#در_محضر_معصومین 🔰امام زین العابدین علیه السلام در دعای خود در روز عید قربان و روز جمعه فرمودند: ✍اللّهُمَّ هذا یَومٌ مُبارَکٌ مَیمونٌ ، وَالمُسلِمونَ فیهِ مُجتَمِعونَ فی أقطارِ أرضِکَ ، یَشهَدُ السّائِلُ مِنهُم وَالطّالِبُ وَالرّاغِبُ وَالرّاهِبُ ، وأنتَ النّاظِرُ فی حَوائِجِهِم ... 🔴پروردگارا! این روز، روزی بابرکت و خجسته است و مسلمانان در این روز، از اطراف زمین تو گرد آمده اند. خواهنده، جوینده، امیدوار و بیمناک، همه حاضرند و تو، به نیازهایشان می نگری. 📚خیر و برکت از نگاه قرآن و حدیث ، ص 519 #حدیث_روز

یک نماز برای خدا

#تلنگر ⚜اگر نمازم "نماز" بود موقع سفر، ذوق نمی کردم از شکسته شدنش ⚜نمازهايم اگر نماز بود که دیگر رکعت آخرش این قدر کیف نداشت.. ⚜اگر نمازهایم نماز بود تبدیل نمی شد به نمایش پانتومیم برای نشان دادن خاموش کردن لامپ و تلوزیون و.... ⚜نمازهایم"نماز" نیست اگر نمازم نماز بود می شد پناهگاه...می شد مرهم... می شد شاه کلید...🗝 ✨خدایا! من از تو فقط یک چیز می خواهم.بر من منت بگذار و کاری کن نمازهایم نماز بشوند.

مقام امامت از نظر خدا بالاتر است یا مقام نبوت؟ چرا؟ 👇👇👇👇👇👇

امامت آخرین مرحله سیر تکاملی است پیامبران در مقام نبوت و رسالت تنها فرمان حق را دریافت می کند و به مردم ابلاغ می کند اما در مرحله امامت این برنامه ها را به اجرا در می آورد. خواه از طریق تشکیل حکومت یا غیر آن باشد، امامت علاوه بر بیان ابلاغ رسالت در حقیقت مجری احکام شریعت هم هستند مرحله تحقق بخشیدن به تمام برنامه های الهی است. قبل ازهر چیز برای روشن تر شدن این سئوال باید جایگاه «امامت» در «نبوت» را بررسی کرد. به طوری که از اشارات موجود در آیات و تعبیرات مختلفی که در احادیث وارد شده برمی آید کسانی که از طرف خدا ماموریتی دارند دارای مقامات مختلفی بوده اند.

1- مقام نبوت: یعنی دریافت وحی از خداوند بنابراین «نبی» کسی است که وحی بر او نازل می شود و آنچه را که بوسیله وحی دریافت می دارد چنانچه مردم از او بخواهند در اختیار آنها می گذارد.

2- مقام رسالت: یعنی مقام ابلاغ وحی و تبلیغ و نشر احکام خداوند و تربیت نفوس از طریق تعلیم و آگاهی بخشیدن ، بنابراین رسول کسی است که موظف است در حوزة ماموریتی خود به تلاش و کوشش برخیزد و از هر وسیله ای برای دعوت مردم به سوی خدا و ابلاغ فرمان او اکتفا کند و برای یک انقلاب فرهنگی و فکری و عقیدتی تلاش نماید.

3- مقام امامت: یعنی رهبری و پیشوایی خلق ، در واقع امام کسی است که با تشکیل یک حکومتی الهی و مرتبی آوردن قدرتهای لازم سعی می کند احکام خدا را عملاً اجرا و پیمان کند، و اگر هم نتواند رسماً تشکیل حکومتی دهد تا آنجا که توان دارد در اجرای احکام می کوشد. به عبارت دیگر وظیفه امام اجرای دستورات الهی است در حالیکه وظیفه رسول ابلاغ این دستورات می باشد و به تعبیر دیگر رسول «ارائه طریق» می کند ولی امام «ایصال به مطلوب» می نماید.

ناگفته پیداست بیماری از پیامبران مانند پیامبر اسلام (صلی ا... علیه و آله) هر سه مقام را داشتند هم دریافتی وحی می کردند، هم تبلیغ فرمانهای الهی و در تشکیل حکومتی و اجرای احکام تلاش می کردند و هم از طریق باطنی به ترتیب نفوس می پرداختند. خداوند متعال در آیه 124 سوره مبارکه بقره می فرماید:

«و اذا ابتلی ابراهیم ربه بکلمات»