 یعنی دوست نداشت شما مستقیماً با اصحابش مواجه شوید؟ بله. من به این نتیجه رسیدم که او دروغگویی عامی است. حتی به یکیشان می‌خورد که دزد باشد! به یکیشان می‌خورد اصلاً نماز نخواند، به یکی می‌خورد آدمی بسیار ساده مثلا کارگر سبزی فروشی باشد. به آن‌هاگفتم: «بسیار خب، من ان شاءالله حاضرم. ولی شرطی دارم. از شما امتحانی می‌خواهم: شش ماه بروید، تمام واجبات شرعی را انجام بدهید، هیچ کار حرامی هم مرتکب نشوید، بعد از شش ماه، اگر موفق شدید، بیایید این جا، ان شاءالله چشم.»

 رفتند و دیگر نیامدند؟! [با خنده] بله!

یک نمونه دیگر می‌آورم: خانمی از عربستان آمده بود قم. به من می‌گفت آمده است تا اهل عرفان بشود و در زمرۀ یاران خاص امام مهدی(ع) دربیاید. می‌گفت در آن سیصد و سیزده نفر، پنجاه زن است، آمده است که جزو آن‌ها بشود.

می‌خواست نزد آیت‌الله مصباح وآیت‌الله بهجت درس عرفان بخواند. به او گفتم بچه هم داری؟ گفت بله. دو سه بچه داشت. گفتم پس چطور آمده‌ای؟ بچه‌هایت را چه کرده‌ای؟ گفت که شوهرش را متقاعد کرده بچه‌ها را نگه دارد و خودش آمده این جا. که چه؟ که می‌خواهد سطح عرفانی خود را رشد دهد تا به فلان مقام برسد.

مصادرۀ مقام معصوم به نفع افراد جایز الخطا اصل این عرفان کاذب همین است: مقامات اهل بیت(ع) را مصادره می‌کنند، می‌دهند به این شیخ و آن شیخ و این آقا و آن آقا. می‌آید به مردم می‌گوید: بیایید مرید ما باشید، ما شما را می‌بریم بالا. چه؟ به مقام حضرت زهرا(س) می‌خواهند برسانند. این دروغ است. این عرفان، دروغ و خطرناک است. جلوی «این» را بگیرید. این کمتر از ادعای مهدویت نیست. این زمینه‌ای برای هزار ادعاست که یکیشان مهدویت است.

این که کسی خودش بگوید دارای مقامی بالاست، به دور از تقواست مگر نمی‌گوییم ائمه الگوی ما هستند؟ وقتی می‌گویند این الگوست، یعنی شبیه این شو، مثل این باش. اولاً، کسی که درجه ای از تقوای اهل بیت و معصوم را داشته باشد، نباید خودش این را دربارۀ خودش بگوید. دیگران باید بگویند.

 مگر ائمه خودشان جایگاه خود را نمی‌گفتند؟ آن امام معصوم است. بالاتر از این‌هاست. امام اصلا استثناست. امام گاهی تکلیفش است که بگوید تا اتمام حجت کرده باشد.

کسی غیر از امام اگر به جایی رسید تکلیف ندارد بگوید؟  نخیر. وانگهی؛ ما می‌گوییم: در این ادعاها، اصل، دروغ و خیال است، مگر آن که خلافش با قطع و یقین ثابت شود.

 خب بعضی‌ها کراماتی هم دارند. می‌خواهم مرز این‌ها را با معصومان، معلوم کنید. این را قاطی می‌کنند. وقتی این‌ها را قاطی ائمه می‌کنی، ادعای مهدویت و یاری امام مهدی زیاد می‌شود. این عرفان دروغین را حذف کنید. هرگز غیر از معصوم، فانی فی الله نداریم، کسی که تمام ارده‌اش ارادۀ خدا باشد نداریم. آن که این مقام را ادعا می‌کند، دروغ می‌گوید.

مدّعیان هنگام عمل، دروغ خود را نشان می‌دهند  خب وقتی کسی ادعا می‌کند چه کار باید کرد؟ بر فرض الآن یک نفر می‌آید، یا خودش ادعا می‌کند، یا با واسطه می‌شنویم که مدعی مقامی است، منِ نوعی، چه واکنشی باید نشان بدهم؟

امتحانش کن. اندکی اذیتش کن، اندکی غیبتش را کن، ببین چه می‌کند.

 یعنی اخلاقش را بسنجم؟ امتحانش کن به مال، به ذات، به حیثیت، به هر چیز، ببین چه کار که نمی‌کند! کدام فنا باباجان؟ اوه! نَعوذُ بالله! بعضی از این‌ها آدم می‌کُشند! می‌کُشند! یک به اصطلاح عارفی بود -از همین نوع- وسط نماز و عبادت بود، آمدند به او گفتند فلانی را که از مخالفان تو بود و از قبیله دیگر بود، گرفته ایم، چه کارش کنیم؟ آن عارف، همان طور که الله اکبر می‌گفت، این طور [به گردنش] اشاره کرد که بکشیدش. این فناء فی الله است؟ این دروغ است، این حرف است، لقلقة زبان است.