🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸شجاعت حسنی🔸 شجاعت بزرگ اینست که انسان نترسد از اینکه به او بگویند «ترسید»! دلیرها هم از اینکه مردم آنان را ترسو بدانند، می‌ترسند. امام مجتبی (ع) از این حرف نترسید، و این شجاعت‌ست. فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفۀ ترازوی امام مجتبی (ع) سنگین‌ترست؛ امام حسن (ع)، امام‌زمانِ عصر خودش است. ایشان، امامِ امام حسین (ع) است و امام، شجاع‌تر از همۀ مردم عصر خودست. بسیاری از افراد، عظمت کار امام حسین (ع) را می‌بینند، اما در کار امام حسن (ع) دقیق نمی‌شوند! شجاعت امام حسین (ع) را می‌خوانند؛ چون کتابی‌ست که با خطّ درشت نوشته شده؛ اما کار امام حسن (ع) را نمی‌بینند؛ چون کتابی‌ست که با خط ریز نوشته شده است. خطّ درشت را با چشم کم‌سو هم می‌توان خواند، ولی برای خواندن خطّ ریز، چشم تیزبین لازم است. انسانی که چشم نافذ و بصیر و علم فوق‌العاده دارد، می‌تواند شجاعت امام حسن (ع) را بفهمد. شجاعت امام حسن (ع)، خفیّ و شجاعت امام حسین(ع) جَلی‌ست. 📖 آیینۀ تمام‌نما، صفحه ٣٩

#سفر_مرد_یزدی_طی_چهل_شب_به_مسجد_جمکران با صدای شهید حاج شيخ احمد ضيافتے كافے