#دین داری در آخرالزمان

در روایت است که دین داری در آخر الزمان، مثل گرفتن آتش در دست است، چرا دین داری در این زمان، سخت تر از زمان های دیگر است؟ اصولاً در عصر نزدیک به ظهور، مردم از دین فاصله می گیرند یا این که به طرف دین بیشتر می آیند؟

در ابتدا با استفاده از برخى روایات، تصویرى از وضعیت دینى در آخرالزمان ارائه مى شود: «اسلام و ایمان، غریب مى شود، همان طور که در ابتدا غریب بود»، «مساجد از نظر ظاهرى آباد، ولى از نظر هدایت خراب هستند»، «انسان دین خود را مى فروشد، به گونه اى که ممکن است صبح مؤمن باشد و عصر کافر شود یا عصر، مؤمن باشد و صبح کافر گردد»،

جو عمومى و حاکم، جو کفر و بى دینى است؛ به گونه اى که حتى بعضى از مؤمنان را نیز متزلزل کرده و به کفر دعوت مى کند»، «ملت هاى دیگر از ادیان خود، گمراه مى شوند»، «هر کس که پرچم گمراهى بلند کند، هوادارانى خواهد یافت»، «با عقاید اسلامى - حتى ایمان به خدا - به طور علنى برخورد مى شود» ر.ک: معجم احادیث امام مهدى، ج ۱، صص ۸۷، ۷۱، ۴۴، ۳۱ و... از پیامبر اکرم«ص».،

«شنیدن حقایق قرآن، بر مردم گران آید؛ اما شنیدن باطل آسان است»، «مردم نسبت به وقت نماز، بى اعتنا مى شوند» ر.ک: بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶- ۲۶۰؛ حضرت مهدى از ظهور تا پیروزى، ص ۲۵۰-۲۴۹.، «بدعت ها ظاهر و زیاد شود»،

«مردم نسبت به وقت نماز، بى اعتنا مى شوند» ر.ک: بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶- ۲۶۰؛ حضرت مهدى از ظهور تا پیروزى، ص ۲۵۰-۲۴۹.، «بدعت ها ظاهر و زیاد شود»، «حلال، حرام شود و حرام، حلال» و... ر.ک: معجم احادیث امام مهدى، ج ۳، ص ۲۱۸ ؛ منتخب الاثر، ص ۵۲۷، و....

مجموع این جملات نورانى، بیانگر وجود نوعى تحیر، پس رفت اعتقادى، ظاهرسازى و رنگ باختن دیندارى در آخرالزمان است. چنان که حضرت على«ع» نیز به این مطلب اشاره فرموده است:

«یکون حیره و غیبه تضل فیها اقوام و تهتدى فیها آخرون»؛ الغیبة نعمانى، ص ۱۰۴ ؛ تاریخ غیبت کبرى، ص ۲۴۶.؛ «غیبت و حیرتى پیش خواهد آمد که گروه هایى گمراه مى شوند و دسته اى دیگر هدایت مى یابند».

وضعیت دیندارى در آخرالزمان سخت و شکننده و میزان رویگردانى اغلب مردم از دستورات الهى، زیادتر است. این مسئله دلایل مختلفى مى تواند داشته باشد، از جمله: ۱. تحریف در آموزه هاى متعالى و راستین دین در این عصر فزونى مى گیرد و ادیان و مکاتب مختلفى شکل مى گیرد؛ این ادیان ساختگى، رنگ و بویى از حقیقت ندارند و تهى از معنویت و باورهاى راستین حق گرایانه هستند.

۱. تحریف در آموزه هاى متعالى و راستین دین در این عصر فزونى مى گیرد و ادیان و مکاتب مختلفى شکل مى گیرد؛ این ادیان ساختگى، رنگ و بویى از حقیقت ندارند و تهى از معنویت و باورهاى راستین حق گرایانه هستند. در روایات نیز اشاره شده که سرگردانى در عقاید دینى، نتیجه جریانات باطلى است که با جهالت و کنار گذاشتن تفکر در میان امت ظاهر مى شود ر.ک: اشاره الاسلام، ص ۸۶؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۸. .

۲. غول هاى ارتباط جمعى و رسانه اى، به شدت با اسلام درگیر مى شوند و با انواع تخریب ها و تحریف ها و سیاه نمایى ها، سعى بر آن دارند که چهره خشن و سیاهى از اسلام و دین نشان دهند و در این کار، چنان ماهرانه و شیطنت آمیز واقعیت ها را تحریف و تخریب مى کنند که حتى برخى از مسلمانان نیز دچار تردید مى شوند و گاه از دین خود شرمنده مى شوند، و از طرفى دیگر، ظواهر دنیا را چنان فریبنده و زیبا جلوه مى دهند و انواع فساد و فحشا را در جامعه پخش مى کنند، به گونه اى که مردم در کنترل کردن امیال و غرایز خود باید مجاهدت و تلاش فراوان کنند. بازار فسادهاى مالى و اخلاقى، چنان گرم مى شود که برخى، همه چیز را به فراموشى مى سپرند و حتى انسانیت را زیر پا قرار مى دهند روشن است که با فساد علنى دنیاى امروز، حفظ دین و معنویت، بسیار مشکل است.

۳. مردم از محتواى اسلام و قرآن و حقیقت آن دور مى شوند. این دور شدن به چند شکل اتفاق مى افتد. توجه بیش از حد به ظاهر و غفلت از محتوا و پیام؛ یعنى، مردم به جاى این که دنبال فهم معانى قرآن باشند، بیشتر به خواندن آن و لحن و صوت ارزش بدهند ر.ک: بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰..