▪️فایل صوتی “حدیث کساء” » با صدای مهدی سماواتی ایام دهه فاطمیه است🏴 تسلیت به همه ی شما خوبان🖤 شروع برنامه ی کانال وبا دعای شریف حدیث کسا آغاز میکنیم خونت رو متبرک کن با دعای حدیث کساء ا ن شاءالله پنج تن آل عبا به اعضای کانال نظر ویژه ای داشته باشند که حتما ان شاءالله دارند بیقین👌 نیت اول مون برای سلامتی وظهور مهدی فاطمه (عج) ا ن شاءالله 🤲 نیت دوم شفای همه مریضها ومریضهایی که التماس دعا گفتند🤲 نیت سوم حاجت همه حاجتمندان وعزیزانی که در پی وی التماس دعا دارند🤲 دعا در حق دیگران مستجاب است در حق خودمون ا ن شاءالله اللهم عجل لولیک الفرج 🤲 اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم 🌷 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

"شباهت به هارون (علیه السلام): هارون (علیه السلام) را خداوند متعال به آسمان بالا برد، سپس بار دیگر به زمین بازگرداند، چنان که در مجلد پنجم بحار در روایت مسندی از حضرت ابی عبد الله صادق (علیه السلام) آمده که فرمود: موسی به هارون گفت: بیا با هم به کوه طور سینا برویم. چون با هم رفتند ناگاه خانه ای دیدند که بر در آن درختی بود بر روی آن دو پیراهن، موسی به هارون گفت: جامه هایت را بر افکن وداخل این خانه شو واین دو حله را ببر کن وبر تخت بخواب. هارون همین کار را کرد، چون بر تخت آرمید، خداوند او را به سوی خود قبض کرد وخانه ودرخت برداشته شد، موسی به بنی اسرائیل بازگشت وبه آن ها خبر داد که خداوند هارون را قبض روح کرد وبه سوی خود بالا برد. گفتند: دروغ می گویی تو او را کشته ای، موسی به درگاه الهی شکوه کرد، خداوند متعال به فرشتگان امر فرمود تا هارون را بر تختی ما بین زمین وآسمان فرود آوردند تا این که بنی اسرائیل او را دیدند ودانستند که مرده است(۵۱۶).

"نزدیک به همین روایت از صاحب الکامل نقل شده است. قائم (علیه السلام) را نیز، خداوند بعد از ولادت به آسمان بالا برد، سپس به سوی زمین بازگرداند - چنان که در شباهت آن حضرت به موسی (علیه السلام) گذشت - هارون (علیه السلام) از راه دور سخن موسی را می شنید هم چنان که موسی سخن هارون را از دور می شنید، این نکته را صاحب کتاب بدایع الزهور آورده. قائم (علیه السلام) نیز، در روضة کافی از حضرت ابی عبد الله صادق (علیه السلام) آمده که فرمود: هنگامی که قائم ما بپاخیزد خداوند (عزّ وجلّ) در گوش ها وچشم های شیعیان ما خواهد افزود به طوری که بین آن ها وحضرت قائم (علیه السلام) پیکی نخواهد بود، با آن ها سخن می گوید وآن ها می شنوند، وبه او نگاه می کنند در حالی که در جای خودش باشد(۵۱۷)."

"شباهت به یوشع (علیه السلام): یوشع (علیه السلام)؛ پس از وفات موسی (علیه السلام) منافقان امت آن حضرت با او جنگ کردند. قائم (علیه السلام) نیز، منافقان این امت با او جنگ خواهند کرد - چنان که در حرف (خ) مطالبی در این زمینه گذشت - یوشع (علیه السلام)؛ خورشید برایش بازگشت. قائم (علیه السلام) نیز، با مهر وماه سخن می گوید وآن ها را صدا می زند، وآن ها به او پاسخ می دهند - چنان که علامه مجلسی در بحار از حضرت امام باقر (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: قائم (علیه السلام) سیصد ونه سال زمامداری می کند - همان قدر که اهل کهف در غارشان به سر بردند - زمین را پر از عدل وقسط خواهد کرد چنان که از ظلم وستم پر شده باشد، پس خداوند برای او شرق وغرب زمین را فتح خواهد نمود، ومردم را خواهد کشت تا این که جز دین محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) باقی نماند، شیوه سلیمان بن داوود را پیش خواهد گرفت وخورشید وماه را صدا می زند واو را پاسخ می دهند، وزمین برای او نور دیده شود وبه او وحی می آید که به امر خداوند به وحی عمل می کند(۵۱۸)."

"مؤلف گوید: من این معنی را به نظم آورده ام: و انما الوارد فی نص الخبر * * * بانه یدعو لشمس وقمر و منهما یستمع الإجابة * * * ولیس فی ذلک من غرابة اذ فضل یوشع بجنب الحجة * * * کابرة انغمست فی لجة فیما لهذا العز والکمال * * * ویا لهذا المجد والجلال و یا لهذا الفضل والکرامة * * * ویا لهذا الشأن والفخامة البته آنچه در متن غیر قابل توجیه خبر آمده، به این که او خورشید وماه را می خواند واز آن دو جواب می شنود، ودر این امر هیچ گونه شگفتی نیست، چه این که فضل یوشع در کنار حضرت حجت، مانند سوزنی است که به دریا فرو شود، پس چه خوش است این عزت وکمال، خوشا این مجد وجلالت قدر! خوشا این فضل وبزرگواری، واین شأن وعظمت!"

"شباهت به حزقیل (علیه السلام): حزقل نیز گفته شده - بر وزن زبرج - حزقیل (علیه السلام)؛ خداوند متعال مردگانی را برایش زنده کرد، چنان که در روضه کافی از حضرت ابو جعفر باقر وابو عبد الله صادق (علیهما السلام) درباره آیه ﴿الم تر الی الذین خرجوا من دیارهم وهم الوف حذر الموت فقال لهم الله موتوا ثم احیاهم﴾ (سوره بقره: ۲۴۳) آیا ننگری به کسانی که شمارشان هزاران تن بود واز بیم مرگ از دیار خود بیرون رفتند، پس خداوند به آن ها فرمود: بمیرید (که مردند) سپس آنان را زنده کرد. فرمودند: این ها هفتاد هزار خانوار از اهل یکی از شهرهای شام بودند، گاه به گاه طاعون در آن ها می افتاد، پس هرگاه احساس می کردند طاعون آمده ثروتمندان از شهر بیرون می رفتند ولی فقرا - که توانایی سفر نداشتند - در شهر باقی می ماندند. لذا مرگ در میان آن هایی که در شهر مانده بودند بسیار ومیان آن هایی که از شهر بیرون رفته بودند کم تر واقع می شد، پس کسانی که بیرون رفته بودند می گفتند: اگر مانده بودیم مرگ بیشتر ما را می گرفت. پس نظر همگی آن ها چنین شد که هرگاه طاعون در میانشان واقع شد همگی از شهر خارج شوند، وچون دانستند که طاعون آمده همگی از شهر خارج واز ترس مرگ از آن جا دور شدند ودر شهرهای مختلف تا آن جا که خدا خواسته بود سیر کردند. "

"سپس به شهر گذرشان افتاد که خراب شده بود ومردمش را طاعون از پای در آورده بود، وقتی در این شهر فرود آمدند وقرار گرفتند خداوند (عزّ وجلّ) به آن ها فرمود: همگی بمیرید. همان ساعت همگی مردند وخاک شدند که برای بینندگان آشکار بود که این ها در میان راه مرده بودند، لذا عابرین ومسافرین در آن جا منزل کردند وخاک هایشان را جاروب ویک جا جمع نمودند، پس پیغمبری از پیامبران بنی اسرائیل که نامش حزقیل بود بر آن ها گذشت، وهنگامی که آن استخوان ها را دید گریه کرد وگفت: پروردگارا! اگر اراده فرمایی آن ها را همان طور که یک جا میرانده ای همین حالا زنده کنی که شهرها وبلاد تو را معمور سازند، وفرزندانی که بندگی تو را با دیگر خلایقت انجام دهند از آن ها متولد شوند، خداوند متعال به او وحی فرمود که: آیا تو این را دوست داری؟ عرض کرد: آری! پروردگارا آن ها را زنده کن."