✅۱_۱- سنخیت با امام
💥منتظران واقعی، وضعیت فکری، روحی و عملی خود را به گونه ای سامان می بخشند که سنخیت کاملی با امام زمان (عج) داشته باشد.
✅💥به طور کلی هرانسانی دارای سه مرتبه وجودی (افکار، صفات و اعمال) است
✅💥 و هیچ انسانی از این قاعده مستثنا نیست. ❌
✅💥اگر کسی بخواهد به انسان دیگری نزدیک شود،
🤔❌چاره ای ندارد جز اینکه بکوشد نوع اعتقاد، باورها، صفات و رفتار خود را به ایشان نزدیک سازد تا از این طریق شیعه و پیرو واقعی او باشند.
امام باقر علیه السّلام در تفسیر آیه یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا[1] فرموند: «اصبروا»، یعنی صبر کنید بر ادای واجبات
و «صابروا»، یعنی شکیبا باشید بر اذیت دشمنان و
«رابطوا»، یعنی رابطه ناگسستنی با امام خود، مهدی منتظر (عج) داشته باشید»[2].
✅💥1- 2- پرهیزکاری و تزکیه نفس
یکی از وظایف و بایدهای مهم منتظران،
✅💥آراستن درون با فضایل انسانی و چنگ زدن به مکارم اخلاقی است؛
✅💥 یعنی، همان طور که قرآن می فرماید:
✅💥«اگر می خواهید محبوب خدا باشید، تقواپیشگی کنید»؛
✅💥این قانون در مورد حضرت مهدی (عج) نیز صادق میباشد 👌✅✅✅
💥بسی گفتند از عیسی و مهدی
💥مجرّد شو، تو هم عیسای عهدی
💥ز مهدی گرچه روزی چند پیشی
💥بکش دجّال خود، مهدی خویشی
💥چو تو در معرفت، چون طفل مهدی
💥چه دانی، قدر علم و فضل مهدی؟!
💥به نور علم می کن دیده روشن
💥که تا بتوانیش هرلحظه دیدن🤔 [3]
💢از امام صادق علیه السّلام نقل شده است:
✅💥 «برای صاحب الامر، غیبتی طولانی است؛
✅💥در این دوران هرکس باید تقوا پیشه سازد و به دین خود چنگ زند»[4].
1- 3- یاد یار
✅💥منتظر حقیقی، کسی است که از یاد و نام محبوب خود غافل نمی شود
✅💥 و پیوسته در فکر و اندیشه او است.
✅💥شخص مؤمن، در هیچ حالی از حالات و هیچ وقتی از اوقات و هیچ مکانی از مکان ها،
✅💥از یاد امامش و
✅💥 انتظار قدوم مبارک او،
✅👌👌👌 خالی و فارغ نیست.
✅💥روایت شده است: وقتی امام موسی بن جعفر علیه السّلام از امام غایب و نعمت باطنی خدا یاد کرد،
✅💥 فردی پرسید: آیا از امامان کسی غایب می شود؟
✅💥 فرمود: «نعم یغیب عن ابصار النّاس شخصه و لا یغیب عن قلوب المؤمنین ذکره و هو الثّانی عشر منّا»[5]؛
✅💥«بلی، شخص او از دیدگاه های مردم غایب می شود؛
✅💥ولی یاد او از دل های مؤمنان نهان نمی شود
✅💥 و او دوازدهمین نفر از ما است».💥
💥👌بزرگداشت یاد و نام امام مهدی (عج) مصادیق و شکل های مختلفی دارد که به بعضی از آنها اشاره می شود:
👌💥1- 3- 1- برپا خاستن به هنگام شنیدن نام ایشان؛
💥👌 نقل شده است: «روزی در مجلس حضرت صادق علیه السّلام، نام مبارک حضرت مهدی (عج) برده شد؛
💥👌امام ششم به منظور تعظیم و احترام نام آن حضرت از جای خود برخاست و قیام فرمود»[6].
💥👌«امام رضا علیه السّلام نیز با شنیدن نام آن حضرت برخاست و دست خود را به نشانه تواضع بر سر گذاشت»[7].