از وضع موجود ناراضی باش
انتظار یعنی ناراضی بودن، اما یک ناراضی خوب و فعال، نه اینکه بشینیم و غر بزنیم، نه، یعنی نباید به این وضع موجود راضی باشیم، یعنی باید آستین همت رو بالا بزنیم و برای بهتر کردن وضع موجود تلاش کنیم، حرکت کنیم، عرق بریزیم تا بتونیم جامعه رو چند قدمی به سمت وضع ایده آل حرکت بدیم.
این معنای انتظاره، نه اینکه دست روی دست بذاریم و فقط نظاره گر مشکلات باشیم تا امام زمان ظهور کنند و تمام مشکلات خود به خود حل بشن.جوان منتظر چطور باید عمل کنه؟!
انتظار یک طناب است. طنابی که دو جور میشود از آن استفاده کرد. میتوان آن را به دور خودمان ببنیدم و گره بزنیم تا نتوانیم حرکتی بکنیم یا میتوانیم با کمک آن خودمان را به سمت قله ظهور بالا بکشیم.
اگر انتظار را به معنای دست روی دست گذاشتن و صبر بدون عمل معنا کردیم در واقع همان طنابی است که دور خودمان میپیچیم و نمیتوانیم حرکت کنیم، اما اگر آن را به معنای مقدمه چینی و حرکت به سمت جامعه ایده آل امام زمان معنا کردیم، طنابی است که ما را بالا میکشد و به سمت ظهور حضرت حجت نزدیک میکند.
شاید چیزی خطرناک تر از انتظار امام زمان ظهور ایشان را دور نکند.
اما انتظار تحریف شده.
انتظاری که باعث میشود شما را به صبر بر ظلم وامیدارد و میگوید دندان بر جگر بگذارید تا روزی اتفاقی بی افتد و امام زمان ظهور کند و همه را ریشه کن کند.
این انتظار تحریف شده است. منتظر حقیقی صبر بر ظلم نمیکند، با ظلم مبارزه میکند و مقدمه چینی میکند برای ظهور ایشان.
چشماتو روی ظلم نبند
آیا میدونستید که ظالم ترین و شرور ترین انسان ها در کره خاکی طرفدار منتظرین امام زمان هستند و اتفاقا مردم رو به انتظار تشویق میکنند؟
بله، همینطوره، اشتباه نشنیدید، من هم اشتباه نگفتم.
اما …
اما انتظاری که مورد علاقه افراد ظالمه، انتظاریه که باعث خمودگی و بی تفاوتی و بی حالی بشه.
انتظاری که به این معنا باشه باید دست روی دست بذاریم و فقط صبر کنیم تا امام زمان بیاد.
انتظاری که چشمش رو روی ظلم ظالم و جور جائر ببنده و فقط صبر کنه و صبر کنه و صبر کنه.
این معنا برای انتظار مورد پسند ظالمین و شروران عالمه.
در دین مبین اسلام برخی از اعمال جایگاه خاصی دارند.
مثلا نماز به عنوان ستون دین معرفی شده است یا امر به معروف به عنوان مقوم دیگر اعمال معرفی شده است. اما در بین تمام این اعمال و افعال کدام با فضیلت تر است؟
طبق روایات بافضیلت ترین اعمال انتظار فرج است. (افضل الاعمال انتظار الفرج)
ولی آیا به نظر شما اینکه “روی صندلی راحتی مان در کنج خانه بنشینیم و انتظار بکشیم”
با فضیلت ترین عمل باشد منطقی است؟
ظاهرا منطقی نیست و واقعا هم اینگونه نیست. معنای انتظار این نیست.
اینکه نسبت به جامعه بی تفاوت باشیم و در خانه مان منتظر ظهور حجت بنشینیم معنای تحریف شده انتظار است.
منظور از انتظاری که با فضیلت ترین عمل است،
انتظاری است که ما را به حرکت بردارد و ما را وادارد تا جامعه مان را به سمت جامعه ی مهدوی که قرار است امام زمان بنا نهد حرکت دهیم.
آیا اینکه قرار است امام زمان ناگهان ظهور کنند،
و سپس با یک اشاره تمام ظالمان نیست و نابود شوند برای شما خیلی عجیب است؟
احتمالا خیر
چرا که سالهای سال است که چنین مفهومی به ما القاء شده است، اما قرار نیست این اتفاق بیافتد
قرار نیست امام زمان بدون ایجاد مقدمات ظهور کنند
و همچنین قرار نیست بعد از ظهور با یک اشاره تمام ظالمان ریشه کن شوند.
امام زمان برای ظهورشان نیاز به مقدماتی دارند که این مقدمات را منتظران واقعی محقق میکنند
و بعد از ظهور ایشان نیز همه چیز طبق روال عادی پیش میرود
اما با رهبری فوق العاده امام زمان پیشرفت مومنان و زوال ظالمان تسریع می یابد.
باز هم تلاش کن و قانع نباش
قناعت همیشه چیز خوبی نیست.
قناعتی که توصیه شده مربوط به امور مالی و دنیایی است اما در برخی از امور نه تنها نباید قانع باشیم،
بلکه در مقابل باید حریص باشیم.
یکی از این موارد وضع موجود جامعه است. ما هیچگاه نباید به وضعی که در آن هستیم قانع باشیم
بلکه باید سعی و تلاش کنیم تا به سمت بهتر شدن جامعه حرکت کنیم.
این ناراضی بودن در وضع جامعه و تلاش برای بهتر کردن آن
یکی از مهمترین اصول انتظار برای امام زمان (عج) است.
چوب همیشه در خودش یک آتش پنهان دارد، ولی تا وقتی که شعله ور نشود گرمایی هم تولید نمیکند و همچنان سرد و بی جان است.
انتظار هم تا وقتی صرفا در دل شخص منتظر است و به عمل نمی انجامد فایده ی زیادی ندارد. نیاز است انتظار در افعالش ظهور پیدا کند و او را به میدان عمل بکشاند.
منتظر باید علاوه بر علاقه به ظهور امام زمان و عدالت گستری ایشان در جامعه، سعی کند این مهم را تا جایی که میتواند در جامعه خودش محقق