شهادت دروغ از گناهان کبیره به‌معنای اینکه شخص خلاف واقع شهادت بدهد. فقیهان با استناد به آیات و روایت آن را حرام می‌دانند و طبق نظر آنها در صورت اثبات دروغ بودن شهادت از طریق اقرار، شهادت و علم قاضی، شاهد دروغگو تعزیر می‌شود. اگر قبل از اجرای حکم قاضی، معلوم شود که آن شهادت دروغ بوده است، حکم نقض می‌شود، اما اگر پس از اجرای حکم اثبات شود، کسانی که شهادت دروغ داده‌اند باید ضررهایِ وارده (مانند مالی، دیه و قصاص) بر محکومٌ‌علیه (کسی که حکم بر علیه اوست) را جبران کنند. شهادت دروغ بر اساس قانون مجازات اسلامی ایران جرم بوده و مرتکب آن محکوم به زندان و جزای نقدی شده است. #احکام بایگانی

تعریفش👇 شهادت دروغ یعنی فردی از روی عمد به چیزی که نمی‌داند گواهی دهد یا آنچه را که گواهی می‌دهد خلاف واقع باشد.[۷] برخی از حقوق‌دانان معتقدند شهادت دروغ هنگامی جُرم محسوب شده و قابل پیگرد است که نزد مقامات رسمی در دادگاه انجام شود #احکام بایگانی

شهادت دروغ در فقه شیعه حرام شمرده شده و برای حرمت آن به آیه «وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ‌ الزُّور»[۹] استناد شده است؛[۱۰] امام خمینی و سید علی خامنه‌ای بر این باورند که آیه مورد اشاره به حرمت گفتارِ باطل دلالت دارد که شامل دروغ، شهادت دروغ و غناء می‌شود.[۱۱] برخی از مفسران از آیه «وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ»[۱۲] نیز حرمت شهادت به دروغ را برداشت کرده‌اند.[۱۳] سید حسین بروجردی، مرجع تقلید شیعیان، بر پایه روایتی از امام صادق(ع) مبنی بر اینکه «گواهى‌دهنده به دروغ هنوز قدم از جاى خود برنداشته كه آتش دوزخ بر او واجب می‌‏شود»،[۱۴] بر حرام بودنِ شهادت دروغ استدلال کرده است.[۱۵] علامه حلی به روایت دیگری از امام باقر(ع) استناد کرده است: «هيچ مردى نيست كه به منظور بردنِ مال مرد مسلمانى بر ضدّ او شهادت دروغ دهد، مگر آنكه خداوند عزَّوَجَلَّ به جاى آن سند دوزخى بودنِ او را مى‌نويسد.»[۱۶] #احکام بایگانی

تجربه‌گر کتاب شنود در پی حذف برخی قسمت‌های این کتاب توسط ارشاد و نامفهوم شدن برخی قسمت‌های آن و همچنین بیان برخی مطالب گفته نشده، تصمیم به روایت صوتی تجربه خود گرفته‌ است و استاد امینی‌خواه مستندات روایی مرتبط با تجربه را بیان می‌دارد.