سلام صبح جمعتون بخیرآدینه خوبی داشته باشید❤️ بر قامت رعنای مهدی(ع) صلوات* بر چهره دلربای مهدی(ع) صلوات* برسجاده پرزنورمهدی(ع) صلوات بریازده امام قبل مهدی(ع) صلوات* برنرجس خاتون(ع) مادرپاکش صلوات*

💥یه کار قشنگ که هر صبح میتونی انجام بدی! 💥استاد عالی http://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

#مناجات مرحوم آقاسی درباره آقا امام زمان (ع) 🌸🌸🌾🌸🌸🌾🌸🌸 خبر آمد خبری در راه است سرخوش آن دل که از آن آگاه است شاید این جمعه بیاید…شاید پرده از چهره گشاید…شاید دست افشان…پای کوبان می روم بر در سلطان خوبان می روم https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

"در بحار والبرهان از عیاشی از عیص بن القاسم از حضرت امام صادق (علیه السلام) مروی است که فرمود: روز قیامت جن وانس در یک دست بازداشت می شوند، وچون توقفشان به طول می انجامد در خواست شفاعت می کنند، پس به هم می گویند: به سوی چه کسی برویم؟ آن گاه به نزد نوح (علیه السلام) می آیند واز او تقاضای شفاعت می نمایند، می گوید: هیهات قد رفعت حاجتی؛ دور است (من) حاجتم را به دیگری واگذاشتم. پس اهل محشر به هم گویند: نزد چه کسی برویم؟ گفته می شود که: نزد ابراهیم (علیه السلام). پس به سوی او می روند ودرخواست شفاعت می کنند. می گوید دور است حاجتم بالا رفته. باز به هم می گویند: نزد چه کسی رویم؟ گفته می شود: نزد موسی (علیه السلام) بروید. به موسی مراجعه می کنند واز او شفاعت می خواهند می گوید: هیهات! حاجتم بالا رفته. بار دیگر به هم می گویند: به سوی چه کسی برویم؟ گفته می شود: نزد عیسی (علیه السلام) بروید، نزد وی می روند وتقاضای شفاعت می کنند. می گوید: هیهات، حاجتم بالا رفته. پس (از هم) می پرسند: به سوی چه کسی برویم؟ گفته شود: نزد محمد (صلی الله علیه وآله وسلم). آن گاه نزد آن حضرت روند وخواستار شفاعت شوند. پس آن جناب با اطمینان بپاخیزد تا در بهشت رود، حلقه در را می گیرد وآن را می کوبد. گفته می شود: این کیست؟ جواب آید که: این احمد است، پس خوش آمد گویند ودرب را باز کنند."

"چون به بهشت نظر افکند به سجده افتد وپروردگار خود را به عظمت تمجید کند. فرشته ای می آید ومی گوید: سرت را بردار وحاجت بخواه که عطا می شوی، شفاعت کن که شفاعتت پذیرفته است. پس بر می خیزد وساعتی در بهشت راه می رود، سپس به سجده می افتد وپروردگار را به مجد وعظمت می خواند، که فرشته ای به نزدش می آید ومی گوید: سر بردار وحاجت بخواه که به تو عطا می شود، وشفاعت کن که شفاعتت پذیرفته است. پس بر می خیزد وهیچ چیزی در خواست نکند مگر این که خداوند به او عطا نماید(۷۵۸). مجلسی رحمة الله گفته: قد رفعت حاجتی؛ حاجتم بالا رفته، یعنی: به سوی دیگری. خلاصه این که من نیز از غیر خودم شفاعت می خواهم پس نمی توانم شما را شفاعت کنم. می گویم: بدون تردید نیاز به غیر خودشان به خاطر نجاتشان از عذاب نیست زیرا که آن ها معصومند، وعملی که مقتضی عذاب باشد از آن ها سر نزده بلکه نیازشان به جهت رسیدن به درجات برجسته ای است که به آن ها نمی رسند مگر به واسطه کسی که مقامش از آن ها بالاتر است یعنی محمد وخاندان معصوم او -صلی الله علیه وعلیهم. اگر بگویید: این حدیث ونظایر آن با آنچه گذشت که پیغمبران از جمله شفعای روز قیامت هستند، منافات دارد."

"می گویم: منافاتی بین این دو نیست، چون مانعی ندارد که آن ها به برکت مافوق خودشان به درجات ومنافعی برسند، ومادون آن ها به برکت ایشان به درجات ومنافعی نایل گردند وبه شفاعتشان عذاب از آنان ساقط گردد - چنان که شفاعت امامان برای مؤمنین وشفاعت مؤمنین برای خانواده هایشان اشاره گردید -. و در بیان چگونگی شفاعت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (علیها السلام) برای شیعیان ودوستان خود وشفاعت آنان برای دوستانشان مطالبی خواهد آمد که این استبعاد را بر طرف می سازد. ۴ - در لئالی از امام باقر (علیه السلام) آمده که فرمود: دو مؤمنی که در راه خدا با هم بوده اند در بهشت یکی از آن ها درجه اش بالاتر از دیگری می شود، پس عرضه می دارد: خدایا! این برادر وهم صحبت من است که مرا به اطاعت تو امر می کرد وبه ترک گناهم سوق می داد وبه آنچه نزد تو هست ترغیب می نمود، پس بین من واو در این درجه جمع کن. آن گاه خداوند آن دو را در آن درجه قرار می دهد."

"در دارالسلام به نقل از کافی از امیر المؤمنین (علیه السلام) روایتی منقول است که در آن آمده:..دو رفیق مؤمنی که در زندگیشان در راه اطاعت خداوند تبارک وتعالی باهم دوستی کرده وبه خاطر آن از خود گذشتگی هایی داشته اند یکی از آن ها پیش از دیگری می میرد. پس خداوند متعال منزلگاه او را در بهشت به وی می نمایاند. او برای دوستش شفاعت می کند ومی گوید: دوست من، فلانی مرا به طاعت تو امر می کرد ودر انجام آن یاری ام می نمود واز معصیت تو مرا نهی می کرد. خدایا! او را بر آنچه از هدایت می پسندی پایدار گردان تا آنچه به من نمایاندی به او نیز بنمایانی. پس خداوند در خواستش را اجابت می کند تا این که در پیشگاه خداوند (عزّ وجلّ) یکدیگر را ملاقات کنند، هر یک به دوستش بگوید: خداوند تو را از دوستی ات خیری عطا فرماید که مرا به طاعت خدا امر می کردی واز معصیت او نهی می نمودی...."

"این روایات دلالت می کند که شفاعت شافعان برای افراد صالح از مؤمنین به منظور افزایش ثواب واقع می شود، هم چنان که شفاعت برای معصیت کاران واقع می گردد، به علاوه قائلین به اختصاص شفاعت به درخواست اسقاط عذاب، لازم است که قائل شوند به این که: در حق غاصبان نیز طلب ثواب باید باشد، به توضیح این که: هرکس قائل است که نجات معصیت کاران از آتش جهنم به شفاعت شافعان حاصل می شود هنچنین قائل است که به سبب آن شفاعت داخل بهشت می گردند، که اگر شفاعت فقط طلب برداشتن عقوبت بود می بایست گفته شود: هرکس برایش شفاعت گردد نه داخل بهشت می گردد ونه جهنم، چون زمینه بهشت رفتن برایش نیست وشفاعت مانع از افتادنش به جهنم است. ممکن است مناقشه بشود به این که: سبب داخل شدن به بهشت، ایمان است ووقتی عقاب بر اثر شفاعت برداشته شد دیگر مقتضی تحقق می یابد پس شفاعت برای طلب ثواب نیست."

"به این مناقشه به دو وجه می توان پاسخ داد: وجه اول: این که بعضی از روایات صراحت دارد که داخل شدن به بهشت نیز با شفاعت است، چنان که در امالی در بحار از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) آمده که فرمود: هر آن زن که شبانه روز پنج نماز بخواند، وماه رمضان روزه بگیرد، وحج بیت الله الحرام را بجای آورد، وزکات مالش را بپردازد، وشوهرش را اطاعت کند، وبعد از من از علی پیروی نماید، به شفاعت دخترم فاطمه (علیه السلام) داخل بهشت می شود(۷۵۹). و در بحار در حدیث شفاعت فاطمه (علیه السلام) ودوستانش آمده؛ پس خداوند می گوید: ای دوستان من! باز گردید وبنگرید هرکه به محبت فاطمه (علیه السلام) شما را دوست داشته، وهر آن که شما را به خاطر محبت فاطمه (علیها السلام) غذا داده، وهرکه به محبت فاطمه (علیه السلام) شما را پوشانیده، وهرکه در راه محبت فاطمه (علیها السلام) جرعه ای نوشانیده، هرکس به راه محبت فاطمه غیبتی از شما رد کرده، دستش را بگیرید واو را داخل بهشت نمایید...(۷۶۰)"

در حدیث دیگری از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) است که فرمود: مؤمن برای همسایه اش شفاعت می کند در حالی که هیچ حسنه ندارد. عرضه می دارد: پروردگارا! همسایه من آزارها را از من دفع می کرد. پس در حق او شفاعت داده می شود، خدای تبارک وتعالی فرماید: من پروردگار توام ودر پاداش دادن به او شایسته تر من هستم. پس او را داخل بهشت گرداند وحال آن که برای او حسنه نیست، وکم ترین مؤمنین از حیث شفاعت، برای سی تن شفاعت می کند، در این هنگام اهل آتش می گویند: ﴿فما لنا من شافعین ولا صدیق حمیم﴾ (سوره شعراء: ۱۰۰)؛ پس برای ما شفاعت کنندگان ویا دوستان صمیمی نیست(۷۶۱).🌷💫🌷💫🌷💫🌷🌷 🔹🔷🔶قسمت1⃣9⃣

📗#معرفی_کتاب📗 کتاب " مهدی (عج) ده انقلاب در یک انقلاب " متن پیاده شده ی سه سخنرانی از حسن رحیم پور (ازغدی) را در بردارد که هر سه درباره مهدی موعود(عج) و قیام اوست. این سه فصل عبارتند از : دولت عاشقی و عدل جهانی- مهدی نیمی شرقی ، نیمی غربی- جهانی شدن ، پایان تاریخ و مهدویت. در این کتاب انقلاب مهدی، نه رخدادی ماوراء طبیعی و خارج از قوانین زندگی انسانی؛ که انقلابی کاملاً بشری است و در سازوکارهای جهان و جامعه‌ی بشری به وقوع می‌پیوندد. این قرائت، برخلاف بسیاری قرائت‌های دیگر که نگاهی جبرگرایانه به مسئله‌ی ظهور دارند، از چشم‌اندازی اراده‌گرایانه به ظهور نزدیک می‌شود و کاملاً سیاسی و اجتماعی است. در این قرائت از نگاه احساسی صرف به مهدی فراتر می‌رود و از چاشنی منطق و عقلانیت نیز بهره می‌گیرد.نکته‌ی دیگر درباره‌ی این کتاب، قرائت عدالت‌خواهانه‌ی آن از جامعه‌ی آرمانی مدنظر اسلام است؛ به‌گونه‌ای که در آن مسئله‌ی فقر، شکاف طبقاتی و توزیع عادلانه‌‌ی ثروت در نقطه‌ی کانونی تفاسیر و تعابیر قرار دارد. @montazeraan_zohorr