معرفی امام زمان عج @montzeran

ریشه بی حیایی در جامعه 👇👇👇👇👇👇👇

آیت الله تهرانی در درس اخلاق خود با موضوع حیا ضمن انتقاد از رویکردهای تساهل‌گرایانه، بی‌شرمی را از مصادیق بی‌دینی عنوان کرد و گفت: اگر حیا نباشد؛ نه انسان هستیم و نه متدین.

وقاحت» یعنی «بی‎حیایی»

علمای اخلاق، وقتی وقاحت را از نظر اصطلاح تعریف می‎کنند، می‎گویند: «وقاحت عبارت است از عدم مبالات نفس نسبت به ارتکاب محرّمات شرعیّه، قبایح عقلیّه و عرفیّه». «عدم مبالات نفس از ارتکاب» به تعبیر ما یعنی «پررویی». اگر انسان، کاری را که از دیدگاه عقل زشت است انجام دهد، و اصلاً هم به روی خود نیاورد و برایش اهمیت نداشته باشد، انسان پررو و بی‎حیایی است. از نظر درونی، برای چنین کسی ذرّه‎ای ناراحتی ایجاد نمی‎شود.

حیا یکی از مواهب الهیه و از مختصات انسان است و به تعبیر صدرالمتألّهین «غریزه انسانیه» است و این حیا «ما به الامتیازِ» انسان از سایر حیوانات است. حیوانات حیا نمی‎کنند، اما انسان حیا می‎کند. این موهبت الهیه مخصوص انسان بوده و حالتی برای روح، در ارتباط با عمل زشت است؛ حالا زشتی عمل در ارتباط با عقل عملی باشد یا در ارتباط با شرع باشد، قُبح، قُبحِ عقلی باشد یا قُبحِ شرعی باشد، فرقی نمی‎کند. این حالت موجب می‎شود که روح مُنفعِل‎و مُنکسِر می‎شود و این حالت نقش بازدارندگی نسبت به آن عمل زشت دارد

اگر هم انسان مرتکب آن کار شده است، باز همین حالت موجب می‎شود دیگر تکرار نکند و از نظر اثر است که حیا را تقسیم‎بندی می‎کنند. اثر به معنایی که مانع ارتکاب عمل قبیح شود یا بر عکس، مانع ترک عمل حَسَن باشد؛ در هر دو رابطه فعل و ترک است

یک انسان حتی غیر مؤمن! هر آدمی که بخواهد انسانیّت خودش را حفظ بکند، باید نسبت به فرزند خود غیرت داشته باشد.اگر بخواهید فرزندانتان را عفیف بار بیاورید، بدانید عفت از حیا نشأت گرفته است، عفت شاخه ای از حیاء است. هر مقدار حیا بالا برود، سطح عفت و پاکدامنی هم بالا می رود. منشأ بی عفتی در جامعه، بی حیایی است. پدر و مادر باید بر سرشان بزنند؛ هیچ کار هم نمی توانند بکنند. تا آن موقع که در محیط خانواده است، در دست والدین است. وقتی که رفت بیرون و در محیط آموزشی قرار گرفت، بدبختی او بالا می رود. بدتر از همه هم محیط حاکم بر جامعه است. رسانه های تصویری، جنایت کارهای جامعه هستند...بفهمید چه کار دارند می کنند. ای پدر و مادر! که به فرزندت علاقه مندی! غیرت داشته باش! او را در بُعد انسانی و الهی اش حفظ کن

رُوِیَ عَن رَسولِ الله صلّی الله علیه و آله و سلّم قال: «إِنَّ الغَیرَةَ مِنَ الایمان؛[1]غیرت از آثار ایمان است.

رابطه­ حیا و ایمان حیا و دین، خودش یک بحث مفصّل است. من فقط راجع به رابطه­ حیا با احکام اشاره کردم، و الاّ رابطه بین حیا و ایمان، رابطه بین حیا و دین، رابطه ای بسیار دقیق و محکم است. که معمولاً در مباحث معرفتی مطرح می­ شود. رابطه حیا با عقل و قلب و نفس و جوارح هر کدام یک بحث مستقل است. اینها که در بحث ما هست، حیای جوارحی است. بعد هم حیا من الله، حیا من الخلق، حیا من النفس و مطالبی از این دست مطرح است.

حیا، نخ تسبیح ایمان روایات بسیاری رابطه بین حیا و ایمان را مطرح می ­کند. روایتی از امام صادق علیه السلام فرمود: «لا ایمانَ لِمَن لا حَیاءَ لَه؛[2] کسی که حیا ندارد، ایمان ندارد.» حضرت ایمان را گویا برحیاء استوار می ­کند. در این­ باره در روایاتی از امام باقر علیه السلام داریم که فرمود: «أَلحَیاءُ وَ الایمانُ مَقرونانِ فی قَرَنٍ وَ أِذا ذَهَبَ أَحَدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ؛[3] حیا و ایمان دو همراه هستند که هرگاه یکی از آنها برود دیگری به دنبالش خواهد رفت.» یعنی حیا و ایمان به تعبیری با یک نخ، به هم پیوند دارند؛ مثل بند تسبیح که دانه­ ها را به همدیگر متصل کرده­ است. اینها تمام، جنبه­ های کنایی دارد و زیبا هم هست. اگر این پرده­ حیا دریده شود، دین هم رفته است. مطمئن باشید!علی علیه السلام فرمود: «الایِمانُ و الحَیاءُ مَقرُونَان فی قَرَنٍ وَ لا یَفتَرِقانِ؛[4]حیا و ایمان دو همراهند که از یکدیگر جدا نمی ­شوند.» اگر حیا برود، دین هم می­ رود

اگر حیا برود، دین هم می­ رود در روایتی پیغمبراکرم فرمود: «أَلحَیاء هُوَ الدّین کُلُّه[5]» پیامبر اکرم فرمودند: حیا همه­ دین است. عجب! پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم یک هُویّت درست می کند.(این همانی) اصلاً، دین همین حیا است. می خواهد بگوید که این را بدانید: اگر حیا برود دیگر از دین و ایمان خبری نیست؛ حتی در بُعد اعتقادی. تأثیر حیا نه تنها بر بیشتر احکام است بلکه بر تمام دین تأثیر دارد. حتی نسبت به اصل دین؛ که باید در جای خودش بررسی شود. آیات درباره­ روابط خانواده، خیلی روشن است که مراقب باشید و نگذارید اطفالتان در خلوت گاه­های شما سرزده وارد شوند. مراقب باشید که وقتی آنها می­ آیند شما در یک حالی باشید که قباحت دارد نباشید. طوری نشود که پرده ­دری بشود! پرده حیای فرزند را حفظ بکنید و به اینها بیاموزید که با اجازه وارد بشوند و سرزده وارد نشوند.