💌 سهم امروزمون از یاد مولای غریب
☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺☘🌺
🔴 از عاشورای حسین، تا ظهور مهدی
🔹 عاشورا تاریخ اشک باری است برای تمام جغرافیای جهان که مردم هر زمان بدانند امام و نبود امام یعنی چه؟
🔹 بدانند همیشه تقابل بین خواستن و نخواستن، جنگی است بی پایان میان آنکه بین خود و امامت یکی را انتخاب کند.
🔹 عاشورا بُن مایه ی تفکر انتظار و مهدویت در شیعه است. حقیقت عاشورا و کربلا، درس انتظار و بال سبز اُمید مهدوی برای آینده ی روشن شیعه است.
🔹 امروز کسانی می توانند همراهی حسین زمان را آرزو کنند و فریادِ "یالَیتَنی کُنّا مَعَک" برآورند که در عصر غیبت انچه که لازم است انجام دهند و انتظار را عمل بدانند و اولویت اولشان در تمام مقاطع زندگی باشد.
#مهدویت
#دوڪلام‌حرف‌حساب✨🌱
.
مجازی‌چہ‌بلایـے‌سرمون‌آورد‌ڪھ
حتے‌دیگہ‌حوصلہ‌نماز‌خوندن‌هم‌نداریم؟!
چہ‌برسھ‌بہ‌درس‌و‌مطالعہ‌و‌ڪار‌جهادی !
بالاخرھ‌یہ‌روزی‌یا‌بیدار‌میشیم
یا‌بیدارمون‌میڪنن . . .
پس‌بهترھ‌قبل‌اینڪه‌کارمون‌بہ‌جاهاۍ
باریڪ‌کشیدھ‌بشہ‌خودمونو‌یہ‌تڪونے
بدیم
کاربردهای توبه در قرآن
این واژه در قرآن کریم به چند صورت به کار رفته است.
در یک کاربرد، این واژه به صورت ثلاثی مجرد و با صیغه «تابَ یتوبُ» و با حرف جرّ «علی» به کار رفته و اشاره به توبه پذیرفتن دارد و فاعل آن خداوند است.
فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ (ترجمه: آنگاه آدم کلماتی را از پروردگارش فرا گرفت و [خداوند] توبهی او را پذیرفت. به راستی او خود بسیار توبه پذیر مهربان است.)
در یک کاربرد دیگر، این واژه با حرف جرّ «الی» به کار رفته و اشاره توبه‌کردن دارد که از سوی بنده و به معنای بازگشت به خداوند است:
وَ مَنْ تابَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَإِنَّهُ یتُوبُ إِلَی اللَّهِ مَتاب (ترجمه: و هر کس توبه کند و عمل صالح انجام دهد، بدون شک او به سوی خداوند کاملا بازگشته است.)[الفرقان–۷۱]
در کاربردهای دیگر نیز این فعل به معنای توبه کردن به کار رفته است:
وَاسْتَقِمْ کما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَک وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیر (ترجمه: پس [ای پیامبر!] همانگونه که دستور یافتهای ایستادگی کن! و هر کس که همراه تو توبه کرده است [باید طبق دستور ایستادگی کند] و طغیان مکنید، قطعا او به آن چه عمل میکنید بیناست.)[هود–۱۱۲]
در همان کاربرد اول، تواب به عنوان یکی از اسامی خداوند(اسماء الله) بارها به کار رفته است:
فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ (ترجمه: آنگاه آدم کلماتی را از پروردگارش فرا گرفت و [خداوند] توبهی او را پذیرفت. به راستی او خود بسیار توبه پذیر مهربان است.)[بقره–۳۷]
بر اساس کاربرد دوم نیز صیغه مبالغه، به صورت توّاب برای انسان به کار رفته است:
...إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یحِبُّ الْمُتَطَهِّرین (ترجمه: ...البتّه خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد.)[بقره–۲۲۲]
در برخی از کاربردهای قرآنی، توبه الهی در تعامل با توبه انسانی نهاده شده، و سخن از آن شده است که اگر کسی توبه کند، خداوند توبه‌پذیر است.
...فإنْ تابا وَ أَصْلَحا فَأَعْرِضُوا عَنْهُما إِنَّ اللَّهَ کانَ تَوَّاباً رَحیم (ترجمه: ...آنگاه اگر توبه کردند و درستکار شدند از آن دو دست بردارید زیرا خداوند توبه پذیر مهربان است.)[النساء–۱۶]
🔺 کلامی از علما
⭕️ حجت‌الاسلام پناهیان
⁉️ فواید عفو و گذشت چیست؟
#کلام_علما