کفاره گناهان بدن، مثل چشم ، گوش، دست، زبان چیست؟ و اگر هم کفاره ای ندارد بزرگان اگر خطایی از آنان سر می زد که در همین مورد بود (گناه چشم، زبان، گوش، دست) چگونه خود را اصلاح میکردند؟
👇👇👇👇👇👇👇👇
کفاره گناه ان چیزی است که موجب پاک شدن و زدوده شدن اثار گناه می گردد .
در مورد خصوص کفاره گناه چشم و گوش و زبان و سایر اعضای بدن مطلبی در روایات نیافتیم اما می توان گفت کفاره گناه چشم اعمالی مانند قرادت قران و نگریستن به آیات عظمت الهی و نگاه محبت امیز به چهره والدین و یا کفاره گناه گوش گوش دادن به تلاوت آیات قران و شنیدن پند و موعظه و همین طور کفاهر گناه هر عضوی عملی خیر و مثبت متناسب با ان است .
بزرگان با انجام اعمالی مانند روزه گرفتن و یا ترک غذا و عمل مورد علاقه و یا انجام عبادات مستحبی به اصلاح نفس در موارد خطا می پردازند
توضیح بیشتر اینکه کفاره از ماده کفر، از نظر لغت به معنای پوشاندن است. از این لحاظ که به وسیله عمل خیری آثار و نتایج عمل زشتی پوشانده می شود به آن عمل کفاره می گویند. به عبارت دیگر انجام عمل خوب بعد از ارتکاب یک عمل زشت باعث می شود تا حدودی زشتی عمل انسان جبران گردد. انسان گناه کار با انجام عمل گناه خشم الهی را بر می انگیزد و منفور درگاه حق می گردد. لذا این حالت بایستی جبران گردد در غیر این صورت کسی که منفور همیشگی درگاه حق باشد مطمئنا در هلاکت ابدی خواهد بود. کفاره در حقیقت انجام اعمالی است که جنس این اعمال خشنودی خدا را به دنبال خواهد داشت و سرپوشی بر کارهای بد و زشت ما می باشد.
کفارات یا خاصّند و یا عام. کفارات خاص آن دسته از کفاراتند که خداوند نوع و میزان آنها را مشخص نموده است مانند کفاره روزه، قسم دروغ و ... . کفارات عام نیز هر عمل خیری است که سبب از بین رفتن آثار سوء گناه می شود
در قرآن و روایات راه ها و مصادیق فراوانى ذکرشده که موجب از بین رفتن گناه و آثار و عوارض آن، بلکه تبدیل سیئات به حسنات می شود. از مجموع آن ها به دست مى آید که ایمان و عمل صالح و توبه و ترک گناهان کبیره، مطمئن ترین راه از بین بردن گناهان گذشته و جلب محبّت الهى است. در ذیل به برخى از آن ها اشاره مى شود:
1. ایمان و عمل صالح:
قرآن کریم مى فرماید: «والّذین آمنوا و عملوا الصالحات لنکفّرنّ عنهم سیئاتهم؛(1) کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام مى دهند، گناهان آنان را مى بخشیم».
پس باید کوشید از طریق افزایش معرفت و شناخت خدا و آگاهى از نعمت هاى مادى و معنوى و انجام عمل صالح، ایمان را تقویت کرد.
2. توبه و بازگشت از گناهان:
توبه سبب محو و از بین رفتن همه گناهان کبیره، و صغیره مى گردد.(2)