آیا نمیبینید خدا با ماست ؟!

#امام_سجاد (علیه السلام): مردمانی که در زمان غیبت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه) به سر می برند و معتقد به امامت او و منتظر ظهور وی هستند، از مردمان همه زمان ها برترند، زیرا خدایی که یادش بزرگ است به آنان خرد و فهم و شناختی ارزانی داشته است که غیبت امام برای آنان مانند حضور امام است. بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۲ #اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج

تفاوت دروغ با واقعیت❗️❗️ بدون شرح... #امام_زمان #لبیک_یا_امام_خامنه_ای

🔴📸 انقلاب فتوشاپی! #ظالومه #عنتر_نشنال #حکومت_آخوندی

گوییم باهم ،،،،، لبیک علمدار❤️❤️❤️❤️❤️

🔶 کلیپ فوق العاده در مورد آثار و عواقب بدحجابی #حجاب #فرهنگسازی_حیا https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

این سه دقیقه را از استاد #رحیم‌پور_ازغدی بشنوید ! :) اینکه ما حرف می‌زنیم و استدلال می‌کنیم ولی آن‌ها فحش می‌دهند اتفاق بدی نیست ... این یک پیروزی است👊 #لبیک_یا_خامنه_ای #ایران #امام_زمان https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🍂جزو لعنت شدگان زمان ظهور نباش #امام_زمان https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

💙✨صلوات بر پیامبر (ص) و خاندان او 💙✨سنگین ترین عملی است 💙✨که در روز قیامت در 💙✨ترازوی اعمال گذاشته می شود 💙✨امام صادق (ع) 📚 میزان الحکم ، ج ۷ #گیف 🎬 ༺🦋

🍃🌸🍃🍃 🌼باعرض ادب واحترام به شما بزرگواران🌸🌸 ✍به توفیق الهی باهمراهی شماعزیزان درخدمت امام سجاد علیه السلام هستیم با دعای پنجاه ودوم از صحیفه سجادیه ان شاالله رهنمودی باشد برای رسیدن به سعادت دنیا وآخرتمان ان شاالله التماس دعا 🤲 🍃🌸🌸🍃

🍃🌸🍃🌸دعای پنجاه ودوم ✳️وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْإِلْحَاحِ عَلَي اللَّهِ تَعَالَي دعاى آن حضرت است در اصرار به خدای تعالی نسبت به حاجاتش 🌸🍃🌸

👇🌸🍃 📗فراز 1 از دعای 52 ( خدایی که چیزی در زمین و آسمان بر او پوشیده نیست ) 🌼يَا اَللَّهُ الَّذِي لَا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْ‌ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ ، وَ كَيْفَ يَخْفَى عَلَيْكَ يَا إِلَهِي مَا أَنْتَ خَلَقْتَهُ ، وَ كَيْفَ لَا تُحْصِي مَا أَنْتَ صَنَعْتَهُ ، أَوْ كَيْفَ يَغِيبُ عَنْكَ مَا أَنْتَ تُدَبِّرُهُ ، أَوْ كَيْفَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَهْرُبَ مِنْكَ مَنْ لَا حَيَاةَ لَهُ إِلَّا بِرِزْقِكَ ، أَوْ كَيْفَ يَنْجُو مِنْكَ مَنْ لَا مَذْهَبَ لَهُ فِي غَيْرِ مُلْكِكَ ، ای خدایی که چیزی در زمین و آسمان بر او پوشیده نیست! ای خدای من! چگونه بر تو پوشیده باشد، چیزی که خود آفریده‌ای؟ چگونه آنچه را ساخته‌ای، از دایرۀ دانشت بیرون باشد؟ یا چگونه از تو پنهان بماند، آنچه را که تو تدبیرش می‌کنی؟ یا چگونه می‌تواند بگریزد، کسی که جز به روزیت زنده نیست؟ یا چگونه نجات یابد، کسی که در غیر مملکت تو، راهی برایش وجود ندارد؟ ✳️فراز 2 از دعای 52 ( عامل‌ترین بندگان به طاعت ) سُبْحَانَكَ أَخْشَى خَلْقِكَ لَكَ أَعْلَمُهُمْ بِكَ ، وَ أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ ، وَ أَهْوَنُهُمْ عَلَيْكَ مَنْ أَنْتَ تَرْزُقُهُ وَ هُوَ يَعْبُدُ غَيْرَكَ منزّه و پاکی؛ ترسنده‌ترین بندگانت، عامل‌ترین آن‌ها به طاعت توست؛ و پست‌ترین آن‌ها در پیشگاهت، کسی است که روزیش را می‌دهی و او غیر تو را می‌پرستد.

🍃🌸🍃🌸 ❤️🌸❤️مناجات عاشق و معشوق‌ ✳️اى خدايى كه چيزى در زمين و آسمان بر تو پوشيده نيست و چگونه پوشيده شود بر تو اى خداى من، آنچه تو خود آفريده‌اى.«1» ﴿وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ﴾«2» و همه آنان [بدون استثنا گردآورى خواهند شد و] در قيامت نزد ما احضار مى‌شوند. تو منزّهى، ترسنده‌ترين خلقِ تو در پيشگاهت داناترين آنهاست (و چرا چنين نباشد كه هر چه معرفت انسان از طريق قرآن و اهل بيت و معارف الهيّه به حضرتش بيشتر شود خشيتش از مقام ربوبى بيشتر خواهد شد. ﴿إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ﴾«3» از بندگان خدا فقط دانشمندان از او مى‌ترسند. __________________________ (1)- در شرح دعاى پنجاهم به مسئله احاطه علمى حق بر موجودات و اينكه ذرّه‌اى در تمام عالم هستى از حضرتش پوشيده نيست، به اندازه لازم اشاره شد. (2)- يس (36): 32. (3)- فاطر (35): 28.

شرح🍃🍃🌸🍃 ✳️لقاى خداوند مراد از «لقاء اللّه» ملاقات معنوى و شهود باطنى در قيامت است. چون در قيامت همه وابستگى‌هاى انسان به مال و مقام و مدرك و منزل بريده مى‌شود و با روبرو شدن با پاداش و كيفر الهى، حاكميّت مطلقه حق را درك مى‌كند. قرب و لقاى حق فرع بر حبّ و عشق و انس با حق تعالى است. و آن شاخه‌اى از معرفت و وجدان حق مى‌باشد و معرفت حق بستگى به برداشتن موانع سلوك و لقاى الهى است و براى اين بايد حجاب‌ها را كنار زد. بدون بركنارى پرده‌هاى حايل ميان عاشق و معشوق، چهره معشوق و محبوب نمايان نمى‌شود. پس شناخت و رؤيت او نيز به دست نمى‌آيد و سپس معرفتِ به خويش هم حاصل نمى‌شود. حالت غفلت و منيّت و استقلال نفس و هواهاى نفسانى، پرده‌هاى تاريك و وحشتناكند؛ كه انسان را از نور ربوبى حق دور مى‌سازد و در منجلاب ظلمت دنيوى فرو مى‌برد. شناخت حق از مقوله نور و حبّ دنيا از سياه‌ترين پرده‌ها و تاريكى‌هاى دل است. چنانكه امير مؤمنان على (عليه السلام) مى‌فرمايد: الْمَعْرِفَةُ نُورُ الْقَلْبِ.«1» شناخت، روشنى دل است. الشَكُّ يُطْفِئُ نُورَ الْقَلْبِ.«2» شك نورانيّت قلب را فرو مى‌نشاند. مَنْ أَحَبَّ لِقاءَ اللَّهِ سُبْحانَهُ سَلا عَنِ الدُّنْيا.«3» هر كه دوستدار ديدار خداوند پاك و منزه باشد دنيا را از ياد ببرد. هرگاه موانع شناخت خويشتن از ميان برداشته شود روشنى دل و دانش و معرفت حق در وجود آدمى جلوه‌گر مى‌شود، سپس حبّ و عشق و انس پيدا مى‌شود و آتش عشق رفته رفته هواى بنده را در هويّت حق فانى مى‌سازد و او را به قرب حق و به مقام لقاى دوست مى‌رساند واين همان عبادت آزادگان است كه حقيقت آزادى، آزادى از خود و تعلّقات آن است. امام على (عليه السلام) در نهج البلاغه درباره بينش اولياى خدا چنين مى‌فرمايد: إِنَّ أَوْلَياءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلى‌ باطِنِ الدُّنْيا إِذا نَظَرَ النَّاسُ إِلى‌ ظاهِرِها.«4» اولياى خدا آنانى هستند كه به باطن دنيا نظر كردند وقتى كه مردم به ظاهرش نگريستند. چشم انسان با چشم همه حيوانات در ديدن ظاهر مادّيات يكسان است و انسان با اين چشم سطحى‌نگر، پشت پرده حقيقتى را نمى‌بيند. بلكه براى ديدن اسرار خلقت و حقايق امور بايد با چشم دل و نور باطن نگريست كه حضرت مى‌فرمايد:«نَظَرُوا إِلى‌ باطِنِ الدُّنْيا» نه‌«باطِنِ الْآخِرَة» ؛ زيرا اگر آدمى به حقيقت و باطن دنيا برسد در صورتى كه نظر او به آثار رحمت خدا به ديده ژرف و انديشه‌اى باشد به باطن آخرت و باطن حق و باطن عبادت و كلام خدا مى‌رسد. اكثر مردم دنيا تنها ظاهر دنيا را مى‌بينند و هر چيزى را هم به ملاك سطحى ارزيابى مى‌كنند. با معيار ظاهرى دنيا بيشتر ارزيابى‌ها غلط از آب در مى‌آيد و بشر نسبت به خداوند متوقّع و گله‌مند مى‌شود و گاهى از زندگى سير مى‌شود و گاهى نسبت به عدل پروردگار و اعتقادات دينى، ضعيف مى‌شود. امّا آنانى كه باطن نگرند و درون درياى حقيقت شنا مى‌كنند هيچگاه در برابر تأثير موج‌ها قرار نمى‌گيرند؛ زيرا ريشه امواج باد است. جنبش بادها امواج را به حركت درمى‌آورند. و باد هم جا به جايى هواست. بادهاى مادّى موج‌هايى مانند: موج ثروت، موج فقر، موج مرگ، موج خوشى، موج شدت، موج بلا و ... توليد مى‌كند هر گاه اندكى تنگى در مال و منال او مى‌آيد، مى‌گويد: خداوند منّان مرا خوار و سبك كرده است. و آنگاه كه به مال و نعمتى مى‌رسد مى‌گويد: پروردگار مرا عزيز و گرامى داشته است. اين ديدگاه كسى است كه با بينش ظاهرى ارزيابى مى‌كند و هميشه خداوند منّان را محاكمه و محكوم مى‌كند و خويش را بينوا و مظلوم جلوه مى‌دهد. اما خداوندى كه در قرآن مجيد باطن غيبت كردن را مساوى با خوردن گوشت مرده مى‌داند و در پى حفظ آبرو و شخصيّت انسان‌هاست؛ چگونه مى‌تواند آبروى كسى را بريزد. به يقين اگر كسى آبرويش را به باد داده، به دست خودش بر باد داده است. وگرنه اگر آدمى هزاران گناه بزرگ و كوچك در خلوت انجام بدهد؛ خداوند محال است آبروى او را ببرد. هرگز پروردگار ستّار و بنده‌پرور چنين معامله‌اى نمى‌كند. اين برنامه پروردگار عالم است. اگر انسانى در دنيا از ظاهر مادّيات و لذّت‌هاى جسمى چشم بپوشد و به آثار خلقت و نعمت‌ها به ديده باطنى و رحمانى نظر كند به يقين به لقاى حق شوق پيدا مى‌كند و گاهى در اثر شدّت حبّ، سر به بيابان مى‌گذارد. بر اساس روايت امام صادق (عليه السلام) كه مى‌فرمايد: مشتاق بى‌قرار نه ميل به غذا دارد و نه از نوشيدنى گوارا لذّت مى‌برد نه خواب آسوده دارد نه با دوستى انس مى‌گيرد و نه در خانه‌اى آرامش پيدا مى‌كند، بلكه خداوند را شب و روز بندگى مى‌كند به اميد اين كه به ديدار محبوبش برسد. چنان كه خداوند از موسى بن عمران درباره ميعادگاه پروردگارش نقل مى‌كند: ﴿وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ﴾«5» من به سوى تو شتافتم تا خشنود شوى.«6» جذبه شهود محبوب و ديدار لطف يار، به اندازه‌اى لذّت بخش و شوق‌

انگيز است كه يك لحظه آن با هيچ نعمتى در دنيا برابر نيست. عاشقان ديدار دوست چنانند كه اگر افاضه معنوى از آنها بريده شود؛ روح از كالبدشان برمى‌خيزد. همانگونه كه اميرمؤمنان على (عليه السلام) فرمود: لَوْ حَجَبْتُ عَنْهُ ساعَةً لَمُتُّ.«7» اگر ساعتى از ديدار محبوب محروم شوم جان مى‌دهم. سلامى كه پروردگار در بهشت نثار مؤمنان مى‌كند سلامى از رحمت خاصّه و اشتياق ديدار سرچشمه مى‌گيرد و همه الطاف و كرامات در آنجا گرد هم مى‌آيد.

◾️بیا عزیز زهرا...بیا آروم دلها #استوری_مهدوی #امام_زمان