#دلنوشته 📝 #یا_مهدی 🎉 ﺍﺯ #ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺭﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﮔﻠﻬﺎ🌺💐 ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺑﮕﻮﻳﺪ. ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﮔﻠﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻛﺎﺭﺕ ﺁﻳﺪ؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﻠﻲ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻡ.🍃 می شناسی اش؟؟؟ ﮔﻔﺖ: ﻛﺪﺍﻣﻴﻦ ﮔﻞ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﻲﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟🙂 ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺯﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻨﻢ. ﮔﻔﺖ: ﮔﻞ ﺳﺮﺥ🌹 ﺭﺍ می ﮔﻮیی؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺳﺮﺧﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﺮﺍﻍ ﻧﺪﺍﺭﻡ. ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﻋﻄﺮ ﻛﺪﺍﻣﻴﻦ ﮔﻞ ﺷﺒﻴﻪ ﺍﺳﺖ؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺧﻮش تر ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻮی ﺩﻳﮕﺮی ﻧﻤﻲﺷﻨﺎﺳﻢ.❤️ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﻳﺎﺱ می گویی؟ ﮔﻔﺘﻢ: ﺳﭙﻴﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ نمی ﺩﺍﻧﻢ. ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﻛﺪﺍﻣﻴﻦ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ می ﺭﻭﻳﺪ؟💐🍃 ﮔﻔﺘﻢ: ﺩﺭ ﮔﻠﺴﺘﺎنی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﺮﻡ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﺶ ﻫﻴﭻ ﮔﻞ ﺩﻳﮕﺮی نمی رﻭﻳﺪ💖 ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ، ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ بیﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. بی ﺗﺎﺏﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﺎ ﺁﺭﺍمی ﻣﻲﻛﻨﺪ... ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﮔﻞ ﻭ ﺁﻥ ﺑﻮﺗﻪ،ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﺍ ﻣﻲﺟﻮﻳﺪ... ﮔﻔﺖ: ﺍﺳﻤﺶ ﭼﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻴﺎﻥ ﺩﻝ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ؟💔 ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻧﺎﻣﺶ ﻧﺪﻳﺪﻡ. #ﮔﻞ_ﻧﺮﮔﺲ ﺭﺍ ﻣﻲﮔﻮﻳﻢ.💓 میﺷﻨﺎسی ﺍﺵ؟؟؟ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺩﻳﺪﻡ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ،ﺗﻮﺍﻥ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ... ﺑﺎﻟﻬﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺭﻭشنی ﺷﻤﻊ ﻣﻲﺩﺭﺧﺸﻴﺪ.🕯✨ ﮔﻮﻳﻲ ﺷﻌﻠﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ،ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ.🔥 ﺗﻮﺍﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍشت... ﺑﻪ سختی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭی ﺑﺎﺩ ﻧﺸﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﻢ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ...🌬 ﺁﺭی... ﺍﻭ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ ﺭﺍ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﺷﺮﺍﺭﻩﻫﺎی ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻞ ﺯﻳﺒﺎ ﻣﻲﺩﺍﺩ... ﺍﻳﻨﻚ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻡ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﻏﺮﻳﺐ...ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﻫﺎﻱ ﻏﺮﺑﺖ😞 ﺗﺎ ﺁﺩﻳﻨﻪﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺘﻪﺍﻡ...💔 ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪﺍی به دﻳﺎﺭ ﺁﺷﻨﺎﻳﺖ ﻗﺪﻡ ﮔﺬﺍﺭﻡ... ﻣﻬﺪی ﺟﺎﻥ...❤️🍃 ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭﻡ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﺩﻭﺭﻳﺖ را ﻧﺪﺍﺭﻡ...😞 ﻣﻮﻻی ﻣﻦ! می ﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻮﺍﻥ ﺛﺎﻧﻴﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ... ﻣﻲﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ... میﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺳﭙﻴﺪﻩ ﺩﻡ ﻭﺻﺎﻝ، ﻃﻠﻮﻉ ﻭ ﻏﺮﻭﺑﻲ ﭼﻨﺪ، باقی ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺎﺏ ﺳﺮخی ﻏﺮﻭﺏ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ... ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻧﮓ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪﻫﺎی ﺩﺭﻭﻏﻴﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻡ... ﺍﺯ #ﺁﺩﻳﻨﻪ ﻫﺎی ﺳﺮﺍﺏ ﮔﻮﻧﻪی بی ﻭﺻﺎﻝ ﺑﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ........ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ .......😔 ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺑﻴﺎ ﮔﻞ ﻧﺮﮔﺲ بیـــــا....... ﺍﻟﻌﺠﻞ ﺍﻟﻌﺠﻞ ﻳﺎ ﻣﻮﻻنا ﻳﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ (عـج) ❤️ ✨💖الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج💖✨ ‌🌻 [@montazran_312] 🌻