او را به حضرت ختمی مرتبت شادباش بگوید. فرشته ای به نام فطرس در یکی از جزیره های دریا فرو افتاده و بازداشت بود، خداوند او را برای انجام کاری روانه فرموده بود و چون در انجام آن تأخیر کرده بود، خداوند بال های او را درهم شکست و او را از مقام خود برکنار کرد و در آن جزیره فرو فرستاد و آن فرشته پانصد سال در آن جزیره ماند، او دوست جبرئیل بود و چون جبرئیل از کنار او گذشت فطرس از او پرسید؛ به کجا می روی؟ گفت: امشب برای پیامبر صلّی الله علیه و آله نوزادی زاده شده است. پروردگار مرا همراه هزار فرشته برای شادباش گویی به آن حضرت فرستاده است. فطرس به جبرئیل گفت: مرا با خود پیش او ببر، شاید او برای من دعا فرماید. هنگامی که جبرئیل پیام خود را رساند، پیامبر صلّی الله علیه و آله به فطرس نگریست و از جبرئیل پرسید: این کیست؟ جبرئیل پیامبر را از داستان او آگاه کرد. آن حضرت روی به فطرس کرد و فرمود: بال و پر خود را بر این نوزاد بکش و او چنان کرد و همان دم به حال نخست برگشت. چون فطرس آهنگ برخاستن کرد، پیامبر صلّی الله علیه و آله به او فرمود:«در زمین کربلا بمان و تا روز رستاخیز هر مؤمنی را دیدی که به زیارت او می آید، مرا از آن آگاه کن.» و از آن پس آن فرشته به آزاد شده حسین علیه السّلام نام گرفت. *📚منـــابــع:* *۱) ابن قولویه، کامل الزیارات،، ص: 66؛* *۲) شیخ صدوق، الأمالی، ص: 137؛* https://chat.whatsapp.com/CROUy3ron9zCXk3WTxTq2i

*💌مــژدگـانی پیامـبربــه حضرت فاطمه(س) هنگام ولادت امام حسین(ع) چه بود؟* ✍امام صادق (ع) فرماید: پدرم به جابربن‌ عبدالله انصارى فرمود: من با تو کارى دارم، چه وقت برای تو آسان‌‌تر است که تو را تنها ببینم و از تو سؤال کنم؟ جابر گفت: هر وقت شما بخواهید. پس روزى با او در خلوت نشستند و به او فرمودند: درباره لوحى که آن را در دست مادرم فاطمه (س) دختر رسول خدا (ص) دیده‌‌اى و آن‌چه مادرم به تو فرمود که در آن لوح نوشته بود، به من خبر ده. جابر گفت: خدا را گواه می‌گیرم که من در زمان حیات رسول خدا (ص) خدمت مادرت فاطمه (ع) رفتم و او را به ولادت حسین (ع) تبریک گفتم، در دستش لوح سبزى دیدم که گمان کردم از زمرد است و مکتوبى سفید در آن دیدم که چون رنگ خورشید (درخشان) بود. به ایشان عرض کردم: دختر پیغمبر! پدر و مادرم قربانت، این لوح چیست؟ فرمودند: لوحى است که خدا آن را به رسولش (ص) اهدا فرموده، اسم پدرم و اسم شوهرم و اسم دو پسرم و اسم اوصیاء از فرزندانم در آن نوشته است و پدرم آن را به‌ عنوان مژدگانى به من عطا فرموده. *🔷مــتن حــدیث لــوح:⬇️:* *💥بسم الله الرحمن الرحیم💥* ✍این نامه از جانب خداوند عزیز حکیم است براى محمد پیغمبر او و نور و سفیر و دربان (واسطه میان خالق و مخلوق) و دلیل او که روح‌الامین (جبرئیل) از نزد پروردگار جهان بر او نازل شود. اى محمد أسماء مرا (ائمه) بزرگ شمار و نعمت‌های مرا سپاس گزار و الطاف مرا انکار مدار. همانا منم خدایی که جز من شایان پرستشى نیست، منم شکننده جباران و دولت رساننده به مظلومان و جزا دهنده روز رستاخیز. همانا منم خدایی که جز من شایان پرستشى نیست، هر که جز فضل مرا امیدوار باشد (با این‌که خود را مستحق ثواب من داند) و از غیر عدالت من بترسد، (با این‌که کیفر مرا ستم انگارد) او را عذابى کنم که هیچ‌یک از جهانیان را نکرده باشم، پس تنها مرا پرستش کن و تنها بر من توکل نما. من هیچ پیغمبرى را مبعوث نساختم که دورانش کامل شود و مدتش تمام گردد، جز این‌که براى او وصى و جانشینى مقرر کردم و من تو را بر پیغمبران برترى دادم و وصى تو را بر اوصیاء دیگر و تو را به دو شیر‌زاده و دو نوه‌ات حسن و حسین گرامى داشتم و حسن را بعد از سپرى شدن روزگار پدرش کانون علم خود قرار دادم و *حسین را خزانه‌دار وحى خود ساختم و او را به شهادت گرامى داشتم و پایان کارش را به سعادت رسانیدم، او برترین شهداست و مقامش از همه آن‌ها عالی‌تر است. کلمه تامه (معارف و حجج) خود را همراه او و حجت رساى خود (براهین قطعى امامت) را نزد او قرار دادم، به سبب عترت او پاداش و کیفر دهم.* نخستین آن‌ها علی، سرور عابدان و زینت اولیاء گذشته من است. پسر او که مانند جد محمود (پسندیده) خود محمد است، او شکافنده علم من و کانون حکمت من است و جعفر است که شک‌کنندگان درباره او هلاک می‌شوند، هر که او را نپذیرد (خود او را به امامت نپذیرد یا سخنش را به اطاعت) مرا نپذیرفته، سخن و وعده پابرجاى من است که: مقام جعفر را گرامى‌ دارم و او را نسبت به پیروان و یاران و دوستانش مسرور سازم. پس از او موسى است که (در زمان او) آشوبى سخت و گیج‌‌کننده فرا گیرد، زیرا رشته وجوب اطاعت من منقطع نگردد و حجت من پنهان نشود و همانا اولیاء من با جامى سرشار سیراب شوند. هرکس یکى از آن‌ها را انکار کند، نعمت مرا انکار کرده و آن‌که یک آیه از کتاب مرا تغییر دهد، بر من دروغ بسته است. پس از گذشتن دوران بنده و دوست و برگزیده‌‌ام موسى، واى بر دروغ‌ بندان و منکرین على (امام هشتم (ع)) و دوست و یاور من و کسى که بارهاى سنگین نبوت را به دوش او گذارم و به وسیله انجام دادن آن‌ها امتحانش کنم او را مردى پلید و گردنکش (مأمون علیه اللعنه) می‌کشد و در شهرى که (طوس) بنده صالح (ذوالقرنین) آن را ساخته است، نزدیک بدترین مخلوقم (هارون علیه اللعنه) به خاک سپرده مى‌‌شود، فرمان و وعده من ثابت شده که: او را به وجود پسرش و جانشین و وارث علمش محمد مسرور سازم، او کانون علم من و محل راز من و حجت من بر خلقم است، هر بنده‌‌اى به او ایمان آورد، بهشت را جایگاهش سازم و شفاعت او را نسبت به هفتاد تن از خاندانش که همگى سزاوار دوزخ باشند بپذیرم. عاقبت کار، پسرش على را که دوست و یاور من و گواه در میان مخلوق من و امین وحى من است به سعادت رسانم. از او به وجود آورم دعوت‌‌کننده به‌ سوی راهم و خزانه‌‌دار علمم حسن (امام عسکرى (ع)) را. این رشته را به وجود پسر او «م ح م د» که رحمت براى جهانیان است کامل کنم، او کمال موسى و رونق عیسى و صبر ایوب را دارد. در زمان (غیبت) او دوستانم خوار گردند و (ستمگران) سرهاى آن‌ها را براى یکدیگر هدیه فرستند، چنان‌که سرهاى ترک و دیلم (کفار) را به هدیه فرستند، ایشان را بکشنند و بسوزانند و آن‌ها ترسان و بیمناک و هراسان باشند، زمین از خونشان رنگین گردد و ناله و واویلا در میان زنانشان بلند شود، آن‌ها دوستان حقیقى منند. به‌ وسیله آن‌

ها هر آشوب سخت و تاریک را بزدایم و از برکت آن‌ها شبهات و مصیبت‌ها و زنجیرها را بردارم، درودها و رحمت پروردگارشان بر آن‌ها باد و تنها ایشانند، هدایت‌‌شدگان». «عبدالرحمن بن سالم» گوید: «ابوبصیر» گفت: «اگر در دوران عمرت جز این حدیث نشنیده باشى، تو را کفایت کند، پس آن را از نااهلش پنهان دار». *📚کتاب «اصول کافی» جلد اول صفحه ۵۲۷ و ۵۲۸ در باب: « بَابُ مَا جَاءَ فِی الِاثْنَیْ عَشَرَ وَ النَّصِّ عَلَیْهِمْ علیهم‌ السلام* https://chat.whatsapp.com/CROUy3ron9zCXk3WTxTq2i

*💥سیره اخلاقی امام حسین(ع)* *🌹تواضع امام حسین(ع)* ✍شخصیت حسین بن على (ع) چنان بلند و دور از دسترس و پر شکوه بود که وقتى با برادرش امام مجتبى (ع)، پیاده به کعبه مى رفتند، همه بزرگان و شخصیت هاى اسلامى به احترامشان از مرکب پیاده شده، همراه آنان راه می‌پیمودند. احترامى که جامعه براى حسین (ع) قائل بود بدان جهت بود که او با مردم زندگى مى کرد؛ از آنان و معاشرتشان کناره نمى جست؛ با جان جامعه هماهنگ بود، و بالاتر از همه، ایمان به خداوند او را غمخوار و یاور مردم ساخته بود. روزى از محلى عبور کرد، عده اى از فقرا بر عباهاى پهن شده نشسته بودند و نان خشکى مى خوردند، تعارفش کردند و امام هم پذیرفت، نشست و تناول کرد و بیان داشت: خداوند متکبران را دوست نمى دارد.سپس فرمود: دعوت شما را اجابت کردم، شما هم دعوت مرا بپذیرید. آنها دعوت حضرت را پذیرفتند و همراه امام رفتند، حضرت دستور داد هر چه در خانه موجود است بیاورند، و بدین ترتیب پذیرایى گرمى از آنان به عمل آمد، و نیز درس تواضع و انسان دوستى را با عمل خویش به جامعه آموخت. *📚شیخ عباس قمی، نفس المهموم ، 104.* https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

#میلاد_امام_حسین علیه السلام مبارک باد ✨💐

*🌹وقایع ولادت امام حسین(ع)* *🔵شیر خوردن امام حسین(ع) از انگشت ابهام پيامبر* ✍ابن شهرآشوب و شیخ صدوق در علل‌الشرایع و مرحوم محدث قمی در منتهی الآمال آورده‌اند، این است که: هنگام ولادت امام حسین علیه‌السلام، حضرت فاطمه ـ سلام‌الله‌علیها ـ بیمار گشت و شیر ایشان خشک شد، تا اینکه از شیر دادن ناتوان گشت؛ از‌این‌رو پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ مُرضِع و دایه‌ای طلب کردند، ولی یافت نشد؛ پس خود آن حضرت به حجره حضرت فاطمه ـ سلام‌الله‌علیها ـ آمدند و انگشت ابهام خویش را در دهان حضرت سیدالشهدا ـ علیه‌السلام ـ گذاردند و او هم می‌مکید و حتی بعضی نقل کرده‌اند که زبان مبارک را در دهان امام حسین ـ علیه‌السلام ـ می‌گذاشت و آن حضرت می‌مکید. نقل شده است که خداوند متعال تا چهل شبانه‌روز رزق‌و‌روزی امام حسین ـ علیه‌السلام ـ را در زبان پیغمبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ قرار داده بود؛ پس گوشت و خون امام حسین ـ علیه‌السلام ـ از گوشت و خون پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ رویید. مرحوم کلینی در اصول کافی از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ نقل می‌کند که امام حسین ـ علیه‌السلام ـ از انگشت ابهام پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ شیر نوشیده است و او مدت آن را دو یا سه روز می‌داند و در ادامه می‌نویسد: هیچ فرزندی جز حضرت عیسی بن مریم ـ علیهاالسلام ـ و حسین بن علی ـ علیه‌السلام ـ شش ماهه متولد نشد که بماند. *📚منـــابــع:* *۱) منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ص ۲۰۶، چ: کتاب‌فروشی علمیه اسلامیه.* *۲) اصول کافی، کلینی، ج ۱، ص ۳۶۶، مترجم:سیدجواد مصطفوی،

┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ *#پست_ویژه* یکی از چهره های آسمانی که تاویل آیاتی از قرآن را به خود اختصاص داده است، وجود مقدس حسین بن علی علیه السلام است و در اینجا گزیده ای از آن آیات را بیان می کنیم: ﴿یا اَیَتُها النَفسُ المُطمَئنهَ اِرجِعی اِلی رَبِکَ راضیَه مَرضیه﴾ دارم بن فرقد گوید، امام صادق علیه السلام می فرمود: : آیا این سخن خدای تعالی را شنیدی؟مراد خداوند، حسین بن علی علیه السلام است. اوست که دارای نفس مطمئن و راضی و مرضی خداوند است و اصحاب او از آل محمد علیهم السلام در قیامت از خداوند راضی و خدا هم از آنها راضی می باشد. 📚 (بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۲۱۸ و ۲۱۹)